Onze verpleegkundige van de neonatologie probeert prachtige herinneringen te maken met de ouders en preemie! Hoe?! Lees snel mee!

| , ,

Je bent zwanger en kan niet op van geluk. De eerste weken van het nog prille kindje is het allemaal nog wat onwerkelijk, na het bezoek aan de verloskundige en bij het zien van de eerste echo wordt het besef langzaam groter. Het gebeurd echt, er groeit een klein mensje!

Als aankomende ouders fantaseer je over veel dingen; de bekendmaking van de zwangerschap, wie vertellen we het als eerste? Hoe gaan we het vertellen? Je denkt al na over de babykamer; welke kleuren zijn mooi? Willen we een echte jongens- of meisjeskamer of toch liever neutraal? Wat voor meubels zijn er allemaal en welke vinden we mooi?  De weken gaan voorbij en zo ook de controles met al zijn eigen mijlpalen. Mijlpalen zoals de uitslagen van onderzoeken die misschien gedaan worden (NIPT, combinatietest, vruchtwaterpunctie en dergelijke) maar ook de termijnecho’s, het vaststellen van de uitgerekende datum, de controle bij de 20-weken echo en misschien willen jullie als ouders het geslacht van jullie kindje wel weten. Al deze spannende mijlpalen komen langs. En je fantaseert ondertussen verder, welke wensen zijn er allemaal voor je kindje en je gezin? Wat wil je nog doen, nog doen voor je kindje geboren wordt? Waar droom je nog van? Hoe zal het zijn als de baby er is? Soms ontstaat er een heuse ‘bucketlist’ die je wil afvinken.

De weken vorderen en bij mama begint een buikje vorm te krijgen, ook de buitenwereld kan het nu zien. Waar je als moeder soms nog wat moet wennen aan het buikje wat ontstaat is het voor de buitenwereld nu wel duidelijk dat er geen sprake is van een iets te uitgebreid kerstmenu of zomerse BBQ avonden, nee daar zit echt een baby in, in die buik! En dan ineens net wanneer je als ouders net aan het idee begint te wennen… wordt jullie kindje geboren! Veel vroeger dan die bewuste uitgerekende datum, veel kleiner dan het gewicht wat geschat werd en allemaal nog voor dat er überhaupt enige voorbereiding getroffen is voor de komst van dit kleine mensje. Los van het feit dat het kamertje soms nog niet af is en kleertjes niet in huis gehaald zijn (of dat wat je hebt aangeschaft nu veel te groot is), zijn alle fantasieën waarvan gedroomd werd de afgelopen weken, per direct van de baan! Nog een keer samen op vakantie gaan, een fotoshoot van mama’s zwangere buik, een 3D-echo of het laten maken van een gipsafdruk van mama’s buik… Het is allemaal niet afgevinkt van de ‘bucketlist’. In plaats daarvan ben je ineens ouders geworden van een nog veel te jong en veel te klein kindje wat nu in een couveuse verder moet ontwikkelen.

Ik merk in mijn gesprekken met ouders op de neonatologie dat pas na een paar weken het besef komt wat zij allemaal nog hadden willen doen en wat niet gelukt is. Ik vind het als persoon heel belangrijk dat er ervaringen en herinneringen zijn. Helaas kan de tijd niet terug gedraaid worden, maar herinneringen houden de tijd wel levend. Als verpleegkundige probeer ik hier dan ook rekening mee te houden en mee te denken wat ik voor ouders kan betekenen. Soms regel ik dit samen met mijn team of ik schakel eventuele naasten van ouders in die nauw betrokken zijn. Helemaal niets kan de tijd of het moment vervangen maar mijn doel is wel altijd om te proberen die opgestelde ‘bucketlist’ van ouders bij te stellen en om alsnog herinneringen te gaan creëren. Zo is het voor het eerst aan doen van kleding in maatje 44 of 48 voor ouders net zo speciaal als het geboortepakje wat in maatje 50/65 al uitgezocht was voor na de geboorte, maar voorlopig nog niet past. Dit moment probeer ik dan alsnog bijzonder te laten zijn. Ook het aanmelden van een kindje bij de early-birds fotograaf kan bijdragen aan een bijzondere herinnering. Het is niet hetzelfde als een zwangerschaps- of newbornshoot die eigenlijk in de ‘bucketlist’ stond, maar het zijn wel prachtige foto’s van het leven van nu, het huidige moment. Een gipsafdruk van een buik waar het kindje al uit is, is ook niet zoals mama had gedroomd. Een gipsafdruk van een handje of voetje van ouders en hun kleintje is dan wel weer mogelijk om te laten maken. Niet hetzelfde, maar wel bijzonder. Door op deze manier mee te deken met ouders of naasten van het gezin in te schakelen om dit te regelen kan de vooraf opgestelde ‘bucketlist’ bijgesteld worden en op een andere manier afgevinkt worden. Met mooie ervaringen en herinneringen voor altijd!

 NEONATOLOGIE ROMY (klik hier voor haar Instagram) 

Plaats een reactie