Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Ik twijfel om dit feest te blijven vieren
De donkere dagen voor Sinterklaas. De tijd van pepernoten, verlanglijstjes en enthousiaste kinderen. Maar eerlijk gezegd? Ik weet niet meer zeker of ik dit hele Sinterklaasfeest nog wel wil vieren. Terwijl ik dit schrijf, zijn mijn tweelingjongens, van bijna zeven, boven in wederom een gevecht verwikkeld met kartonnen zwaarden. Dat is het effect van Sinterklaas in ons huis: weken van spanning, chaos, en drukte. En dat begint al eind september, zodra de eerste pepernoten in de winkel liggen.
Het gedrag van mijn jongens is zo onrustig
Sinds de aankondiging van de intocht stuiteren mijn jongens door het huis alsof ze non-stop op een suikerspin dieet zitten. Het ene moment zijn ze bezig met gedetailleerde verlanglijstjes maken, inclusief uitgebreide discussies over waarom ze een robotauto én een op afstand bestuurbare dinosaurus “echt nodig” hebben. Het volgende moment hoor ik ruzie boven wie de meeste cadeautjes krijgt. Dit alles gaat gepaard met een constante stroom van vragen: “Hoeveel nachtjes nog, mama?” “Denkt Sinterklaas echt dat ik lief genoeg ben geweest?”
Het schoen zetten is al een heel project
En dan is er natuurlijk het schoen zetten. Hoewel ze weten dat de sint ‘maar’ twee keer per week komt, willen ze elke avond hun schoen zetten. Liefst gevuld met een tekening, een gedicht én een gevarieerde maaltijd voor het paard. Uiteraard mogen we geen enkele avond de liedjes overslaan, met een repertoire dat steeds verder wordt uitgebreid. Wat op zich allemaal schattig klinkt, maar dat betekent drie weken stress en tijdnood om dagelijks alle knutsels op tijd af te krijgen en de jongens nog enigszins op tijd in bed te leggen. En ik, ik blijf ’s avonds tot laat wakker om alles te regelen, van cadeau’s inpakken en bestellen tot het verstoppen van de knutsels en neerleggen van afgehapte wortels.
Het zet ons dagelijkse leven compleet op z’n kop
Sinterklaas is niet alleen een feestje, het is een hele maand een project. En dat begint steeds meer te knellen in ons dagelijks leven. De jongens zijn overprikkeld, slapen slecht en hebben overdag nauwelijks concentratie. Schoolrapport? “Ze zijn wat dromerig in de klas,” zei hun juf voorzichtig, wat haar manier is om te zeggen dat ze totaal niet opletten. Thuis is het niet anders. Het ontbijt? Een chaos. Er wordt gevochten om wie het mooiste pepernotenzakje heeft. De avondroutine? Geen beginnen aan. Ik moet hen bijna naar bed smeken, want stel je voor dat ze Sinterklaas zouden kunnen horen op het dak en uiteraard lopen er altijd pieten op het dak als één van de twee naar buiten kijkt maar de ander net te laat is.
Mijn werk lijdt er zelfs onder
Daarnaast kom ik er zelf nauwelijks aan toe om iets anders te doen. Mijn werk lijdt eronder omdat mijn hoofd gevuld is met lijstjes en plannen. Heeft Sinterklaas wel genoeg in huis? Waar haal ik die ene LEGO-set vandaan die overal uitverkocht is? Wat kunnen ze vragen bij de ene opa en oma, en wat bij de andere opa en oma. Ik wil het allemaal goed doen, maar het voelt soms alsof ik door het feest heen moet ploeteren.
Past het nog wel bij hoe we nu leven?
Ik vraag me steeds vaker af: waarom doen we dit? Sinterklaas is een prachtige traditie, daar twijfel ik niet aan. Maar is het nog wel geschikt voor hoe we nu leven? Het voelt alsof we vastzitten in een ritueel waarvan de druk steeds groter wordt. Het moet perfect zijn, magisch zelfs, met cadeaus, liedjes en een glimlach op ieders gezicht. Maar in de praktijk betekent dat vooral: een uitgeputte moeder, overprikkelde kinderen en een huishouden dat wekenlang op instorten staat.
Ik denk erover na het anders te vieren
Ik heb overwogen om het rustiger aan te doen. Misschien kunnen we het vieren zonder al die cadeaus? Of met maar één schoencadeautje per week? Maar zelfs dat voelt als een risico. Mijn jongens zijn zo dol op het hele gebeuren dat ik bang ben dat ik hen teleurstel. Want hoe leg je uit dat we iets minder “uitgebreid” gaan doen? Het voelt alsof ik hen beroof van de magie waar ik zelf als kind zo van genoten heb.
De stralende gezichtjes zijn onbetaalbaar
Ik probeer de focus voor nu meer op gezelligheid te leggen. Een middag pepernoten bakken in plaats van wekenlang verlanglijstjes battle tussen de jongens. Dit jaar probeer ik het sowieso nog vol te houden. Want eerlijk is eerlijk: als ik straks die stralende gezichtjes zie op pakjesavond, weet ik weer waarom ik dit doe. Misschien is het tijd voor verandering, maar misschien is dit ook gewoon een fase. En hoe lang duurt die fase nog, ze zijn inmiddels al zeven jaar. Misschien hoef ik het nog maar één jaar hierna te overleven, wie weet…
SARINA
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Sinterklaas komt op school, we gaan ieder jaar naar het sinterklaasfeest op mijn werk en het sinterklaasjournaal wordt trouw gekeken. De kinderen zetten 1x de schoen als de Sint in het land komt en op 5 december pakjesavond. Verder niet. Altijd al zo gedaan, nooit sinterklaasstress in huis. De kinderen hebben nog nooit gevraagd of ze vaker hun schoen mogen zetten. Het is maar net wat ze gewend zijn denk ik.
Hoi Serena,
Als ik lees hoe jullie Sinterklaas vieren kan ik mij voorstellen dat het wel een heftige mama moet zijn. Veranderen is niet erg, tenslotte hebben de kinderen niet bedacht dat ze 2x per week de schoen moeten zetten, dat doen de volwassenen.
wij hebben een gezin met prikkel gevoelige kinderen en zetten maar 2x de schoen en daar gaat meestal wat lekkers in of een klein cadeautje. ik merkte al snel toen de kinderen nog jong waren dat ik steeds meer kocht. N.a.v een ander artikel ben ik dat gaan afbouwen. ik koop een wat duurder cadeau wat ze heel graag willen hebben (niet meer dan 40,-) een boek, iets om te dragen en wat lekkers. ik heb ze er niet over gehoord dat ze minder blij waren met de cadeautjes.
daarnaast wisten onze kinderen met 7 jaar al dat Sinterklaas niet echt is, maar een traditie.
als laatste zou ik je een tip willen geven dat je het onderwerp Sinterklaas ‘parkeert’ tot een latere datum als ze er al in de zomer over beginnen. je kan dan bijvoorbeeld de datum waarop het Sinterklaas journaal begint nemen. als ze er over beginnen kan je vriendelijk zeggen dat het nu nog geen winter is, zodra het Sinterklaas journaal weer start gaan we over Sinterklaas kletsen (bijvoorbeeld).
hopelijk kan je een manier vinden die bij jou en je gezin past waardoor het voor iedereen leuk blijft.
Hi Sarina, het klinkt inderdaad alsof het hele Sinterklaas-gebeuren heel veel stress oplevert in jullie gezin. En dat het ook – als ik je goed heb begrepen – ook heel erg draait om het krijgen en hebben van veel lekkernijen en speelgoed. En wist je, eigenlijk is dat niet eens de oorsprong van het feest. Daarbij staat juist het delen en geven centraal. Door terug te gaan naar de oorsprong van het feest kan het misschien meer rust brengen? Nouska van Leven Met Spikkels heeft – vind ik zelf – een mooie manier van het Sinterklaasfeest uitgelegd. Misschien heeft zij nog wat inspiratie waar je iets mee kan om het feest wel plezierig te laten verlopen voor jullie allemaal?