Sinds de komst van onze kinderen zijn er heel veel leuke en bijzondere momenten geweest, waar ik met een grote glimlach en vol trots aan terug denk. Over deze momenten vertel ik vaak. Natuurlijk heeft ieder kind ook wel eens een mindere dag of periode, zo kunnen de meeste ouders onder ons meepraten over het fenomeen wat tandjes krijgen en sprongetjes maken heet. Op Internet zie je vaak de leuke momenten van het ouderschap voorbij komen en daar maak ik mij ook schuldig aan. Soms creëert social media wel eens de illusie dat het overal zo lekker loopt. Illusie noem ik dat, want ik geloof niet dat er een huishouden bestaat waar letterlijk en figuurlijk alles vlekkeloos verloopt. Zelf ervaar ik aan het ouderschap bijkomstigheden waar ik minder vrolijk van word. Leuk of niet leuk, mijn vrouw en ik hebben de keuze gemaakt om met onze kindjes mee te bewegen en de structuur soms wat losser te laten om vooral geborgenheid te kunnen bieden wanneer de kinderen dit nodig hebben. Ik ben in mijn vaderschapcarrière wel een aantal situaties tegengekomen waarvan ik niet echt vrolijk werd. Ik neem jullie in deze blog mee naar een aantal situaties die ik minder leuk of moeilijk vond.
De “romantische” avond
Misschien ken je het wel, je hebt net wat lekkers op tafel gezet en de glazen gevuld met een prima drankje en nadat je de kinderen op bed hebt gelegd, plof je samen op de bank voor een romantisch avondje Netflix. Onze favoriete serie ‘The walking dead’ staat op en na ongeveer tien minuten, op een spannend moment, begint de kleine te huilen. Nadat we hem een aantal minuten horen huilen, afhankelijk van het aantal decibel, want met hoge tonen gaan we direct naar hem toe, gaat een van beide bij hem kijken. Wanneer hij de slaap niet meteen opnieuw kan pakken, wordt hij weer even gewiegd om vervolgens in de armen van papa of mama in slaap te vallen. Tijd om hem weer op bed te leggen, maar op het moment dat zijn lichaam het matras raakt, begint hij hard te huilen en schreeuwen. We willen niet dat hij overstuur raakt dus we wiegen weer even verder. Na een aantal pogingen en we ondertussen een uur verder waren wist ik het wel… Dit wordt geen romantische avond voor ons tweetjes. NIET LEUK.
Eenzaam in de nacht
Een tijdje terug had de oudste een periode waarbij hij in de nacht overstuur wakker werd en niet meer wilde gaan slapen. De eerste nachten heeft dit ons behoorlijk opgebroken. We wisten ons geen raad want van alles wat we verzonnen, bleek weinig te helpen. Je gaat van alles verzinnen en de enige oplossing bleek dat hij beter in slaap viel met iemand van ons om zich heen. Dus onze oplossing… We legden een matras op de grond naast zijn bedje en gingen op het matras bij hem liggen zodat hij voelde dat papa of mama dichtbij waren. Soms moesten we hem zelfs bij ons op het matras leggen, omdat hij nog steeds niet in slaap kon vallen met 10 cm afstand. Afhankelijk van wie er de volgende ochtend vroeg uit moest, ging mijn vrouw of ik op het matras naast hem liggen. Dit heeft ongeveer drie (!) weken geduurd. Achteraf gezien was het een sprongetje en kwamen er meerdere tandjes door. Drie weken alleen op een matras of in je eigen bed slapen is absoluut NIET LEUK.
Luiers
Dit is iets wat ik minder leuk vond en vind. Het is voor de meeste ouders (papa’s?) vast herkenbaar… Het verschonen van de luiers! Niet het luiers verschonen op zich, maar het “geheel” verschonen, terwijl je je kindje nog geen twee minuten geleden verschoond hebt. Ik kan het niet op twee handen tellen hoe vaak mijn zoontje van boven tot beneden onder zat, net nadat ik hem verschoond had. NIET LEUK.
Terugkerende voeding
Na de borstvoeding of het flesje houden we de kleine altijd wat rechtop zodat hij nog een boertje kan laten, maar je raadt het al, het is niet altijd alleen lucht wat omhoog komt…. Dat is helemaal niet erg, behalve als het drie uur in de nacht is en je met je slaaphoofd zijn slaapzak, slaappakje en romper moet verschonen, terwijl je een huilend moe mannetje op de commode hebt liggen. NIET LEUK.
Ongelukjes
Wat er natuurlijk ook bij hoort zijn de “ongelukken”, maar niet elk ongelukje is hetzelfde, zo heb ik de oudste bijvoorbeeld heel vaak een “struikelmoment” zien hebben waarbij hij dan op zijn hoofdje valt. ‘Oei dat ging hard’, denk ik dan, maar hij staat stoer op en speelt weer verder. Dan heb ik een aantal keer meegemaakt dat hij een botsing heeft of ongelukkig valt. Zo liep hij onlangs tegen oma aan waarbij hij met zijn hoofdje tegen de trap viel. Hij heeft vervolgens een week lang met een blauwe wang rondgelopen. Vorige week viel ons boefje zo ongelukkig over zijn speelgoed dat hij daarbij een tandje door zijn lip kreeg, het bloedde en zijn lipje werd heel dik. Het zag er echt zielig uit, van het schreeuwen en huilen van mijn net gevallen zoontje kreeg ik het zelf moeilijk. NIET LEUK.
FRANK (klik hier voor zijn Instagram)
