Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Ik krijg telkens zo’n naar gevoel als mijn dochter dit zegt
“Jij bent zo streng! Bij oma mag alles wél!” Het is de zoveelste keer dat mijn dochter dit roept terwijl ze boos de trap op stormt. En ik? Ik blijf weer met dat nare gevoel achter. Alsof ik een of andere loeder ben die haar het leven zuur maakt. Alsof ik de slechterik ben in haar sprookje. En oma? Die is natuurlijk de goede fee bij wie het altijd feest is.
“Ik wil bij oma wonen”
Ik probeer streng maar rechtvaardig te zijn. Ze is negen, en eerlijk is eerlijk: ze test continu grenzen. Schermtijd beperken? Gezeur. Groenten eten? Drama. Opruimen? Alsof ik haar iets vreselijks vraag. En als ik dan eindelijk ingrijp, krijg ik steevast terug: “Bij oma hoef ik dat niet!” Of nog erger: “Ik wil hier niet meer wonen, ik wil bij oma wonen!”
Wat maakt oma dan zoveel leuker?
Volgens mijn dochter is het leven bij oma één groot pretpark. Daar krijgt ze wél chocopasta op haar brood, ook op maandag. Daar mag ze opblijven tot haar ogen vanzelf dichtvallen. En televisie? Zoveel ze wil. Oma ruimt alles op, leest voor tot haar tong lam is en vindt het nooit erg als ze boos wordt. Natuurlijk lijkt dat geweldig. Geen verantwoordelijkheden, geen regels. Alleen maar liefde, aandacht en… chocopasta. Ik weet best dat oma niet écht geen grenzen stelt. Maar ze woont alleen, ziet haar kleindochter hooguit één of twee keer per week en wíl gewoon dat het gezellig is. Zij hoeft niet op te voeden, zegt ze altijd. Dat is mijn taak.
Mijn moeder had een onverwacht idee
Na weer zo’n “Ik wil bij oma wonen”-uitbarsting besluit ik er met mijn moeder over te praten. Niet voor het eerst, trouwens. Ze snapt het heus wel, zegt ze. En ze vindt ook dat ik het goed doe. Maar deze keer zegt ze iets anders. Iets onverwachts.
“Laat haar maar een weekje bij mij wonen,” zegt ze. “Dan merkt ze vanzelf dat het bij mij ook niet alleen maar feest is.”
Ik weet niet wat ik hoor. Een week? Zonder mij? Gewoon… bij oma?
“Ze komt er dan vast op terug,” zegt mijn moeder. “Zo’n roze bril zakt vanzelf af als je hem een paar dagen draagt.”
Maar wat als het haar wél bevalt?
Ik wil mijn dochter niet kwijt. Zelfs niet voor een week. Het idee dat ze zich misschien fijner voelt bij mijn moeder dan bij mij, doet pijn. Stel dat ze niet terug wil? Stel dat ze inderdaad denkt dat ik het probleem ben? Toch zit er ook iets logisch in. Misschien moet ze wel even ervaren hoe het is om ergens anders te wonen. Dat het niet vanzelfsprekend is dat je weinig hoeft op te ruimen. Dat er overal regels zijn. Dat oma ook weleens moe is en geen zin heeft om haar vijfde boterham met hagelslag te smeren.
Voor wie is het confronterender?
Misschien ben ik stiekem banger dan zij. Bang dat zij mij niet mist. Bang dat ik zelf de spiegel voorgehouden krijg. Dat ik te vaak “nee” zeg, te weinig “kom hier, ik knuffel je even” en te snel “ruim op, nu!” Misschien doet zij straks nieuwe inzichten op, maar ik ook. Want opvoeden is soms zo’n eenzame klus. En als je constant het gevoel hebt dat je het niet goed genoeg doet, dan raakt dat je diep.
En nu sta ik voor de lastige keuze, ga ik het doen? Het voelt als een risico… Dat ik iets aan ga waarvan de gewenste uitkomst verre van zeker is.
MALIA
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
De kop boven dit artikel past beter boven een ander artikel: https://www.kidsenkurken.nl/2025/04/25/mirie-mijn-dochter-zei-is-ons-gezin-normaal-ze-keek-me-niet-aan-een-lastige-vraag-dat-voelde-ze-heel-goed-aan/. Hier raakt het kant noch wal. Er lijken wat zaken gemixt te zijn.
Zou zo’n experiment heel bewust doen en daarna het gesprek serieus aangaan met je dochter. Probeer door te vragen en naar de kern te komen. Welke behoefte ligt er onder het gedrag? Is ze toe aan meer zelfstandig en meer verantwoordelijkheden? Als je de behoefte helder hebt, kun je daarmee aan de slag met elkaar als gezin. Soms hebben we als ouders niet door dat er weer een nieuwe fase voor de deur staat, dat het voor ons het loslaten en een voor het kind een stukje meer zelf de grote wereld ingaan is. Misschien vind ze het fantastisch om te leren een gerecht te koken, boodschappen te doen etc.
En wat ik zo nu en dan lees en ook zeker aanraad. Doe heel af en toe heel spontaan en gewoon zomaar iets anders als normaal in de kleine dingen. Ik weet nog van mijn moeder dat ze af en toe een half vers wit brood van de bakker meenam voor tussen de middag. Gewoon zomaar, niet omdat we niet happy waren of iets gepresenteerd hadden. Gewoon zomaar. Dat zijn waardevolle momenten. Denk ook als logeren bij elkaar op de kamer, een keer de rollen omdraaien en waar ze zelf mee komen. Hoe simpeler hoe leuker vaak.
oma ziet kleindochter 1 á 2x p.w.ik zie mijn kleinzoon 1 á 2x p.m. maar ik stel echt wel grenzen,als ouders zeggen 1 uur schermtijd dan is het bij oma ook 1 uur schermtijd,
van mij een paar overwegingen:
– pubertijd begint bij een meisje vaak met 9 jaar, vaak wordt die tijd van 9 tot 11 als ergste ervaren
– meisjes zetten zich vaak af tegen hun moeder om zichzelf te kunnen ontdekken, dit doet flink zeer, maar is wel nodig. Een begripvolle vader, opa, oma die de vinger aan de pols houdt is dan heel fijn.
– mijn dochter wilde in een opvanghuis voor meisjes die niet meer thuis konden wonen omdat ze een paar taken kreeg in het huishouden
– voordat je aan het experiment begint, maak met oma regels waarvan je zeker wilt dat die in die week nageleeft worden, zoals huiswerk, bedtijd
– twijfel niet aan je eigen regels, maar is er ruimte voor ontspanning, plezier en samen iets doen of iets onverwachts? Samen opruimen, samen afwassen is een vorm van aandacht.
– Zonder grenzen is er niets te bokken. je regels aanpassen omdat er gebokt wordt, heeft een verkeerd beeld van zwakte.
– denk aan timing bij opdrachten, midden in het spel, geconcentreerd een opdracht krijgen en meteen moeten uitvoeren, daar krijg je iedereen boos mee. Ietsje eerder bijv opruimen of wat later of tussendoor bij een overstap moment. Of geef haar 2 keuzes over wanneer met duidelijke consequenties
– kan oma uitleggen dat als ze bij haar komt logeren een week, wat de regels zijn en waarom ze meer tijd heeft en hoeveel tijd het haar kost om op te ruimen als ze weg is
en dat jij met werk ed daar de tijd niet voor hebt.
– ter overweging bij schermtijd, ik ken een jongen die niets op school doet behalve spelletjes spelen, omdat hij thuis beperkt wordt in zijn schermtijd. Zijn punten zijn prima. Een gesprek aangaan om te kijken of schermtijd ruzie wat te maken heeft met groepsbinding, mee kunnen doen, buitengesloten worden ed kan van belang zijn. hoeveel speelafspraakjes worden gemaakt in een online spelletje?
– jammer genoeg, een dochter opvoeden geeft geen garantie op
een vriendin voor het leven.
De pubertijd of de puberteit zijn twee verschillende dingen. De ene is de periode dat iemand een puber is, de andere een ontwikkelingsfase.
je kind is het duidelijk niet eens met de regels die je stelt. ze komt nu in de leeftijd waarop ze haar eigen persoonlijkheid gaat ontwikkelen en inderdaad zulke dingen gaat zeggen. Maar deze gaan altijd over de as van de liefde. bijv. ik hou niet meer van jou, papa is veel liever en vroeger was het waarschijnlijk dat je niet op haar kinderfeestje mocht komen. Zeker wel kwetsend maar allemaal te vergeven met een kus en een knuffel.
Ergens anders is het heus niet beter. Daar zijn ook regels en verantwoordelijkheden die op den duur naar boven komen.
Persoonlijk hebben we het hier meegemaakt met mijn stiefzoon. na heel veel problemen wilde hij ook bij zijn vader gaan wonen, want hier mocht hij niets en waren we veel te streng. bij vader waren er namelijk geen regels. Na veel drama hebben we hem uit huis geplaatst en kwam hij bij zijn vader. Daar bleken plotseling toch opeens regels te zijn. Uiteindelijk is dat dus ook uitgelopen op een groot drama.
conclusie: Jij bent de ouder en bepaald de regels. Zij is het kids en heeft te luisteren
Malia, je bent niet te streng
Je geeft haar regels mee en zij zoekt tot hoever ze bij jou kan gaan. Ik heb meegemaakt dat ze een andere moeder ging zoeken en naar buiten ging. Even later klopte weer op de deur mama ik wil toch bij jou blijven. Kinderen vinden regels nooit leuk ga zelf maar na jouw moeder heeft jou opgevoerd en was dat altijd leuk? Nee, natuurlijk niet en als kinderen groter worden is alles thuis stom en gek. Ze mogen niks en moeten alles, iedereen is door deze periode gegaan. Sommige reacties daar blijkt men dat vergeten te zijn. In samenwerking met je moeder komt ze er wel achter dat het bij oma ook niet altijd leuk is. Dat blijkt ook uit de reactie van je moeder. Dus nee je bent niet te streng echt niet maar opvoeden is nooit makkelijk. Succes met je meisje.
klopt als een bus. Ik ervaar hetzelfde met mijn 9-jarige zoon. Ook die vindt nu alles stom en oneerlijk.
Wat pijnlijk dat je kind roept dat het niet bij jou wil wonen. Het zal vast niet zo hard bedoeld zijn, maar het kan geen kwaad om je opvoedingsstijl eens onder de loep te nemen.
Wellicht ben je een beetje te autoritair voor je dochter en kom het over alsof ze bevelen krijgt. Ik ben persoonlijk van mening dat het kind meenemen in je gedachtegang of uitleggen waarom dingen moeten of gaan zoals ze gaan er voor zorgt dat een kind eerder geneigd is mee te werken.
Het versterkt hun autonomie en ze kunnen zelf leren nadenken over dingen. Dat het belangrijk is dat ze hun spullen opruimen omdat het fijn is als het niet een grote rommel wordt waardoor alles kwijt raakt.
Dat het fijn is om samen te spelen maar ook om samen te werken aan de omgeving waarin je leeft.
Leg uit waarom de regels zijn zoals ze zijn. En dat ze het er niet mee eens hoeft te zijn, maar ze wel moet begrijpen dat ze er niet voor niets zijn. En als ze goede redenen heeft waarom een regel onredelijk is kun je aangeven dat je er over zult nadenken, maar dat vooralsnog de regel nog wel geld.
Kom er dan ook nog eens op terug als je erover hebt gedacht. Misschien kan een regel wel versoepeld worden nu ze wat ouder en zelfstandiger gaat worden.
Gesprekjes hierover kan jullie band verstevigen en getuigen van wederzijds respect voor elkaars autonomie. Meer begrip voor elkaar kweken.
Als ze straks naar het middelbare gaat wil je ook dat ze nadenkt voor zichzelf. Dan is ze ook beter opgewassen tegen groepsdruk (vooral om regels te breken)
En vergeet vooral niet af en toe eens spontaan te zijn en een beetje ondeugend. Lekker luchtig en veel lachen en leuke dingen doen samen.
En dat kan met hele simpele dingen. Pannenkoeken op een doordeweekse dag bv. Als verrassing.
Laat je eigen plichten soms ook een beetje los om lol te maken met je kind of leuke gesprekken te hebben.
Het leven is er niet voor alleen plichten en regels. Er moet ook ruimte zijn voor wensen en spontaniteit.
Heel veel succes samen. Laat je dochter maar gaan logeren. Als ze terug komt valt er veel te bespreken.
En ze mag ook weten dat het kwetsend is als ze zegt niet bij jou te willen zijn. Dan kan ze leren om ook rekening te houden met jouw of andermans gevoelens. Ook geen slechte eigenschap om te hebben toch?
dat was vroeger allemaal niet, je had gewoon te luisteren naar wat je vader of moeder tegen je zei. of ze riepen…dan ga je toch als je het elders beter kan krijgen…..kindertjes van tegenwoordig hebben te veel praatjes, ouders moeten maar op het randje lopen om het schaap tevreden te houden….
nooit geen chocolade pasta ,dat mag alleen bij oma…dat vind ik wel een beetje streng inderdaad .
soms mag je wel eens spontaan zijn of flexibeler en niet iedere week dezelfde riedel.
zo nam ik wel eens vrij als mijn dochter een studie dag had en riep dan in de ochtend of ze zin had in de dierentuin, nou een groot feest natuurlijk, even uit die sleur !
Doen! Maar het werkt alleen maar als oma wat van jou regels overneemt. Bv. bedtijd.
Voorlezen mag altijd. Dat hoort bij oma’s.
mijn dochter zei altijd dat ze bij oma wilde wonen. heb haar toen ze het weer zei buiten de deur gezet en gezegd ga dan maar bij oma wonen. ze heeft hard gehuilt en wilde weer naar binnen. daarna nooit meer gezegd.
Boek met papa (als dit kan en past binnen jullie situatie) een paar nachtjes weg (of een weekje) en vraag of ze voor een die dagen bij oma wil logeren.
Dan geef je het niet aan als wonen en is er een duidelijk kader van de tijdsduur. En dan kunnen jullie samen ook even ontspannen.
Na een weekje is dochterlief blij dat jullie terug zijn en hebben jullie heerlijk genoten.
De oma waar ik de sterkste band mee had was niet de oma bij wie ik verbleef gedurende school vakanties. Maar zij was wel de oma wie mij het meest steunde en duidelijke regels. En ik denk niet dat je iets fouts doet meer dat je kind waarschijnlijk je karakter heeft en daarom botst het zo maar dat is ook de reden dat het zoveel pijn doet.
ik zou het doen. oma weet van het probleem. ook oma moet als ze een hele week jij haar is grenzen stellen. na een week wil ze weer graag naar jou toe en af en toe naar oma om verwent te worden.
Je zou het kunnen doen maar je mag van je moeder wel verwachten dat er structuur is.
Zoals normale tijd naar bed.
Maar kan inderdaad ook zijn dat je zelf iets makkelijker met je regels in huis kunt omgaan.
Loop alles eens door en kijk of er ergens iets te schipperen valt.
laat het maar aan oma over. Ik heb hier hetzelfde met mijn kleindochter gehad, en toen bleken er doordeweeks dezelfde regels te zijn als bij mijn dochter. Ik geniet weer met haar in het weekend, en doordeweeks gaat het een stuk beter tussen haar en mijn dochter. Succes
Mijn zoon en dochter gingen met plezier naar oma en opa , want daar kregen ze eten wat ze lusten, hadden ze alle tijd voor de kinderen , en oma wilde altijd spelletjes spelen waar mama ook nooit geen zin in had haha.
Ik vond het maar wat mooi dat opa en oma ze zo verwenden .
Alleen hebben ze nooit geroepen dat ze graag daar voor altijd wilden blijven , misschien ben je wel te streng dat weet ik niet .
Dat zul je zelf wel het beste weten .
Oma’ mogen best een beetje verwennen. Misschien kan mamma wat losser worden. Mijn zoon luste ook geen groente. At wel fruit en andere dingen. Hij was in de zomervakantie 6 weken bij oma en opa. in de paas en herfst vakantie een week. Hij is nu 22, lust nog steeds niet alle groentes. Heeft een goede baan en is niet verwend.
iedereen wil natuurlijk wel bij oma slapen, zou t eerder beperken tot 1xpw of zelfs minder. kind raaktver van in de war. ookbuutleggen dat oma oma is
daarcwonen is geen optie
Mijn kinderen raakte er niet van in de war, want oma heeft andere regels dan mama dat snappen ze heus wel, ik snap niet dat jij vind dat een kind er van in de war raakt?
mijn dochter zei altijd dat ze bij oma wilde wonen. heb haar toen ze het weer zei buiten de deur gezet en gezegd ga dan maar bij oma wonen. ze heeft hard gehuilt en wilde weer naar binnen. daarna nooit meer gezegd.
Eens. Het is niet verwarrend dat oma andere regels heeft, maar tijdelijk bij oma wonen is wél verwarrend. Haar dochter weet niet waarvoor dat is, ze hopen en verwachten dat de uitkomst is dat ze inziet dat er overal regels zijn, maar die verwachting zou zomaar eens totaal niet ingelost kunnen worden binnen die week en dan?
Zelf heb ik maanden bij mijn grootouders gewoond en het duurde zeker 2 maanden voordat ik ook maar iets van thuis miste. En dan nog, pas toen ik terug was realiseerde ik me weer hoe het eigenlijk was thuis. Dat was ik intussen allang vergeten.
Tijd dus om zelf na te gaan waar je te streng bent en juist meer tijd met je dochter door te brengen, echt vanuit haar perspectief leren kijken, praten om erachter te komen wat er achter zit en dan een nieuwe modus samen zoeken. En daar dan ook écht voor 100% voor gaan. Kijk of je samen tot redelijke afspraken kunt komen.
Oei, dat is best een lastige. Ik vind dat je dochter wèl vaak bij oma is. Niet te vaak hoor, maar 1 of 2 keer week is in mijn ogen te vaak om de teugels helemaal los te laten en eigenlijk geen regels te hebben. Dan snap ik wel dat je dochter loopt te bokken tegen de regels thuis.
Op zich kun je het heel goed een keer haar een week bij oma laten wonen. Maar….dan moet oma wel regels gaan opstellen, want als ze dan nog steeds alles mag zal dat voor haar alleen maar feest zijn. En ze moet gaan zien dat het dus bij oma ook niet alleen maar feest is.
Maar ik snap ook heel goed dat je zelf je kind geen week wil missen.
En ik weet zeker dat je dochter jou ook gaat missen hoor.
Ik zou het wel doen, dan kun je zelf misschien ook even tot rust komen en wat meer reflecteren op bepaalde gedragingen van jullie beiden, kijken of er nog wat aan te veranderen / verbeteren valt. Ik denk heus niet dat je dochter dan voortaan ineens altijd bij oma wilt wonen. En al zou ze het willen: dat bepaald zij toch niet? ze hoort bij jou (en de mogelijke rest van je gezinsleden) te wonen. Oma heeft ook haar eigen leven neem ik aan. Dus ik zou haar even met de neus op de feiten drukken.
oma kan al helpen door het verschil uit te leggen wat het verschil is tussen bij oma zijn en thuis zijn. ze is 9, dus voldoende besef lijkt mij. Oma en moeder zouden idd ook samen kunnen kijken naar afspraken die bij beide gelden. Verschil kan er zijn, maar geen dag en nacht verschil, zeker als kleindochter 1 a 2 dagen bij oma is. voorspelbaarheid en structuur zijn belangrijk. Daar zit nu blijkbaar een groot verschil tussen. Als kleindochter een week bij oma is, wel duidelijke afspraken maken waar de speelruimte zit. niet thuis om 20.00 naar bed en bij oma om 22.00 bijvoorbeeld. succes. Ben ook benieuwd of die oma zelf streng was voor haar eigen dochter of dat zij al losser opvoedden.
Goed plan. Voor oma is het ook spannend. Gaat jouw dochter straks na die week nog net graag naar haar, dat is ook de vraag.
Kwaad kan het niet en het zorgt er ook voor dat oma wat minder gaat verwennen in de toekomst.
Bedtijden en gezondheid blijven belangrijk.
Doen! Ik heb onze zoon van 3 laatst 3 dagen naar oma gedaan en hij kwam super braaf terug. Dit terwijl als we samen bij oma zijn het altijd een strijd is met mij. Nu was oma de opvoeder en heeft ze hem toegesproken over zijn gedraging naar mij toe, zoals een oma dat doet en niet als moeder en dat had effect. En idd, ineens had oma ook grenzen 🙂
Niet bang zijn, jij blijft moeder. Bovendien geef je je dochter de kans om jou ook te missen;)
ik heb paar klein kinderen de ene is andere niet ook van 9.8.7.6 sommige zijn erg stug meestal willen ze blijven logeren. er doen waar ze zin in hebben en vooral veel snoepen en lekkers. maar dat kan niet altijd
Kan oma niet gewoon de teugels een beetje aanhalen? Ik ben het ermee eens dat oma’s wat mogen verwennen, maar als dit het resultaat is kan oma toch helpen door wat strenger te zijn. Waarom kan dat pas als ze komt logeren?
Ik snap die hele ‘bij opa en oma mag alles’-mentaliteit niet zo goed. Zeker niet als ze daar 1 tot 2 keer per week is. Dat is structureel en dan mag je best een beetje helpen opvoeden.
Helemaal eens. Niets mis met verwennen, maar dat betekent niet dat alle regels, normen en waarden maar overboord moeten.
Gewoon doen, die van mij slaapt vaker een paar dagen bij opa en oma en na ongeveer 3 nachtjes belt hij altijd op om te zeggen dat hij thuis toch wel mist.. mama is en blijft mama, die kan niet vervangen worden. ik gebruik die dagen meestal in zelf bij te tanken en het huis helemaal aan kant te maken
Lastig. Ik zou er niet aan beginnen, want inderdaad: straks bevalt het haar wél beter dan thuis. En dan?
dan heeft ze pech he 😉