Adele: “Frustrerend, mijn zoon is 23 jaar en woont nog bij mij en mijn man”

13 jaar geleden besloot mijn geliefde Zoon Evert dat hij niet meer wilde leven. Zijn zusjes en ik missen hem nog elke minuut van de dag.
wat zou ik graag alle rommel achter hem opruimen en zijn was doen. Hij was pas 27 jaar.

Gekke Gerretje x 2
Jullie hebben hem vergeten op te voeden toen hij nog klein was en nu is het te laat.
Heeft hij zich ingeschreven bij een woningbouwvereniging toen hij 18 jaar werd?
Zou een sloten op koelkast en keukenkastjes doen. Waarom moet jij de badkamer uit terwijl jij nog niet klaar bent, laat hem lekker liggen terwijl hij naar zijn werk moet. En stuur elke maand een rekening van ongeveer € 500,00 voor bewezen diensten, niet betalen….geen was, eten, drinken etc, etcetera.
Wordt ook tijd dat jullie je niet als sloof laten gebruiken.

Hallo je kent toch wel het gezegde wat je zaait zal je oogsten?
Mijn zoon was 29 jaar toen hij de deur uit ging.
ik vond het gezellig maar werd wel tijd dat hij de uit ging die knul van jullie is 23 jaar komop zeg..
Die van mocht zeker niet wat die van jullie mocht now way zijn kamer werd door hem zelf opgeruimd stofzuigen,stoffen..
ik was zijn sloofje niet…
Hij zat op voetbal maar hij ruimde zelf zijn tas uit..
Jullie zullen harder moeten worden.
Push die knul niet om het huis uit tegaan.
Dat werkt alleen maar averechts..
Waarom zou hij de deur uitgaan Mama doet alles voor hem stop daar mee..
Als hij niet thuis is kan je toch een avond voor jullie zelf hebben.
Jullie wilde een kind dan zorg je er maar voor ook vind ik..
Ik ben blij dat ik het op mijn manier gedaan heb..
Arme vrouw die jou zoon ooit nog eens krijg…
Mijn zoon woont alleen doet alleen zijn huis schoonmaken en dat huis is opgeruimd en schoon en netjes…
Dus vandaar mijn wat je zaait zul je oogsten..
Ik wens je het beste met je zoon maar als je zo door blijft gaan zoals je nu doet zit je nog wel een poos met hem en het kan zo leuk zijn..
Ik bracht mijn zoon naar zijn huis de eerste nacht en mijn hart huilde en ik huilde want ik vond dat hij zo zielig alleen op de bank zat..haha dat voelde hij iets anders..
2 maanden bracht hij de was en ma die 2 maanden zei hij ik heb eem wasmachine gekocht iedere keer hier brengen heb ik geen zin meer in en o hij werkt gaat om 6 uur weg en komt soms pas om 8 uur thuis maar wat je zaait
Sterkte hoor met alles..

Kinderen opvoeden begint i de wieg..
Onze dochters zijn inmiddels het huis uit.
Maar onze jongste, een zoon van 23 woont nog gewoon thuis.
Werkt buiten de deur maar thuis heeft hij al jaren zijn klusjes.
vrienden komen over de vloer en zijn heel sociaal.
Hij staat al jaren ingeschreven voor een woning maar dat gaat toch niet lukken..
Hij zoekt een huis maar dat gaat financieel ook nog niet lukken.
Helaas de realiteit.
Voorlopig dus de deur niet uit maar dat ook best gezellig en leuk ondanks dat hier absoluut geen hotel mama is.
Misschien in een goed gesprek aan de keukentafel vragen hoe hij zijn eigen toekomst ziet.
Misschien gaan de ogen dan open. Suc6.

23 daar lach ik om. spreek jullie nogmaals over 15 jaar. wel fijn dat jullie nog on speaking terms zijn. dat zal nodig blijken

klinkt als nog steeds een puber. logisch, want voor hem is er niets veranderd. hij woont, net als anders, bij z’n ouders. hij is peter pan, hij groeit niet op. dat komt door de overheid: een generatie geleden kon ieder kind een sociale huurwoning krijgen. en pas als je een eigen woning hebt (geen studentenkamer, dat is vaak uit logeren) dan word je volwassen. als je verhuisd buiten de randstad, heb je meer kans op een woning voor je zoon op termijn.

Buiten het feit dat hij een beetje asociaal is, is 23 jaar toch niet perse extreem oud om nog thuis te wonen?
Het was 20 jaar geleden al een probleem om als alleenstaande een huis te kopen, laat staan in de huidige markt.
Ga kijken hoe je hem financieel kan helpen om iets te kopen. Ik heb ook langer bij mijn ouders gezeten en hoefde geen kostgeld te betalen, zodat ik dat geld kom sparen als eigen inleg in aanschaf woning.
Neem aan dat je 23 jarige wel werkt en daar een fatsoenlijke bestemming aan geeft, niet zijnde het bekostigen van zijn luizenleven the?

er zijn al heel veel tips gegeven. Maar iets anders. Hij heeft veel vrienden zeg je.. Kunnen ze samen niet iets huren? De woningmarkt zit op slot wordt er steeds gezegd maar ik had ook pas op mijn 29e een eigen huur flat voor mijzelf alleen( nu 25 jaar terug ). daarvoor op mijn 18e het huis uit ivm studie. Ingewoond bij een ouder echtpaar, met 4 andere meiden gewoond, een zolderkamer bij een jong stel gehuurd, in het buitenland in een zogeheten zusterflat. En zo deden heel veel vrienden het. Als je verwacht dat je gelijk een sociale huurwoning hebt of een appartement kan kopen kom je bedrogen uit.
En wat doet hij in vredesnaam? alleen dat magazijn baantje? dan zit ie straks op zijn 35e nog thuis. Op je strepen staan. Met zo iemand ga je de oorlog ook niet winnen zeg. Kom op laat hem ik actie komen

Niet voor het 1 of ander maar ik lees hier ook een gebrek aan empathie in van jullie zoon. Het niet kunnen inschatten van grenzen. Hebben jullie al eens gedacht aan autisme?

Jarenlang kwam de vriendin van mijn zoon bij ons thuis en bleef vaak slapen. Op.zijn eigen kamer!
veel helpen in huis deed hij niet maar hij hielp wel als ik het vroeg. Eens in de week kookte hij ook.
Ik heb hem nooit het huis uit gewenst ondanks dat ik veel moest opruimen.
Toen hij 27 jaar was, ging hij trouwen en samenwonen met zijn vriendin (verloofde).
Ik was toen ineens 2 kinderen kwijt en ik mis hun aanwezigheid nog steeds.
Maak duidelijke afspraken met je zoon en geniet van hem zolang hij nog thuishoort. Succes.

Nu hij nog thuis woont – foutje 😂

Mijn zoon is ook 23 en woont nog thuis. Maar dat betekent niet dat hij in Lui Lekkerland woont. Hij heeft een eigen kamer waar hij zijn vrienden kan ontvangen en kan gamen. Komen er meer dan in zijn kamer passen dan overlegt hij dat en kijken wij als ouders mee hoe dat op te lossen. Soms gaan we dan een nachtje in een hotel – heerlijk ontspannen. Ik heb afgeleerd om iets al zuchtend te doen als hij het vertikte. Daarvan leert hij alleen dat het toch wel gedaan wordt als hij het niet doet. Het is voor jou dan even doorbijten, maar ik heb goede hoop dat jij jouw zoon ook zover kan krijgen. Succes en vergeet niet om van je zoon te genieten nu jij nog thuis woont.

tjonge, als je zelf eens wat meer zou optreden tegen dat verwende snotaapje van je…… Even steeng toespreken, takenlijst maken en hem staan houden. hoezo ruim jij zo’n kamer op? laat ben lekker wegstinken in dat hol. Hij komt vanzelf tot de ontdekking dat het er niet frisser op wordt met al die blikjes en bende. En zijn vrienden kun je ook opvoeden. Het is jouw huis hoor, niet dat van hen!

HOTEL MAMA, volgensmij hou jij vooral, en ook papa, dit alles ook zelf in stand hoor. Je klaagt zoveel maar je doet ook zoveel voor hem. Hij zou alvast niet eten, geen schone kleren, geen vrienden in huis brengen en ook niet gamen. Ik voorzie nu al problemen, mocht hij later verkering hebben. Een splappe echtgenoot die alles aan zijn vrouw en voor zijn vrouw overlaat. Dan heeft ze geen partner maar een LAST ! Jullie mogen wat meer op jullie strepen gaan staan hoor en paal en perk stellen aan dit gedrag van “zoontjelief.” Anders wordt het niks ! En dit gedrag is niet gewoon op een dag ontstaan. Lijkt me iets van jaren. Jullie moesten wat strakker zijn met taken in huis. Jullie huis is geen 5sterren hotel, want dat laat “zoontjelief” jullie duidelijkmerken. Hij werkt dus hij mag ook kostgeld betalen. Zelf boodschappen halen en ook zelf zn was doen. Kortom; hij MOET met alles in huis meehelpen ! Het is wel laat om hem nu op te gaan voeden. Maar pakken jullie dat nu aan, in plaats van nooit. Succes !

verzaakt aan de ouderlijke opvoedkundige taak ….

en het buitenzetten van de vuilbak is nog steeds een mannentaak?

denk het niet

dit is eigenlijk een klassiek verhaal van een moeder die een verwende jongen opvoed en daarna gaat klagen dat ie zo verwend is.
hij heeft de vuilniszak niet opgeruimd, je vraagt het, hij doet niks, daarna doe je het zelf maar?
en dan denk je dat hij dit de volgende keer uit zichzelf doet?
wat dacht je van geen wifi tot alle klusjes zijn gedaan?
ik snap echt wel dat opvoeden lastig kan zijn, maar als je er niks tegen doet wordt hij alleen maar luier en luier. jongens worden graag gepamperd door hun moeder en als de moeder daarin meegaat dan heb je dus een volwassen jongen die nooit een volwassen man wordt.

mijn dochter is bijna een jaar de deur uit, toen ze me het vertelde dacht ik ohnee moet dat! Na 2 maanden was ik er achter dat het niet zo erg was dan ik eerst dacht! ze had er ook een handje van dat papa en mama alles wel deden, maar dan kwakte ik het in haar kamer of op bed. beneden was ons domein als ze vriendinnen over had en anders in de overkaping. gelukkig ruimden ze wel alles op. Nu ze dus op zichzelf woont begrijpt ze ook waarom wij kostgeld vroegen, wat ze in een envelop terug kreeg toen ze een huisje had gevonden.

Wat een gejank zeg, je doet het toch zelf..
die puber bij zijn nekvel pakken.

Denk dat als mama we hetzelf in handen hebben ik heb ook een van 24 in huis maar zijn kamer ruim ik niet op ontbijt en lunch zorgt hij zelf voor avondeten zorgt papa voor en alles dat hij gebruikt moet hij zelf afwassen, ik was de kleren die in de wasmand zijn niks meer. Gamen mag hij in zijn slaapkamer visite neem maar naar je slaapkamer, is het vuil jou probleem zolang het niet stink hoor je mij niet ander weet hij hoe ik te keer kan gaan en heeft hij een vreet bui dan pech de komende dagen dan is er geen ontbijt of lunch als hij geen boodschappen doet met zijn eigen geld. Zijn rooster interesseert mij niet en die van mij weten ze uit het hart dus mij wakker maken met lawaai is uit den boze want dan wil je echt niet thuis zijn. Hij zoek al 6 jaar naar een huis nog niks gevonden. Dus als ouders moeten wij ons niet aan onze kinderen passen maar andersom en dit moet duidelijk zijn vanaf ongeveer middelbare schooltijd anders ben je te laat

Laat hem een huis zoeken met z’n vrienden. Gaan ze daar lekker sociaal doen met elkaar én ze kunnen de kosten delen. Daar is geen relatie voor nodig.

Je houdt het allemaal zelf in stand. Stapt de badkamer uit wanneer hij wil douchen maar jij bent nog niet klaar!
Waarom is het normaal dat jij wacht op hem maar wacht hij niet tot jij klaar bent? En vuile vaat die hij zou opruimen?! Leg het in z’n bed. Moet jij eens zien hoe snel het op de daarvoor bestemde plek staat. Echt hoor, hij is 23! Geen 3…

Mijn zoon heeft tot zijn 28e in huis bewoond.
Ik vrees dat jouw zoon nog langer thuis blijft wonen.
Hierboven staan goede tips: duidelijk gedrag en consequentie koppelen.
zeker 300 e woongeld betalen en verplicht, minimaal 300 pm sparen, want hij zal straks eigen geld moeten hebben om ooit een hypotheek af te sluiten. Huurwoningen zijn er niet.
Hem een kookdag voor het gezin geven en een eigen kookdag. Dan hebben jij en je man ook een avondje samen aan tafel. Kook samen en leer hem koken.
De was? Niet meer doen. Als hij alle was tegelijkertijd in de wasmand en ernaast gooit, alles terug gooien op zijn kamer.
Onthoud dat 1x zeggen genoeg is en doe dan wat je belooft: dus niets.
Geen ruzie maken, maar rustig meedelen.
Het werkt echt. Mijn zoon is nu 32 en als ik ziek ben, belt hij of hij me ergens mee kan helpen. Veel succes.

Geniet er nog van zolang hij thuis woont. Als hij straks op zichzelf woont ga je hem nog missen!

Je hebt hem zelf opgevoed wij hebben 3 jongens van jongs af aan hun klusjes laten doen zo’n van 24 nog in huis. Die mag vrienden laten komen maar wel met ons afspreken wanneer. Door de weeks is het voor hem om 10 uur bedtijd, tenminste hij moet naar boven zodat wij nog wat tijd met zijn tweeën hebben. Als vrienden zijn geweest alles wil ik zo terug vinden als dat ik heb achtergelaten. Vreetbuien prima maar dan wel weer zelf aan vullen. Als we visite krijgen dan doe ik lekkere hapjes in een bak in de koelkast met een papiertje er op afblijven. Dan weet hij dat hij er af moet blijven. Zijn kamer maak ik alleen schoon als die opgeruimd is, was alleen alles wat in de wasmand zit anders pech gehad

Ik heb gezorgd dat mijn zoon zich inschreef voor een woning zodra hij 18 werd. En zolang hij thuis woonde golden regels. Vrienden op bezoek? Dan op je slaapkamer gaan zitten. Die slaapkamer moest hij zelf opruimen en poetsen. Wat hij nauwelijks deed maar hij mocht dan in zijn eigen rommel zitten. Rommel in de rest van het huis maken accepteerden we niet. Zodra hij klaar was met school moest hij kostgeld betalen. Niet omdat we het nodig hadden maar om te zorgen dat hij zou gaan werken. Al snel had hij een leuke baan in een restaurant en heeft zich daar opgewerkt. Toen hij 25 was kwam hij in aanmerking voor een appartementje (sociale huur) waar hij nu met veel plezier woont. Je kind regels geven en niet alles pikken of dan maar zelf doen is nodig, wil je ze klaarstomen voor zelfstandigheid.

Je doet het uiteindelijk zelf. Als jij de boel blijft opruimen is dat dus de consequentie van jouw inconsequente gedrag. 23 jaar en weet precies hoe ie zn ouders moet bespelen! ZIJN kamer, zou ik geen stap meer inzetten. Hoef je je ook niet te ergeren. Wat ie in de rest van t huis verzaakt op te ruimen,
hoppa, zijn deur op een kier en stouwen maar! luid en duidelijk zeggen dat ie niet welkom is op jullie privé avondje en m wegsturen gaat ie niet dood van hoor! HIJ komt zonder kloppen jullie slaapkamer in? Buiten bordje hangen met nirt storen en binnen een schuifje plaatsen! Misschien leert ie dan wat respect! Gezellig s lekker ergens buiten de deur gaan eten met je man en niks voor m klaarzetten. zorg maar dat de koelkast leeg is. inschrijven bij woningstichting en m laten reageren op lotingwoningen. kostgeld vragen, zodat ie meebetaalt aan de huur, elektra enz
en dat zonder dat ie t weet sparen zodat ie wat heeft als ie op zichzelf kan.

Beste Adele.
Er komt een moment waarop ‘Hotel mama’ afgeschaft dient te worden. En dat had bij jullie al lang moeten gebeuren.
Jij wil graag dat hij zich meer verantwoordelijk en volwassen gaat gedragen maar jullie houden zélf dit patroon van -zoonlief doet niks en papa en mama doen het voor hem- in stand!
Hoezo moet jij zijn agenda bij houden? Hij is 23! Volgens de wet volwassen. HIJ heeft een baan, het is ZIJN verantwoordelijkheid om op tijd te komen. NIET de jouwe. Niet mee bemoeien. Laat hem maar te laat komen. Niet jouw probleem.
Waarom ga jij de vuilnis buiten zetten terwijl afgesproken is dat dat zíjn taak is? Nee, niet doen. gewoon niét. Trek hem van die bank af en zeg duidelijk dat hij dat NU moet doen. niet later, gewoon nu. desnoods trek je de stekker van de tv er maar uit. Hij neemt jullie niet serieus want dat hoeft hij ook niet: hij komt er mee weg want uiteindelijk doe jij het dan maar weer zelf. Dat is me toch lekker makkelijk!
Waarom bepaald hij dat er 4 vrienden blijven eten zonder overleg? Dat moet hij gewoon vragen. Komt dat niet goed uit? Dat bepaal jij, niet hij. Hij belt ze maar af. Waarom trek je hem niet uit z’n bed wanneer je de volgende morgen een rotzooi aantreft die híj en zijn vrienden hebben gemaakt? (Trouwens ,dat is duidelijk een teken van kompleet gebrek aan respect, ook van die vrienden)
romantische film kijken? waarom sta je toe dat hij dat verpest? Wees duidelijk : vertel hem dat jullie deze avond met zijn tweeën hebben gepland en dat je wil dat hij naar zijn kamer gaat.
Ik heb twee zonen, 24 en 22. En ja, die wonen ook nog steeds thuis. Maar ik ben hun mama, niét hun wandelende agenda, huishoudster, kokkin en al zeker niet hun persoonlijke slaafje.
Wél hun vraagbaak, luisterend oor, mentale ondersteuner en privé verpleegster bij ziekte. Dat is genoeg.
Mijn oudste had er een handje van om zijn vieze wasgoed op zijn kamer te laten slingeren in zijn puberteit want de wasmand in de badkamer was écht véél te ver weg… ( badkamer is naast zijn slaapkamer)
Ik ruimde dat vroeger óók zelf dan maar op, net als jij. Tot ik inzag dat zolang IK dat bleef doen, hij geen enkele noodzaak zou zien om t zelf te doen. Dus afspraak gemaakt: wat niet in de wasmand zit, wordt NIET uitgewassen. Ik kan je vertellen dat mijn zoon echt een paar keer geen schone onderbroeken meer had. Boos natuurlijk. Want zo zijn pubers. “Wanneer ik dan ging wassen want hij had ze dan ‘nu toch’ in de wasmand gegooid? Dan kon ik NU toch zijn spullen wel ‘even’ wassen?” Eh, nee, zo werkt dat dus niet. “ik ben nu klaar met wassen, jouw spullen zijn pas over 3 dagen aan de beurt”. De totale verbijstering die op zijn gezicht kwam!. “Ja maar ik heb geen schone onderbroeken meer!”. “Ja, dus? Dat is toch niet míjn probleem? Dan had je ze in de wasmand moeten gooien. Je hebt twee keuzes: wachten of zélf wassen. Ik wil je best uitleggen hoe de wasmachine werkt hoor.” Boos, mopperen, overdrijven, smeken…het kwam allemaal voorbij.. Dus ik héél droog tegen mijn zoon:”je kan je onderbroek ook binnenstebuiten draaien, dan kan hij wel weer een dagje mee en de dag daarna gebruik je dan een vlekkenschaar…óf je wast lekker zelf. Daar staat de wasmachine. Succes!”
Het kwartje viel na een keer of 3 ( puberbrein hè) en sindsdien nóóit meer problemen gehad.
Waar het op neer komt is dat als je afspraken maakt, je je er ook aan moet houden. Jij dus óók! Hij is geen klein kind meer, waarom behandel je hem dan nog steeds alsof hij dat wel is en jij alles voor hem moet doen/regelen? Gooi al zijn zooi op zijn kamer en maak hem duidelijk dat als hij het niet voortaan zelf opruimt, het dan weg gaat. Gooi het voor zijn neus in een vuilniszak. Zo, dit kan weg? Nee? waarom heb je het dan niet opgeruimd? Dat hebben we toch afgesproken.?Waarom denk jij dat je je niet aan een afspraak hoeft te houden? Het is hier geen hotel hoor.
Hier heeft ook iedereen zijn taken. En iedereen wordt daar op aangesproken wanneer die niet zijn uitgevoerd. Ja, ook mijn man en ik want de zonen vinden het natuurlijk prachtig om ons daar op te wijzen En dat mogen ze ook. Wanner afspraken duidelijk zijn en er ook op gewezen wordt, komt er ruimte om meer in harmonie samen te wonen.
Je schrijft dat jullie het beu zijn. Dat snap ik. Dit put emotioneel uit en komt de sfeer in huis niet ten goede.en dat is zonde. En onnodig. Als het zo door gaat, zien jullie straks alleen nog maar negatieve dingen wat betreft jullie zoon. Dat wil je toch niet?
Gedragsverandering bij jullie zoon begint bij jullie zelf. Je hebt hem jarenlang verwend en in de watten gelegd. Nu moeten jullie hem leren hoe hij volwassen moet zijn. Het is nog niet te laat hoor!
BELANGRIJK!!!!: complimenteert hem als hij iets wél doet. Heeft hij de vaatwasser leeg gehaald? Bedank hem daar dan voor. Hé, wat fijn dat je dat hebt gedaan, dat heeft me echt geholpen.. wat lief dat je de vuilnis buiten hebt gezet. Ik weet wel dat het jouw taak is maar ik vind het ook gewoon fijn dat je het doet. dank je wel. Op dit moment hoort hij jullie zuchten en mopperen. Dat is terecht maar voor hem niet leuk. Maar als je het omdraait en hem juist positief benadert, vóélt hij ook dat hij meetelt, dat het gezien wordt wat hij doet. Dat is belangrijk voor zijn gevoel van eigenwaarde. En het zal hem stimuleren om méér uit zichzelf te doen. Succes!

. .

Je zal er nog wel even mee blijven stoeien zo! Jij bepaalt wanneer er gegeten wordt en hoe laat. Anders warmt ie het maar op. Als yoes niet kan communiceren dan maar zo. Je doet gewoon of hij er niet is. Laat hem zelf zijn kamer opruimen en zijn bed opmaken. Als zijn kleding niet in de was ligt wordt dat ook gewoon niet gewassen. Zet de vuilniszak die hij zou opruimen op zijn slaapkamer ipv dat hij dat weer buiten zet terwijl het zijn taak is! Je houd jezelf alleen maar voor de gek als je hem de hand weer boven het hoofd houdt. Ben benieuwd hoe hij praat over jou tegen zijn vrienden, ach die rotzooi kun je wel laten staan want ons mam ruimt dat wel op! Boks

Hoi Adele,

Het klinkt alsof het je heel hoog zit. Je schrijft behoorlijk van je af, dat ik denk… en waar is de relatie tussen ouder en kind? Mogen jullie elkaar wel? Dat het zo ver gaat is niet gezond.
Ikzelf kon pas op mijn 27e het huis uit. Helaas is de woningmarkt voor beginnenden nu een ramp… En in dat opzicht is het fijn als daar begrip voor is. Maar je kan wel helpen in zoeken naar opties. Zoals… ingeschreven staan, verhuurders bekijken samen wonen met vrienden, etc.

Ik had wel verantwoordelijkheden in huis. Deze had ik gedeeltelijk mij toegeëigend en gedeeltelijk gekregen. Ik betaalde in vaste lasten mee, zorgde voor de afwas en de was. Daarnaast was het gewoon een verdeling in wie wat deed in het huishouden. Dit is niet alleen handig, maar ook goed voor hem om te weten hoe hij dit kan oppakken.
Ik zou zeggen… geef je zoon verantwoordelijkheden. Hij is 23 en kan best meedraaien in het huishouden. Ga het gesprek aan en geef ieder taken om te doen. Als die dan niet gebeuren kun je elkaar daar dan ook feitelijk op aanspreken.
Verantwoordelijkheid zal hem goed doen en jullie ook. Het is echt jammer als hierdoor jullie relatie met elkaar kapot gaat.

Succes!

Eens met Jasmine, alle troep die hij maakt gewoon in zijn kamer gooien en dan de deur dicht. Laat hem zijn eigen was doen en koop geen etenswaren meer die niet voor jullie gezamenlijk zijn, zoals bv energydrank. Hij heeft toch een baantje? Kan hij dat soort dingen mooi zelf betalen. Vraag om kostgeld (dat kun je, als je het niet nodig hebt om in zijn kosten te voorzien, natuurlijk ook gewoon opzij zetten voor als hij op zichzelf gaat).
Zie het niet als pesten, maar als voorbereiding op het zelfstandig leven. Dat ben je als ouder je kind ook verschuldigd.

Euh wat dacht je ervan om gewoon al z’n zooi op zijn bed te gooien. Ook de rommel die hij achterlaat in de kamer. En opsturen vergeten de vuilnisbak te doen, vaatwasser of een ander klusje: nu opstaan met je luie kont en aan de slag. En lukt dat niet: WiFi uitzetten moet je zien hoe snel hij is. 3 jongens hier dus ik maak mn borst nat maar op de jonge leeftijd die ze hebben moeten ze nu ook hun eigen rommel opruimen, de was in de wasmand doen en wat hun leeftijd past.

Misschien huur vragen? Hij werkt, eet jullie boodschappen op, gebruikt gas, water, licht. Jij ruimt op en maakt schoon. Daar mag best iets tegenover staan. En inderdaad als zijn vrienden komen ruimt hij zelf ook alles op, anders kan hij beter in een café afspreken.

wouw, wat een verhaal.
Lees het zelf eens terug en kijk naar de pijnpunten.
Als zijn vrienden komen, prima maar wel in zijn kamer!
Als jullie een filmavond met z’n 2en hebben, zeg het hem en vertel erbij dat je hem niet in de woonkamer wilt zien.
Zijn kamer? Doe de deur dicht, dan zie je het niet en geen ergernis.
Zijn taak niet uitgevoerd? Geen eten. Tis toch geen kosteloos hotel?
Geef hem de verantwoordelijkheid voor zijn gedrag, hij is 23 hoor, geen baby (al gedraagd hij zich wel zo).
Maak met z’n 3en duidelijke afspraken en hang er sancties aan. zo weet hij wat er van hem verwacht wordt.
Succes en sterkte

Gewoon stoppen met alles voor hem te doen, ruimt hij zijn spullen niet op in de woonkamer? flikker alles gewoon in de vuilnisbak…. gaat hij klagen? jammer dan, zijn probleem! zolang jullie nog met zijn driëen daat moeten wonen zal hij zich ook moeten aanpassen en rekening moeten houden met jouw en je man. Oké het is een jongeman, misschien zit hij nog een beetje in de puberfase, jongens zijn vaak later daarmee, maar hij is wel 23 en kan prima zijn eigen rotzooi opruimen. Zijn zijn vrienden langs geweest en hebben ze “gezellig” bij jullie zitten chillen en de rotzooi laten staan in je woonkamer / keuken? gewoon in zijn eigen slaapkamer gooien…. ik denk nket dat hij er nog lekker slaapt als er uiteindelijk zoveel rotzooi ligt dat hij niet meer in zijn bed kan komen.
Je doet te veel voor hem. Je moppert wel maar einde van het liedje is dat jij het toch weer zelf opruimt. Daarom geen woorden maar daden: geef hem twee keer de kans om zijn rotzooi zelf op te ruimen. Doet hij het niet dan verdwijnen zijn spullen zoals voetbaltas en dergelijke in de vuilnisbak. rotzooi zoals afval van blikjes / pizzadozen e.d. gooi je dan op zijn kamer…..gewoon duidelijk zijn en het ook echt doen. Voor je man hetzelfde verhaal.

succes!