Brief aan Sol…

| , ,

Lieve schat,

Je bent deze week jarig en daar kijk je natuurlijk al weken naar uit. Zes jaar is ook niet niks! Voor mij is deze week een week van emoties, hele dubbele emoties, en dat vind ik moeilijk.

Jij en ik hebben al vaak gesproken over dat oma, mijn mama, zes jaar geleden heel ziek was. En dat ze een paar dagen na jouw geboorte is overleden. En dat ze heel erg blij en trots was dat ze jou op haar sterfbed nog heeft kunnen ontmoeten. En dat het voor mij heel moeilijk was om op de crematie van oma te zijn, met een pasgeboren baby in mijn armen. En ik was zelf ook nog jarig in die week. Ja, de maanden daarna waren heftig en emotioneel. En ieder jaar is de week van onze verjaardagen beladen voor mij. Gelukkig is het voor jou alleen maar feest.

Van de week zat ik je te bespieden, en ik werd warm van trots. Je bent zo’n zachtaardig en gevoelig mannetje, en je geniet zoveel van liefde om je heen. Je probeert stoere grappen uit te halen met je vader en je vindt alles mooi wat hij ook mooi vindt, zoals zijn muziek. Later die dag wist dat je een vriendinnetje zou zien, en je was helemaal druk bezig of je kleren wel goed waren en je wilde persé gel in je haar. Maar dat wilde je wel zelf in je haar doen, dan zat het tenminste goed. Je bijt je vast in dingen die je leuk vindt, cijfers, letters, klimmen en klauteren.

Tegelijkertijd kun je ook zo boos zijn als iets niet lukt of niet gaat zoals je wil of wanneer je op je kop krijgt. Je houdt niet van afscheid nemen. Je vindt nieuwe dingen zo verschrikkelijk spannend, ook al zijn het hele kleine dingen. Weet je nog dat we aan het kijken waren bij kinderyoga? Je durfde niet mee te doen, maar werd uiteindelijk toch zo in het verhaal gezogen dat je het niet meer kon weerstaan.

Je bent zo zachtaardig. Jongetjes die vechten en hardhandig zijn, daar kun je niet zoveel mee. Je laat je door hen ook snel overtroeven en bent dan zo verdrietig omdat ze “gemeen” tegen je doen. Lieverd, je stelt ook zulke hoge eisen aan jezelf. Het geeft helemaal niet als dingen niet meteen lukken. Maar ook dan word je zo verdrietig. En dat breekt mijn hart, want ik weet niet goed hoe ik hiermee om moet gaan. Ik wil je beschermen tegen alles en iedereen, maar aan de andere kant wil ik ook dat je leert omgaan met teleurstellingen. Geloof me als ik zeg dat dit voor mij een persoonlijke uitdaging is.

Ik hoop dat wij je genoeg vertrouwen geven zodat je kunt zijn wie je bent. Dat is prima. Je bent een prachtjoch, en mensen mogen zich gelukkig prijzen met een vriend zoals jij. Heb vertrouwen in jezelf en dan kom je er wel. Het leven is namelijk geen wedstrijd. En mogen je dromen uitkomen, of in ieder geval de meeste dan.

Lieve schat, je bent zo klein en tegelijkertijd al zo groot. Ik hou van jou met heel mijn hart. En nu doe ik mijn feestmuts op en gaan we een feestje bouwen!

Dikke kus van mij.

Natasja

Plaats een reactie