Ik zat in een restaurantje met mijn zoon van 3 jaar oud
We keken samen op de kaart. Het was 12.15 uur en dus lunchtijd. Ik bestelde voor hem een tosti en voor mij een omelet met kaas en spek. Nu hij nog niet naar school hoefde, gingen we geregeld samen op stap: lunchen, naar de bioscoop of bibliotheek. Mijn ventje zat druk te kleuren naast me. We hadden zelf een kleurboek en potloden meegenomen. Het restaurant had een speelhoekje en een kast met spelletjes, maar we kwamen speciaal voor het loopfietsje. Na het eten wilde Noah altijd even op het restaurantfietsje.
Daar kwam het eten aan
Noah smakte er op los. Hij is zo gek op tosti’s. Mijn ei smaakte ook goed. Na het eten gaf ik Noah een kus op zijn hoofd. Hij vroeg of hij nog even op het fietsje mocht. “Ja, natuurlijk”, glimlachte ik. En weg was Noah. Hij reed van links naar rechts, van voor naar achteren. Eigenlijk zoals altijd. Even twijfelde ik, zoals altijd, maar als het restaurant een eigen fiets had, dan mocht je er op fietsen. Ik pakte een tijdschrift en bladerde erdoor.
Ik hield een schuin oog op Noah
Ineens hield een mevrouw ver weg van mij, Noah stil. Ze greep hem letterlijk bij de arm. “Je mag hier niet fietsen”, zei ze streng. Noah keek beduusd, draaide zich om, fietste naar mij, gooide de fiets neer en kwam boos naast me zitten. Ik keek op en de vrouw was alweer weg. Ik zat met een knoop in mijn maag. “Je mag hier wel fietsen hoor”, zei ik tegen Noah, “anders had het restaurant hier geen fietsje neergezet”. Ik voelde me vervelend over de situatie. Ik wilde voor Noah opkomen. 1. Dat fietsje is wèl om te fietsen en 2. Blijf van mijn kind af. Ik wilde niet dat ze aan hem zat. Hem aanspreken tot daar aan toe.
Ik zocht de mevrouw op samen met Noah
Ik wilde hem steunen en ook het goede voorbeeld geven. De mevrouw keek op van haar tafel. “Ik wilde even zeggen dat dit fietsje van het restaurant is, dus kleine kinderen kunnen en mogen hier fietsen”. De mevrouw keek me vies aan: “Belachelijk. Hij ging veel te hard”. Ik keek haar aan en zei: “Dat mag je vinden en zeker ook zeggen, maar ik heb liever niet dat je hem aanraakt”. Ik pakte Noahs hand en weg waren we. De mevrouw kon niets meer terug zeggen. We betaalden de rekening en liepen de deur uit. Ik was trots op ons.
Klinkt toch wel bijzonder.
Een tijdschrift pakken in een restaurant en je zoontje lekker z’n gang te laten op een fietsje.
Zonder rekening te houden met anderen.
Klinkt erg onrustig, voor mensen die ff gezellig willen lunchen.
Het had inderdaad beter geweest als de vrouw even naar de de moeder was gelopen.
Ik kan me voorstellen dat het zoontje zich van geen kwaad bewust was.
ohhhh ja weer een moedertje over de rooie. Echt waar onbegrijpelijk waarom een restaurant een fietsje heeft voor kinderen. (tenzij het een speciaal restaurant is voor Kids natuurlijk).
Als er toch iets is zoals dit fietsje, dan kun je hem ook niet gebruiken. Gewoon logisch verstand van een ouder. (ohhh we zitten in een restaurant, is het normaal dat hier gefiets wordt, nee oké dan doen we het niet.
Moedertje zit lekker te lezen en haar volgevreten tosti kind gaat lekker hieper op de fiets..
Deze vrouw heeft het nog netjes gedaan. Misschien beter geweest ls ze na u was gelopen en had gezegd, dat ze dit toch wel erg vervelend vindt, maar oké wat je bij dit soort moedertje ook doet, het is toch nooit goed.
tip van de dag, voet je plures jong op, geen dank.
Mag ik een.kind van ander ook.niet aanraken als hij.bijna onder een.auto loopt of in een vijver valt?.
moet ik dan eerst de ouder zoeken om die te late ingrijpen? Dan ligt het kind al onder een auto of ligt het on de vijver
.
Nee Gerrie, dat mag ook niet. Tenminste niet bij dit soort moeders. Dit zijn moeders die zichzelf een goede moeder vinden door veel te veel goed te vinden en een grote bek te geven. Zij zullen niet zeggen: ‘Dank je wel, ik was even afgeleid.’ Precies wat hierboven al iemand schreef, hun lieve kind zou een trauma kunnen oplopen als iemand ‘m even bij de arm pakt… En als ze onder de auto komen is het natuurlijk de schuld van de automobilist.
Het kind kan ook hete soep over zich heen krijgen.Of een gast zegt niets en steekt zijn been uit. .Boem Au..
ik zie veel ouders druk op hun telefoon en laten de kinderen hun gang gaan.
Dat wekt irritatie, Hoop dat het kind geen trauma heeft opgelopen .
Vreemd dat een kind alleen door de ouder gecorrigeerd mag worden. Ik had een tijdje geleden 4 erg dure speciale gebakjes gekocht. Daarna ging ik naar de supermarkt. Bij het scannen van mijn boodschappen legde ik de gebaksdoos even apart naast mij. Bij de andere kassa staat een moeder met kindje te boodschappen te scannen. Kindje geeft een klap op mijn gebaksdoos. Omdat ik daarvan schrik roep ik “laat dat”. Moeder boos op mij. Ik had het tegen haar moeten zeggen. Ja, hoor dan waren mijn gebakjes geplet.Heb tegen haar gezegd “u sloeg toch niet op mijn gebakjes”.. Vreemd dat je er niets van mag zeggen als een kind zich misdraagt en je daar last van hebt. Vraag mij af hoe zo’n kind verantwoordelijkheidsgevoel krijgt als mama alles oplost.
Een kind opvoeden is een dorp voor nodig, is een gezegde. Dat kind heeft twee dingen geleerd van deze situatie. 1. Ik mag alles doen, ook al stoor ik andere. 2. Niemand mag mij aanspreken op mijn gedrag behalve mijn moeder.
Als een kind een tiener is, wordt dit gedrag lastig aanspreken voor leerkrachten ect..
beste antwoord tot nu toe, dank!!!!
Kinderen horen niet rond te lopen of fietsen in een restaurant, leer je kind om manieren te hebben, respect te hebben voor anderen! Tegenwoordig mag alles!
Neem een actief oplettende houding aan, liefst binnen directe omgeving van het kind. zo voorkom je dat anderen vinden dat het kind aangesproken moet worden.
omdat dan duidelijk is wie er bij het kind hoort, en wordt je zelf aanspreekpunt.
Als een kind wat druk doet maar er duidelijk een volwassene op hem let, oogt de situatie al heel anders.
Opvoeden is een kunst. Alles met mate, staat er een fietsje, wat overigens bizar is, dan rustig aan. Blijkbaar was dat niet het geval. Als moeder verzaakt en het kind de andere gasten tot last is en gecorrigeerd wordt, dan is dat niet verbazingwekkend. Dan een scene maken is typisch. Vandaar dat er nu ook restaurants zijn waar kinderen niet welkom zijn. Ook al is dat het andere uiterste.
Rekening houden met jonge kinderen is wat anders dan alles maar leuk en schattig moeten vinden of accepteren van andermans kind
Het zou deze moeder sieren als ze tegen haar kind had gezegd dat die mevrouw graag rustig wil eten. Dus buiten gaan fietsen of naar een speelparadijs gaan.
Als moeders er trots op is dat ze die mevrouw even wat gezegd heeft, zonder het antwoord af te wachten, weet ik genoeg. Die moeder wil niet in gesprek, haar kind niet laten zien dat je ook samen een afspraak kunt maken, haar kind niet leren om rekening te houden met een ander.
En mijn zoon heeft nah, begrijpt daardoor ook niet alles. Maar hij draagt zichtbaar een kaart bij zich. Dat wekt begrip, wij communiceren al direct dat het gedrag anders kan zijn dan bij ‘gewone’ kinderen en dat nodigt uit tot gesprek in dit soort situaties. Hij heeft nah, maar dat wil niet zeggen dat iedereen ten alle tijde maar rekening met hem moet houden! Nee, zo is niet te zien dat hij een beschadiging van de hersenen heeft. Maar uit het verhaal maak ik ook niet op wat de reden is dat de oudere mevrouw het kind fysiek tot een halt roept. Daar zal zij ook een reden voor kunnen hebben.
Wij zouden inderdaad zoals al genoemd werd zo’n fietsje kopen of huren bij de speel-o-theek. Of iets overleggen met de restaurant eigenaar. Wij gaan er in ieder geval niet vanuit dat iedereen alles maar moet accepteren van ons kind.
het hangt helemaal af van de situatie en die kan ik er niet volledig uithalen. het is makkelijk oordelen vanaf de zijlijn. beide situaties is niet fijn. als ouders hun kind van alles laten doen zonder op te letten tsja dan moet iemand een keer ingrijpen en aan de andere kant heb je mensen die altijd overal last van hebben. Kinderen zijn kinderen en een beetje lawaai en drukte hoort erbij.
omg omg wat staan er weer briljante reacties bij. Het probleem wat ze aangeeft is dat de vrouw haar kind aanraakte. Aanspreken kan best maar niemand raakt andermans kinderen aan. Of ga meteen naar moeder toe. Mi gado als je dit bij surinaamse of antilliaanse kinderen doet is het restaurant te klein.
Vreemd dat je je kind aanmoedigt om in een restaurant te gaan fietsen. Ook al staat er een fiets. Een restaurant is geen speeltuin.
Een beetje rekening houden met de andere gasten die daar ook op hun gemak willen lunchen zou geen kwaad kunnen.
Ja , dat is het hem juist . Alles moet maar kunnen en er iets van zeggen , ho maar .
wat een reacties! ik heb het idee dat moeder zich vooral beledigd voelt omdat zij zelf tekort schoot. Dit werd op een gevoelige manier door de andere dame duidelijk gemaakt. En niet zo overdreven reageren over het vastpakken van de arm. “Dit kan tegenwoordig niet meer”. Stel je niet aan.Kinderen zijn niet van suiker. ook tegenwoordig niet. kom even los van je boek of telefoon en ga je kind eens opvoeden. Hard nodig TEGENWOORDIG!!!
Van andermans kind blijf je af!
Dat is een feit.
Denk je daar anders over, dan hoop ik dat wij elkaar eens treffen?
Ik heb een zoontje van 8jr en niemand raakt ongevraagd mijn kind aan.
En corrigeren is aan mij of mijn naasten.
Vreemden houden zich daarbuiten.
Zit je in een restaurant waar kinderen zijn toe gestaan.
En er dus GESPEELT kan worden.
En je trekt dat niet.
Ga dan opzoek naar een ander kind vrije restaurant.
Blijf met je tengels van andermans kind af!!
Daar kan je anders over denken.
Ik vind dat sommige mensen hier wel erg denigrerend over ouders in het algemeen denken.
Ik zou haast denken dat deze personen kindloos door het leven gaan?
Stelletje azijnzeikers!!
nee, maar mijn kind is wel opgevoed. en de wereld is niet alleen voor jonge ouders met kinderen. er mag echt wel eens NEE gezegd worden. niet alles moet alleen maar leuk zijn. en als jij je kind niet corrigeert zal een ander dat moeten doen. anders blijf jij maar thuis met je lastige kinderen.
GESPEELD, groeten van een azijn zeiker 🤭
Als je genoeg geld hebt om regelmatig met je driejarige peuter uit lunchen te gaan, heb je vast ook wel geld om een fietsje voor thuis te kopen…..
probleem opgelost.
Dat houdt overigens niet in dat de vreemde dame haar kind zo maar mag aanraken.
Van andermans kind blijf je af!
Dat is een feit.
Denk je daar anders over, dan hoop ik dat wij elkaar eens treffen?
Ik heb een zoontje van 8jr en niemand raakt ongevraagd mijn kind aan.
En corrigeren is aan mij of mijn naasten.
Vreemden houden zich daarbuiten.
Zit je in een restaurant waar kinderen zijn toe gestaan.
En er dus GESPEELT kan worden.
En je trekt dat niet.
Ga dan opzoek naar een ander kind vrije restaurant.
Blijf met je tengels van andermans kind af!!
Ik sluit me volledig aan bij E. Als moeder van jonge kinderen en pedogoog een herkenbare situatie. Dat er een fiets tee beschikking staat zegt mij dat hij gebruikt mag worden. Als ouder de taak daar dan met je peuter een gesprek over te hebben. Binnen rij je rustig, buiten in het park kan je crossen. Ik vind het fantastisch dat het een kind vriendelijk restaurant is, gezellig eten en rustig spelen. Als ouder moet je altijd blijven observeren en acteren. Gebruik deze situaties als leermoment, waarom zit dit me zo dwars, wat kan ik anders doen in de toekomst. Ik ben erg blij met die fiets, zo krijgen kinderen ook de kans te leren hoe hetzelfde in verschillende situaties te gebruiken.
En het restaurant kan misschien helpen door duidelijk te zijn. En klanten op een leuke manier te wijzen op de aanwezigheid van de loopfiets en hoe die gebruikt wordt. Ik kan me voorstellen dat de persoon die de peuter aansprak dacht dat het een fiets van thuis was. Vanuit een aanname handelen is niet altijd handig. Dus geef ook het restaurant de feedback dat er onduidelijkheden zijn en of ze een uitleg kunnen maken bij de fiets. Anders wordt het straks nog weggehaald door klachten.
Goed gehandeld door het gesprek met de vrouw aan te gaan, de mevrouw had er best iets van kunnen zeggen maar loop dan even naar de moeder, Mijn zoontje (toen ongeveer 6) is erg groot voor zijn leeftijd en was lekker aan het spelen in een speelhal op vakantie. Er speelde ook een kindje rond de 2 jaar in zijn buurt. mijn zoontje was gewoon lekker enthousiast aan het spelen toen de moeder van het kindje blijkbaar vond dat hij daar niet mocht spelen en in haar ogen te wild was. ze heeft hem toen ook gecorrigeerd met een bloedneus als gevolg, zelf heb ik het moment gemist, maar andere ouders wezen mij er op dat wat die vrouw deed echt niet kon en onredelijk was, ik heb die vrouw nog proberen te zoeken, maar die was hem al gesmeerd. mijn zoontje wist niet wat hem overkwam! Was zelf ook echt boos en verdrietig!
Dat de moeder niet eens het fatsoen had om de reactie van de vrouw af te wachten nadat ze haar aangesproken had vind ik ook heel veel zeggen. Helemaal niets om trots op te zijn.
Niet iedereen is geschikt als moeder. En je verschuilen achter het feit dat er een fietsje staat is zo woke. Als “moeder” zijnde had je ook even kunnen nadenken.
Mijnsinziens had de dame naar het personeel moeten stappen en haar irritatie over het fietsende kind kunnen uiten. De fiets is eigendom van het restaurant dus ook verantwoordelijk voor het redelijkerwijs gebruiken ervan door spelende kinderen. Vervolgens moest het personeel de moeder attenderen dat haar kindje overlast bezorgt en dat de andere klanten daar last van hebben. Fietsen mag, mits er niemand last van heeft. Zo niet, dan wordt het fietsje verwijderd. Restaurant’s doen alles voor klantenbinding en vast te houden. Meer omzet, daarom zijn zij verantwoordelijk voor de toko.
vind het een goede, genuanceerde reactie
ik lees dat de meningen heel verdeeld zijn, het kind fietst vaker op het fietsje in het restaurant dus mag het.
spreek dan de moeder of het personeel erop aan en daarna pas het kind.
Een moeder als deze is dus precies waarom ik kinderen laat. Aanspreken is niet gewenst, dus ik loop door.
Een restaurant als dit, daar kom ik niet. Hooguit 1x als ik dit soort speelgoed gemist heb.
Niemand spreekt mijn kind aan en zeker niet beetpakken. Als je een probleem heb kom je maar eerst naar mij. En anders kan je inderdaad een veeg uit de pan krijgen. Daarna zou ik hem nog 10 rondjes laten fietsen….
ik zou zeker naar jou toekomen. maar als ik last heb van jouw kind en jij doet daar niks aan dan haal ik het van het fietsje af en zet fietsje aan de kant. daarna ga ik naar de manager en zeg dat als ze dit soort mensen liever hebben dan iemand die rustig een koffie wil drinken en niemand lastig valt dan ga ik voortaan etgens anders naar toe waar er minder aso’s zijn.
ik heb een keer een peuter die door de AH aan het crossen was op een fietsje,bij de arm geoakt en haar vriendelijk verzocht daarmee te stoppen,er waren al een paar oudere dames aan de kant gesprongen,
maar de Papa nog winkelpersoneel reageefde,,toen ik had gezegd dat dit best gevaarlijk was zette ze het op een krijsen,heb nog vrienelijk tegen vader gezegd dat ik haar niet mishandeld .
maar komop er zijn toch grenzen
Een kind laten fietsen in een restaurant is überhaupt niet handig.
Maar wat een ophef en grof taal gebruik.
En de opvoeding laat tegenwoordig ook veel te wensen over.
Ik kijk naar het veiligheidsaspect. Wat als een ober met een blad kokend hete dingen loopt, gezellig over jouw fietsende kind struikelt, je kind krijgt de hete rommel over zich heen. Ook al heeft het restaurant dat fietsje neergezet, zou ik als moeder toch even nadenken en zeker mijn kind corrigeren, als het door het hele restaurant scheurt.
Helemaal mee eens! Vraag me ook af of dit het type moeder is dat, mocht het fout gaan, zo’n restaurant dan meteen aansprakelijk stelt en er ook nog een claim uit weet te slepen.
Een kind moet gecorrigeerd kunnen worden door anderen. Jij bent achterover gaan leunen en hebt zelf niet gezegd tegen je zoon dat een restaurant geen race baan is. Af en toe eens kijken of hij niet tegen enkels aanrijdt is niet echt in de gaten houden. En als een kind fietst zul hè hem toch moeten afremmen door zijn arm te pakken.
Stop met zo gevoelig te zijn naar acties rondom je kind. Je hebt hem nu een verkeerd signaal gegeven. Opgroeien doe je door rekening te houden met anderen.
It takes a village to raise a child. Volgens mij is het niet meer dan logisch dan wanneer een kind groter wordt en in andere situaties komt dan thuis bij mama het ook feedback krijgt van anderen dan mama. (school juf, andere moeders, of mensen in een winkel)
En daar mag je het mee eens zijn, of niet. Maar je laat je kind los in die wereld en dan kom je dit tegen. En inderdaad heb je het volste recht daar iets bij te voelen of op te reageren. Maar dat zegt ook iets over jouw eigen moedergevoel.
Ikzelf zou het overigens prima vinden als ik lekker koffie kon drinken en mijn peuter directe feedback zou krijgen op iets wat ik niet heb gezien, of anders heb ingeschat – ik weet ook niet alles. En deze mevrouw had er blijkbaar last van (terecht of onterecht, dat laat ik in het midden).
Je geeft aan dat je zelf al twijfels had of het niet wat hard ging. Voila, hier is je feedback. Voor de gasten die morgen ging het wat te hard. Aan jou de keuze hoe je daarop reageert. Jij kiest ervoor om ruzie te maken met de gasten en het voor hun kind op te nemen. Anderen zouden hun kind meenemen in het leermomentleermoment.
Wat betreft het aanraken. Ik weet niet hoeveel pedagogisch medewerkers van mening zijn dat alleen woorden ook aankomen bij een crossende peuter? Bij die van mij in ieder geval niet. Dus even staande houden zou ik zelf geen probleem mee hebben.
In het verleden is het mij overkomen dat ik een kind heftig zag vallen, erheen ging om te vragen of hulp nodig was en vervolgens een grote mond kreeg. Of de keer dat kinderen tegen een portiek deur aan het rennen waren, ik ze waarschuwde dat dat gevaarlijk is omdat ze het risico lopen door het raam te gaan en ook toen een grote mond kreeg. En zo heb ik nog meer voorbeelden.
Ik zit niet te wachten op boze ouders, dus loop tegenwoordig maar door.
Wat mooi verwoord E.
geweldig antwoord!
Ten eerste klinkt dit echt als een kind vriendelijk restaurant (geweldig) en dit fietsje is van het restaurant dus mag het gebruikt worden.
Ten tweede kom je als oude dame voor je rust is dit niet het geschikte restaurant.
Ten derde blijf van dat kindje af hou je handen thuis heb je problemen praat dan met de moeder.
Chapeau moeder altijd op komen voor je kind.
Daarom gaat er veel mis in de wereld…visie veranderd van mensen. Onlangs gelezen in het nieuws dat steeds meer restaurants kinderen weigeren, nu snap ik waarom. Mentaliteit van ouders is veranderd. Tuurlijk blijf je van een kind af, maar aanspreken kan altijd. Ik vind dat juist fijn, dat kinderen dat ook van anderen horen. Die kinderen gaan het nog zwaar krijgen in de toekomst, ben ik bang.
Dat is dus precies waarom ik me niet bemoei met kinderen. Ouders zijn verantwoordelijk en die waarderen het niet als ik in actie kom. Een paar jaar geleden zag ik een uk vallen met de fiets. Om confrontaties als deze te voorkomen, loop ik dan door. Jouw kind, jij bent er verantwoordelijk voor om toezicht te houden.
zo,n vrouw heb ik ook gehad
Voltooid verleden tijd , gelukkig 😃
dat wijf wat het ki d staande hield moet even de bek houden en de poten van je kind afhouden.
ze had van mij zelf een dreun gekregen.
lekker aso antwoordt zeg
Wat een voorbeeld ben je dan voor je kind… Als je mij een dreun geeft, sta ik niet in voor mijn reactie. Ik laat me niet slaan door jou of wie dan ook. Reken er maar op dat in mezelf ga verdedigen.
ga stuk, ik wilde hetzelfde zeggen maar dacht laat ik me rustig houden haha. en niks aso aan hoor. je moet gewoon met je handen van iemand afblijven kind of niet. mik. kind heeft een hersenaandoening (zie je niet) als je haar zou aanraken zou ze compleet uit haar plaat vliegen!!! mensen moeten leren hun handen thuis te houden.
Kinderen horen niet rond te lopen of fietsen in een restaurant, leer je kind om manieren te hebben, respect te hebben voor anderen! Tegenwoordig mag alles!
Kim hoe jij reageert. Met zulke woorden zegt mij genoeg ….
De wereld zit echt te wachten op personen zoals u .
Verbaal en ik vrees ook fysiek aggressief. Hoera !
Wijf…poten.. en dan zelf een dreun geven.
Dat zegt een en ander over jou!
Pierre
Deze taal zegt wel wat over u
groot gelijk ik ben 70 jaar maar wie dan ook zijn handen optilt of beetpakt bij mijn kinderen of kleinkinderen die is voor mij geloof me ik pak je
Natuurlijk mag het niet wat de vrouw deed maar ik begrijp het wel. Het is gewoon irritant als er een kjnd in een restaurant fietst.
Ook al staat de fiets ervoor, ik zou mijn dochter er nooit op laten fietsen omdat je weet dat je deze reacties van mensen kan krijgen.
Verantwoording ligt bij de ouders, niet bij het restaurant. Niet zeggen, ja maar de fiets staat ervoor. Zelf bedenken dat het niet handig is en vragen om gedoe.
dan ben je zelf ook al ouder he. Niet generaliseren graag. Mee eenz dus
Dat is kwestie van ander opvoedingsinzicht. Jou manier van handelen kan goed zijn, maat een kind wel van de faciliteit laten gebruiken ook. Dat jij jou kind niet laat gebruiken wil niet zeggen dat dat de enige juiste manier is. Een ander maakt een andere keuze. Dat moet kunnen.
Als het niet had gemogen, had het personeel/de manager van het restaurant het kindje wel aangesproken, denk je niet?
Als die mevrouw geen van beiden was, is het niet aan die mevrouw om er iets over te zeggen dus.
onzin.
Tja als de ouder zelf niet corrigeert kan het wel eens fijn zijn wanneer een ander dat doet.
Een kind hoort gewoon niet door een restaurant heen te fietsen lijkt mij vrij logisch. Uit je verhaal maak ik ook op dat de dame in kwestie hem niks heeft aangedaan niet heeft geschreeuwd maar hem alleen tot stilstand heeft gebracht en hem duidelijk heeft gemaakt dat wat hij deed niet de bedoeling is, niks om zo ophef over te maken.
Lijkt me de juiste volgorde als de vrouw in kwestie de moeder erop aan zou spreken ipv het kind.
als moeders ergens een boekje zit te lezen en dus niet op haar kind let meer dan logisch dat mevrouw het kind er zelf op aan spreekt. Ook al heeft het restaurant een fietsje dus mag een kind daar waarschijnlijk fietsen is het niet zo dat een kind andere bezoekers lastig valt dus ben je als ouder verantwoordelijk hiervoor dat dat niet gebeurd en hou je je kind in de gaten. De ouders van tegenwoordig nemen steeds minder verantwoordelijkheid. Mijn kinderen van 3 en 5 blijven gewoon zitten aan tafel. En als er een kinderhoek is mogen ze daar rustig spelen, ze mogen van mij niet door een restaurant fietsen, hoeven niet bij vreemde aan de tafel te gaan staan en moeten zich gewoon gedragen geen gegil of geschreeuw. Dat heet opvoeden en dat zouden meer mensen moeten doen.
wat zeg je nu allemaal, zij heeft het perfect opgelost. wie zegt dat het kind die andere vrouw lastig viel, misschien is het wel een zuur mens met veel frustratie en dit op het kind af reageerde.
en dat van het opvoeden, dat kinderen maar aan tafel moeten zitten en niets mogen, die dictatuur hebben we in de jaren 40 al gehad.
voor de moeder van Noah, heel goed gedaan hoor, mijn complimenten dat jij jezelf zo goed heb in kunnen houden, ik had haat net een tikkeltje harder aangepakt, wat in het bijzijn van kinderen is af te raden
ja de ouders van nu vinden dat hun kind een ander tot last mogen zijn en vinden dat ze kinderen ook maar overal mee naar toe moeten nemen. sommige plekken zijn voor volwassenen niet voor kleine kinderen.
Blijkbaar mogen kinderen in dat restaurant fietsen. Er staat immers een fietsje binnen voor dat doel. Een kind aanspreken mag. Een kind vastpakken mag vlg mij wettelijk gezien dan weer niet. Mss eerst ff vragen aan de bediening of het mag?
Je kunt tegenwoordig niks meer zeggen anders krijg je een grote mond , ik vind dat de ouders hun kinderen zelf kunnen aanspreken en het is wel eens fijn dat een volwassenen dat doet als de ouder niet kijkt , dan zeg ik op mijn beurt let zelf op jullie kinderen,
mee eens dat als je een kind niet corrigeert daar altijd nog een ander kan zijn die het doet. Logische gedachte ook van die vrouw dat fietsen hier niet de bedoeling was. ik zie ook niet het probleem met fysiek tegenhouden. Het probleem echter is dat hij daar wél mocht fietsen. Dat hebben ze dan ook prima opgelost zo. kennelijk wil de restaurant houder het risico lopen dat z’n personeel over een fietsende peuter struikelt.
het probleem met fysiek tegenhouden is dat je niet weet of iemand iets heeft. bijvoorbeeld mijn zusje heeft een inqendige prothese in haar arm, en als iemand die uit de kom trekt (wat heel snel gebeurd als hij een verkeerde hoek maakt omdat de prothese veel gevoeliger is dan een normale arm) is de ptothese stuk en mag haar arm er af worden geamputeerd.
ik snap niet waarom mensen altijd denken dat ze anderen zomaar mogen aanraken zonder toestemming
sorry deel je mening niet ,die vrouw had recht streek na moeder moet gaan ,,en sta duidelijk in verhaal dat lopen fietsje van restaurants was ,dus ander woorden mag gebruiken woorden door kindjes
dus wat wild vreemd vrouw zal zureknol zijn over Commentaar op hebben
mischien dan zelf even opletten en je kind niet door het restaurant laten racen zoals je zegt van links naar rechts. niet iedereen is daar van gediend ook al is het fietsje van het restaurant. ik zou zelf op voorhand al zeggen zachtjes fietsen. je behoirt op te voeden wat tegenswoordig nogal eens vergeten word.
helemaal gelijk Monique, de huidige lichting ouders kunnen hun kinderen niet meer normaal opvoeden, alles moet maar kunnen.
u bent zeker ouder mevrouw??? ik ben er zo klaar mee dat mensen denken dat ze zich overal mee mogen bemoeien, kom nooit maar dan ook nooit aan iemands anders kind. het is vaak de oudere generatie die denkt dat dat nog kan. ik heb een kind met cerebrale parese (hersenaandoening) zie je niet…en die kan anders op dingen reageren. de keren dat mensen haar aanspraken of aanraakte zijn ontelbaar. maar ook de “ooiwh sorry ik wist niet dat ze een hersenaandoening had” !!! nee klopt, je weet het ook nooit, dus bemoei je lekker met je eigen zaken!! deze mevrouw heeft het nog netjes opgelost want ik had hetzelfde terug gedaan en deze mevrouw even stevig bij de arm gepakt, en dat is nog zacht uitgedrukt!!! ben overigens 42 jaar oud
42 jaar en geen enkel moraal besef. ik juig de restaurants toe doe na 17:00 uur geen kinderen. meer toe laten. helaas is het aan uw gezicht niet te zien anders mogen ze daar ook een groep van maken . blijf lekker thuis als alles kan en mag. ik had op het moment dat jij dacht mijn arm te pakken je wel even laten voldoen en zien als je wakker word wat ik hier van vond.
dan ben je zelf ook al ouder he. Niet generaliseren graag.
Het gaat hier denk ik om de context, dat de vrouw het kind er op aanspreekt en ook nog eens bij de arm pakt. Dat laatste gaat te ver dat zou ik ook niet pikken. Van andermans kinderen blijf je af, zeker bij een vreemde.
Als er een fietsje staat, zal het toch niet zijn om in hun nek te leggen toch?
De mama heeft goed gehandeld, zou net hetzelfdedoen. De andere dame moest hem niet aanraken.
En personeel wat met borden loopt moet maar uitkijken. Ik ben van mening in een restaurant horen kinderen niet te rennen of fietsen. in speelhoek rustig spelen zonder te schreeuwen. Maar deze opvoeding is met de opkomst van de telefoon enz niet meer.
als datzelfde restaurant een klein fietsje heeft staan vinden ze het daar duidelijk geen probleem dat een kindje daar fiets lijkt mij. anders hoort het er niet te staan. speelgelegenheid voor kinderen betekent spelende kinderen
dat wil nog niet zeggen dat het kind maar mag doen wat het wil of andere mensen lastig mag vallen.
helemaal mee eens, belachelijk om kinderen te laten fietsen in een restaurant of überhaupt in een winkel. Er zijn ook mensen die moeilijk ter been zijn.
nee. niet logisch. het fietsje is door het restaurant neergezet dus duidelijk dat het gebruikt mag. en ze heeft het kind zeker wél iets aangedaan. ze heeft hem aangeraakt. vastgepakt. zijn zelfvertrouwen aangetast en vertrouwen in mensen geschonden. daarbij het leefgenot van hem en zijn moeder aangetast. deze dame zit heel erg fout. als ze zich ergens aan ergerde had ze hetvoersoneel moeten inlichten. deze hadden op een correcte manier de gang van zaken kunnen uitleggen in het restaurant. aan haar dan.
nou als een kind daar zijn vertrouwen in mensen door kwijt raakt is er toch echt wat mis. wat als het straks naar school gaat en de juf het aanspreekt of aanraakt. pfff dit is ook precies eat er mis is in de huidige maatschappij.
u bent zeker ouder mevrouw??? ik ben er zo klaar mee dat mensen denken dat ze zich overal mee mogen bemoeien, kom nooit maar dan ook nooit aan iemands anders kind. het is vaak de oudere generatie die denkt dat dat nog kan. ik heb een kind met cerebrale parese (hersenaandoening) zie je niet…en die kan anders op dingen reageren. de keren dat mensen haar aanspraken of aanraakte zijn ontelbaar. maar ook de “ooiwh sorry ik wist niet dat ze een hersenaandoening had” !!! nee klopt, je weet het ook nooit, dus bemoei je lekker met je eigen zaken!! deze mevrouw heeft het nog netjes opgelost want ik had hetzelfde terug gedaan en deze mevrouw even stevig bij de arm gepakt, en dat is nog zacht uitgedrukt!!! ben overigens 42 jaar oud
waar staat dat ze kind wat heeft aangedaan. jij sorrue dat ik het zegt. schuilt je achter jouw kind. als jij het normaal vindt dat kinderen zo door een restaurant kan rennen met een fiets ben je verkeerd bezig. Dat heeft totaal niks met oudere mensen te maken. MAAR met opvoeden.
ik ben zo klaar met de leeftijdsdiscriminatie van de jongere generatie. als je een andere mening hebt dan is het gelijk omdat je oud bent. Zo krijg ik op social media vaak “oude muts” “oude taart” of andere kwetsende opmerkingen naar mijn hoofd als ik een andere mening heb.
Gewoon ophoud met mensen wegzetten vanwege hun leeftijd. Hopelijk mag je zelf die leeftijd bereiken, dan wil je ook niet jouw mening geminimaliseerd zien tot “leeftijd”.
dan ben je zelf ook al ouder he. Niet generaliseren graag. Mee eenz dus
Ik neem mijn kind met een aandoening bewust niet mee naar een restaurant omdat andere mensen zich aan hem gaan storen. Ik kan niet van een ander verwachten dat ze het wereldvreemde gedrag van mijn kind accepteren in zo’n setting.
Vind ook dat je niet door een restaurant hoort te crossen. Ga dan lekker naar Ballorig ofzo. Dit kan ook heel gevaarlijke situaties opleveren met hete dranken en gerechten.
Moeder had eerst even moeten nadenken.
Het aanraken vind ik trouwens niet ok, het aanspreken wel. Had ze maar niet ver weg in een hoekje met een boekje moeten gaan zitten.
En nee, ik ben niet stokoud, ben 32.
Top antwoord.
heleaal met je eens. gelukkig dat er ook “jonge”mensen zijn die er zo ook over denken.
als een kind hete koffie of thee over zich krijgt zijn het die ouders die het hardst schreeuwen. zo vaak meegemaakt toen ik in een restaurant werkte.
Blijkbaar mogen kinderen in dat restaurant fietsen. Er staat immers een fietsje binnen voor dat doel. Een kind aanspreken mag. Een kind vastpakken mag vlg mij wettelijk gezien dan weer niet. Mss eerst ff vragen aan de bediening of het mag?
heb je het halve verhaal gelezen??? er staat toch bij de fiets van het restaurant.
Ik corrigeer jouw kind ook in het vliegtuig als het vervelend is en jij niets doet of onmachtig. Het helpt vaak ook beter. Een keer tegen een kind gezegd ‘hou eens op met huilen, jij hebt helemaal geen reden om te huilen’. Hielp geweldig en ik doe het zo weer.
goed zo…ik had haar ook een veeg uit de pan gegeven… aanspreken..kan ik nog verkopen maar aanraken of zo als jij zei vast en pakken aan de arm is bij mij een rode vlag… je wil zeker niet da
t ik dat ook bij jou doe .. maar daar ben ik dan wel toe in staat…dus jij hebt je nog heel goed gehouden..en jou zoon laten zien dat JIJ voor hem opkomt.. dus jullie mogen trots zijn op elkaar…op hem dat hij rustig bleef en erop dat jij het allemaal een positieve draai hebt gegeven..en jou zoon een goed gevoel..
pffff
Ik vind dat het restaurant helemaal geen fietsje moet zetten in het restaurant.Laat hem lekker in de speelhoek spelen.
tijdens mijn vlucht heb ik het zelfde meegemaakt passagier die achter mij zat sprak mijn kind aan dat hij rustiger moet zijn.ik zei meteen zijn moeder zit naast hem als corrigeren nodig is dan doe ik het wel waardoor zij zei ja maar ik ben niet verplicht om rekening te houden met je kinderen ja dame dan moet je met je prive vliegtuig vliegen.
volgens u moeten uw medepassagiers er maar tegenkunnen dat uw kind last veroorzaakt. Het lijkt me beter om het om te draaien, dus dat u voortaan met uw kind met een privévliegtuig reist. Iedereen blij en u hoeft uw kind niet bij te brengen, dat hij zich in bepaalde situaties aan zal moeten passen, net als ieder ander.
wat een idiote reactie. als jij je kind gewoon opvoedt zodat een ander geen last ervan heeft hoeft een ander niks te zeggen.
ben het er mee eens dat je een kind niet vastpakt behalve als dat kind met fietsje ofzo tegen je aanrijdt.
je kunt je kind ook fatsoen leren en dat is vaak het punt. de ouders zijn zelf al als aso opgevoed, wat verwacht je dan….
Er wat van zeggen mag, maar je hebt van kinderen af te blijven. Ik denk dat ik haar ook even bij haar arm had gegrepen op z’n minst.