Mimi: “Mijn man werd voor het eerst vader op de leeftijd van 60 jaar” 

| ,

Toen ik drie maanden geleden beviel van Teun, was het alsof ik opnieuw werd geboren, geen grap

Niet alleen als moeder, maar als iemand die een compleet nieuw leven begon, vol uitdagingen. De bevalling zelf was heftig, zoals dat vaak gaat met eerste kinderen. Urenlang zat ik vast aan monitoren, persen tot het uiterste, en ik voelde een mix van angst en opwinding. Logisch. Romeo, mijn man, hield mijn hand stevig vast door het hele proces. Hij was er elke seconde, kalm en bemoedigend, ondanks dat hij op zijn zestigste voor het eerst vader werd.

Teun kwam ter wereld met een krachtige huil

Toen hij in mijn armen werd gelegd, voelde ik een soort liefde die ik nooit eerder had gevoeld. Romeo stond naast me, tranen in zijn ogen, en ik wist dat dit moment alles waard was. De zorgen, de twijfels, de angsten – alles vervaagde toen ik naar ons kleine wonder keek. Cliche, maar echt waar. Romeo bleek een natuurtalent als vader. Hij verschoonde luiers alsof hij nooit anders had gedaan, gaf midden in de nacht zonder zeuren flesjes, en troostte Teun wanneer hij onrustig was. Ik was verbaasd over hoe goed hij met het slaaptekort omging, iets waar ik zelf veel meer moeite mee had. Soms leek het zelfs alsof hij meer energie had dan ik, ondanks het feit dat hij drie decennia ouder is.

Het is gek om nu terug te denken aan mijn twijfels van vroeger

Toen ik Romeo ontmoette, was ik een jonge vrouw, begin dertig, net begonnen aan mijn carrière. Romeo was charmant, intelligent, en ja, ouder dan ik. We vonden elkaar in een gedeelde passie voor literatuur. Ik was dol op zijn verhalen over reizen die hij had gemaakt, boeken die hij had gelezen, en de wijsheid die hij door de jaren heen had verzameld. Maar toen het idee van kinderen ter sprake kwam, wist ik niet wat ik moest denken.

Ik had altijd gedacht dat ik op een dag moeder zou worden, maar ik was toen bang

Bang dat Romeo’s leeftijd een probleem zou zijn. “”Is hij te oud om echt van het ouderschap te genieten? Wat als hij geen energie meer heeft om met ons kleintje mee te rennen, om te spelen, om alle kinderachtige dingen te doen die ik zie als onderdeel van het ouderschap?”, dacht ik. Romeo had nooit eerder kinderen gehad, en hoewel hij het idee van een kind geweldig vond, verzekerde hij me dat hij zich ook zonder kinderen compleet zou voelen. Die woorden stelden me gerust, maar tegelijkertijd zorgden ze ervoor dat ik me nog meer ging afvragen of het wel de juiste keuze was. Ik wilde geen beslissing nemen waar ik later spijt van zou krijgen, voor hem, voor mij, of voor ons kind.

Ik bracht avonden door, liggend naast Romeo, terwijl we spraken over de toekomst

Ik zag mezelf als moeder, ik zag ons als een gezin, maar ik bleef vastzitten aan de leeftijdskwestie. Totdat ik op een dag besloot dat mijn liefde voor Romeo sterker was dan mijn angst. Ik realiseerde me dat hij me altijd had gesteund, in alles wat ik deed, en dat hij de meest zorgzame en liefdevolle partner was die ik me kon wensen. Waarom zou hij niet ook een geweldige vader zijn?

We gingen ervoor

De zwangerschap was fijn en gelukkig vrij probleemloos. Romeo was er altijd, meegaand naar afspraken, kussend op mijn groeiende buik, en hij leefde op bij de gedachte dat hij een kind zou krijgen. Zijn enthousiasme was aanstekelijk. Al mijn angsten leken weg te smelten naarmate de maanden verstreken.

Maar toen Teun werd geboren, merkte ik dat mensen er wat van vonden

Het begon subtiel, met opmerkingen van vreemden in het ziekenhuis. Een verpleegster zei glimlachend: “Oh, is dit uw kleinkind?”. Romeo lachte vriendelijk, maar ik wel pijn in zijn ogen. Het was slechts de eerste van vele keren dat mensen aannamen dat hij Teuns opa was, in plaats van zijn vader.

Familieleden, vrienden, zelfs mensen die we nauwelijks kenden, hadden allemaal wel iets te zeggen

“Vind je het niet moeilijk, op jouw leeftijd?”, vroegen ze Romeo, soms in zijn gezicht, soms achter zijn rug om. Ik hoorde opmerkingen zoals: “Het zal wel zwaar zijn voor zo’n oud iemand” of “Wat als hij opgroeit zonder vader?”. Die laatste vraag raakte me het meest. Wat als? Wat als Romeo er niet meer zou zijn als Teun ouder werd? Ik had die gedachte ook wel eens gehad, maar ik had hem altijd weggeduwd. Romeo was gezond, sterk en vol levenslust. Hij zou er nog jaren zijn, dat moest gewoon. Maar telkens als iemand het onderwerp opbracht, kwam die knagende angst weer naar boven. Het leek wel alsof iedereen verwachtte dat Romeo elk moment kon bezwijken onder de verantwoordelijkheid van het vaderschap. Dat vond ik niet fijn van mijn omgeving. Ik zat daar helemaal niet op te wachten, Romeo ook niet. Het was allemaal negativiteit.

Het ergste was wanneer mensen hun medelijden naar Teun uitten

“Dat arme jongetje”, hoorde ik iemand fluisteren, “met zo’n oude vader.” Alsof Teun vanaf zijn geboorte al benadeeld was. Alsof hij minder geluk had, omdat zijn vader ouder was dan die van andere kinderen. Ik voelde de woede opborrelen, maar ik wist dat ik niets kon zeggen. Het waren vaak geen directe aanvallen, maar eerder goedbedoelde zorgen, verpakt in opmerkingen die meer schade aanrichtten dan steun boden. Ze zagen niet wat ik zag. Ze zagen niet de man die midden in de nacht op stond om een huilende baby te troosten, die geduldig luiers verschoonde of die Teun liefdevol in slaap wiegde. Ze zagen alleen de leeftijd, en niet de liefde.

Er waren momenten dat ik me afvroeg of we de juiste keuze hadden gemaakt

Niet vanwege Romeo’s leeftijd, maar vanwege de constante druk van buitenaf. Het voelde soms alsof ik voortdurend ons gezin moest verdedigen, alsof ik iedereen moest bewijzen dat we net zo’n goede ouders waren als elk ander koppel. Maar dan keek ik naar Romeo, naar hoe hij met Teun omging, en was de twijfel weg. Ik wist dat we het goed hadden gedaan. Romeo was een fantastische vader, ongeacht wat anderen zeiden. En Teun? Hij was een gelukkig, gezond kindje, omringd door liefde.

Toch bleef de kritiek sluimeren

Dat hielden we niet tegen. We konden nauwelijks een wandeling maken zonder dat iemand naar ons keek, alsof we een vreemde bezienswaardigheid waren. Vooral als Romeo en ik liefde toonden en bevestigden dat wij de ouders waren. Eén keer was dat blijkbaar niet duidelijk. In het park vroeg een andere moeder me waar de vader van Teun was, en toen ik naar Romeo wees, keek ze me ongelovig aan. “Oh, echt? Ik dacht dat hij de opa was”, zei ze met een geforceerde glimlach. Ik glimlachte beleefd terug, maar vanbinnen voelde ik me verdrietig. Waarom moesten mensen zo zijn? Waarom konden ze niet gewoon accepteren dat onze situatie anders was, maar niet minder waardevol? Romeo en ik hadden iets bijzonders. Ja, onze situatie was misschien niet de norm, maar wat is de norm tegenwoordig nog? Liefde kent geen leeftijd en ik zou Romeo niet ruilen voor iemand anders, jonger of niet. Hij was de vader die Teun nodig had en hij was perfect in zijn rol.

Soms denk ik aan wat de toekomst zal brengen

Er zullen ongetwijfeld momenten komen waarop Teun zich zal afvragen waarom zijn vader ouder is dan die van zijn vrienden. Misschien zal hij vragen stellen, misschien zal hij twijfels hebben. Maar ik weet dat Romeo er zal zijn om die vragen te beantwoorden, om die twijfels weg te nemen, met dezelfde kalmte en wijsheid die hij altijd heeft gehad.

MIMI

12 gedachten over “Mimi: “Mijn man werd voor het eerst vader op de leeftijd van 60 jaar” ”

  1. Mijn vader was 40 toen de eerste geboren werd. heb weleens gehoord van kinderen dat ze dachten dat hij mijn opa was. Hij was een hele lieve vader en leeftijd maakt niet uit. Als ik naar mijn schoonvader kijk die begon met zijn tweede vrouw ook rond 60 met de tweede leg. En weet je wat het is? Zijn kinderen hebben nu een vader die altijd thuis is en tijd heeft omdat hij nu met pensioen is. Vroeger moest hij werken en mijn man heeft hem niet echt meegemaakt. Zijn kinderen groeien nu op met altijd een ouder thuis en dat is ook fijn. En wij hebben een schoonvader die begrijpt wat wij nu doormaken omdat hij ze ook heeft. Liefde kent geen leeftijd en wat andere mensen ook zeggen, Je weet zelf hoe het thuis is. En er zijn ook kinderen die geen ouder meer hebben waarvan de ouder rond 30 was dat overleed. Je weet niet hoe het leven loopt en gewoon gaan genieten en niks van aantrekken.

    Beantwoorden
  2. Mijn man was 27 toen ons eerste kind geboren werd. Nog jong dus. Maar hij was (pas) 47 toen hij stierf door een ongeval. Mijn kinderen waren toen 19, 16 en 11. Niemand weet hoe het leven gaat lopen. Geniet alstublieft van jullie kindje, van elkaar en van het leven!! En de omgeving?? Ach, de beste stuurlui staan aan wal. Laat daardoor jullie geluk niet in de weg staan.

    Beantwoorden
  3. Leer jezelf en je kind te lachen om dit soort opmerkingen. Bij ons is leeftijdsverschil groot en ook mijn partner was 60 toen wij ons eerste kind kregen. Opmerkingen over is het je vader, gezellig met opa aan de wandel etc. Het heeft ons nooit iets gedaan. Opmerkingen nooit bevestigd of ontkend alleen mmm gezegd Mensen komen vanzelf erachter dat wat ze zelf invullen fout is en wij hebben daardoor vaak excues gehad of we zagen mensen met rode wangen wegduiken op moment dat ze er achter kwamen dat het een ingemome opmerking was. Onze kinderen zijn inmiddels volwassen, hebben eigen gezin en ja hun vader is in de 90 en naast de meest fantastische vader een nog leukere en kwieke opa. Schamen voor elkaar hebben wij nooit gehad ook niet tijdens de puberteit van de jongens. Vrienden van kinderen vonden het redelijk normaal (die ouders in het begin minder). Wij hebben een mooi en rijk leven zo met verschillende generaties dus leef en laat leven en trek je gewoon niets aan van want een ander van je wil denken.

    Beantwoorden
  4. Mijn man was 57 toen we onze dochter kregen. Ik ken de opmerkingen en maak zelf dan ook maar grappen erover. Dan zeg ik : de juf ziet ons al staan bij school,daar komen opa en oma aan. Het helpt om te relativeren. Wij hebben een hele moeilijke start gehad door al die stomme vooroordelen maar nu iedereen ziet dat het goed gaat ,accepteren mensen het ook wel. Het.is jullie keuze ,durf ervoor te staan en maak de opmerkingen voordat zij het kunnen doen ( in de vorm van een grap) Het helpt!

    Beantwoorden
  5. Er is niets mis met de leeftijd van Teuns vader, maar kom op! De vragen en opmerkingen hadden jullie natuurlijk van mijlenver kunnen zien aankomen. Dat mensen in eerste instantie denken dat Romeo de opa is is toch logisch? Geen reden om dramatisch over te doen lijkt mij. Gewoon zeggen dat het de vader is, en wel groots, maar niet groot. Geniet samen van jullie zoon, en probeer te begrijpen dat Romeo altijd als de opa zal worden gezien.

    Beantwoorden
  6. liever een oude vader die heel veel liefde te geven heeft, dan een jonge afwezige vader!!
    er zijn ook mannen die niks om hun kinderen geven, hun kinderen in de steek laten of zelfs zeggen dat het hun kind niet is.
    geniet van je man en de vader van je kind!! laat ze maar praten. gewoon niet reageren of juist wel en zeggen dat ie de liefste vader is.

    Beantwoorden
  7. Wat heeft jullie zoon Teun op de foto een mooi strikje in het haar, leuke oorbelletjes en een schattig jurkje aan! Wat fijn dat Teun op deze leeftijd al zo lekker zichzelf mag zijn.

    Beantwoorden
      • Je zou het bijna denken. Of de “geïnterviewde” wil graag anoniem blijven en men gebruikt daarom een stock-foto. En het was te moeilijk of te veel werk om een foto van een oude pa met een jongetje te vinden… Maar het verhaal kan ook net zo goed volkomen nep zijn, verzonnen door de “redactie” of gegenereerd door AI…

        Beantwoorden
  8. Heel moeilijk en misschien makkelijk gezegd, maar niks van aantrekken.
    iedereen heeft overal een mening over, je kan het nooit goed doen voor iedereen.

    zolang jij weet dat je kind opgroeit met een liefdevolle vader en moeder is het toch prima.

    en wie zegt dat hij er over 20 jaar niet meer is?

    mijn opa is 89 en loopt en fietst meer dan ik.
    en mijn vader is overleden toen hij 40 jaar oud was.

    En iedereen kan morgen onder een auto lopen.

    ik zou lekker genieten van je mooie gezinnetje en de rest lekker laten praten!

    heel veel geluk met zijn drieën.

    Beantwoorden

Plaats een reactie