
Liza: “Mijn schoonmoeder heeft mijn babyshower verpest”
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Ik had al een sterk vermoeden dat er iets werd georganiseerd voor deze dag
Het was een gewone zaterdagochtend, maar ergens voelde ik het al aankomen. Mijn vriendinnen hadden de afgelopen week zo geheimzinnig gedaan, en de paar losse opmerkingen van mijn moeder hadden het bijna verraden. Toch deed ik alsof ik van niets wist. Toen mijn partner die ochtend plotseling een ‘uitstapje’ bedacht om me even het huis uit te krijgen, wist ik het zeker: vandaag was de dag!
Het welkom was zo warm en vol liefde
Toen we thuiskwamen, werd mijn vermoeden bevestigd. “Surprise!” klonk het in koor toen ik de deur opendeed. Mijn huis was versierd met ballonnen in zachte pastelkleuren (het geslacht delen we pas na de geboorte) en overal zag ik blije gezichten van vriendinnen, zelfs 2 collega’s, mijn schoonzus en natuurlijk de aanstaande oma’s. Het was een overweldigend en hartverwarmend moment. Ik voelde me zo geliefd. Wat een bijzonder moment om het aankomende moederschap met dit gezelschap te mogen en kunnen vieren!
Mijn schoonmoeder vindt babyshowers ‘belachelijk’
Maar vanaf het moment dat ik binnenkwam, was er ook een spanning die ik niet kon negeren. Mijn schoonmoeder zat ongemakkelijk op een stoel in de hoek van de kamer, haar armen strak over elkaar gevouwen. Ze had eerder al aangegeven dat babyshowers volgens haar ‘belachelijk’ zijn. “Het vieren van een baby die er nog niet is, is de goden verzoeken”, had ze ooit streng gezegd. Hoewel ik wist dat ze er zo over dacht, had ik toch gehoopt dat ze haar houding voor één dag kon opzijzetten.

Ze is iemand die zich moeilijk kan aanpassen
Mijn schoonmoeder is op veel vlakken een traditionele en inflexibele vrouw. Ze is iemand die zich niet snel aanpast aan moderne ideeën of feestelijkheden, en dat maakt het soms moeilijk om een connectie met haar te voelen. Maar dit was mijn babyshower, mijn dag, en ik wilde haar erbij hebben, of beter gezegd; ik vond dat ik haar erbij moest hebben.
We deden ons best haar erbij te betrekken
In het begin probeerde ik haar te betrekken. Ook mijn moeder, die altijd een positieve energie uitstraalt, ging naast haar zitten om een praatje te maken. Eén van mijn vriendinnen, die overal een grap van weet te maken, deed haar best om de sfeer wat losser te krijgen. Maar mijn schoonmoeder bleef strak in haar houding en gezicht. Ze deed niet mee met de spelletjes, zoals babyvoeding proeven en babyfoto’s raden, en keek alles met een afkeurende blik aan. Toen iemand haar vroeg of ze zin had om mee te doen, zei ze resoluut: “Nee, dit soort dingen zijn niets voor mij.”
Ze liet constant weten dat ze het er niet mee eens was
Zo waren er nog wat dingen die het allemaal ongemakkelijker maakte. Ze sloeg alle heerlijke zelfgemaakte hapjes af want het was immers 2 uur en ze had al geluncht. Mijn vriendinnen hadden een hilarische taart laten maken met een plastic babyhoofd erop die ze na de spelletjes introduceerden. Maar ook daar kwam een opmerking op: “Gaan we om half 4 nog taart eten?” Ook had ze had als enige geen cadeau bij zich. Nu hoef ik echt geen cadeau, het gaat me om de gedachte. Haar reden om niets mee te nemen verkondigde ze luid en duidelijk: “Ik breng pas iets mee als de baby er is.” Ik zag hoe mijn vriendinnen elkaar verbaasd aankeken. Het voelde alsof ze haar mening telkens opnieuw moest benadrukken, alsof ze haar punt wilde maken ten koste van de sfeer.
Het voelde alsof er een schaduw over deze middag viel
Hoe meer ik probeerde het ongemak te negeren, hoe meer ik merkte dat het me raakte. Dit zou een moment moeten zijn met alleen vrolijkheid en warmte, maar telkens als ik haar gezichtsuitdrukking zag of een koele opmerking van haar hoorde, voelde het alsof er een schaduw over deze middag viel. Het leek alsof ik tussen twee werelden zat: aan de ene kant mijn vriendinnen en familie, die zo hun best deden om deze dag speciaal te maken, en aan de andere kant mijn schoonmoeder, die haar afkeuring niet kon verbergen.
Ik raakte erdoor uit het moment
Het knaagde aan mij. Ik had me zo verheugd op deze babyshower, op een moment vol liefde en vrolijkheid. Maar telkens als ik naar haar keek, voelde ik een naar gevoel in mijn maag. Haar houding drukte een stempel op de sfeer en haalde me uit het moment. Ik probeerde haar los te laten, me te focussen op de mensen die er wél een feestje van maakten. Maar hoe doe je dat als iemand in de kamer zo aanwezig ongemakkelijk is?
Mijn babyshower heeft helaas een nare nasmaak gekregen
Nu, een paar dagen later, voel ik nog steeds een mix van emoties als ik terugdenk aan die dag. Het was prachtig om mijn dierbaren om me heen te hebben, maar de spanning die mijn schoonmoeder met zich meebracht blijft hangen. Ik weet dat ik haar mening niet kan veranderen en dat zij nu eenmaal is wie ze is. Toch doet het pijn dat ze niet kon inzien hoe belangrijk deze dag voor mij was. Sat zezich daarom wat flexibeler kon opstellen om er ook een feestje van te maken.
LIZA
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.