Ik wil niet dat onze dochter met haar opa en oma omgaat

| , ,

Wil je niets missen, klik HIER en volg Kids en Kurken op Instagram

In deze maatschappij is het de norm om een band te behouden met familie. Zelfs als dat zou betekenen dat deze negatieve band alles kapot maakt. Iets waar ik niet aan mee doe. Mijn dochter heeft haar opa en oma nog nooit ontmoet.

Mijn schoonmoeder heeft mij nooit het gevoel gegeven mij te accepteren

Vanaf het moment dat ik haar ken, gaat ze lijnrecht tegen mij in. Als ik zwart zeg, zegt zij wit. Als ik zeg dat mij woensdag uit komt, zegt zij dat haar donderdag beter uit komt, omdat ze weet dat ik donderdag niet kan. Als mijn vriend, inmiddels man, even naar de wc is, vertelt ze in geuren en kleuren welke vrouwen er allemaal bij mijn man over de vloer zijn geweest in het verleden en worden zijn exen de hemel in geprezen. Commentaar geven op mijn ouders én mijn opvoeding staat ook standaard op het programma, maar wel sugarcoated, zodat haar zoon het niet door heeft en later zou zeggen: ‘Ach ze bedoelt het goed’.

Deze situatie zorgde voor veel onrust tussen hem en mij

Ik was blij dat we eindelijk gingen samen wonen, niet wetende dat het alleen maar erger zou worden. In de beslissing wat voor huis het ging worden, de prijs van het huis, de locatie en de inrichting, en zelfs de indeling van de besteklade, probeerde zij haar zin door te duwen door in te spelen op haar zoon, als ik er niet bij was. Eenmaal samen wonend, had zij steeds sterker het gevoel geen controle meer te hebben over haar zoon en begon het ‘bewerken’ van haar zoon toe te nemen. Toen ik boodschappen deed of futloos in bed lag terwijl zij op bezoek wilden komen, dan gingen schoonpa en schoonma kwaad naar huis. De keukenkasten, slaapkamer en badkamer waren ook haar eigendom. Ze wandelde hier schaamteloos doorheen. Zat ik op dat moment de wc of stond ik in mijn string? “Ach we zijn toch familie, doe niet zo moeilijk”, snauwde ze. Zei hij een afspraak met pa en ma af? Dan kreeg hij een kwaad appje met de tekst dat ik een spelletje aan het spelen was en hem en zijn ouders uit elkaar probeerde te drijven.

Toen ik zwanger raakte ging er een knop bij me om

Deze negativiteit leverde me enorm veel stress op. Te veel. En stress tijdens de zwangerschap was een no go voor mij. Dus ik verbrak tijdelijk het contact. Het was tijd om de focus te leggen op mijn zwangerschap en te genieten. Ik appte haar dat als het kindje er was, ze het kindje altijd mocht zien, maar ze mocht nooit alleen met ons kindje zijn. Dat was gelijk heel duidelijk. Ik vertrouwde haar niet meer. Haar reactie hierop? Dat ik een slechte moeder ging worden en dat ze zich enorm zorgen maakte om haar zoon en zijn kind onder invloed van mij.

Deze opmerking was de druppel voor mij

Ik verbrak definitief het contact . Mijn man vond het jammer, maar stond zeker achter deze beslissing.

Waarom was dit allemaal nodig?

Dat is een vraag die ik mezelf vaak stel. Ik probeer de situatie vanuit hun ogen te bekijken en hun visie te begrijpen. Een verhaal heeft namelijk altijd twee kanten. Misschien omdat de opvoeding van mijn man en ik enorm verschillen en zij bang is dat ik hem verander? Dat kan ik begrijpen, hier had ik het zelf ook altijd erg lastig mee. Het ging er bij hem thuis heel anders aan toe dan bij mij thuis. Zijn opvoeding is het complete tegenovergestelde dan dat van mij. Mijn ouders zijn heel vrij en relaxed, volgens mijn schoonmoeder te vrij. Alles mag en we hebben een hele goede band met elkaar, volgens schoonmoeder is dit geen gezonde band. Bij hem zijn de banden oppervlakkig en gelden er strenge regels: om 18:00 uur aan tafel, verplicht de tafel samen afruimen waarna vervolgens met zijn allen op de bank tv gekeken moet worden. Een verschil van dag en nacht dus.

Of misschien is er sprake van jaloezie?

Google eens op ‘ruzie met schoonmoeder’ en je krijgt oneindig veel resultaten. Persoonlijke ervaringen, maar ook onderzoeksresultaten. Vaak blijkt er dus jaloezie in het spel te zijn. Want de moeder is opeens niet meer de enige vrouw in het leven van haar zoon en heeft opeens minder ‘controle’ over hem. En geen controle meer hebben, dat is toch wel een dingetje bij mijn schoonmoeder. Hoe dan ook, ik voel me verlost en vrij. Ons kindje is 18 maanden en ik krijg wel eens een opmerking dat je je kindje het contact met opa en oma nooit mag en kan ontzeggen en dat het nou eenmaal familie is. Dat snap ik, het voelt niet natuurlijk om het contact met een familielid te breken. Maar wat voor boodschap geven wij ons kindje mee als ik naar hen toe blijf gaan? Dat het oké is om je belachelijk te laten maken en niet voor jezelf op te komen? Dat je in het leven niet vrij bent om te kiezen met wie je wel en niet omgaat en je geen afstand van mensen kan doen die je ongelukkig maken, alleen maar omdat het familie is? Nee, dat is niet een boodschap die wij willen meegeven aan ons kindje. Wat ik met bovenstaande wil zeggen is dat het soms voor je eigen mentale en emotionele gezondheid nodig is om afstand te nemen van bepaalde familieleden (als je zeker weet dat het niet meer op te lossen is natuurlijk). Een negatieve relatie met familie kan emotioneel zwaar zijn, helemaal voor kinderen. Je bepaalt zelf hoe je je leven invult en aan wie je energie besteedt, familie of niet.

JACKY

35 gedachten over “Ik wil niet dat onze dochter met haar opa en oma omgaat”

    • Ik ben nu 34 weken zwanger en ik ben al elf jaar samen met mijn man. Ik herken dit heel erg. Knap van je dat je die keuze hebt durven maken. Wij hebben strenge grenzen opgesteld en mochten ze zich daar niet aan houden is het voor ons ook klaar.

      Beantwoorden
  1. Kinderen die een gezonde band hebben met hun grootouders ontwikkelen zich emotioneel veel sterker, dan kinderen die deze band niet met hun grootouders hebben. Ze leren zich empatisch tegenover anderen te gedragen, omdat zij ook vaak deze ervaring beleven met hun grootouders. En deze goede herinneringen en eigenschappen mag je je kinderen niet ontnemen. Ouders mogen hun kinderen nooit gebruiken als frustratie op hun eigen ouders. Een sterke band met hun grootouders zal zeker een positieve invloed hebben op hun relatie tot andere mensen en ook als ze later zelf een gezin hebben, maar ook als ze voor de keuze komen te staan of hun kinderen wel of niet een band moeten hebben met hun grootouders. In de praktijk blijkt eerder dat de kinderen later hetzelfde gaan doen met hun ouders. Want zo hebben ze dat geleerd. Wat je nu zaait, zul je later ook oogsten. Het verleden zal zich herhalen. En daar zit niemand op te wachten.

    Beantwoorden
    • Gelukkig begin je met de zin ‘kinderen die een gezonde band hebben met hun grootouders’.
      Ik denk dat hierin een belangrijke basis ligt. Een gezonde band, als ouders met je kinderen en daarna, waar mogelijk de kinderen een gezonde band met de grootouders.
      Want belangrijker voor het welzijn van een kind is denk ik, in de eerste plaats een gezonde band met de ouders!

      Beantwoorden
      • ik heb een hele goed band met mijn ouders en mijn ouders met hun klein kinderen maar kan me voorstellen als.je rechtlijnig tegen over elkaar staat dit niet ten goede is voor de kinderen ..bv leuke buren kunnen ook een goed e relatie met je kinderen hebben en de ” taak” van groot ouders hebben / overnemen .. en wat je niet kent ( 18 maanden) kan je ook niet missen .toch ?

        Beantwoorden
    • Voor kinderen is het veel schadelijker als ouders met buikpijn naar opa en oma gaan. Dat geeft de kinderen ook stress hoe goed je dit ook voor se kinderen probeert te verbloemen. Hier spreek ik uit ervaring dit heb ik van dichtbij meegemakt uit het oogpunt van het kind.

      Beantwoorden
    • Niet mee eens. Heb in een soortgelijke situatie gezeten. Zelf nooit deze beslissing genomen omdat mijn partner er niet helemaal hetzelfde over dacht. Mijn kinderen hebben, ondanks dat geen goeie band met hun oma opgebouwd. Ik vind de opmerking dat een kind hier geen empatisch vermogen door kan opbouwen je reinste kul. Empatisch vermogen is namelijk een eigenschap die je wel of niet hebt. Als kind zien dat je moeder een zonder respect wordt toegesproken en/of behandeld wordt is veel erger voor hun ontwikkeling en dat gedrag zou zelfs gekopieerd kunnen worden.
      Alle respect voor deze beslissing, zal geen makkelijke geweest zijn.

      Beantwoorden
    • Hallo Radijn.
      Soms is iets niet zwart/wit.
      Ook ik heb mijn kinderen niet in contact gebracht, in dit geval met mijn moeder en stiefvader. In mijn geval vanwege incest en geweld.
      Ik gunde mijn kids wel een opa en oma, maar zelfs een simpele knuffel die gegeven wordt door mijn ouders is een nachtmerrie. Ik durfde ze daar niet te laten logeren en ook bij mij thuis waren mijn kids nooit met hen alleen.
      Uiteraard heb ik daar mijn kids niet mee lastig gevallen.
      Toen ze eenmaal de juiste leeftijd hadden hebben ik en mijn man, ze met hulp van een psychologe beknopt verteld waarom ik ze hun opa en oma van mijn kant onthouden hebt.
      Wel hebben ze foto,’s gezien.
      Ik had een hele lieve schoonvader, dus die opa hadden ze wel.
      Ik denk dat als je een besluit met je partner neemt om een eerlijke reden om afstand te nemen van opa, oma, broer of vriend, dit niet zomaar neemt.
      Wij als ouders moeten onze kids beschermen. Daarnaast onze kinderen zijn er niet slechter van geworden omdat wij eerlijk zijn en mijn kinderen zijn wel empatisch, want dat kan je ook leren met en bij anderen, had ik ze leuke grootouders gegund….uiteraard, helaas niet voor iedereen weggelegd

      Beantwoorden
  2. Ik begrijp de beslissing. Wie ik mis in het verhaal is de opa van vaders kant. Omdat zijn vrouw zich tegenover haar schoondochter misdraagt, wordt hij eigenlijk ook gestraft. Of is hij het volledig met de handelswijze van zijn vrouw eens?

    Beantwoorden
  3. ik vind het een heel heftig verhaal.
    Enerzijds geef ik de jonge moeder groot gelijk. Stel je eigen grenzen en laat de stress niet jou leven beïnvloeden en daardoor misschien wel bekorten.
    en tóch…… is het heel jammer dat een kind straks Opa en Oma niet kent
    De enige die hierin verandering kan brengen is de jonge vader en tevens de zoon van Opa en Oma.
    Wat is zijn rol dat het zover is gekomen?
    Heeft de jonge vader ook een broer of zus die samen met hem nige zelfreflectie kan doen in hun eigen gezin.
    Denk eens aan een sessie ‘ familieopstellingen’.
    iedereen is straks slachtoffer wanneer hier niet gezocht wordt naar een oplossing.
    De jonge moeder kan dit niet oplossen.
    ik respecteer haar keus zeer.
    Ik wens jullie veel sterkte.

    Beantwoorden
  4. Begrijpelijk dat je er zelf voor kiest om niet naar je schoonouders gaat. Maar je ontneemt nu ook het recht van je kindje om geen band met je schoonouders op te bouwen als zij hen niet ziet, iets wat jij bepaald voor een ander dus. Je kindje is ook de helft van jou man he, z’n ouders. Je kindje kan op latere leeftijd zelf beslissen of zij nog naar je schoonouders wil of niet, nu ontneem je haar dat.

    Beantwoorden
  5. Hoe moeilijk de situatie ook is. Het verdriet wat jij je schoonouders aan doet, hoop ik voor jou, dat het niet op je hoofd terug komt. Waneer jou kindje zo oud mag worden dat het beslist dat jij geen onderdeel uit gaat maken van haar leven en dat van haar kindje ga je terug denken aan wat jij je schoonouders onthouden hebt maar ook je kind en misschien wel je man. Die nu niets zegt over hoe jij zijn ouders behandeld. Liefde respect en geduld zijn eigenschappen die jij je kindje kan meegeven door het juiste voorbeeld te geven. Wie liefde geeft, zal wedeliefde ontvangen. Wie kwaad doet, kwaad ontmoet. Wie de minste in dit hele proces is toont karakter en een gezond verstand. Ik hoop dat je de kracht mag krijgen en verstandig mag zijn. Ga eens en goed gesprek aan met je schoonouders. Laat je zwakheid zien. Wie weet krijgen Julie dan toch nog een fijne band met elkaar. Wederzijds respect. Het is nooit te laat om dingen te keren. Succes

    Beantwoorden
    • daar ben ik het helemaal mee eens en waar, het leven is leren en soms incasseren ook al vind je dat niet fijn, in elke relatie is het geven en nemen, en als de schoonmoeder echt zo erg is dan komt het kindje daar achter en kan het zelf beslissen of ze haar nog wil zien, en misschien wordt Oma milder juist door het kindje te zien. maar het doet zeker geen goed als je haar bij haar kleinkind weg houd. succes in je beslissingen hierover.

      Beantwoorden
  6. vanaf t moment dat ik wist dat ik zwanger was, heb ik mijn schoonmoeder nooit meer gezien. Net alsof er gelijk een moederinstinct op kwam, alles eraan doen om mijzelf en de kleine te beschermen. Ik kende de verhalen van haar opvoeding en hoe ze met andere kleinkinderen omging. In nog geen 1000 jaar dat ik mijn eigen kind hieraan zo blootstellen.
    Voor die tijd heb ik echt wel mijn best gedaan, maar het had totaal geen nut, ik was niet goed genoeg. Nu, bijna 20 jaar later, zijn mijn man en ik nog steeds gelukkig samen. Het heeft mij en ons enorm veel rust gegeven.

    Beantwoorden
  7. Onvoorstelbaar.
    je bent pas volwassen als je tegenstellingen op een normale manier kan overbruggen.
    je doet grootouders veel verdriet aan en jullie kind mist later veel. geen opa en oma wat zo waardevol is.

    Beantwoorden
  8. is bij mij ook gebeurt, mijn man ging ook niet graag naar mijn moeder met alle redenen, maar ik heb veel verdriet gehad en stress ervan

    Beantwoorden
  9. Hoe mensen kunnen zeggen dat ze er niet goed aan doet om het contact met haar schoonouders te verbreken en dat ze haar kind een opa en oma ontneemt, zal ik nooit begrijpen. Als haar schoonouders zo hun best doen om haar leven te verzieken, ga je mij niet wijsmaken dat deze schoonouders een toegevoegde waarde zouden hebben aan het leven van ‘hun’ kleinkind. En de enige die hen hun kleinkind ontneemt, zijn zij zelf. Acties hebben consequenties en als ze deze consequenties niet kunnen accepteren, dan is dat heel jammer voor hen, maar dat hadden ze zich eerder moeten bedenken.

    Beantwoorden
    • Ik snap niet zo goed dat jouw man het ok vindt dat jij ook voor hem beslist. Mijn schoonouders zijn ook niet mijn favoriet. oppassen mogen ze niet. Maar mijn man mag gewoon het contact met zijn ouders onderhouden en de kinderen meenemen. Ik merk dat mijn kinderen niet echt naar hen toetrekken, maar dan hebben ze zelf die keuze gemaakt en niet ik.

      Beantwoorden
  10. Er zijn genoeg gezinnen waarbij 1 ouder, meestal de vader, uit beeld is. Ook bij die gezinnen zijn vaak de grootouders (ouders van vader) mede uit beeld, niemand die daar moeilijk over doet. Nu is het de moeder die de grootouders uit beeld houdt en zijn er ineens moraalridders die vinden dat moeder hiermee fout kiest.
    Nou moeder, je hebt groot gelijk dat je zelf beslist met wie je je eigen kind om laat gaan! Pff, ik heb ook zo’n schoonmoeder die mij continu vernederde en heb het boek na de laatste vernederende leugen dichtgedaan en ben nog nooit zo relaxed geweest sindsdien. Blij dat ik geen kinderen met mijn vriend heb en het hier beschreven probleem niet heb!!

    Beantwoorden
  11. flauwekul. ik had een opa en oma die niet om mij gaven. daar heb ik helemaal niks aan gehad behalve dat ik altijd tegen mijn zin daar heen moest. toen mijn ouders gescheiden zijn heb ik eindelijk besloten om daar niet meer te komen. het is niet omdat het familie is dat je maar een oplossing moet zoeken…. ik had nog een andere opa en oma en dit kindje ook denk ik…

    Beantwoorden
  12. hoi. ik had vroeger ook een slechte band met mijn schoonouders met name mijn schoonmoeder. Wij hadden toen ook de band met hun verbroken. Mijn ex en ik zijn in 2006 uit mekaar gegaan en ik ben er bijna zeker van dat dit een rol heeft gespeeld. verder ben ik tijdens en na de scheiding steeds meer fouten van mij en hem gaan inzien en was het een soort reactie op reactie op mekaar. Dat mijn kinderen in een gezin zonder opa en oma geleefd hebben neem ik mezelf nog elke dag kwalijk. Bijna elke dag word je geconfronteerd met kinderen die bv door opa en oma naar school gebracht worden of je ziet het om je heen in speeltuintjes of wat dan ook. Zeker nu ik zelf oma ben doet het me verschrikkelijk veel pijn, dat ik mijn eigen gevoelens voor dat van de kinderen liet gaan ! Denk hierover heel goed na !!

    Beantwoorden
  13. Wat een aantal mensen in deze reacties niet lijken te begrijpen is dat door die band niet te laten ontstaan, deze giftige schoonmoeder ook geen negatieve invloed op jullie kind kan uitoefenen. Iets wat ze anders zeer zeker zou doen. Dus in feite neem je je kind in bescherming.

    Het feit dat je man achter je staat voor zover ik dat kan opmaken uit de tekst, spreekt hier boekdelen in. Goed dat hij kan zien hoe schadelijk het gedrag van zijn moeder en de tolerantie van zijn vader hierin is. Dat maakt de kans groter dat hij zelf niet dergelijk gedrag zal vertonen. Toch wil ik uit ervaring aanraden om eens met een psycholoog te gaan praten. In ieder geval de man, vanwege het verwerken van de band met zijn ouders.

    Zelf heb ik geen contact met mijn ouders omdat zelfs de psycholoog vind dat dit beter is voor mijn gezondheid. Op logisch vlak kon ik altijd bij ze terecht, maar op emotioneel vlak snappen ze niets en als ik emoties toon ben ik meteen de boeman. Als ik ooit kinderen krijg, maakt het mijn kinderen absoluut niet gezonder en veiliger als ik ze met de (helaas) zieke gedachte patronen van mijn ouders in aanraking laat komen. Dat is mijn kinderen in bescherming nemen, niet ze iets fijns ontzeggen.

    Beantwoorden
  14. Mensen gaan snel naar ‘het zijn toch de grootouders van je kind’, als een soort reden om alles maar te moeten slikken. Terwijl ik zou denken, ja inderdaad, dat is dus extra pijnlijk als het niet kan en ook extra belangrijk om daarin je grenzen aan te geven.

    Het is volgens sommigen hier zo zielig voor de grootouders en de ouders moeten toch nog maar een keer met ze praten, maar uit het verhaal lijkt alsof dat al vaak geprobeerd is.
    Als iemand keer op keer laat zien hoe diegene is, dan moet je ze op een gegeven moment gaan geloven.

    Is het een rotsituatie? Ja, natuurlijk. Maar soms is wel een relatie met een familielid hebben vele malen schadelijker dan deze niet hebben.

    OP, heb vertrouwen dat je de juiste beslissing hebt gemaakt, voor zowel jezelf als je kind.

    Beantwoorden
  15. oma en opa niet welkom

    Groot gelijk Die schoonmoeder zou bij mij ook niet welkom zijn .
    Jullie zijn samen een nieuw leven begonnen .die vrouw kan haar zoon niet loslaten en ze noemen zo iemand die 2 stenen kan laten dansen geen gezonde verhouding.
    nïet goed voor jullie huishouden maar oöķ. niet voor het kleinkind.
    dit geeft heel pijnlijke en ongezonde gewoontes het huis is niet voor haar of van haar. het is aleen jullie huis jullie moeten het voor jullie inrichten.
    niet naar haar keuzes dat geeft haar narsistisch gedrag de macht alles naar haar hand te draaien en over jullie baas te spelen jullie zijn beiden volwassen genoeg.
    je kan tegenwoordig ook van je ouders scheiden dat geeft ook meer gerust stelling die moeten jullie wensen respectereñ .en mogen niet zomaar binnen vallen.
    ik hoop dat jullie zamen met gezin rust vind en begin er aub niet mee met haar een sleutel aan haar te geven van je huis want dan is heb je helemaal geen rust meer. in jullie eigen hüis.
    veel sterkte lieve mensen
    hoop dat jullie er uit komen maar geef haaŕ geen kans om bïj jullie het mooie kapot te komen maken

    Beantwoorden
  16. Zo ontzettend herkenbaar, vanaf dag 1 werd ik niet geaccepteerd bij mijn schoonouders. Ik kan een boek schrijven met alles wat er gebeurde, gezegd werd etc etc. uiteindelijk na jaren ook de knoop doorgehakt en er niet meer naartoe gegaan. Onze twee dochters hebben opa en oma 2x ontmoet op twee feesten van familie maar werden volledig genegeerd. Maar de meiden wisten ook niet wie ze waren. Ik ben blij dat we de meiden hebben beschermd van deze negatieve en narcistische mensen.

    Beantwoorden
  17. Heftig hoe sommige mensen hier reageren… zonder echt het volledige verhaal te kennen. Ik zit in een soort zelfde situatie. Echter: bij mij weten mijn schoonouders dat zij altijd hun kleinkinderen mogen zien. Ondanks dat zowel ik als man (hun zoon) hebben gekozen het contact zo veel mogelijk te beperken, hebben we heel duidelijk aangegeven dat we nooit tussen hen en hun kleinkinderen in zullen staan. Maar dan moeten ze hier wel zelf iets in betekenen… en dat gebeurt dus niet. Zo was onze oudste dochter vorige maand jarig, ze heeft niet eens een telefoontje/kaartje iets van felicitatie gehad. Dan ga je mij niet vertellen dat ik degene ben die ervoor zorgt dat er geen band mogelijk is tussen grootouders en onze kinderen.
    Ik ga mijn kinderen niet het voorbeeld geven dat het prima is om je zo te laten behandelen zoals mijn schoonouders mij behandelen. Gelukkig staat mijn man achter me en leert onze dochters dus ook: zo laat ik mijn vrouw (en daarmee ook mijzelf) niet behandelen. Familie of niet.
    Veel van bovenstaande comments lijken geschreven vanuit een eigen perspectief. Het idee dat de moeder in dit verhaal haar kinderen iets ontneemt, en puur omdat het familie is dit niet kan. Maar bekijk het eens zo: was het geen familie zou je bepaald gedrag dan accepteren??? Dus het feit dat er een bloedband is betekent: je moet jezelf maar als rotte vis laten behandelen en dat allemaal oké vinden, want tja het zijn de opa en oma? Sorry nee, dan heb je het in mijn ogen niet begrepen.
    Nogmaals: ook ik lees natuurlijk alleen deze kant, maar het klinkt voor mij alsof hier echt wel goed over is nagedacht en dit niet ‘zomaar even’ is besloten. Net zoals bij ons…

    Beantwoorden
  18. Begrijpelijk en herkenbaar. Toch moedig ik je aan om naar wegen te zoeken het contact te verbeteren en hulp te zoeken om wel met elkaar om te gaan (goede afspraken te maken). Waarin jij en je schoonouders het recht hebben hun gevoelens te uiten. Heb je echt alles gedaan waaruit blijkt dat het probleem niet is op te lossen? Het contact verbreken is destructiever dan je denkt. Het vermogen om toch tot een bepaalde omgangsvorm te komen getuigt van volwassenheid van alle partijen.
    Geloof me, ik zat in dezelfde situatie. Het was killing. Maar het leven werd leefbaarder toen we toch nader tot elkaar kwamen en een manier vinden om wel met elkaar om te gaan. Dat is het echt waard!

    Beantwoorden
  19. Wat een herkenbaar verhaal. Ik heb hetzelfde mee gemaakt maar dan met mijn schoonvader. Hij noemde mij ooit in het bijzijn van de kinderen een vies en smerig k*t wijf. Hierna werd het contact verbroken. Inmiddels ben ik gescheiden en komen mijn kinderen weer bij mijn ex schoonouders, maar mijn jongste die er toen der tijd weinig van mee gekregen heeft zegt nu nog regelmatig als ze bij deze opa en oma is geweest “ mama… opa moet jou niet hè”
    En dan vraag ik me af hoe je zo vreselijk gemeen kunt zijn om mijn kind hier steeds mee te confronteren. Wat is de meerwaarde. Hij heeft zijn zin, ik ben uit beeld, maar laat mijn kind erbuiten…..

    Beantwoorden

Plaats een reactie