Ik was niet voorbereid op het ontzwangeren

| ,

Het 4e trimester

Tijdens de zwangerschap heb ik veel gelezen over de zwangerschap, aangezien daar talloze informatie over is en veel boeken over te vinden zijn. Ik las omdat ik het interessant vond om te begrijpen wat er in mijn lichaam en met mijn groeiende baby gebeurde. Ik had gewild dat ik ook wat meer had gelezen over het 4e ‘trimester’. De tijd die komt na de geboorte. Daarmee bedoel ik niet hoe je een kind kan opvoeden of de slapeloze nachten, want daar kan je je gewoon niet op voorbereiden.

Chaos en emoties

Het was fijn geweest als ik had gelezen over het proces in je lichaam wat zich afspeelt eenmaal als je kind er is. Ik heb de tijd na de zwangerschap lichamelijk en geestelijk de eerste 3 maanden ervaren alsof ik nog steeds zweefde. Niets was te veel en weinig slaap deed me ook helemaal niets. Mijn man was ontzettend moe en voor het eerst in 10 jaar tijd heb ik hem chagrijnig meegemaakt door het slaaptekort. Nee, bij mij kwam het pas na de 3 maanden. Van 3 tot ongeveer 7 maanden bevond ik mij in een rollercoaster van emoties. Ik was ontzettend gelukkig, maar de moeheid begon toe te slaan. Ik heb 7 maanden lang borstvoeding gegeven en dat werd met de maand makkelijker, maar ergens ook zwaarder en lastiger. Mijn emoties en aandacht waren all over the place. Chaos in mijn hoofd. Maar het vervelende van alles is dat ik enorm zelfbewust ben en dat ik die chaos heel erg merkte en ik werd daar enorm onrustig van in mijzelf. Ik probeerde elke dag weer met lijstjes aan de gang te gaan, maar ik wist niet dat het enige wat ik moest doen loslaten was, zoals ik dat bij mijn kindje wel deed. Als Fay bijvoorbeeld slecht sliep, dan kon ik dat goed loslaten en dacht ik in mogelijkheden in plaats van in problemen. “Morgen weer een nieuwe dag en nieuwe kansen.” Maar als het om mijzelf ging, liet ik het moeilijker los en wilde ik het oplossen. Er moest en zou weer structuur in mijn leven komen.

Hervonden rust

Het was dan ook niet heel gek dat juist het tegendeel gebeurde. Ik wilde namelijk als kersverse mama wel even een studie gaan doen en daarnaast met mijn beste vriendin een bedrijf op gaan zetten. Hallo, doe even normaal. Sommige mensen kunnen dat niet eens zonder kinderen. Anderen mensen kunnen dat allemaal tegelijk met 3 kinderen en allerlei andere omstandigheden erbij. Maar ik moest onder ogen komen dat ik niet bij die laatste groep hoorde. Ik kon op dat moment in mijn leven niet alle ballen hoog houden. Toen dat kwartje viel, kwam er ook rust in mijn hoofd en was de chaos weg. Ik kon weer nadenken en voelen wat ik wilde en wat fijn voelde voor mij en ons kind op dat moment.

Fotocredit: Romy van Den Boogaart

Eindelijk was ik weer mezelf 2.0

Mijn lichaam had rond de 9 maanden (9 maanden op 9 maanden af) rust gevonden, alle organen waren langzaam op z’n plek gegaan en daarmee zaten ook mijn hersens weer op z’n plek. Het was niet meer dezelfde plek waar het voor de zwangerschap zat. Maar dat kon ook niet, want ik was nu moeder en dan verander je nou eenmaal of je dat wilt of niet. En dat is ok. Ik voelde me goed. Goed met het mens en de moeder die ik ben en de keuzes die ik maak.

ROSE

Plaats een reactie