Shit! De R zit weer in de maand. Waar de een juist blij wordt van dit gegeven vanwege de stampotten en kaarsjes die flikkeren, krijg ik een kleine twist in mijn buik en denk ik terug aan de afgelopen 5 jaar wanneer de R in de maand kwam…
De R staat in huize Hoedt- de Vries voor….
RegelRechte ViRus ellende! De blaftyfus en loopneuzen. Gevolgd door zusje koorts en nichtje keelontsteking.
Het was juni toen Milan 3 maanden was en naar het kinderdagverblijf ging. Mama en papa aan het werk en zoonlief kirrend van enthousiasme tussen de andere schattige baby’s.
Little did we know…. 3 maanden later begon namelijk de ellende.
De ellende die wij ouders trouwens vergoeilijken door tegen elkaar te zeggen dat het: “Echt vet goed is dat ze op jonge leeftijd met bacteriën en virussen te maken krijgen, want dan bouwen ze weerstand op en zijn ze op latere leeftijd NOOIT meer ziek!
Gelul!!! Er is vast wel ooit ergens: “uit onderzoek gebleken dat”, maar onze zoon bleef hoesten, proesten, blaffen en snotteren.
Elke R-maand opnieuw….
En wij maar bij zijn bed: matras omhoog, pipet voor zijn neus, vicks onder zijn voeten, ui naast zijn bed, zoutoplossing, limonade, suikerwater, tusseus, nisyleen, hoestdrank voor 0-6 jaar en een week later voor kinderen vanaf 6 jaar. Verhogen die dosis! Alles om hem maar door te laten slapen, zodat ook wij konden slapen. En als hij dan eindelijk sliep en in zijn slaap lag te hoesten, zat ik alweer rechtop in bed.
Kutnachten waren het.
De bezoekjes aan de huisarts, want sja, hier moest zij toch iets voor hebben? En elke keer het nieuws: “Ja hij is gewoon wat gevoelig, uitzieken is het beste”.
Tot afgelopen februari, na antibiotica kuur 4 in 3 maanden is manlief met de vuist op tafel gaan slaan, ik kon het niet meer opbrengen.
Een verwijsbrief naar de KNO-arts en hup daar zaten we. Uiteraard wel door menigeen gewaarschuwd, want die amandelen halen ze er echt niet zomaar uit.
Of het ons lot was, of gewoon een heerlijk meedenkende arts, het vonnis luidde:
Eruit met die ellende! En neusamandelen ook gelijk!
We stonden te springen van blijdschap!
Later realiseerde we ons dat een operatie ook niet niks is, zenuwslopend en zo zielig om je zoon zo te zien.
Maar…. nu de zomer voorbij is en de R weer in de maand is … zal blijken of de operatie iets heeft opgeleverd.
Ik ga alvast stamppot maken, want daar ben ik dol op.
Milan jongen, op naar een hoest- en snotvrije en heerlijke winter.
Ouders: Go for it!