Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Mijn dochter weet duidelijk wat ze wel en niet wil
Elke week is het een feestje als mijn kleinkinderen een dagje komen spelen. Ik geniet van hun aanwezigheid, hun gelach, hun knuffels. Mijn dochter Jada heeft twee kinderen, twee meisjes van vier en zeven. Ondanks haar jonge leeftijd van zesentwintig is ze een moeder met een duidelijke visie op opvoeden. Ze weet precies wat ze wil, en eerlijk gezegd sta ik daar weleens van te kijken.
Op jonge leeftijd zag je al verschil tussen mijn zoon en dochter
Mijn zoon is daarentegen nog volop aan het fladderen, op zijn achtentwintigste. Hij neemt het leven zoals het komt, heeft geen vaste baan en geniet van zijn vrijheid. Kinderen? Die staan nog lang niet op zijn planning. Jada was altijd al anders, veel volwassener. Ze heeft haar leven strak geregeld en voedt haar kinderen met dezelfde structuur en overtuiging.
Ik hou van mijn vaste oppasdag
Elke week komen de kleintjes een dagje bij mij. We hebben inmiddels een vast ritueel: de ochtend spelen we binnen, met Duplo of kleien, en na de lunch gaan we naar de kinderboerderij. Ik hou ervan om ze hier te hebben. Het huis voelt levendig en vol liefde als ze er zijn. Maar de laatste tijd merk ik dat het plezier in het oppassen minder wordt. Niet door de kinderen, maar door de strikte regels van Jada.
Het eten kent strikte regels
Jada is ontzettend bewust bezig met voeding. Alles moet biologisch zijn, suikers zijn uit den boze en snacks zoals koekjes of ijsjes? Absoluut niet. Voor de lunch krijg ik inmiddels een lijstje: volkoren brood met hummus of avocado, groente erbij en water of thee. Voor tussendoor een bakje fruit of ongezouten noten. Ik begrijp dat ze gezond eten belangrijk vindt, maar ik vind het soms moeilijk. Een koekje bij de thee, een ijsje met warm weer, dat zijn kleine genietmomentjes die in mijn ogen bij een fijne kindertijd horen. Maar Jada is onverbiddelijk.
Die teleurgestelde snoetjes, ik heb het er moeilijk mee
Het meest lastige vind ik het met uitjes, zoals bijvoorbeeld op de kinderboerderij. Na het voeren van de geitjes en het aaien van de konijnen lopen we langs de kiosk waar kinderen met hun ouders in de rij staan voor een ijsje. Mijn kleinkinderen kijken me dan met grote, hoopvolle ogen aan. “Oma, mogen wij ook een ijsje?”
Ze begrijpen het gewoon niet
En elke keer moet ik nee zeggen. Elke keer zie ik hoe hun gezichtjes betrekken. “Mama wil dat niet,” zeg ik dan. Ik probeer af te leiden met iets anders, maar het moment blijft hangen. Ze snappen niet waarom andere kinderen wel mogen en zij niet. Eén keer kon ik het niet laten. Het was een warme dag, en hun oogjes keken me smekend aan. “Ach,” dacht ik, “één keer kan toch geen kwaad?” Ik kocht twee kleine ijsjes en zag hoe ze stralend genoten. Blije, gelukkige snoetjes.
Ik kreeg ruzie met mijn dochter nadat dit wel had toegestaan
Maar toen Jada het hoorde, was ze woest. We kregen er zelfs ruzie over. Ze vond het respectloos dat ik haar regels niet had gevolgd. “Ik maak bewuste keuzes voor hun gezondheid, mam. Het is niet zomaar een regel, het is een principe,” zei ze fel. Ik probeerde uit te leggen dat ik ze niet alles wil ontzeggen, dat oma-zijn voor mij ook betekent dat ik ze een beetje mag verwennen. Maar daar had ze geen boodschap aan. Sindsdien voel ik me onzeker tijdens het oppassen. Doe ik het wel goed? Mag ik nog wel een beetje oma zijn op mijn eigen manier?
Kan ik mezelf nog wel zijn?
Het voelt alsof er een schaduw over onze oppasdagen hangt. Ik voel constant de druk om me exact aan Jada’s regels te houden. Natuurlijk respecteer ik haar opvoeding, maar ik mis de spontaniteit. Ik vraag me af: is een oma niet juist iemand bij wie je af en toe een koekje mag krijgen? Waar je net iets meer mag dan thuis? Waar de regels iets losser zijn, zonder dat het meteen een groot probleem wordt? Ik hou zielsveel van mijn kleinkinderen, en ik wil niets liever dan hen blijven opvangen. Maar soms vraag ik me af of ik nog wel de oma kan zijn die ik wil zijn.
JOHANNA
Voor beide kanten is wat te zeggen. Het waarom is ook heel belangrijk.
Ik heb mijn kinderen ook via een ‘gezonde visie’ op laten groeien. Daar zitten voor en nadelen aan. Ze voelen wat ze echt nodig hebben, maar ik kon bijvoorbeeld niet aankomen met een potje. Mijn dochter wilde langere tijd niet gezellig snoepen. Taart, pizza, patat? Ze aten liever groente en fruit. Overgewicht hebben ze niet en emotie-eten kennen ze niet. Ik vind er zeker voordelen aan zitten.
Maar mijn kinderen aten alleen bij mij zo.
De wereld is divers, iedereen eet anders, een kind moet uiteindelijk zijn eigen keuzes maken. In die zin vind ik: jouw huis, jouw regels.
Een uitzondering hierop is allergie of een lichamelijke reactie. Kinderen die ‘gezond’ eten kunnen reageren op ongezonder voedsel. Als ze gaan overgeven of ziek worden is het geen goed idee.
Mogen je kleindochters helemaal geen ijs? Want er is nu een ijsmachine van Ninja en daar kun je elk soort ijs in maken. Ipv suiker kan je dadelpasta er in doen. De goedgekeurde melk(vervanger) + olie en de goedgekeurde smaak: cacao of fruit. Het is echt superlekker! Maar alsnog vind ik ook dat je je dochter haar regels strikt kan laten volgen in haar huis en dat jij jouw regels volgt in jouw huis.
Zij zet de toon. Zij is strikt. Ze zal (moeten) begrijpen dat andere net zo strikt in hun leven kunnen staan. Voor kinderen is het ook goed als ze leren dat iedereen er mag zijn. Dat helpt ook om te voorkomen dat een moeder met een stellige mening te dominant wordt. Tenzij ze zo onvermurwbaar is dat als haar wil niet wet is ze je kleinkinderen ontneemt. Je kent haar. In dat geval is het probleem groter dan ijsjes en is het goed om vinger aan de pols te houden of je dochter de kinderen nog genoeg ruimte geeft. Ik hoop dat laatste natuurlijk niet. Voor niemand niet, maar vooral voor de kinderen.
Hierbij wil ik nog wel opmerken dat moeders die hun kinderen op een andere manier laten eten niet direct ook dominant of woke zijn. Er zijn heel veel manieren om te eten en toen ik leerde hoe er in Nederland gegeten werd vond ik dat best wel apart, ongezond ook. Met name de toetjes, het emotie eten, weinig groente en fruit, veel bewerkt. Eten wat de pot schaft lijkt belangrijker dan luisteren wat je lijf je aangeeft. Je bord leegeten als je vol zit. Weinig avondeten en daarna chips of lekkers. Het voelt misschien ‘normaal’, maar uiteindelijk eet iedereen op een manier die bij je past. 😘
Die dochter gedraagt zich als een dictator!
Wat sneu voor die kinderen dat ze nooit eens een snoepje of ijsje mogen!
Maar gelukkig zijn er tegenwoordig ook lekkere, biologische en verantwoorde snoepjes en ijs……misschien is dat wat?
Als ze al die regels wilt in andermans huis dan zou ik al geeneens meer oppassen. Het is graag of niet hoor. Hoe kunnen deze kinderen leren als ze niks mogen?
ik snap die dochter wel. Wat je allemaal in je mond stopt, dat gaat ook echt ergens over. Ik vind het moedig van haar dat ze dit zo aangaat, want het is lastig. Het probleem is dat ze iedere week bij je zijn. Dan is het geen uitzondering meer als ze daar anders te eten krijgen, en dat maakt uit.
misschien helpt het je eens te verdiepen in het waarom, ( dan kom je ook een stuk verder dan, ‘ mag niet van mama’) en samen te kijken naar betere alternatieven. er worden al mooie voorbeelden gegeven. Je kunt heerlijk sorbetijs maken door simpel bevroren fruit te pureren. Mensen die geen extra suikers gewend zijn, vinden dat al mierzoet.
vroeger toen je zelf klein was, toen was snoepen toch ook gewoon een grote uitzondering? misschien valt daar nog een frequentie over af te spreken. Die fixatie van de 60gers van tegenwoordig om elke dag te moeten snoepen snap ik echt niet.
okido? een hoop gehuil omdat je kinderen geen koekjes mag geven? dat is DÉ struikelblok? alles waar het plezier met de kinderen vanaf hangt? hetgene wat maakt dat je twijfel aan jezelf? een koekjes?
door zo krampachtig met gezond eten om te gaan leren kinderen niet ermee om te gaan. ik ken een gezin dat ook zo opgevoed werd, alle 3 de kinderen hebben eetproblemen gekregen toen ze volwassen werden. Nu is dat een extreme uitkomst geweest, maar ja wat wordt verboden lonkt…. je kunt kinderen maar beter leren er mee om te gaan. En er is een verschil tussen ze elke dag volstoppen met zoetigheid en af en toe iets lekkers geven. is iets zelfsgemaakts als vruchtenijsjes of amandel- of dadelkoekjes bespreekbaar?
En wat maakt dat dochter zo fel reageert? is dat karakter of speelt er iets anders?
U doet het goed en ik vind het overdreven wat uw dochter u opdraagt te doen. ik begrijp dat zii graag ziet dat u het precies hetzelfde doet, maar dat werkt niet zo. De grote lijnen qua voeding en opvoedstijl is goed om daar elkaar verwachtingen in uit te spreken, maar een stukje eigen inbreng als oma wanneer ze bij u zijn zou mogelijk moeten zijn.
ik vind het heel naar dat zij zo boos op u is geworden n.a.v. het ijsje dat heeft u niet verdiend. Denk ook aan u zelf en wellicht een idee dat u wat steviger naar haar toe gaat reageren en uw grens daarin aan geeft. Mogelijk dat zij dan iets meer gaat meebewegen richting u. succes!
Hoeveel regels zijn er precies, want ik lees er maar één; geen suiker? Als het zo moeilijk is om je als moeder aan één regel van je dochter te houden zodat je kleindochters gezond blijven, dan is het misschien beter om ‘visite oma’ te worden in plaats van oppasoma.
en iedereen die hier doodleuk verkondigt ‘Dat deden we vroeger ook en iedereen leeft nog’, vergeten we heel gemakkelijk de gezondheidscrisis waar we in leven? Waar meer dan één op de drie mensen kanker krijgt, velen autoimmunziekten, darmproblemen of meer voor de handliggend, obesitas zelfs al op jonge leeftijd in grote getallen voor komt. Natuurlijk overleven we het, maar gezond zijn we niet in westerse wereld.
En als je nou echt zoveel moeite hebt om een leuke dag te hebben met je kleindochters omdat je ze geen koekje mag geven, dan kan ik je vertellen dat je zelf verslaafd bent aan suiker en daarnaast niet creatief genoeg bent. Er zijn namelijk zat manieren om je kleinkinderen te verwennen zonder in strijd te gaan met hun ouders. Ga in gesprek met je dochter om te kijken op wat voor manier je ze wel kan verwennen. Een speciaal dagje uit, 10 minuten extra opblijven voor bed, lekker veel rommel maken zonder je zorgen te maken.
Daarnaast is die opmerking ‘dat mag van mama niet’ totaal niet pedagogisch. Als oppasoma ben je onderdeel van het ouderlijk front. Je hoort een rechte lijn te trekken in wat de regels zijn en zo laten doorschemeren dat je het er niet mee eens bent is niet goed voor de relaties binnen de familie.
Sorry, waarom kregen we vroeger minder kanker? zo maar een voorbeeld dat je noemt. Omdat we daar niet oud genoeg voor werden, of omdat je dood ging, zonder dat er naar een oorzaak gekeken werd.
Dat een king niet volgepropt hoeft te worden met suiker, zout en vet is duidelijk,maar met mate krijg je daar echt niets van, anders dan levensvreugde. Dochterlief lust vast wel een biologisch wijntje.
Tjonge jonge is het nou zo moeilijk om een middenweg te vinden die voor iedereen incl. de kids leuk is. Van een waterijsje of bv biscuitjes komen ze echt geen kilo’s aan…Jada moet eens terugdenken aan haar eigen jeugd en of ze toen ook nooit iets kreeg. Bizar hoever ouders tegenwoordig doorslaan…Als oma nou de hele dag met de snoeppot stond te zwaaien had ze een punt. Wees blij dat je een moeder hebt die op wilt passen en leuke dingen doet met je kids, zijn wij als ouders ook heel blij om en dat ze dan bij opa en oma wat vaker verwend worden, hoort erbij.
Als oma met een vaste oppasdag bent u onderdeel van het dagelijks leven van de kinderen. En in het dagelijks leven gelden de regels van de ouders, want die willen hun kinderen gewoontes en waarden meegeven die zij belangrijk vinden. Ik denk dat als u de kinderen 4-6 keer per jaar zou zien, uw dochter echt wel een oogje toe zou knijpen bij verwennerijtjes. Maar u bent medeopvoeder als vaste oppasser. Misschien kunt u voorstellen dat u de kinderen iedere zomer 1 dag mee uit neemt voor een echte verwendag zonder de voedingsregels en u zich de andere dagen aan de dagelijkse regels houdt? Overigens is het echt niet zielig als een kind nee te horen krijgt wanneer anderen een ijsje eten. Ze zijn het zo weer vergeten, mits u er ook geen groot ding van maakt. Plezier met oma gaat toch niet over snoepen maar over samen plezier maken? Wees creatief en wie weet ontdekt u hoe leuk het kan zijn.
er bestaan ook biologische fruithapjes zonder toevoeging van suiker. gewoon diepvriesfruit pureren en je hebt een heerlijke sorbet. puur natuur.
als het allemaal moet hoe zij het wil dat ze dan maar iemand anders zocht voor op te passen een oma is er juist voor de kleintjes te verwennen
ik liet m’n kleinkinderen echt niet kijken hoe andere kinderen ijs aten op een warme dag dan kon m’n dochter de boom in
bij mij dan ook mijn regels
triest tegenwoordig ik snap dat er mensen zijn wat bepaalde dingen niet willen of een bepaalde leefstijl hebben maar voor de kinderen alles te ontnemen terwijl ze t zelf wel altijd gekregen hebben
nee dat ging er bij mij niet in
hoop dat oma haar mond open trekt haar huis haar regels!
Ik vind t tegenwoordig echt te gek voor woorden wat mag en vooral niet mag.
Al die ouders kregen vroeger wél n ijsje en snoep en
goh, ze zijn er nog steeds.
De kinderen worden tegenwoordig in een véél te hygiënische, steriele en verantwoorde omgeving opgevoed en kunnen op latere leeftijd nergens meer tegen en zijn overal allergisch voor.
Laat een kind gewoon kind zijn en af en toe gewoon n ijsje eten. Alleen overdaad schaadt.
zou de moeder al het eten wat de kinderen wel mogen ook meenemen naar haar moeder of moet die dat zelf kopen,ik zou niet weten hoe ik daar mee om zou gaan mijn 6 kleinkinderen waar ik oppasten daar kreeg ik geen gebruiksaanwijzing bij mijn huis mijn regels
als kind kreeg ik van mijn moeder been snoep. niks. ook bij grootouders zijn. als grootmoeder kocht mijn moeder zakken snoep en koekjes. dingen die ik niet kreeg, die zij gevaarlijk vond vb lolly, kauwgum, dikke harde bollen, alle mogelijke snoep, werd no problemo aangekocht voor de kinderen en bij mij in de kast gelegd. zo zie je maar…
Maak zelf ijsjes van gepureerd fruit en verse sinaasappelsap! Iedereen blij 🙂
Kom op oma, wordt een beetje creatief en ga samen met je kleindochters smoothy ijsjes maken van vers fruit en yoghurt. Mijn kleinzoon is er dol op. Ga zelf koekjes bakken van amandelmeel, brood muffins, er is zoveel leuks te bedenken voor ze! En laat ze vooral mee helpen.
ze hoeven toch niet zo iets te eten doe normaal. Heeft ze zelf ook dat vroeger te eten gehad
Maakt toch niet uit wat de dochter zelf te eten heeft gehad. We zijn ondertussen tientallen jaren verder met onderzoek en wat voor invloed voeding op ons lichaam heeft en vooral op dat van (jonge) kinderen. Als het enige is ‘geen suiker’ dan is er heel veel om nog wel te eten toch?
wat een bofkont is Jada, ik heb geen ouders waar mijn kind om de hoek gezet kan worden met de zekerheid dat er goed voor hem gezorgd wordt en zorgeloos naar werk. Je zal je eigen moeder maar “angstig” maken met je regels omdat ze anders niet meer mag oppassen.. zegt wel veel over iemands karakter.
Heel lief dat ona al zoveel rekening houdt met de opvoed wensen van haar dochter. ik snap heel goed dat daarbinnen speelse oma bewegingen fijn zouden zijn. Een waterijsje op zijn tijd moet kunnen. en eigenheid in haar oppas bewegingen. Oma is geen werknemer. Ze mag haar liefde, met respect voor dochters wensen, op haar eigen manier tonen. ik hoor veel liefde voor de kleinkinderen. dat lijkt mij het belangrijkste. En dochter zou dat meer mogen uiten ipv de focus op alle eisen.
We respecteren de voeding en het slaapje
Maar de rest doen wij wat we willen
Lees is een boek van carl young
Miss helpt je dit wel
En zal je dochter meer respect voor je krijgen
En moet je niet ook zo streng zijn
Ze zijn tenslotte bij jou
En je geeft uw vrije tijd
Veel moed
zou de moeder al het eten wat de kinderen wel mogen ook meenemen naar haar moeder of moet die dat zelf kopen,ik zou niet weten hoe ik daar mee om zou gaan mijn 6 kleinkinderen waar ik oppasten daar kreeg ik geen gebruiksaanwijzing bij mijn huis mijn regels
Ik snap beide kanten wel. Wij proberen ook zoetigheid zo veel mogelijk te mijden, maar zijn iets losser als deze moeder. Mijn ouders snappen onze wensen hierin en mogen daar soms net iets anders als thuis. Mijn schoonmoeder ging all out, geen enkele maat en dingen stiekem doen terwijl er echt wel iets mocht van ons. Dat werkt niet, dus past niet op in principe.
Wat ik nog kan bedenken is advies vragen bij je dochter. Dat je begrijpt dat voeding zo belangrijk voor ze is en dat je het daarnaast ook erg leuk vind om met de kinderen gezellig te eten en er verwen moment van te maken. Het moment doet waarschijnlijk meer als dat snoeperijtje. Vraag je dochter wat voor hapjes / ijsjes etc. zij maakt of haalt voor de kinderen voor een speciaal momentje. Allicht kan je met de kinderen leuke en gezonde hapjes maken en eten.
En ik neem de kinderen regelmatig mee naar de groente winkel om iets speciaals uit te zoeken om te proeven of iets mee te koken. Mijn zoon maakte er op een gegeven moment een sport van om alles een keer te proberen. Was voor ons ook leuk en uitdagend. En met dit soort dingen is en blijft eten ook echt leuk. Al het slechte keihard verbieden zorgt ook voor een ongezonde relatie met voedsel. Maar juist omdenken en leuk maken en gewoon eerlijk zijn. Op laagdrempelig niveau leg ik mijn kinderen al wel het verschil uit tussen voedsel en vulsel. Waarom we bepaalde keuzes maken. We koken en bakken gelukkig allemaal graag bij ons thuis, ze leren zo van jongs af aan al veel over voedsel en bereiden van eten.
Ga voor gezond genieten van eten met elkaar. Zoek samen waar je elkaar kan vinden en elkaar tegemoet kan komen. Maak er weer een feestje aan en ga het gesprek aan. Dan verdampt de schaduw vast snel weer.
je kan toch ook jezelf zijn en de kinderen verwennen zonder (ongezond) eten aan te bieden?
ik denk eerlijk gezegd dat de kinderen het ijsje helemaal niet zouden missen maar dat ze echt wel voelen dat jij er gevoelig voor bent en dat ze het daarom proberen.
Probeer te zien dat je ze echt niks onthoudt door ze geen ongezonde voeding aan te bieden. ze zijn niet anders gewend, en genietmomentjes draaien bij voorkeur niet om ijsjes of koekjes maar om aandacht, plezier of desnoods een kadootje als een knutseldingetje als je graag iaf en toe ets extra wil doen.
Het is voor moeders in deze tijd al moeilijk genoeg om de kinderen gezond op te voeden zonder dat oma snoep geeft.
Dit! Heb het gevoel dat bij de oudere generatie als het over verwennen gaat dit alleen in de vorm van (ongezond) eten kan. Als volwassene onthoud je volgens mij voornamelijk uit je kindertijd de dingen die je met iemand heb meegemaakt en niet persé dat je zo blij werd van het eten dat je van iemand kreeg.
Jada gaat het zwaar krijgen in de pubertijd, dan heb je echt nog maar heel weinig invloed, en zal ze gaan merken dat verbieden niet werkt.
Laat oma ook een fijne tijd hebben zonder het strakke regime. af en toe een snoepje of ijsje moet echt gewoon kunnen hoor.
Jada is de puberteit allang voorbij hoor!
ze bedoelt de puberteit van Jada’s kinderen 🙂
Ik snap Jada wel. Wij proberen ook de kinderen zo gezond mogelijk op te voeden. Het is inmiddels al meer dan duidelijk hoe ontzettend slecht suiker voor je is (zie bijvoorbeeld het werk van Robert Lustig).
Ik heb echter wel het gevoel dat het ons erg moeilijk wordt gemaakt. Iedereen vindt zichzelf de uitzondering op de regel:
Een enorme traktatie in de klas (de ene nog gekker en groter dan de andere), want ja, dit is Pietjes dag…
Dan nog een kinderfeestje met taart, snoep, cupcakes, patat en een snoepzak mee naar huis.
Tante Truus die maar één keer per jaar jarig is, dus neem toch een lekker groot stuk taart.
De buurvrouw die op straat koekjes uitdeelt, want ze spelen zo lief met elkaar.
Winkelpersoneel dat een snoeppot bij de kassa heeft staan voor de kinderen.
Het kind dat trakteert omdat het zijn laatste keer dansles is.
Chips op de BSO want ze bestaan vijf jaar.
Snoep en chocola als ze bij vrienden gaan spelen en het liefst ook nog een groot glas sap erbij, want dat is toch normaal?
Fristi bij opa en oma thuis, want water is zo saai voor ze.
Ijsjes bij de gymles want ze hadden zo hard gerend bij warm weer.
Et cetera, et cetera. Een snoepje af en toe vind ik heus niet erg, dat hoort gewoon bij kind zijn. Ijs, chips, chocola, idem dito.
Het probleem is dat de kinderen alles bij elkaar op geteld zo veel zooi binnenkrijgen dat ik er zelf misselijk van word. Het voelt zo machteloos.
Ik snap dus wel dat deze dochter nog zolang mogelijk de controle houdt en oma verzoekt gezonde hapjes te geven.
Het is al zo moeilijk om het grotendeels buiten de deur te houden.
ik schrik er altijd enorm van hoeveel grootouders vinden dat die hele oppasdag maar om suiker en zoetigheid moet draaien. alsof het leven eindigt bij gezond eten en er geen andere manier is om een band op te kunnen bouwen met je kleinkinderen dan ze vol te proppen met zooi. jeetje, nou, wat een verschrikkelijke dochter heb je, zeg. hoe durft ze te proberen een gezonde basis neer te zetten voor haar kinderen. en dan ook nog die zin aan het einde ‘de oma zijn die ik wil zijn….’ grow a pair, please.
van een dag in worden de kinderen niet ziek van een snoepje koekje ijsje.
nou ben blij dat wij dat anders zien, als een ijsje bij oma al niet kan! Oma’s en opa’s hoeven niet op te voeden zoals de ouders, ze zijn er vooral om te verwennen en leuke dingen mee te doen en daar hoort soms lekker wat ongezond bij! doe niet alsof de wereld vergaat door 1 ijsje in de week te eten
Oma zegt helemaal niet dat ze ze volpropt met alleen maar zoetigheiden suiker. Met warm weer vind ik dat oma haar kleinkinderen best af en toe kan trakteren op een ijsje. Ik vind oma wel gelijk hebben, je kunt soms ook doorslaan in het “gezonde”.
Mijn ouders weten ook dat mijn kinderen (pubers inmiddels) reageren op de combi suiker/kleurstoffen, mijn moeder ging dan juist ook op zoek naar snoep wat natuurlijke kleurstoffen bevat.
En wat is er mis met 1 biscuitje/kaakje bij een kopje thee?
Begrijp me niet verkeerd, ik ben zeker voor gezond, maar een balans tussen supergezond en gezond met een klein beetje fun kan geen kwaad.
ze schrijft dat ze 1 keer met warm weer een ijsje heeft gegeven. Draait niet de hele dag om suiker dus.
Ik vind het soms best lastig dat mijn ouders zo vrij zijn met snoep en koek, maar realiseer me ook dat dat het voorrecht is van opa en oma zijn. Daarbij, wat is nou 1 dag in de week? Laat iedereen dan maar lekker genieten, op de andere dagen kan het weer anders. Tot slot weten mijn kinderen heel goed dat de regels bij opa en oma net een beetje anders zijn dan bij papa en mama.
Dan mocht Jada zelf oppassen ,ik paste geen dag meer op,wat een naar mens
klopt,ik ben het volledig met u eens!
in plaats van dankbaar te zijn,ik heb nooit op hulp moeten rekenen als alleenstaande moeder dan nog….
ik zou het ook niet gedurfd hebben om ervan uit te gaan dat oma’s en opa’s goedkope opvang zijn!
Dan gewoon creatief worden. Maak ijsjes van vers fruit. Ik maak zelf graag groente en fruit pannenkoeken voor mijn kinderen. Heerlijk en gezond. Ik vind het zelf net als deze moeder een beetje onzin dat je alleen leuke verwen momenten kan creëren met ongezond eten. Maak havermout koekjes of bak samen een gebakken ei. Heerlijk verse paprika en komkommer eten met een yoghurt dip tijdens heet weer.. Zoveel opties. Succes
Mijn moeder zei altijd: ik wil best een dag oppassen, maar als ze bij mij zijn, gelden mijn regels.. Vond ik niet meer als logisch!
ga het gesprek aan samen. u kunt best aangeven dat u haar manier van opvoeden begrijpt. maar als u 2 dagen per week oppast us het fijn als zij u ook begrijpt. ik denk als dit lukt jullie er vast uit komen en een goed alternatief vinden zodat u weer met een prettig gevoel kunt oppassen en zij met een gerust hard kan gaan werken. succes.
Mijn ouders doen ook andere dingen waar ik het niet altijd mee eens ben maar dat juist goed. Zo leren ze dat niet overal dezelfde regels zijn.
En ja familie en vrienden zijn er om de kinderen die dingen te geven die ze thuis niet mogen.
Ik zou toch eens het gesprek aangaan met de dochter. Zo is het voor niemand fijn.
Ik ben benieuwd welk suikervrij fruit ze dan precies krijgen van moeder Jada of oma Johanna. Klinkt als een heel heftig regime, helaas.
het aaien van de dieren lijkt me dan ook niet gezond, vanwege alle stof en bacillen etc. Kortom, trek haar principes door tot in het ridicule, en ga daarna het gesprek met haar aan.