Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Afgelopen week werd mijn dochter Kate elf jaar. We vierden het zoals we elk jaar doen: met z’n vieren aan onze ronde eettafel, een grote schaal sushi in het midden, en overal slingers en ballonnen. Geen uitbundig kinderfeest op die dag, met rondrennende kinderen en een springkussen. Dat kwam later nog. We zaten lekker te kletsen, terug te blikken op het afgelopen jaar en vooruit te kijken, naar wat er allemaal op haar pad gaat komen het komende jaar.
Een bijzonder jaar staat haar te wachten
Het komende levensjaar wordt een bijzonder jaar voor Kate. Haar laatste jaar op de basisschool in groep 8. Ze is in juli jarig en pas in de volgende zomervakantie 12 jaar worden. De musical, het schoolkamp, de eindcito. Allemaal spannende en onvergetelijke mijlpalen. En dan, aan het eind van het schooljaar, haar eerste grote-mensen-fiets: ‘de middelbare schoolfiets’. Ze had hem al uitgezocht hoor, matzwart, stoer en met een krat voorop. “Ook voor mijn telefoon en lipgloss,” zei ze giechelend. Ik lachte, al voelde ik daar al iets knagen.
Wat wil je bereiken dit jaar?
Tussen de sushi en de sojasaus door vroeg ik haar: “Wat zou je willen bereiken in dit nieuwe levensjaar?” Wat moet er gebeuren dat jij zegt: yes, dit was een geslaagd jaar?” Ik verwachtte een antwoord als: beter worden in turnen, of een belangrijke rol krijgen in de musical of iets met haar schooladvies. Misschien zelfs iets ambitieus als: ik wil hogere cijfers halen, of iets met zelfstandigheid. Maar haar antwoord kwam razendsnel en vol overtuiging:
“Ik wil een iPhone 16.”
Ik lachte eerst, dacht dat ze een grapje maakte
Maar haar blik was serieus. “Ja echt,” zei ze, “dat is het enige wat ik écht wil.” En toen viel het stil aan tafel. Mijn man keek naar mij, ik naar hem, en we namen nog maar snel een hapje maki. Een iPhone 16… Dat is dus haar grootste wens. Haar belangrijkste doel voor haar twaalfde levensjaar. Niet iets voor haar ontwikkeling, niet iets waar ze iets van leert of van groeit. Nee. Gewoon een telefoon. Een duur ding dat straks sneller veroudert dan haar nieuwe vriendschappen.
Is dit het dan, dacht ik. Is dit hoe het nu gaat met kinderen? Is de generatie van nu echt zó gefixeerd op technologie, status en bezit? En wat zegt dat eigenlijk over mij, over ons als ouders? Hebben wij hier iets laten liggen?
De kracht van het grote voorbeeld
Als ik eerlijk ben: ze ziet het natuurlijk ook bij ons. Ikzelf ben ook vergroeid met mijn telefoon. Mijn werk, mijn sociale contacten, alles zit erin. En hoeveel ouders hoor ik niet zeggen: “Ja, ze moeten wel een beetje meekomen met de rest.” Of: “Anders worden ze buiten de groep gehouden.” Dat soort opmerkingen die bijna klinken als excuses. Omdat we niet meer weten waar de grens ligt tussen meegaan met de tijd en gewoon meegaan met de massa.
Moet ik haar van gedachten veranderen?
Ik heb er even mee gezeten. Moet ik haar hierop aanspreken? Haar uitleggen dat een doel iets is dat van binnenuit komt, dat draait om wie je bent en wie je wilt worden? Dat een telefoon niks zegt over je geluk, je talent of je toekomst?
Of moet ik haar gewoon laten dromen? Misschien is dit ook gewoon wat het is om elf te zijn in deze tijd. Is het mijn taak om dat te begrijpen, in plaats van het meteen te willen veranderen?
ROWY
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
wat een reacties . Het is een 11 jarig kind wat wensen heeft . iets wensen mag iedereen maar het is aan hun als ouders om het wel of niet toe te staan. Als jij als ouder aangeeft dat dat dus absoluut niet gaat gebeuren of er anders zelf voor moeten sparen dan hebben ze geen andere keuze. Maar om er zo een drama om te maken pfff.
Snap al niet dat 10/11/12 jarigen een telefoon hebben. Laat staan een IPhone.Waar is dat goed voor?
Ze zijn ermee vergroeid, op de fiets zitten ze op zo’n ding, normaal communiceren is er niet meer bij.
En dan de ouders die zeggen “maar hoe moeten ze je dan te pakken krijgen als er iets is”?..
Hoe denk je dat de generaties voor het mobieltje het hebben gered?
ik ben zo blij dat mijn kinderen pas op 16/17 jarige leeftijd zo’n ding hadden. Mijn oudste omdat ze er èèn won en mijn jongste vanwege school.
En hoe lang is dat geleden? Want tegenwoordig hebben ze er voor school wel eerder dan met 17 jaar eentje nodig…
Kom op, ze is 11 en net 10 af. Geen heel onverwacht antwoord op die leeftijd, denk ik. Vraag dan door hoe ze denkt dat bij elkaar te sparen.
Los van het feit dat ze een iPhone wil vraag ik mij toch echt af waarom je een doel wilt/ moet stellen aan een elf jarig kind over wat ze wilt bereiken dit jaar. Persoonlijk vindt ik dat je hiermee erg veel druk legt op een kind. En die druk is er al zoveel vanuit school en de maatschappij. Laat ze lekker genieten van het nog even onbezorgd kind zijn, lekker dromen. Stel dat ze het doel niet kan halen, wat denk je dat dat met een kind doet.
Goede opmerking. Je bent gewoon. iet goed bij je hoofd als je zoiets vraagt aan een kind. Die heeft straks een verwoeste jeugd, psycholoog als je dat elk jaar gaat vragen vanaf 11. Wat een druk. Denk dat het goed is als deze ouders eens zelf met een konderpsycholoog gaan praten over hoe je een kind opvoedt.
Och, je maakt het onnodig groot. Ik vind ‘wat wil je dit jaar bereiken’ hetzelfde als ‘wat wil je dit jaar graag doen’. En niet problematisch. Als iemand mij vraagt waar ik graag heen zou willen op vakantie, en ik zeg dat ik wel graag 2 maanden met een camper door Amerika zou willen trekken, dan voel ik ook geen druk als het toch een huisje op de Veluwe wordt.
Bij mij kregen ze wel die telefoon(mijn oude gaf ik dan door) want op de middelbare staat je huiswerk, cijfers , lessen en lokalen allemaal op magister…zo heette het bij ons. Heel vervelend wanneer je alles aan klasgenootjes moet vragen. Fijn voor als ze onderweg contact kunnen houden mocht er wat zijn en ja…dan komen ze ook op sociale media…verder hadden mijn meiden altijd een baantje naast school..
Tja, er is een verschil tussen ‘een telefoon’ (voor functionaliteit en veiligheid/bereikbaarheid) en de nieuwste iPhone 16 (als statussymbool).
die heeft dus echt nog geen benul van waarde van geld, ik zou zeggen leer haar dat maar eens. en erbij zeggen als ze zo’n Dure telefoon wil ze ervoor kan sparen. toch bezopen voor woorden. ik vind zowiezo belachelijk dat kinderen al op jonge leeftijd een telefoon voor de middelbare school moeten hebben.
Zes jaar te laat, naar mijn mening, als aan die bewustwording nog niet begonnen is.
ik denk dat het gewoon een ding is tijdens die overstap naar de middelbare.
De eerste week middelbare hoorde ik zoveel “die heeft ook dit merk, die heeft dat merk”.
Onze dochter is meestal meer van het gemak dan het label wat erop zit.
Bij ons heeft ze 3x in een half jaar een nieuwe telefoon gehad. Eerste twee keer ging hij stuk, toen had ze een “oud” toestel welke niet meer de apps ondersteunde die ze nodig had voor school.
Dat is het ook. Van mij hoeft het nieuwste van het nieuwste niet zolang er maar alles stuk blijft gaan, maar we moesten wel want tegenwoordig is alles digitaal.
Ze werken op de laptop, theorie staat veel online ipv in boeken. Rooster(wijzigingen) heb je een app voor dus ook daarvoor heb je dat stomme apparaatje nodig helaas. Je ontkomt er bijna niet aan.
Gewoon aangeven dat ze dan zelf uit kan gaan zoeken wat ze daarvoor moet doen om die telefoon aan te schaffen. sparen? zakgeld? bijbaantje? Hoelang gaat dat ongeveer duren?
Hoe gaat ze daarna het abonnement betalen? Welk pakket?
Al deze info met jullie delen en overleggen. Waarschijnlijk komt ze dan zelf tot de conclusie dat ze toch een goedkoper model wil. En zo niet dan moet ze de discipline opbrengen om haar doel te bereiken. Ook dat is een goede oefening. En daarna is het nog maar de vraag of ze de telefoon in een fietskratje wil vervoeren.
ze wordt 11 jaar. je mag pas werken vanaf je 15e. dus dat bijbaantje zit er voorlopig nog niet in.
Dat je pas vanaf 15 mag werken is wat overdreven. Zie https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/bijbaan-vakantiewerk-en-stage-door-jongeren/vraag-en-antwoord/wat-voor-werk-13-of-14-jaar. Betekent nog altijd dat ze voorlopig officieel weinig kan doen.
Laat lekker verder dromen. Ze zal zelf ook wel weten dat sommige dingen onhaalbaar zijn. Telefoon is erg belangrijk ja, onze dochter van 9 zeurt er ook al tijden om maar ze mag gewoon wachten tot 12 en misschien wel langer. Ga dat ding alsjeblieft niet zelf geven, want dan hebben we nog een verwende prinses/verwaande puber op de wereld erbij. Een samsung van 200 is prima.
Los van dat ze kennelijk iets materieels als doel heeft, lijkt ze geen benul van waarde van geld te hebben. Hoeveel maanden moet een meisje van die leeftijd kranten bezorgen voor een iPhone van 800? Even als reality check…
En zo’n duur apparaat gaat ze straks in een kratje vervoeren… Tamelijk onzorgvuldig vind ik dat.