Ik kreeg wekelijkse injecties om een nieuwe vroeggeboorte te voorkomen

|

Ilse schrijft een reeks op Kids en Kurken. Lees eerst deel 1: Zwanger na een vroeggeboorte

Na een vroeggeboorte word je (gelukkig) extra in de gaten gehouden. Er zijn een overvloed aan afspraken waardoor je zeker weet dat je goed in de gaten gehouden wordt en dat er alles aan gedaan wordt om een vroeggeboorte tegen te gaan. Een enorm intensief traject maar ontzettend belangrijk voor een goede, en hopelijk nu wel voldragen, zwangerschap.

Met de baby ging het goed

Half december waren we bij de klinisch verloskundige. We mochten weer even spieken naar ons kleintje. Jeetje wat was de baby druk. Ze wilde ons het hartje laten horen maar de baby sprong steeds weg. Uiteindelijk was het met het uitwendig apparaat wel gelukt. Ook werd besproken hoe ik de keizersnede had ervaren en mijn snelle ontsluiting. Als alles goed zou gaan, wilde ik graag natuurlijk bevallen. Dit mocht ook. Maar ik wilde vooral geen risico’s lopen, dat was het belangrijkste voor ons. 

We waren aan het verbouwen en verhuizen

In deze gekke tijd kregen we ook nog de sleutel van ons nieuwe huis. We gingen behoorlijk verbouwen en natuurlijk liep het bij ons niet helemaal zoals gehoopt. Iets met hulp van de nieuwe buurman. Hierdoor moesten we een periode overbruggen tussen het oude en het nieuwe huis. Het beste idee was om een maand een chalet te huren op de plaatselijke camping. Echt iets voor mij, not

De eerste injectie proluton

Eind december was, na veel gedoe, de eerste proluton injectie gezet. De week ervoor was alles geregeld met de apotheek omdat ik zo graag wilde dat het allemaal goed ging. En wat denk je; ineens waren de injecties er niet. Ik was zo boos, stond daar onderhand te schreeuwen waardoor ik meegenomen werd door de baas. Ik heb de halve dag gejankt van frustratie. Uiteindelijk bezorgden ze de injectie met spoed en kon de assistente bij onze huisarts hem alsnog zetten. Ik hoopte heel hard dat het de komende 15 weken niet ook op deze manier zou gaan.

Ik werd ontzettend misselijk

Eenmaal thuis in ons tijdelijke chalet werd ik al vrij snel misselijk. Absoluut geen fijn gevoel en ik voelde me extra vervelend omdat ik niet eens in mijn eigen bed kon gaan liggen. Ellende vond ik het. De volgende dag waren we weer bij de gynaecoloog. Alles zag er goed uit. Een erg beweeglijke baby. Ook werd de baarmoedermond gemeten, deze was netjes. Over zes weken zouden ze deze meting nog een keer doen. Omdat ik erg slecht sliep kreeg ik slaaptabletten, in de hoop het slechte slapen te doorbreken. Ook kreeg ik zakjes voor mijn ontlasting, die wat moeilijk verliep. De misselijkheid bleef helaas, een bijwerking van de proluton injectie. Ik hoopte heel hard dat ik dit niet elke week zou gaan krijgen.

Een goede 20 weken echo

Nu eigenlijk alles wel was besproken, was er even rust tot de 20 weken echo, op de wekelijkse injectie na. De 20 weken echo zag er helemaal goed uit. Ik bleef het zo bijzonder vinden wat ze allemaal al konden zien. Hart, lever, nieren, darmen, maag, bovenlip, neusje. Het buikje was aan de grote kant. De echoscopiste zei dat dit waarschijnlijk gewoon een groeispurt zou zijn. Het buikje moest goed gevolgd worden, maar op dat moment nog geen zorgen.

Er was helaas druk op de baarmoedermond te zien

Bij de 21 weken hadden we weer een afspraak bij onze gynaecoloog voor de meting van de baarmoedermond. Onze gynaecoloog was zo’n fijn mens. Ik voelde mij erg bij haar op mijn gemak en had het gevoel dat ze mij serieus neemt. Dat vond ik in deze reis en gezien ons verleden erg belangrijk. De lengte van de baarmoedermond was weer netjes. Maar helaas was er bij druk op de baarmoedermond, bijvoorbeeld bij een harde buik die ik al regelmatig had, een opening van de baarmoedermond te zien.

Mogelijk een cerclage

We moesten over een week terug komen. Mocht er dan geen verandering zijn moest er mogelijk een cerclage, een bandje om de baarmoedermond, geplaatst worden op de OK. Dat moet voor de 23 weken zwangerschap, daarna kan het niet meer. Wat een domper! Wat baalde ik hiervan. “Mijn stomme lijf”, dacht ik. Ik moest een week lang heel veel rust houden. Hierdoor weinig carnaval voor mij, ook balen maar natuurlijk absoluut niet het ergste van de wereld. Alles voor een goede zwangerschap! Duimen maar. 

ILSE


Plaats een reactie