Bregje: “Mijn schoonmoeder bemoeit zich altijd met de financiën van mijn gezin”

Je schoonmoeder kan haar zoon nog steeds niet loslaten. Dan heeft ze niet veel vertrouwen in haar eigen opvoeding. anders zou ze er op vertrouwen dat hij / jullie het goede doen.

waarom wordt hier zo ingewikkeld gedaan!
gewoon zeggen: “we zullen het in overweging nemen, ma. Nog een kopje thee?” En manlief vriendelijk verzoeken bij haar niet teveel op de details in te gaan.

Je hebt geen controle over je schoonmoeder en maar gedeeltelijk over je man. waar je wel controle over hebt is hoe belangrijk je de mening van de schoonmoeder vind. zolang je man niet opeens allemaal dingen wil veranderen, heeft wat zij te zeggen heeft in feite geen impact. ene oor in andere uit. gewoon niets mee doen.

Als je tussen de regels door leest is bemoeienis van je schoonmoeder met jullie financiën nog je minste probleem.
Jij en je man zijn niet samen, want zijn moeder staat tussen jullie in en drijft een wig tussen jullie, wat alleen kan omdat je man dat glansrijk toelaat.
wat een slappe zak zeg.
Ik zou als ik jouw was maar heel goed nadenken over de staat van je huwelijk en wat het op deze manier voorstelt, want er ligt zonder dat je het doorhebt een enorme bom onder. ontmantel hem voordat ie ontploft!

wat irritant. ik snap dat je je zo voelde. ik zou ook gefrustreerd raken.

Ik denk dat wat moeders doet met de inkomensunfo van zoon grensoverschreidend us. ongevraagd advies geven is naar mijn idee altijd opdringerig. Geef mensen de ruimte hun eigen pad te volgen. Er over praten kanin de vorm van belangstellende vragen stellen en doorvragen, bij grens ook diech respecteren. Zoon steunt zijn vrouw niet omdat hij weet dat moeder boos wordt. Zou hij wrl moeten doen. Dan maar boze moeder. Zijn vrouw leeft hij mee en is zijn nummer 1 als het goed is.

Waarom is geld zo een taboe?
Moeders geven ongevraagd advies, dat is niet heel vreemd.

Overigens je voorschrijven hoeveel je zou moeten sparen en zelfs met een schema komen gaat wel te ver. Goed dat je je grenzen hebt aangegeven.
Als je dit haar terugspiegelt door zelf haar voor te schrijven hoe ze haar zaken moet regelen, dan valt het kwartje wel.

draai het eens om. mag jij weten wat zij verdient en hoeveel zij spaart, en advies geven? waarschijnlijk niet.
goed dat jij je grenzen hebt aangegeven, want je man doet dit niet.
miscn is het goedbedoeld advies, maar uiteindelijk is het jouw gezin, jouw beslissingen en jouw leven.

Het is toch logisch dat je man met zijn moeder goed over weg kan en dit soort dingen gewoon bespreekt. jij bent geen in dit verhaal die overal tegen schopt sta er gewoon open voor en luister er eens na niks moeten jullie zijn toch samen hier verantwoordelijk voor maar als jij al gelijk de gebeten hond voelt bij alles dan weet je ook dat ze ergens gewoon gelijk heeft oude mensen hebben immers een heel leven al gehad en mogen jou toch gewoon advies geven wat je hiermee bereikt is dat je man in een hele moeilijke positie gezet wordt door jou denk daar maar eens over na het stop met op zo’n manier tegen de wereld aankijken waar is je eigenwaarde Wat voor werk doe je zelf

Wat mij opvalt is dat je ook wilt bepalen wat je man met zijn moeder bespreekt, maar dat moet hij toch zelf weten?! Zeker als het om de hoogte van zijn eigen salaris gaat.
Ik denk dat je schoonmoeder het gewoon goed bedoeld en ipv er zo fel op in te gaan had je ook kunnen zeggen we sparen al maar bedankt voor je advies.

Ik heb ook schoonouders die vlakbij wonen, en zich overal mee bemoeiden. Ik kreeg daar zoveel stress van. Moest s’avonds wasmachine aanzetten. Goedkoop stroom. Als ik het gezellig had gemaakt en spulletjes had gekocht, dan had ik hem weer flink laten hangen. Als ik pad veegde, was ik een mierenneuker..10 jaar lang heb ik alles geslikt. Was nog jong. Op een dag heb ik mijn schoonmoeder verrot gescholden. Ik pik niks meer. Bemoei je met je eigen leven. En dat lucht toch op!

Ik vind het eigenlijk geen probleem als m’n moeder of schoonmoeder weten hoeveel we verdienen. Geven ze advies zeg ik dankjewel en wat we met dat advies doen hoeven ze niet perse te weten? Maar vaak zit er wel wat in. Ze mogen best hun mening of visie geven, dat kun je meenemen in gesprekken met je partner, maar uiteindelijk beslissen jullie zelf hoe of wat.

En ja het bemoeien in het algemeen kan soms irritant zijn, ook als het goedbedoeld is, maar ik neem dan soms zelf even m’n afstand omdat ik dan ook geïrriteerd raak en geen dingen wil zeggen die de band op lange termijn schaden. ik heb ook veel aan haar gehad in lastige tijden, en als het nodig is zullen wij er ook voor haar in de toekomst zijn. De relatie probeer ik boven die redelijk onbelangrijke dingen te zetten, uiteindelijk is het zijn moeder, je zou ook willen dat hij jouw moeder accepteert met al d’r fratsen.

Hier ook bemoeizuchtige schoonouders. Wij mochten geen nieuwe keuken kopen want daar hadden wij geen geld voor. Toen ik, aangaf dat wij hiervoor gespaard hadden was het antwoord dat wij niet genoeg gespaard hadden en onverantwbezig waren. Ben zo intens verdrietig en boos geweest. Waar bemoei je je mee. Wij hebben een prima buffer, zijn niet drugs, drank of gokverslaafd. Afgezien van hypotheek geen enkele schuld dus stop met dit gebemoei. Relatie is daarna ernstig bekoeld. Na een ander akkefietje twee jaar geleden met Kerst besloten dat het voor mij genoeg was. Schoonvader al bijna twee jaar niet meer gezien en gesproken. Schoonmoeder al meer dan een jaar niet meer. Pijnlijk.Man zit er tussenin em durft niet tegen zijn ouders in te gaan. Met verjaardagen en Kerst blijft het lastig en moeilijk.

wat ik de schoonmoeder hoor zeggen is ; dat ze vroeger hebben gespaard voor de studie van hun zoon, en waarvan ze nu ,als gezin, de vruchten plukken .ze gunt haar kleinkinderen natuurlijk ook een studie ,zodat ze later ook een goed inkomen genereren .
misschien onhandig van haar maar goedbedoeld , komt er alleen wat rottig uit .

In deze discussie wordt er veel over
grenzen gesproken. Valt het woord
grenzen weg
wanneer schoonmoeder om
(structurele) oppashulp gevraagd
wordt? Of heet zij dan geen
schoonmoeder maar oma.
Of wanneer er op hond of poes in de
vakantie opgepast moet worden,
omdat zij toch thuis. ?
Want zo totaal anders zijn vragen aan
omas in dit soort oppassituaties in de
praktijk echt niet.
Natuurlijk deze schoonmoeder/ Oma
gaat te ver, zo pak
je het niet aan. Maar haar idee is prima.
Haar aanpak niet. Ik zou focussen op
haar idee. Hysterisch gedrag is on-
nodig.
Los dit ‘wereldprobleem’ gewoon
met zij drieen op. En betrek erbij wat
ze wel doet.

Inhoudelijk ben ik het volledig met je eens . Waar bemoeit ze zich mee! Het zou een ander verhaal zijn als jouw schoonouders financieel zouden moeten bijspringen. Dat is niet het geval dus heeft zij deze grens maar te accepteren en partner erbij.
Wat ik jou wel wil meegeven is dat jouw manier van communiceren beter kan.
Lees jouw eigen verhaal eens door en tel eens hoe vaak je het woord ‘maar’ gebruikt. In de trant van ‘Ja, maar. ‘Ik snap het , maar’… hiermee verzwak je de boodschap die jij wilt overbrengen.
Probeer hier aan te werken als je serieuzer genomen wilt worden door je partner en schoonmoeder.

Waar bemóeit deze schoonmoeder zich mee! Ik ben zelf nogal van de Pats-Boem-Methode, en had gelijk tegen haar gezegd wat ik ervan vond. Maar de slappe houding van je man is helemaal om je dood aan te ergeren. Hij is toch geen klein kind van 8 die alles met zijn mammie moet bespreken. Als je zelf een gezin hebt, is dát je basis. En de schoonmoeder hoort zich daar niet in te mengen. Je bent een plaatsje opgeschoven in het leven van je zoon, en dat heb je gewoon te accepteren. Er is een nieuwe situatie onstaan, en als je iedereen in zijn waarde laat, kan dat juist een superfijne nieuwe tijd inluiden.

het gaat haar niets aan. wat je spaar voor je kindereren. dat maak jezelf uit. en als je kinderen 15 jaar zijn kunnen ze ook gaan werken
maar de meeste doen dat niet. krijgen genoeg van hun ouders die genog geld hebben. maar laat ze maar ook eens een baan gaan zoeken. ik spaarde wel wat voor mijn kinderen als alleenstaande moeder. en ik heb er stank voorvterug gekregen. komen niet meer naar mij. want hun vader had genoeg geld. hij is nu pas jong overleden. en ze hebben tonnen gekregen. dat heb ik niet. ze moeten maar tevreden met wat ze hadden. dus nu hebben ze het heel goed. en moeder kan stikken. maar altijd heb ik alles voor ze gedaan. maar hun vader keek niet naar hun om. en toen was het papa. veel verdriet gehad hierover.maar ik ben er nu over heenm ze hoeven ook niet op mijn begravenis te komen. blijf dan ook maar weg.

In alle artikels zijn de schoenmoeders de boze heksen! Het wordt dringend tijd dat dit gedrag de wereld uitgaat! De media gaat daarin mee. Ook de keerzijde,
Als de kinderen in de problemen komen, wie komt er helpen? Ja ook financieel! Stop met dit gedrag. Het werkt verslavend!

eeuwig je eigen grenzen aan blijven geven. voor jouw manier misschien lastig omdat het zijn moeder is. toch zal hij ook jou moeten respecteren hierin. heb het er met elkaar over hoe dit aan te pakken. leuk of niet, laat je schoonmoeder niet de oorzaak van een breuk worden in jullie gezin.

Zo zijn schoonmoeders. En moeders. Ik zou haar niet alles laten bepalen. Maar ik zou het meer zien als dringend advies. Blijkbaar raakt ze wel een pijnlijk punt, want kennelijk wordt er (nog) niet of nauwelijks gespaard voor een eventuele studie van de kinderen.

Wij deden vanaf de geboorte een kleiner bedrag voor studie (naast gewoon sparen voor later en voor een rijbewijs) per kind. 100 euro per maand en dat spaarden we tot hun 18de. Dat gaf ons ongeveer 20.000K per kind voor collegegeld en boeken. Als je pas later begint met sparen, heb je wel een hoger bedrag per maand nodig. Zelf hebben we, naar mate we meer zijn gaan verdienen, aangehouden ongeveer 30% te willen sparen van ons inkomen. Soms moeizaam, later makkelijker. onze lasten kwamen (en komen) uit op ongeveer 50% (van hypotheek en boodschappen tot abonnementen en verzekeringen). Die andere 20% is voor leven, leuke extra’s of onvoorziene kleinere uitgaven (een kapotte fiets, een nieuwe koffiemachine, etc.).

Het wordt tijd voor een gesprek.
met beide.
Misschien is een middenweg binnen bereik. Een buffer is een goed idee, neem dat mee in je achterhoofd. Weet je, het kan goed zijn dat jouw schoonmoeder ook met niks is begonnen en daardoor een enorme angst heeft dat jullie met de kinderen armoe gaan ervaren.

Zie het niet als bemoeizucht, maar als angst. En zolang ze geen loonbeslag legt, is alles bespreekbaar.

Je hebt geen schoonmoeder probleem, maar een partner probleem.

Te bizar voor woorden dit. En dan ook nog ff uitgekalkt op een papiertje hoe de rest van de gezinsuitgaven moeten zijn!!
Bij kop en kont de deur uitzetten zou mijn oude moeder gezegd hebben.
En wat een ruggengraat loze vent heeft deze dame. Ik zou na het eerste incident de telefoon gepakt hebben en moeder gemeld hebben dat dat het laatste was wat ze erover gezegd had.

ik zou naar mijn schoonmoeder luisteren.accepteer haar levens ervaringen.waarom z ijn wij jongeren toch zo koppig.wij willen alles doen en maar schulden maken waar geen geld voor is .vroeger werd er gespaard nu rennen we om een lening tenemen.als plots je met baanverlies geconfronteerd word zal je aan de wijze woorden van je schoonmoeder denken ,

fout in de tekst, van 1000 pm naar 3000 pm. en verder heeft bregje gelijk dat het hun probleem is, liet mij ook niet commanderen.