Madelon: “‘Je moet blij zijn dat ze gezond zijn’, zei mijn moeder, en dat ben ik echt, maar het neemt mijn nare gevoel niet weg, het voelt als rouw”

Dan was ik toch voor een 4de kindje gegaan . Heb 2 zonen .ben blij dat het geen meisjes waren. ben zelf ook niet echt meisjesachtig , vrachtwagenchauffeur en redelijk handig in klussen,…. en kleurgestoord. ik kan dus geen kledij combineren. bij jongens is het broek shirt en pull en go . bij meisjes broekkousen en pulletje en golfje en prulletjes in de staartjes. dat zag ik toen helemaal niet zitten.

Je gevoelens zijn daar, daar kun je niks aan doen. Het is denk ik wel belangrijk hoe je er daarna mee omgaat. Je kan het accepteren en het als een stukje rouw zien. Maar als je er in blijft en door blijft ‘fantaseren ‘ erover denk ik dat het voor jezelf alleen maar moeilijker maakt. Het is makkelijk om te zeggen zeur niet je hebt drie gezonde kinderen en dat geeft ze ook aan dat ze daar dankbaar voor is. Maar het is ok omdat gevoel te hebben. En zoals een ander aangeeft misschien zou je dochter wel een heel zelfstandig persoontje zijn die die dingen niet leuk vind

Hallo,
Waarom ben je niet voor een vierde kind gegaan? Kon
Ik heb na 3 jongens 2 meisjes gekregen. Heerlijk vind ik dat. Maar als t 5 jongens waren geweest, dan was t ook prima.

Met mijn tweede zoon had ik ook even en slik in mijn keel, mijn man riep achter mij Yes! Ik dacht shit, meisje was leuk geweest. Nog steeds heb ik het idee, jongens vliegen uit en meisjes blijven. Nog steeds heb ik dat na 17 jaar maar gelukkig is de band sterk en hoop ik ooit op één of twee lieve schoondochters.

Zelf heb ik er twee jaar over gedaan om zwanger te worden, nadat er 6 terugplaatsingen in het ICSI traject mislukt waren, was er sterke twijfel of ik wel zwanger kon worden. De 7e was raak.
Ik had altijd het beeld voor me van een dochtertje. Ik kreeg te horen dat ik een zoon zou krijgen (wat moet ik daar nou mee?!). Het heeft weken geduurd voordat ik aan het idee kon wennen en ook na de geboorte bleef het op de achtergrond steken (ondanks dat het kindje meer dan gewenst was en het mijn grootste droom was die uitkwam).
Bij de tweede wist ik zeker dat het een meisje zou zijn. Verloskundige: je krijgt een jongetje.

Grappig genoeg heeft het nare gevoel bij de eerste 14 weken geduurd en bij de tweede was de terugreis van de echo naar huis voldoende om het geslacht te accepteren. We zeiden letterlijk: Jammer dat we nooit een meisje zullen ervaren, wel geweldig voor de jongens om zo met elkaar op te groeien.

Wanneer ik nu naar ons gezin kijk, denk ik dat de dynamiek een stuk minder was geweest met een jongen en een meisje. Los van onze wensen, het is voor de jongens fantastisch dat ze elkaar hebben. Zou niets anders meer willen. (niet dat ik soms verlang naar iets meer fysieke rust in huis)

Het lijkt me ook geweldig voor jouw jongens dat ze zo heerlijk elkaar hebben. Jij mag het gevoel van gemis ervaren en het is volledig natuurlijk, maar besef dat je niet alles kan hebben en dat hier vast ook veel voordelen aan zitten, zeker voor de jongens.

mijn moeder wilde een meisje en ik was dat meisje. ze wilde me jurkjes aan trekken, mijn haar in staartjes doen, mijn beste vriendin zijn en samen een reclame vormen.
helaas voor haar was ik liever een jongen. kort haar, spijkerbroek, skateboarden, voetballen en never nooit een jurk aan. hou toch op met die onzin dat meisjes zus en jongens zo zijn.
ieder kind is een mens, behandel het zoals het je te leen gegeven is.
ik kreeg vier dochters. waarschijnlijk omdat ik veel te leren heb over vrouwen…..

ik begrijp je teleurstelling, maar meid laat t los je maakt jezelf er alleen ziek mee. wat als….
je hebt 3 prachtige gezonde zonen. mijnes werd ziek geboren, mijn hele leven is een hele struggel laat staan van hem. ik kon hem geen broertje of zusje geven wat hij zoooo graag wou, 2 miskramen. k zie anderen met lichamelijk of geestelijke beperkingen. ja geniet van je zonen. en t verdriet (is het wel verdriet? rouwen – dat gaat me te ver) achter je laten anders word j erdoor verteerd.

Ik ben een moeder van drie zonen die inmiddels volwassen zijn en zelf kinderen hebben. Ook ik heb, zeker toen ik jonger was “gerouwd” omdat ik geen dochter heb gekregen. Ik hou heel veel van mijn zonen en heb hele fijne schoondochters, maar toch. Die trekken meer naar hun eigen moeder, waar ik zeker begrip voor heb en volledig accepteer. Dus zeg niet, die meiden komen vanzelf wel, want dat is totaal anders dan een eigen dochter!
Mijn hele leven al voel ik dat gemis, het is niet meer zo aanwezig als vroeger, maar het is er nog steeds en ik weet zeker dat het nooit over gaat en er zal zijn zolang ik leef.

Sjeej, leuk voor je zoons om te weten dat je liever een dochter had gehad. Iedereen wil wel s iets, kan me voorstellen dat je t een leuk idee vond/ vindt, maar je wist voor je aan kinderen begon al niet wat t worden zou. Stap er overheen en hou op met dat nutteloze gemiep.
Hoop dat je jongens dit artikel niet ooit lezen. maar gezien at je er zo vol van bent zul je er ook wel te pas en te onpas waar ze bij zijn over zeuren.
Grow up, wees dankbaar voor de kinderen die je hebt, zij hebben nergens om gevraagd, jij wel.

Ik begrijp je verdriet. Zelf heb ik een zoon en een dochter. Mijn dochter is echt geen meisjes meisje. Ze wil geen jurken aan, geen sierraden dragen, geen make-up en doet een technische opleiding. Toch zou ik haar nooit wilen veranderen en vind ik het eigenlijk wel heel leuk dat ze zo’n stoere meid is, terwijl ze toch een heel fijn poppetje is.
Het idee om met haar later een trouwjurk uit te kiezen heb ik niet, zelf ben ik ook nooit getrouwd met haar vader, dus dat ze later zou willen trouwen is ook helemaal niet zo vanzelfsprekend.
Probeer je droombeeld los te laten en geniet van hoe je kinderen zijn als persoon. Elk kind is uniek , of het nu een jongen of en meisje is.

Goedemorgen lieve lezers,
om met de deur in huis te vallen: ieder z’n verdriet is z’n verdriet! Niemand kan invoelen hoe de ander zich voelt! Het is mooi dat we er met elkaar over kunnen praten, ieder mag zich uiten over haar gevoel! Ook ik heb soms een prikje in m’n hart bij het zien van iets wat ik helaas niet mocht krijgen, dat is geen jaloezie, ik gun het de ander, alleen wil ik ’t ook zo graag! Dat gevoel mag er zijn, ’t zou alleen mooi zijn als ’t niet overheerst en je leven er ondanks, toch mooi geleefd mag worden!
Liefs voor jullie allemaal!
Wies

Je hebt een ideaalbeeld van een eventuele dochter. Een dochter kan wel heel anders zijn en doen dan jij je voorstelt. Dan heb je weer een nieuwe frustratie.
Jongens hebben vaak een hele bijzondere band met hun moeder. Wees er blij mee.

hihi, en dan krijg je een dochter , en trekt ze de speldjes uit haar haar, de sokken in de wandelwagen , uit en zodra ze kunnen praten , geen jurk bah, spijkerbroek, rose blehhh, groen moet het zijn, lieverd de meisjes komen vanzelf en de kleinzonen heten dan naar je man spannend genoeg , dat wil je dan weer een echte naamoverdrager, veel liefs van een oude vrouw

Ik heb 3 jongens . Toen ik dat voor de bevalling al wist , vond ik dat ook wel jammer . Maar dat mensen mij zielig vonden , is wat te ver. Dan liep ik met de kinderwagen , trots met de kinderen. En toch , de schoondochters gaan met hun dingen eerder naar hun eigen moeder , en vaak trekken de mannen ook meer die kant op . Dàt idee vond ik wel lastig .

Ik denk dat je de moeder-dochter relatie teveel romantiseert. Je ziet een ideaalbeeld voor je dat mogelijk nooit werkelijkheid was geworden.

Wat ik in alle reacties mis is de heerlijke moeder-zoon band, een band die je nooit met je dochter krijgt. Zoons zijn voor moeder, dochters voor vader.

Wij hebben 4 zoons, en de opmerking van familie “Wat jammer dat het geen meisje is” bij de jongste, kwetste mij enorm. Alsof hij niet gewenst was. Natuurlijk was het leuk geweest als er een meisje tussen had gezeten, maar geen moment heb ik niet genoten van een vierde zoon. We kozen voor nog een kind, niet voor een meisje.

Mag je teleurstelling voelen? Ja, als jij dat zo voelt, mag dat, maar vergeet die moeder-dochter band en geniet van de moeder-zoon band, die is minstens zo hecht.

nou ik heb 4 dochters en bij de 2 de zeiden ze het word een jongen .bij de bevalling was t een meisje ik moest lachen en huilen tegelijkertijd maar goed.
bij de 3 de zwangerschap kreeg ik een miskraam en ik blijf erbij dat was een jongen .
nu heb ik 2 schoonzonen en tja tis niet je eigen zoon. sommige meisjes zijn ook halve jongens zeg ik maar want de jongste is echt een meisje meisje en de andere is iets jongensachtiger.
maar hou van allemaal evenveel .
maar ik begrijp jou dat je graag een meisje wilde maar Geniet .
je krijgt straks allemaal schoondochters ( hoop ik )

En toch kan deze teleurstelling je hele leven een beetje pijn doen. Heb zelf twee fijne zoons, twee schoondochters en vijf kleinkinderen, waarvan 4 meisjes en 1 jongen.
Maar dat ik zelf geen dochter heb gekregen leefde altijd op de achtergrond mee. Ben nu 77 jaar en blij met vier kleindochters maar was heel blij met toch nog een kleinzoon. Een mens zit raar in elkaar en je mag jezelf niet straffen omdat je gevoel iets anders zegt dan je verstand.

Hier ook 2 jongens en wat had ik graag een meisje gehad. Nu af en toe nog steeds zie ik die leuke jurkjes enzo, en dan denk ik jammer.
Maar ik heb 2 gevoelige, lieve jongens. De jongste knuffelt nog steeds veel en graag, komt bij me ‘we hebben vandaag nog niet geknuffeld’. En ik zie me ook echt wel een dagje met de winkelen als ze wat ouder zijn.
Maar ik snap je.

mijn moeder beleefde dit andersom. wilde graag een zoon en kreeg 3 meisjes. ik ben de derde. ze vertelde mij meerdere keren in mijn jeugd dat ze zo vreselijk gehuild had toen haar vriendin 10 dagen later wel een jongen kreeg. ik hoop dat je het NOOIT aan je jongste zoon vertelt, want het heeft mij enorm gekwetst en me ongewenst laten voelen.
zelf kreeg ik 2 zoons, terwijl ik meisjes ook leuk had gevonden, maar nooit heb ik dat op wat voor manier dan ook laten merken. jongens zijn geweldig! en vaak liever voor hun moeder dan veel meisjes.
en ja. ik ben het ook wel een beetje eens met de vrouw die ongewild kinderloos is, wees dankbaar voor je gezonde kids.

en wat als de dochter geen meisje meisje was, een hekel aan poppen krijgen op verjaardag, met mooie meisjeskleren in bomen wilde klimmen, en dus liever praktische jongenskleren wilde dragen, een kiepauto wilde in plaats van een pop, met auto’s spelen en jongensdingen doen. Zou dat dan ook een teleurstelling zijn?

wees.blij dat je kinderen gezond zijn gelukkig kunnen we niet bepalen wat voor kind we willen

Je moet je diep, heel diep schamen. wij hebben geen kinderen…. wat zouden wij ze graag hebben kunnen krijgen. De kinderzegen wordt door God gegeven.

Ook ik heb 2 jongens.
ik had ook graag een meisje gewild.
maar na al die jaren, ben ik blij met mijn jongens. die meiden komen vanzelf. En ik moet zeggen, ik doe genoeg leuke dingen met de jongens.
naar een concert, samen klussen aan hun huis. Ik krijg altijd een kus als ze komen en als ze weggaan.
Jongens zijn heerlijk.

jammer dat je hier zo mee zit.
weet je dat een dochter ook net een jongen kan zijn.
die van mij wou geen jurkjes en vlechtjes.
maar alleen met jongens spelen.
dus laat het los en geniet van je jongens.
je jaagde een hersenschim na