Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Toen ik Marc leerde kennen, dacht ik serieus: dit is er eentje die met liefde is opgevoed. Zo’n man die nog even checkt of je veilig thuis bent gekomen, die z’n arm om je heen slaat als je zit te bibberen van de kou, die uit zichzelf koffie voor je maakt zonder dat je het hoeft te vragen. Lief, zorgzaam, zacht. Zijn moeder is vast zo’n lieverd, dacht ik. Nou. Dat bleek dus écht even anders.
“Zó, je hebt stevige benen hè?”
De eerste keer dat ik haar ontmoette, had ik mijn haar nog speciaal geföhnd en lipgloss opgedaan. We gingen een koffietje doen bij haar thuis. Ik had een doos bonbons meegenomen, want: indruk maken. Ze keek amper naar de bonbons en gaf me meteen een dodelijke blik: “Oh, je bent dus van de zoetigheid.” Lachje erbij. Toen ik ging zitten: “Zó, je hebt stevige benen hè? Sport je veel?” Alsof dat een normale openingszin is.
“Marketing… dus je praat mensen spullen aan die ze niet nodig hebben?”
Ik was echt een beetje van slag, maar ik wilde Marc niet teleurstellen. Hij zat erbij alsof het de normaalste zaak van de wereld was, en ik dacht: oké, misschien is dit haar manier van ‘leuk doen’. Later die middag: “Waar werk je eigenlijk?” Ik vertelde dat ik in de marketing zat. Ze trok haar wenkbrauw op. “Marketing… dus je praat mensen spullen aan die ze niet nodig hebben?” Ik lachte ongemakkelijk. Ze meende het.
“Hij heeft altijd al een voorkeur gehad voor volle vrouwen”
Vanaf dat moment was het één lange auditie. Alsof ik mezelf constant moest bewijzen. Alles wat ik zei, werd op sarcastische toon herhaald of voorzien van een vervelende opmerking. Toen Marc even naar de wc was, zei ze: “Hij heeft altijd al een voorkeur gehad voor volle vrouwen.” En toen knipoogde ze. Serieus.
“Zou je dat nou wel doen, een halve avocado? Daar zitten best veel calorieën in, hè”
Tijdens mijn zwangerschap werd het niet beter. Integendeel. Ik zat in mijn eerste trimester, misselijk als een malle, en zij vond het nodig om mee te denken. “Ik at gewoon alles toen ik zwanger was, en kijk hoe goed het met Marc is gegaan.” “Zou je dat nou wel doen, een halve avocado? Daar zitten best veel calorieën in, hè.” “Je moet niet te veel slapen overdag, daar wordt de baby lui van.”
Ze kon met één blik je het gevoel geven dat je zes jaar oud was
Ik kon niks goed doen. Als ik wél werkte, vond ze me een carrièrewijf. Als ik níet werkte, was ik ineens afhankelijk. Marc bleef me steunen, gelukkig. Hij zei keer op keer: “Laat haar maar lullen. Je bent perfect zoals je bent.” En toch kroop het onder mijn huid. Zeker omdat ik, hoe graag ik ook wilde, niet tegen haar in durfde te gaan. Ze had een soort overwicht. Ze was luid, zelfverzekerd, en kon met één blik je het gevoel geven dat je zes jaar oud was.
Daar stond ze voor de deur, terwijl we nog geen bezoek wilden
Toen Luna geboren werd, ging het van bemoeienis naar totale inmenging. We hadden haar gevraagd om het kraambezoek even uit te stellen. Dat we wat rust wilden, als nieuw gezinnetje. Ze stond op dag drie gewoon voor de deur. Met bloemen, oké, maar toch. “Dat kleine dingetje? Ach, ik had zwaardere kinderen hoor. En ik heb alles zonder pijnstilling gedaan, hè.” Marc probeerde haar af te wimpelen, maar ik wilde niet dat hij tussen ons in kwam. Dus ik liet het gaan.
Bij elk bezoek gaf ze commentaar. “Je moet haar niet steeds optillen, dan wordt ze verwend.” “Wat geef je haar nou, borstvoeding? Ja, dat had ik ook wel gewild, maar ik vond het vreselijk. Dus respect, hoor. Maar als ze straks aan de fles moet, is dat ook geen schande hè.” Niemand vroeg haar om mening. Toch gaf ze die. Altijd.
“Zo, je kunt wel zien van wie ze die dikke kop heeft, hè”
Marc was die ochtend werken, en ik dacht: laat ik het gewoon proberen. Koffiedrinken met mijn schoonmoeder. Misschien als ik alleen ben, is ze anders. Misschien ziet ze dan wie ik echt ben. De moeder van haar kleinkind. We zaten op de bank, ik met een slapende Luna in m’n armen, en zij met haar cappuccino. Ze keek naar Luna, knikte tevreden. En toen kwam het. “Zo, je kunt wel zien van wie ze die dikke kop heeft, hè.”
Wie zegt zoiets tegen een vrouw die net moeder is geworden?
Ik dacht dat ik het niet goed hoorde. Ze draaide haar hoofd naar mij, keek me recht aan en begon te lachen. “Geeft niks meid, zo hebben we allemaal wel wat.” Mijn maag draaide zich om. Ik wilde opstaan. Wegrennen. Gillen. Wie zegt zoiets tegen een vrouw die net moeder is geworden? (Of überhaupt tegen iemand) Die nog vol onzekerheden zit? Die probeert haar weg te vinden in slapeloze nachten en lekkende borsten?
“Dit flikt ze je nooit meer,” zei Marc
Ik zei niks. Ik kon niks zeggen. Alles in mij schreeuwde. Maar mijn keel zat dicht.
Ik slikte mijn tranen weg, knikte zwakjes, alsof ik het grappig vond. En dat is het ergste. Dat ik lachte. Toen Marc thuiskwam, brak ik. Ik vertelde hem precies wat ze had gezegd. Hij stond letterlijk op, pakte zijn autosleutels en reed linea recta naar haar toe. Ik weet niet precies wat hij heeft gezegd, maar hij kwam terug met vuur in z’n ogen. “Dit flikt ze je nooit meer,” zei hij. En ik geloofde hem.
Sindsdien komt ze minder vaak. En als ze er is, blijf ik op mijn hoede. Ze probeert nu aardig te doen. Doet alsof het nooit gebeurd is. Maar ik vergeet het niet. Elke keer als iemand zegt dat Luna op mij lijkt, voel ik weer even die opmerking. “Je kunt wel zien van wie ze die dikke kop heeft.” En elke keer denk ik: Die dikke kop? Dat is het hoofd van een meisje dat opgroeit bij een moeder die haar beschermt tegen mensen die geen idee hebben wat woorden kunnen doen.
DANIQUE
wat ruggengraat zou je ook geen kwaad doen zeg…
waarom niet van je afbijten ipv alles maar gelaten over je heen laten komen
ik heb ook z’n schoonmoeder gehad. In haar ogen deed ik het nooit goed. zelf had ze 3 kinderen. En alle drie kwamen ze toen niet meer thuis om haar te bezoeken. Ik had toen een assertiviteit cursus gedaan en het heeft echt geholpen. ik heb in gezien en geleerd , probeer de mens niet te veranderen maar begint bij je zelf en het boekte voor mijn verdere leven heel goede resultaat. En je voelt je een stuk gelukkiger. Intimiderende/narcistische mensenblijven doorgaan. Ze verleggen altijd hun grenzen. Totdat je ze met de juiste woorden toespreekt en zeg dat je daar niet van gediend bent. Geen negatieve toespelingen meer en anders is daar de deur dan heb ik liever dat je gaat.
Ik zou denk ik terugzeggen: ” Liever heeft ze die dikke intelligente kop van mij dan dat ze behept zou zijn met zo’n lelijke zure grafkop als dat van jou”.
Ik was getrouwd met een moederskind en hen 2 zoons die in de 30 zijn. Zo,n schoonmoeder had ik ook maar ook schoonvader die de deur plat liep om te kijken of ons huis schoon genoeg is. Me man was bang voor zijn vader. Hij is zo autoritair als een schoolmeester. Het ergste ervan is dat ik van alles de schuld kreeg. Elke zondag was voor mij al een rot dag. Verplichtte bezoekjes en ook bij speciale familiegelegenheid. Me 2 zoons die opgroeiden zagen ook wie echt opa was. Maar me schoon moeder had smetvrees. En als Opa met de vinger langs het stof gaat dan breek bij hem al de hel los. Toen ik ziek was mocht ik niet naar bed. Slapen doe je ‘s,nachts maar! smeerde zij. Ik kon niks goeds doen voor haar. Toen ik iets zei tegen me man zei hij: Zo is mijn moeder eenmaal! Dat is echt een droge opmerking. Hij heeft zelf geen gevoel voor humor.
Bovendien gaf zij mij spotnamen wat nergens op slaat. Toen deed ik het terug. later hield zij ermee op maar er veranderde niets. Voor me zoons Toen hun klein waren kon zij wel een lieve oma zijn. Later was zij overleden maar ik had er niet om getreurd ook. Eindelijk rust. Maar gelukkig heb ik het achter me gelaten. Ik zelf kan geen oma zijn. Ik hou wel van kinderen
Ok, heftig.
lieve mama. zet dat domme vervelende onbeschofte tacktloze lullig mens eens zelf flink op haar plaats. laat je toch niet koeioneren in je eigen huis. jou man staat achter je dus….wat houd je tegen? als je niks zegt wordt het alleen maar erger en moeilijker. ze gaat echt niet stoppen hoor. heb het gezien bij mijn schoonzus. mijn schoonmama ook een echte tang. dacht ook dat ze zich alles kon en mocht permitteren. mijn schoonzus ook altijd gezwegen voor de lieve vrede. gevolg….schoonmama is dood en schoonzus heeft een boel onverwerkte opgekropte woede gevoelens. is al meerdere keren opgenomen in een psychiatrische instelling en zit onder de pillen nu. laat het voor jou zover niet komen aub. doe het voor je kindje. want achter jou komt zij om te bekritiseren. heel veel sterkte.
wat een bitch Die had ik zo buitengegooid ZONDER PARDON
Of had ze een koekje van eigen deeg gegeven
En nog belachelijker dat ze zonder te zeggen aan komt waaien terwijl er duidelijk is afgesproken dat je eerst even rust wilt na je bevalling
meid laat Je niet gek maken
Ben heel blij voor je dat je man haar aangepakt heeft
En goede raad leer van je af te bijten anders blijft dit
heel veel succes en nog gefeliciteerd
Wat een draak! Zoveel mogelijk afstand van nemen voor je eigen gezondheid. Dit is een narcist pur sang
fijn dat je man je steunt en het voor je opneemt.
super dat je man voor je opkomt !!
beter een dikke kop als zo een grote muil als der oma toch ! je moet je niet gek laten maken iedereen heeft onzekerheden niemand is perfect maar dat maak je juist uniek!
niet zo onzeker meid kom op!
Als je schoonmoeder Narrig is.en beledigend.Zeg je met een lach.Wat is uw probleem.die vrouw is ongelukkig.met zichzelf. en jaloers op de baby.Sta er ver boven.
Wat fijn dat je man het voor je opneemt. Er zijn genoeg mannen die dit soort gedrag van hun moeder vergoelijken, ze bedoelt het niet zo….
ja, uiteindelijk wel, alleen onduidelijk is hoe lang hij het gedrag stilzwijgend heeft goedgekeurd terwijl hij “laat haar maar lullen, je bent perfect zoals je bent” zei.
Mijn oma was ook zo’n heks. Ze was eens bij ons op bezoek, ging met haar vinger langs de kastjes en had commentaar op mijn moeders manier van schoonmaken. Mijn vader heeft toen letterlijk zijn moeder opgetild, uit huis gezet en ze was nooit meer welkom. Mijn vader is een echte kerel. Geen man laat zijn vrouw zo behandelen.
Haha, dat is nog eens een leuke anekdote. Bedankt voor het lachen.
Beste jonge moeder,
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochtertje!
Je geeft aan wat onzeker te zijn en je bent gevoelig voor intimiderende mensen zoals schoonmoeder. Misschien kun je iets hebben aan het achterhalen waar je onzekerheid door komt, en een assertiviteitstraining doen. Zelf heb ik dat gedaan, en in het begin is het een beetje eng om zelf sterk uit de hoek te komen, maar echt..het went heel snel, ook omdat je merkt dat je anderen niet meer zomaar de kans geeft of toelaat dat ze over je heen walsen.
Als jij dat kunt en de voordelen leert kennen, kun je dat ook je dochter bijbrengen.
Heel veel plezier en geluk met je gezinnetje!
Precies. Je kunt haar niet veranderen (ook je kan kan dat niet) maar wel hoe jij er mee omgaat. Doe er je voordeel mee en wordt sterker. Dat zal op haar effect hebben én je geeft een mooi voorbeeld aan je dochter als haar rolmodel.
Narcistische vrouw, niet aan trekken,dit is iemand die zich alleen geweldig voelt door anderen te kleineren. Echte verbinding kunnen ze niet maken,wat een handicap. Ze is gewoon stikjaloers op je.
Wat goed dat je man een duidelijke grens heeft gesteld.
Mijn moeder is ook zo naar mijn schoonzus. Ik heb express zo weinig mogelijk contact met mijn moeder. Mijn broers en zussen hebben het ‘nog’ niet door. Mijn schoonzus probeert wel terug te vechten maar dat is gewoon zo zwaar, zeker omdat mijn broer elke keer zegt: “ze bedoelt het niet zo”. Gelukkig kan ik haar mentaal steunen en haar gelijk geven dat ze echt niet gek is. Alleen voor mijn eigen gezondheid doe ik niet meer. Hopelijk gaat mijn broer het snel inzien anders gaat het zijn huwelijk kosten.
Het is een vervelend wijf, dat zeker. Maar dat ze na 3 dagen na de geboorte onuitgenodigd op de stoep stond snap ik wel. Zolang laat je je ouders en schoonouders niet wachten. Dus het zal ook wel van 2 kanten komen. Kom voor jezelf op en bewaak je grenzen. Je hebt nu een kind en je man steunt je.
Volgens mij bepalen ouders nog altijd zelf wie ze wanneer uitnodigen.
groot gelijk joris!
Nou Jannie, ik snap dat niet. Die schoonmoeder is hondsbrutaal met haar intimiderende gedrag.
Dat is onzin natuurlijk. Je laat je ouders en schoonouders net zo lang wachten tot jij er aan toe bent ze te ontvangen. Waar staat hoe lang het mag/moet duren voor je ze laat komen? Als zij als nieuwbakken moeder er nog niet aan toe is, dan heeft schoonmoeder dat te respecteren.
Het zal ook wel van twee kanten komen? En zo lang laat je je (schoon)ouders niet wachten? Mijn hemel. Ala jij net een kind op de wereld hebt gezet, ben jij de enige die kan bepalen wat even wel/niet ok is.
Oh, en zo’n schoonmoeder? Die kwam er bij mij niet in! Ga eerst maar eens in therapie..
hier heb je ook wel gelijk in. Anderzijds ben ik ook van de zoete inval, maar als ik dan ergens kom waar ze een kleine hebben, vraag ik evengoed of het uitkomt en als ze na 5 minuten van me af willen dat ze dat gewoon aan moeten geven.
zo kun je ook rekening houden met de jong ouders
Sorry hoor, je bent onzeker misschien.
Maar kom op, dit laat je toch niet over je kant gaan?
Straks praat ze ook zo tegen je kinderen.
Kom voor jezelf op en geef haar een sneer terug.
In je kraambed heb je daar geen energie voor maar ik xou me nu niet meer inhouden tegen dat kreng
Ik had ook zo’n schoonmoeder. accepteerde mij niet omdat ik ouder was dan haar zoon en al 2 kinderen had en niet meer en kon krijgen. Altijd lachend je bij de enkels afkappen. Na gelul achter mijn rug om korte metten mee gemaakt. Ze komt al 12 jaar hier niet meer over de vloer en vice versa. Heerlijk rustig.
Het is weer een bevestiging van hoe schoonmoeders kunnen zijn helaas. Ze treitert je, in je eigen huis, terwijl ze je zou moeten respecteren. Van mij had je haar meteen je huis uit mogen zetten, na zo’n opmerking, voorgoed. Wel fijn dat je man het voor je heeft opgenomen. Er zijn grenzen, die mag je aangeven.
Wat een vermoeiend mens. Je kunt er maar beter eens om lachen en verder niet teveel aantrekken voor zover dat gaat
Sommige schoonmoeders zijn gewoon zuur, jaloers en narcistisch. Daar kun je nooit wat aan veranderen en je zal nooit goed genoeg zijn..Hoe hard dat ook klinkt. Laat haar los, focus je lekker op je mooie gezin en jezelf. Ze komt zichzelf wel tegen!! Wel heel goed hoe je man gehandeld heeft ook!
Trek het je niks aan, het ligt niet aan jou. Ik spreek uit ervaring, heb na 15 jaar (!) het contact eindelijk verbroken..dus in 15 jaar is er nooit wat veranderd, die mensen veranderen niet.
waarschijnlijk is je schoonmoeder gewoon zelf hartstikke onzeker over haarzelf en haar uiterlijk, misschien haar werk of wat dan ook. En om dat gevoel een soort van te kunnen overheersen gaat ze anderen juist bekritiseren en rotopmerkingen maken. Al geeft haar dat natuurlijk niet het recht om jouw en jullie dochter te beledigen. Sta er boven! iemand die zulke dingen voortdurend zegt is zelf vaak gewoon een klein en nietig mensje die zulk gedrag “nodig” heeft om zichzelf beter te voelen.
Wel mooi dat je man voor jou en je dochter opgekomen is.
Precies. Liefdevolle zekere mensen handelen niet zo. En sommige hebben geen verstand ook. Triest. Ik denk altijd, blij dat ik niet zo ben!
Wat een rotopmerking! Ik ben blij dat je man er wat van is gaan zeggen en dat het blijkbaar helpt. Geniet van jullie meisje.
Het klinkt niet echt als een leuke schoonmoeder. En er is niets mis met volslanke vrouwen.