Laat ik voorop stellen dat ik ontzettend trots ben op mijn dochter
Ze zit nu in groep 2 en is een slimme eigenwijze dame. Heel veel kinderen mogen Patricia. Ze speelt iedere dag met allerlei verschillende vriendinnetjes na school. Werkelijk iedereen in de klas is haar maatje. Ze gaat zelfs om met de jongens. In de pauze rennen ze dan achter elkaar aan.
Het gevolg hiervan is dat we meerdere keren per maand een verjaardagsuitnodiging krijgen
Voor Patricia is dat fantastisch, maar ik houd niet van verjaardagen. Ik ben het beu om wenslijstjes geappt te krijgen en naar cadeaus te speuren. Ik ben het zat om haar regenlaarsjes te zoeken, omdat het een bosfeest is. Of om een regenjas mee te geven, omdat het kan gaan regenen. Omdat Patricia nog zo klein is, vragen de ouders meestal andere ouders nog even binnen voor een drankje of een stukje cake. Ik heb daar geen zin in, maar voel me wel sociaal verplicht. Dus dan zit ik aan een vrolijk versierde tafel zo snel mogelijk mijn drankje naar binnen te klokken.
Eigenlijk heb ik niets met deze verjaardagen te maken
Ik moet harder worden en ‘nee’ leren zeggen voor mezelf. Daarbij komt dat Patricia dus vaak weg is, op een feestje. Ik wil haar eigenlijk wat meer thuis hebben. Dus ook voor mijn dochter moet ik af en toe ‘nee’ zeggen. Daar is mijn dochter het niet mee eens. Zij wil naar iedere verjaardag. Hier een weloverwogen keuze in maken, vind ik lastig. En stel dat ik soms zeg dat Patricia niet kan, bij wie komen we wel en bij wie niet? Ik vind het allemaal heel moeilijk, terwijl dit iets makkelijk en leuks moet zijn.
Ik besef me dat het een luxeprobleem is
Sommige kinderen worden weinig tot nooit uitgenodigd. Dat is verschrikkelijk. Een ècht probleem. Dat besef ik me heel goed. Desondanks zit ik vaak in ongemak en doe ik dingen tegen mijn zin in. Dat is ook niet goed. Daarbij wil ik een goed voorbeeld voor Patricia zijn. Weer zit ik met vragen: “Hoe doe ik dat: een goed voorbeeld zijn?” Ouderschap is zo lastig. Toen ik zwanger was, had me nooit voorgesteld met zulke dingen bezig te zijn. Bespottelijk ook.
Ik vraag me vaak af: “Hoe zouden andere ouders dit oppakken?”
Ik hoor graag meningen of tips. Ligt het probleem bij mij? Moet ik me er overheen zetten en alles opzij zetten? Of moet ik iets doen zodat ik me ook gemakkelijk voel?
TARA
Ik zou haar gewoon lekker nar die feestjes laten gaan. de meeste kinderen mogen een stuk of 6 kindjes uitnodigen, dus het worden vanzelf minder feestjes. Bovendien gaat ze over een paar jaar waarschijnlijk zelf erheen, dus is deze fase van korte duur.
met recht een luxe probleem. Wilde dat ik dat probleem had voor mijn dochter. Zij is verleden jaar 0 keer uitgenodigd voor een kinderfeestje. terwijl het een heel lief sociale meid is. Op het moment dat zij wel de mogelijkheid heeft maar niet mag omdat het u een hekel aan kinderfeestjes heeft doet u haar te kort. Dus zet u erover heen en wees blij voor haar dat zij zo een sociale vriendenkring heeft.
nou nou nou wat een probleem.
wees blij en zeur niet zo.
menig kind heeft geen vriendje of vriendinnetje.
wees blij dat je kind zo sociaal is, heeft ze waarschijnlijk niet van haar moeder geërfd.
wat een rot reactie, zeg dan niks.
Ik zou je dochter geen feestjes ontzeggen, maar ik snap dat je niet elke keer tegen je zin een drankje wilt doen. Leren ‘nee’ zeggen is denk ik heel belangrijk. Zeker als je dochter veel zelfvertrouwen heeft, is het helemaal niet nodig overal een drankje te doen. Heb ik ook nooit gedaan.
Mijn zoontje is inmiddels 7 en zit in groep 4. Hij wordt nu voor minder feestjes uitgenodigd dan in groep 1 en 2. Dus ja, het wordt minder 😉
Tip voor de cadeaus: ga één keer naar de speelgoedwinkel en koop meteen een aantal kleine cadeautjes. Als ze weer een verjaardag heeft, heb je al iets in huis 😉 Succes!
Nou nou, wat zijn we weer lekker cru tegen elkaar. Als je niets zinnigs te zeggen hebt ga dan aub niet haten.
Terug naar de topic starter, ik heb niet het zelfde probleem. Maar snap wel je verhaal, ik zou echt doen wat goed voor jou voelt. Als jij denkt dit is het 4e feestje in de maand en je hebt even geen zin kan je best nee zeggen. Een kind mag best nee horen, we doen al zo veel om onze kinderen te please.
Hoe ouder ze word hoe meer ze zelf haar eigen keuze gaat maken. komt wel goed.
Dit zijn de dingen die horen bij het hebben van kinderen in een bepaalde periode.
Wat fijn dat je kind zo geliefd is! Geniet ervan zou ik zeggen.
Een drankje blijven drinken is wat anders, en kun je af en toe skippen. Ik zou me niks aantrekken wat mensen daar van vinden. Zou ook niet mijn ding zijn.