Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Mijn kinderen begonnen al met zeuren in de auto
Ik mis mijn moeder. Elke dag. Maar op sommige momenten voel ik het extra sterk. Zoals afgelopen zondag, toen we op bezoek gingen bij mijn schoonmoeder. “Moeten we écht mee?”, zeurden ze al bij het ontbijt. En hoewel ik ze streng toesprak en zei dat ze hun oma moeten respecteren, begreep ik ze eigenlijk maar al te goed.
Mijn moeder was de liefste oma
Mijn moeder overleed toen mijn jongste net één was. Ze was mijn rots, mijn steun, mijn voorbeeld. En wat was ze een lieve oma. Het soort oma waar je als kind tegen aan kroop met een dekentje en warme chocomel. Die je meenam naar de kinderboerderij, die eindeloos geduld had bij het voorlezen van hetzelfde boek, en die echt zag wie je was. Mijn moeder was zacht, warm, belangstellend. De band die ik zelf met mijn oma had, was al bijzonder. En mijn moeder zette dat voort voor mijn kinderen. Totdat het niet meer kon. Sindsdien probeer ik iets van die band terug te vinden voor mijn kinderen. In mijn schoonmoeder, de enige oma die ze nog hebben. Maar hoe graag ik het ook wil: het klikt niet.
Ze mogen haar niet
Mijn kinderen zijn acht en tien. Op een leeftijd waarop ze steeds beter kunnen uitleggen wat ze voelen. En wat ze voelen bij hun oma, is vooral… ongemak. En soms zelfs afkeer. En het stomme is: ik kan ze geen ongelijk geven.
“Ze zegt altijd dat we stil moeten zijn.”
“Ze vindt alles stom wat we leuk vinden.”
En eerlijk: ze hebben gelijk. Mijn schoonmoeder is streng. Ze houdt niet van rommel, lawaai of fantasie. Ze vindt dat kinderen “gewoon” moeten doen en zeker niet druk. Die ene keer dat ze een spelletje wil doen is het altijd domino, iets anders wil ze niet. Ze toont geen interesse in de belevingswereld van de kinderen, stelt geen vraag maar begint over een onderwerp wat haar wel ligt. Het zijn kleine dingen, maar ze stapelen zich op. Een kind voelt het feilloos aan wanneer het niet gewenst is. Wanneer iemand ze niet echt ziet of waardeert. En hoe vaak ik of mijn man, haar zoon, ook probeer te bemiddelen, het blijft botsen.
Ik wil het zó graag anders zien
Want het doet pijn. Ik gun mijn kinderen die warme, veilige oma-band. Zoals ik die zelf had met mijn oma. Zoals ik die heb gehad met mijn moeder. Dat je je als kind ergens thuis voelt, zonder dat je je hoeft in te houden. Dat iemand je knuffelt, koekjes voor je bakt, en oprecht geïnteresseerd is in jouw wereld. Ik wil niet dat mijn kinderen later zeggen: “Ik vond mijn oma eigenlijk niet zo leuk.” Maar ik weet dat ze dat nu eigenlijk al denken.
Mijn schoonmoeder is duidelijk van een generatie met een andere opvoeding
Het is heel dubbel want mijn schoonmoeder is niet per se een slecht mens. Ze is wie ze is: een vrouw van een andere generatie, met een andere opvoeding. Ze heeft niet geleerd om affectie te tonen. Ze weet niet goed wat ze met kinderen aan moet, ze kan onvoldoende op ze afstemmen. Ze kan lief zijn, maar op een manier die mijn kinderen niet aanvoelen. En ze heeft een scherpe tong — zelfs ik moet me soms vermannen als ze weer eens een botte opmerking maakt.
Een deel van mij begrijpt haar, een ander deel wil haar door elkaar schudden
Waarom kan ze niet wat zachter zijn? Wat liever? Waarom ziet ze niet hoe hard ik mijn best doe om haar een plek te geven in ons gezin? Waarom kan ze niet proberen contact te maken op hún niveau? Het hoeft niet groots of meeslepend. Een simpele glimlach, een luisterend oor, een beetje interesse. Het zou al zoveel schelen.
En dan voel ik me schuldig
Omdat ik verlang naar iets wat er simpelweg niet is. Omdat ik mijn overleden moeder projecteer op iemand die haar plek nooit had willen innemen en kan innemen. Omdat ik van mijn kinderen verwacht dat ze iets voelen wat niet vanzelf komt. Ik probeer te accepteren dat mijn kinderen hun oma niet leuk vinden, en dat dat legitiem is. Ze worden niet echt gezien. Ze voelen zich niet fijn, niet veilig bij haar. En ik kan ze daar niet in dwingen.
EVELIEN
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Zoals altijd verbaas ik me weer over de nare comments in de reacties.
Ik heb het gevoel dat het allemaal jankerts van 50+ zijn die helemaal niets met gevoelens te maken willen hebben.
Hoe dan ook. Ik snap je dillema, je wilt iets wat niet kan. En dat weet je zelf ook al en dat heb je geaccepteerd.
Je bent niet alleen je moeder aan het rouwen, maar ook de band die jouw kinderen met haar hadden en kunnen hebben gehad.
Schoonmoeders toont geen interesse, en dat is jammer. Het is onnatuurlijk maar komt steeds vaker voor dat oma’s geen moeder of grootmoeder gevoelens meer hebben. Denken het liefst alleen aan hunzelf. Vinden dat ze al genoeg “opgeofferd” hebben door kinderen te hebben grootgebracht, alsof dat hun afgedwongen was in plaats van het als een leuke ervaring te hebben ervaren
Wat je dan kan doen is simpel, geen contact meer met oma behalve wanneer het écht nodig is.
Je kan ook even niet meer er naartoe gaan en haar de regie geven over wanneer ze een keer bij jullie langs gaat komen.
Kijk, een relatie onderhouden gaat twee kanten op. Dat houdt in dat zowel jij, als oma openstaat. En zij staat dat simpelweg niet. Tenminste nu niet.
gewoon mee geen gezeur ze moeten leren dat iedereen anders is niks mis mee!
juist goed voor de opvoeding.
tja als ze niet willen? wel altijd overdreven dat gezeur over oma’s en opa’s,
Als duidelijk is dat oma kinderen maar lastig vindt, waarom dwing jij dan af dat de kinderen er naartoe moeten? Zoals ik het begrijp zouden zowel oma als de kinderen liever niet bij elkaar op bezoek gaan. Ga dan zonder kinderen, probleem opgelost.
Oma heeft niet echt zin in de kleinkinderen, kleinkinderen hebben echt geen zin in oma. Laat het gewoon. Met respect voor oma heeft dit echt niets te maken met respect voor hun wensen wel.
oh wat herkenbaar, mijn moeder overleed ook jong en schoonmoeder toont 0 interesse in haar kleinkind. Had mijn zoontje ook een lieve oma gegund maar helaas. Gelukkig is mijn vader de beste opa ever, daar genieten we dubbel en dwars van. Mijn advies: geniet van wat je wel hebt en stop met investeren in iets wat er niet gaat zijn! kost alleen maar negatieve energie waardoor je je eigen moeder nog meer gaat missen, dat is het niet waard!
sjonge, wat een gezever. ze willen niet want oma is niet leuk en niet aardig. wel roeptoeteren dat ze oma moeten respecteren maar wat zij ervan vinden is van ondergeschikt belang. alleen omdat jij een leuke oma had en zij niet ga jij zo hysterisch doen? laat ze gewoon…