Ik krijg vast de moedermaffia over me heen, maar ik meen deze uitspraak
School is school, met taakjes en werkjes. En thuis is thuis, met ontspanning en gezinstijd. Wie heeft ooit bedacht dat er werk mee naar huis moet op de basisschool? En dat al in groep 3 en 4? Ik sta daar gewoon niet achter. Mijn zoon heeft moeite met de letters zoals g, h, l en dergelijke en klanken met dubbele letters zoals oe, eu, ui, ee, ij en dergelijke. “Dan leert hij maar op zijn manier, langzamer, en komt het allemaal later op gang. Hij heeft nog15 tot 20 jaar om te leren. Uiteindelijk leert ook hij heus lezen.”, dacht ik.
De eerste keer dat ik letters mee kreeg
Ik stond bij het schoolplein om mijn kinderen op te halen Noah (bijna 7) en Rachelle (10). Noah kwam aangerend en zei: “Mama, mijn juf wilt je spreken. Ik doe het best wel goed, maar niet zó goed”. Mijn hart kromp ineens. Want het deed iets met zijn zelfvertrouwen dat de juf mij extra taakjes naar huis wilde geven. Ik zei tegen Rachelle dat ze alvast naar huis mocht samen met Noah en gaf haar mijn sleutels. Met lood in mijn schoenen liep ik naar het klaslokaal van Noah.
“Kom even zitten”, zei de juf
Dan weet je al dat er geen positief bericht komt. Ik zag het al aankomen. “Kijk, Noah vindt de letters erg moeilijk. Het automatiseren lukt niet echt bij hem”. Beduusd keek ik haar aan. Ik vroeg me af of ze serieus was, maar dat was ze. Noah zat net in groep 3. Welgeteld 2 maanden: september en deze oktober. Ze liet me letterkaartjes zien. “Wowwww, wat veel”, dacht ik, “vind je het gek dat hij het nog niet kan?”. Ze schudde haar hoofd. “Het is voor Noah fijn als alle klanken herhaald gaan worden thuis. Zodra hij meer letters weet, kan hij ook meer woorden lezen”. Ik zag dit bij voorbaat helemaal niet zitten.
De juf maakte alles nóg erger met de bijbehorende instructie
“Het is de bedoeling dat je tweemaal per dag gaat flitsen: één keer in de ochtend en één keer in de avond. Je doet alle letters in setjes van 3 keer. De eerste keer doe je de letters allemaal voor, de tweede keer doe je ze samen en de derde keer doet Noah het alleen”. Ik stond met mijn oren te klapperen. “Dat zijn dus 6 rijen van letters. Elke dag.”, concludeerde ik in mijn hoofd. Hij is nog maar 6 jaar. Dit voelde allemaal zo verkeerd. Toch stemde ik, tegen mijn gevoel, ermee in.
Thuis pakte ik de stapel klankkaartjes
Ik heb ze geteld en het zijn er 34. 34! 34 nieuwe klanken in nauwelijks 2 maanden. “Is dat normaal?”, vraag ik me af. Als dat zo is, moeten we dat dan niet aanpassen? Het zijn echt belachelijk veel nieuwe automatiseringen. Ik riep Noah aan tafel. Hij keek angstig en verdrietig naar de stapel klankkaartjes. “Ik heb hier geen zin in”, zei Noah zachtjes. En ik gaf hem stiekem gelijk. Toch oefenden we braaf driemaal de letters. Ik zag Noah bij elke fout ineen krimpen. Ik probeerde hem op te vrolijken en zijn zelfvertrouwen een zetje te geven. “Je doet het supergoed, later ken je ze allemaal!”. Met pijn in mijn buik deed ik de kaartjes terug in de kast. “Ik wil niet dat hij huiswerk krijgt en doet’, flitste er door mijn hoofd. Alles voelde zo verkeerd. “Ik stop ermee”.
Ik hoor graag de mening of tips van anderen? Zie ik het zo verkeerd? Of doe ik Noah tekort als ik stop met de letters?
groot gelijk wat een druk wordt erop de kinderen gelegd alleen om te presteren, daar op school begint het al kun je niet meekomen dan ben je blijkbaar niet goed genoeg ,en moet er een tandje bij ,
leer liever dat het oké is wat is en net wat jij zegt met 20 kunnen ze het hoor en dan zijn ze ook vast allemaal zindelijk
Mamma heeft helemaal gelijk. Het lijkt wel of het steeds sneller moet! Lekker voorlezen, woordspelletjes doen, er is van alles te verzinnen om lezen leuk te maken. Een kind onder druk zetten helpt in ieder geval niet.
mijn zoon was wat langzamer met leren zo ook met rekenen en moest nablijven om de rijtjes sommen af te maken.. ik heb de juffrouw toen gevraagd snapt hij de sommen waarop zij bevestigde dat hij ze wel snapte maar te langzaam was met het maken van de sommen. Heb toen heel vriendelijk duidelijk gemaakt dat ik niet wilde dat hij gestraft werd omdat hij wat langzamer was. Het was in een keer afgelopen met nablijven.
De juf mag het vragen maar wil hij niet dan houdt het op. Hier ook een (jonge) groep 3 leerling thuis, die extra moet oefenen met letters schrijven. We doen het echt in kleine beetje en absoluut niet elke dag. En hij mag een sticker plakken elke keer dat hij het gedaan heeft. Hij mag dan iets langer opblijven.
Het lijkt mij erg lastig om alle 34! letters tegelijk te leren. Vraag de juf een lijstje te maken met de letters op volgorde van hoe belangrijk ze zijn en doe er max 10 per keer (vraag als je wilt).
Hoe reageert hij als je ze gedurende de dag ze vraagt omdat je ze ergens ziet?
Ik wens jou en je zoontje heel veel sterkte.
bij ons op school maken de kinderen gebruik van een iPad met Ginzy kids. dit is leren door middel van spelletjes…
misschien is dit wat voor je zoontje.
en mijn zoon zit ook in groep 3 en is ook bijna 7 maar als dede groep 3 kinderen ergens moeite mee hebben, mogen ze het spelende weg leren op school op de iPad….
ik zou hier eens naar informeren
groot gelijk! flauwekul moet allemaal.snel snel beter beter hoger hoger gadver! ik heb 2 dochters en de oudste ging ook wat langzamer nu in groep 6 komt het goed en trekt ze bij, mijn jongste doet het goed maar was laat met praten nu in groep 3 en gaat prima, alle extra werk pertinent geweigerd zelfs tijdens corona en toch zijn ze nu bij, ze doen het op hun eigen tempo en dat is prima alle kinderen zijn goed genoeg om wie ze zijn, dat is wat ze moeten leren!
Ik ben het helemaal met je eens . zet m op!
Wow… mijn jongste zit ook in groep 3 en heeft helemaal niet zoveel tegelijk! Dus wat dat betreft geef ik je gelijk. Ze heeft een boekje meegekregen voor de herfstvakantie. Net zoals alle kinderen, om samen te lezen. Dat doe ik met liefde, omdat ik zie hoe enthousiast ze is.
Doordeweeks oefenen we de letter van de week. Maar dat gaat ongedwongen en implementeren we heel spelenderwijs. Zo is het leuk (ze vindt het oprecht leuk). En het is niet iets wat we dagelijks doen, maar bijvoorbeeld als we toch samen een boekje lezen.
Echter, had ze er wel veel moeite mee gehad en was ze er nog niet klaar voor, dan zou ik denken…. dan niet. Een jaar kan ook over worden gedaan als blijkt dat dit te snel is. Niets mis mee! Laat haar vooral lekker in haar vel zitten en gelukkig zijn. Dus luister vooral naar je gevoel.
er staat toch geen achternaam. of ben je de enige die Jessica heet?
Zou het niet beter zijn om er gewoon voor kiezen om groep 3 twee keer te doen? Dan kan het allemaal wat rustiger en op het eigen tempo van je zoontje.
Nu geeft het letters leren zoveel angst en frustratie. Op deze manier ervaart hij helemaal geen plezier aan lezen en dat komt de motivatie niet ten goede.
Je zoontje gaat nu al moe en gefrustreerd naar school. Heeft een pittige dag op school, komt moe thuis en moet dan weer oefenen. Wat hij thuis nodig heeft is lekker tot rust komen. Spelen en school even helemaal vergeten zodat hij de volgende dag weer uitgerust naar school kan gaan. En dit zeg ik niet alleen als moeder die soms ook zucht over al het huiswerk van mijn dochter. Maar ik zeg het ook als leerkracht en weet hoe belangrijk het is als kinderen uitgerust op school komen.
onze oudste had via school een programma “bouw”. daar ‘moest” hij dan 2-3x pw een half uurtje mee spelen. soms zat er dan een tussentijdse toets (kijken of hij naar het volgende niveau mocht, of zelfs stukken kon overslaan) op school tussen.
dit programma werkte wel fijn. het kan op tijd of juist niet, ze bouwen hun eigen toren, èn het belangrijkste voor mijn zoon: hij mocht dus gewoon een half uur ‘spelen’ op de laptop🤣
het heeft hem veel geholpen. met kaartjes zou hier ook niet werken denk ik.
Wat willen wij allen van de kinderen maken .hoog geletterde mensen of mensjes met alles wat ze mogen zijn gezien hun kwaliteiten en mogelijkneden van uit hun persoonlijkheid .
Fijn dat er moeders zijn die dit als probleem gaan zien wat maatschappij en scholing voor ogen hebben! wij hebben allemaal recht om te te mogen leven met alle vaardigheden wat ons toebedeeld word in ons leven .en als de liefde hier het onderdeel in mag zijn creëren we mensjes waar onze maatschappij het meest bevoorrecht in zal zijn . Dankjewel mamma met het plaatsen van je berichtje !! je bent het voorbeeld voor vele anderen
Je hebt helemaal gelijk. Ik ben het ook totaal niet eens met deze prestatiegerichte maatschappij. Ze beginnen in groep 1 al met letters, terwijl het is bewezen dat kinderen in die leeftijd niet eens de mogelijkheid hebben om die letters te onthouden. uitzondereringen daar gelaten. Ze zijn de laatste jaren steeds meer bezig met de taalontwikkeling, maar het lezen is nog nooit zo slecht geweest. Hoe zou dat nou komen, omdat ze er teveel druk opleggen. Alles op zijn tijd.
Ik werk zelf in het speciaal onderwijs en er komen steeds meer kindjes bij waarvan ik vind dat ze niet bij ons horen. Het wordt weer eens tijd dat ze het kind zien. Zien wat wel goed gaat, misschien is het wel heel creatief of sociaal, dat zijn ook hele belangrijke dingen. Ze moeten stoppen om op school zo de nadruk op taal en rekenen te leggen er zijn meer dingen op de wereld.
Thuis mooi thuis laten, als je het gaat forceren, dan komt het helemaal niet goed. De voorwaarde om te kunnen leren is dat het kind zich veilig voelt en plezier heeft.
Als het kind het leuk vindt om te doen, kan je het altijd op een leuke manier stimuleren en anders niet doen.
School signaleert iets en het gaat vervolgens mis in de boodschap. De opdracht klinkt niet passend bij de leeftijd of zijn minst niet goed overgebracht en besproken. Aan de andere kant ziet moeder vooral de opdracht die ze niet zitten in plaats van te zien dat school signaleert dat haar kind net iets meer moeite heeft 1 bepaald taakje van school en tijdig wil bijsturen om het kind straks makkelijker te maken.
Als jullie opnieuw in gesprek gaan vallen er vast allerlei dingen te verzinnen die kind helpen maar die ook leuk zijn om te doen. Dat kan een spel zijn op de ipad of in het ‘echt’, maar ook hele korte dingetjes tussendoor zijn, wat je tegen komt in het dagelijks leven. Zodat je kind helemaal niet door heeft dat het ‘huiswerk is’. Samen de titel van het hoofdstuk of boek lezen voordat je een verhaal gaat voorlezen. In de supermarkt de chocomelk opzoeken en kijken welke letter daar heel groot op staat, of op die van het favoriete ontbijtbeleg. Of bij de kinderboerderij, daar staat vast een koe.
Je kunt vast betere voorbeelden bedenken. Oefenen zonder het zelfvertrouwen aan te tasten, want daar heeft moeder helemaal gelijk in: dat is belangrijk.
Maar ik zou wel op een leuke manier wat oefenen want het is ook niet goed voor het zelfvertrouwen als kind niet kan meekomen uiteindelijk, terwijl kind dat gewoon wel zou kunnen.
Mijn dochter die zichzelf had leren lezen kreeg ineens ook huiswerk waaronder flitsen van letters. Zij wilde dit thuis niet doen en ik vond het een onzin want ze kon immers al lezen. De juf nam mij volgens mjj niet serieus toen ik het vertelde. Zij moest uiteindelijk het schooljaar overdoen. Later bleek dat zij juist super slim was en het niet liet zien zoals door faalangst.
Achteraf had ze juist moeten versnellen i.p.v doubleren. Kortom volg je gevoel.
bij ons hadden ze een online leeromgeving van veilig leren lezen. waar met spelletjes verder kon oefenen. dat vond dochter fijn
ook logopedie in groep 2 voor gehad maar daar was spelenderwijs oefenen.
34 letters in oktober?
Welke school is dat? Welke methode gebruiken ze? Dan kan je er online vast wel iets over vinden, maar 34 letters in oktober?
Hier een kind in groep 3, die net de 18e letter heeft geleerd en dan is onze regio nog de eerste die met school gestart is in augustus.
Ik snap je aan de ene kant wel. Het is ook veel wat ze moeten. Maar uit eigen ervaring weet ik dat het wellicht er niet makkelijker op word. mijn dochter had ook moeite met lezen en letterklanken. In groep 4 begon ze er zelf last van te krijgen. Ze vond zich de domste van de klas, was langzaam in lezen en kon de teksten vaak ook niet goed lezen. Ze voelde zich echt ongelukkig. halverwege groep 4 is naar voren gekomen dat ze dyslexie heeft. inmiddels zijn we gestart met een intensief traject. we zien nu al resultaat, maar liever had ik gehad dat ze in groep 3 al extra hulp had gekregen. Ik lees hier reacties als groep 3 een keer over doen. daar hebben wij ook overnagedacht, maar mijn dochter scoort cognitief gezien goed, blijven zitten had haar absoluut niet gelukkiger gemaakt. We zitten helaas in een schoolsysteem waar we het mee moeten doen. Uiteindelijk willen we allemaal dat onze kinderen gelukkig zijn, nu maar ook in de toekomst.
ik vind het juist heel goed dat juf opmerkt dat het bij jou zoon moeilijker gaat om letters te automatiseren en dat is kwestie van oefenen. Als je dat thuis niet wil doen, zal je zoon alleen maar onzeker worden op school omdat hij niet meer mee kan. Je kunt hem een veilige basis geven door de letters thuis te automatiseren. In 2de semester wordt alles veel moeilijker en dan wordt t voor hem helemaal niet meer haalbaar. Je kunt per week iedere dag 5 letters flitsen ( duurt 2 min) tot hij die kan. Of flits enkel de letters per 5 die hij moeilijk vindt. Sommige dingen moeten nu eenmaal geautomatiseerd worden.
Ro duit slechte methode.
kinderen nu onder druk zetten betekent grote kans op hekel aan school later.
(weet uit eigen ervaring dat dit verkeerd kan uitpakken).
beter tweemaal groep 3, op die leeftijd maakt het nog niet zoveel uit en dat ene jaartje vindt je niet terug in schoolcarrière.
mijn advies, elke avond voorlezen en niets oefenen.
de school van mijn dochter heeft geen huiswerk mee, ze zetten npo gelden in om achterstand weg te werken met een proffesionele onderwijzer op dat gebied.
lesgeven is een vak, dat doe je er niet zo eventjes bij uit de losse pols thuis.
Ik ben het er absoluut niet mee eens hoe prestatie gericht deze maatschappij tegenwoordig is. Maar aan de andere kant is het wel fijn dat de juf dit constateert. Maar ze is wel erg enthousiast in het mee geven van huiswerk. Dan gaat je zoontje het inderdaad als iets ervaren waar hij slecht in is. Zoals meerdere keren hierboven omschreven, zijn er tal van websites waar je het op een leuke, ongecompliceerde manier kunt oefenen.
Het is veel wat kinderen moeten, tegenwoordig. Misschien is het een idee om spelenderwijs die klanken te leren of boekjes kopen waarin hij spelenderwijs die klanken kan leren.
ja deze wereld is allen prestatie gericht hoorde dat mijn kleinzoon een soort timer naast hem heeft dan is de bedoeling om.je werkje af te hebben als die kinderen nu al stress hebben vreselijk ik kon ook niet meekomen vroeger ik had een hekel aan school nu nog maar dit is echt niet normaal in deze tijd pfff
Mijn zoontje heeft het ook op school. De timer is echter niet alleen voor het moet dan af zijn maar voor hem ook een houvast zoveel tijd heb ik ervoor (en zo lang moet ik mij hierop concentreren). Zo laat hij zich minder snel afleiden. Is het niet af, dan is het voor de volgende keer.
Ik had het zelf vroeger ook en ik vond het echt heel prettig. Zelfs nu doe ik het nog met mijn huis poetsen/relaxen. Telkens een timer zetten. Zo overzie ik het beter. En zo gebeurd er tenminste iets en neem ik de tijd voor mijzelf.
Helemaal mee eens dito met mijn kleindochter , en wordt er heel onzeker van en thuis moet ze al wat rekenen oefenen wat escaleert in ruzie . . Er wordt amper gekeken naar wat ze over het hele jaar presteren , mijn kleindochter had een toets gehad en had een 4 ,dus werd mijn dochter gebeld , ja haar taal en lezen moet ze toch ook wat meer op oefenen , terwijl ze op einde avi niveau zit van groep 4 ,waar hebben we het over . Mijn kleizoon krijgt een koptelefoon op in de klas omdat hij teveel afgeleid zou worden .Weet wel toen mijn dochter ,wat moeite had met rekenen dat de leerkracht door gaf dat ze een half uurtje langer bleef voor uitleg 1 op 1 . Maar nu zie ik het meer dat de ouders die taken over moeten nemen