Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Na een klein jaar wachten werd ik zwanger van onze dochter Lisa. Ik had nooit gedacht dat een kind ons leven zo enorm zou verrijken. Lisa is heel nieuwsgierig in alles en iedereen om zich heen, het heeft ons vaak versteld doen staan. Maar afgelopen schooljaar begonnen de zorgen, en deze zorgen lijken zich nu verder te op te stapelen.
Was Lisa al klaar voor de overstap?
Het begon allemaal vorig schooljaar, toen Lisa de overstap maakte naar groep 2. Ze was nog jong voor haar leeftijd, geboren in december en ging als nog lang geen 5-jarige toch over naar de volgende groep. In haar enthousiasme en vastberadenheid maakte Lisa de indruk soms enige voorsprong te hebben op leeftijdsgenoten. Ze kende al wat letters, de cijfers en is een verbaal sterk meisje. Maar groep 3, dat brengt toch andere uitdagingen met zich mee. En het spelen in de hoeken, ze vond het allemaal nog zo prachtig.
School had een andere visie dan wij als ouders
Alex, mijn man, deelden mijn zorgen en in het voorjaar gingen we het gesprek met school aan. We hadden de hoop dat Lisa nog een jaar in groep 2 kon blijven om zich verder te ontwikkelen. Ze was tenslotte een van de jongste leerlingen in haar groep. We wilden er zeker van zijn dat ze voldoende voorbereid was om de volgende fase van haar onderwijscarrière aan te gaan. De school had echter een andere visie. Ze zagen potentieel in Lisa en geloofden dat ze het in zich had om al naar groep 3 te gaan. We hadden uitvoerige gesprekken met haar leerkrachten en intern begeleider. Uiteindelijk besloten ze om Lisa de komende periode extra begeleiding te bieden wat betreft de leervoorwaarden en haar wel over te laten gaan.
Het schooljaar startte en al snel ontstonden er zorgen
Het huidige schooljaar, groep 3, begon vol verwachting en hoop. Maar al snel begonnen de zorgen zich op te stapelen. Haar resultaten waren niet zoals we hadden gehoopt. Haar leerkrachten merkten op dat ze zich vaak niet kon concentreren. Haar afleidbaarheid was een bron van zorg, en het leek erop dat ze niet mee kon komen met de stof. Hadden we dan toch de verkeerde keuze gemaakt vroegen wij ons als ouders af? Terug naar groep 2 kwam nog even aan de orde, maar dat zou volgens school een te grote faalervaring zijn.
De leerkrachten stelden een onderzoek voor
Het is pijnlijk om te zien hoe Lisa worstelt in de klas. Haar gedachten lijken constant af te dwalen, haar aandacht verspreidt zich over de hele klas. Ze staart uit het raam, speelt met haar potlood of droomt weg in plaats van deel te nemen aan de les. Haar nieuwsgierigheid, die ons altijd had verbaasd, leek nu een obstakel te zijn geworden voor haar leren. De leerkrachten hebben ons benaderd met hun zorgen en stelden voor om een onderzoek naar Lisa’s aandacht en concentratie te starten. Ze willen begrijpen wat er precies aan de hand is en waarom Lisa zich zo moeilijk kan focussen. Ze benadrukken dat het doel van het onderzoek is om Lisa te helpen en de juiste ondersteuning te bieden om haar te laten gedijen in de klas.
Ik vrees dat ze een stempel krijgt
Ik begrijp dat de school het beste met Lisa voor heeft en dat ze haar willen helpen, maar ik kan mijn zorgen niet opzij zetten. Het idee van een onderzoek naar haar aandacht en concentratie maakt me bang. Ik heb gehoord over de mogelijke labels, zoals ADHD of ADD, en de mogelijke gevolgen van medicatie of speciale begeleiding. Ik vrees dat Lisa een stempel kan krijgen en dat haar hele leven met zich mee moet dragen. Het voelt alsof ik nu onder druk wordt gezet, gedwongen om een beslissing te nemen die ik nog niet wil nemen. En is het noodzakelijk nu, op dit moment. Ze is nog zo jong…
Wat als ze niet naar groep 3 was gegaan?
Ik weet dat Lisa zich anders voelt dan haar klasgenootjes, maar ik wil niet dat ze als “anders” of “problematisch” wordt bestempeld. Mijn hart breekt bij de gedachte dat ze de last van een label met zich mee zou moeten dragen. Ik begin te twijfelen of Lisa op dit punt is gekomen omdat we haar hebben laten overstappen naar groep 3. Was de school tot dezelfde conclusie gekomen als Lisa nog een jaar bij de kleuters was gebleven? Hebben we Lisa misschien te vroeg en te veel hadden gepusht? Mijn moederhart breekt.
RIANNE
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
