Mijn babyshower viel in duigen, alleen mijn moeder was er

| ,

Het is niet dat ik geen vriendinnen heb. Het zijn er wèl weinig. Het is minder dan een handvol. Drie. Zijn het wel echte vriendinnen? Ik vond ze altijd heel trouw en betrouwbaar. Of lag het aan de samenloop van omstandigheden? Ik twijfel. Wat zeker is, is mijn verdriet. Ik ben er erg verdrietig over. Diep ongelukkig. Ik zal mijn verhaal vertellen.

M’n moeder kreeg een appje binnen

Ik was 34 weken zwanger. Ik voelde me goed en was al bijna met verlof. Mijn moeder organiseerde stiekem mijn babyshower. Ze had contact met mijn vriendinnen en een collega via Whatsapp. Ze had ze allemaal een bericht gestuurd over het cadeau dat zij ging halen. Iedereen legde 15 euro in. Mijn moeder kocht naast dat cadeau, de versiering en hoedjes voor alle meiden. Op een gegeven moment stuurde ze de datum naar iedereen. Eén vriendin, Claudia, tevens mijn buurvrouw kon niet. De reden heeft ze nooit gegeven. Maar oke, er bleven nog twee vriendinnen en een collega over. Twee dagen van tevoren kreeg mijn moeder een appje binnen: “Ik vind het toch te ver rijden voor alleen de babyshower van een uurtje, veel plezier met elkaar. Geniet ervan!”. Dit was van mijn andere vriendin, Ellen. Ik kende Ellen vanaf de basisschool. Het klopt dat we flink uit elkaar wonen, maar dat mag geen reden zijn. “Op belangrijke dagen ben je er voor elkaar”, denk ik dan. Mijn moeder kreeg het een beetje benauwd, zo vlak voor mijn babyshower. Ze kon het niet meer verzetten, maar nu werd het wel een heel karig feestje.

Mijn moeder stond op met buikpijn

Ze vond het zo erg voor me dat al bijna de helft niet meer kwam. En het werd alleen nog maar erger…. Aan het einde van de dag ging haar telefoon. Een vriendin, Deborah, belde en zei dat ze ziek was. “Gewoon een griepje”, verklaarde ze. Het huilen stond mijn moeder nader dan het lachen. Dit betekende dat er morgen op mijn babyshower één vriendin kwam. “Dan zijn we met z’n drieën, dacht mijn moeder, “we hangen letterlijk zelf de slingers op. Kom op!”.

De dag van mijn babyshower

Mijn moeder appte me in de ochtend: “Ik wil om 18.15 uur samen met je dineren bij restaurant Sjaak. Tot zo!’. Ik had geen idee van mijn babyshower, en verheugde me op een date met mijn moeder. Om 18.00 uur zat mijn moeder al in het restaurant. Ze hing wat slingers op en legde drie hoedjes op tafel. Ze legde servetjes en een babyshowerspel op tafel. We zouden de naam gaan raden. Daarna legde ze een kleine luiertaart met roze en blauwe linten op de hoek van de tafel. Om precies 18.08 ging haar telefoon af. Het was een berichtje. Haar maag draaide om. Ze opende het bericht en las: “Sorry, sorry, de auto moest plotseling naar de garage. Er is iets kapot. Geniet samen!”. En daar kwamen de tranen. Ze vielen op het roze-blauw-geruite tafelkleed. Ik kwam om 18.15 uurbinnen en zag mijn moeder gebroken aan tafel zitten. Zo had ze dit niet gepland en gewild voor mij. Ik had gelijk door dat het mijn babyshower was, maar begreep niet waarom mijn moeder huilde. Ik dacht nog: “Leuk, dat de rest zo bij elkaar komt”. “Hee, wat is er”, ik gaf mijn moeder een knuffel. Ze legde de hele situatie uit.

Het maakte me heel erg verdrietig

En dat ben ik nu nog steeds. Ik heb het gevoel dat ik geen echte vriendinnen heb. Dat niemand het waard vindt om op mijn babyshower te komen. Ik krijg voor het eerst een kindje. Ik word moeder. Maar dat kan niemand schelen, behalve mijn moeder. Als ik foto’s en verhalen van babyshowers zie of hoor, krijg ik een brok ik mijn keel. Dit heb ik dus gemist. En diep van binnen weet ik ook dat ik dit nooit meer ga krijgen. Bij een tweede kindje wordt het feest niet georganiseerd of er komen minder mensen. Nou minder dan geen mensen, kan niet. Ik twijfel aan mijn vriendinnen. En aan de vriendschap die we hebben. Bij ieder berichtje of belletje schieten de tranen in mijn ogen. Het liefste sluit ik me af van alles en iedereen. Ik ben zo ontzettend gekwetst. Ik wil dit nooit meer meemaken. Liever alleen het leven slijten, dan mensen uitnodigen die niet opdagen.

8 gedachten over “Mijn babyshower viel in duigen, alleen mijn moeder was er”

  1. dat zijn geen vriendinnen, ik zou zorgvuldig bedenken wie er een geboortekaartje zou krijgen! en in de toekomst ook niet op komen dagen bij belangrijke dingen.

    Beantwoorden
  2. Oh lieverd wat naar!
    Je verwacht ondanks afstand oid dat je vriendinnetjes toch komen, tenzij er een bizar goede reden is. Wat naar voor jou én je moeder.
    Wees niet te hard voor jezelf en de mensen om je heen. Hopelijk zijn ze er straks voor jou en je kindje.
    En anders weet je echt genoeg. Soms groei je uit elkaar. Er komen echt wel nieuwe mensen in je leven, en zorg anders dat je ze kan vinden. Heb ik ook gedaan. Zwanger / baby zwemmen, sporten, ouderraad bij bijvoorbeeld een opvang oid.

    Heel veel succes met de laatste loodjes en laat je niet uit het veld slaan.

    Beantwoorden
  3. Knuffel voor jou! Heb je nog iets van de meiden gehoord? Ga maar eens eerst genieten van je kindje, en daarna lekker op babyzwemmen en andere clubjes, tijd voor nieuwe vriendinnen dat komt vast goed!😘

    Beantwoorden
  4. Ik kan me zo goed voorstellen dat je intens verdrietig en teleurgesteld bent. Dit raakt je enorm en dat is niet meer dan logisch.

    Ga het gesprek aan met je vriendinnen en geef aan wat dit met je doet. Zolang je ervoor kiest om dit niet te doen, weten zij ook niet dat je er zo verdrietig over bent en zal er niks aan de situatie veranderen.

    Beantwoorden
  5. Heel herkenbaar dit helaas. Door dit soort teleurstellingen uit het verleden (geen babyshower maar andere belangrijke gelegenheden waarbij iedereen afzegde), had ik al aangegeven geen babyshower te willen.
    Ik snap je verdriet heel goed.

    Beantwoorden
  6. Wat moet dat een verschrikkelijk naar en gevoel zijn. Een eenzaam gevoel. Gelukkig weet ik uit ervaring dat er door je kinderen heel veel kans is op nieuwe mensen ontmoeten.
    Mogen we een kaartje sturen als het kleintje is geboren? Als we een kaartje (adres?) naar de redactie mogen sturen, sturen jullie het dan door? Liefs

    Beantwoorden
  7. Wat ontzettend verdrietig om dit te lezen! Heb je nog iets van deze ‘vriendinnen’ gehoord? Het kan je babyshower niet meer goed maken maar misschien vind je snel nieuwe vriendinnen (die ook kinderen hebben). Bijvoorbeeld op de website van Mommy Friends? Ik wens je een goede bevalling! Veel liefs.

    Beantwoorden

Plaats een reactie