Carina: “Zorgelijk, onze kinderen willen ineens niet meer bij hun opa en oma spelen”

Ik weet uit ervaring dat het niet altijd gaat om hoe de kinderen behandeld word.

Mijn schoonvader is een erg autoritaire man, heeft een duidelijke mening over vrouwen en hoe zij behandeld zouden moeten worden. Ook nog gepaard met een harde stem.

Voor mij als zelfstandige vrouw al héél moeilijk om mee te gaan.
En nu gaf mijn oudste (9) laatst aan dat ze moeite heeft met het gemopper van opa op oma, dat ze vaak ruzie maken en schreeuwen naar elkaar.
Ook als mijn dochter zich vervolgens terugtrekt weigert hij haar met rust te laten.

Het kan allerlei redenen hebben waarom ze niet willen, ik ben wel van mening dat niet iedereen elkaar leuk en aardig vind ongeacht familie of niet.
Ook in de grote mensen wereld werkt het zo.

Het is mijn taak om mijn dochters klaar te stomen voor die grote mensen wereld, dus ze gaan niet meer alleen.
En als discussies uit de hand lopen, Hoop ik ze op een respectvolle manier te laten zien hoe je zoiets een halt toe roep

Dat klopt wij zijn ook de schoonouders we hebben drie zonen maar de schoondochters trekken zo wie naar hun ouders en houden zelf afstand ,en als dat bespreek met andere mensen hoor ik steeds het zelfde verhaal, als schoonouders ben je op de laatste plaats..

Mijn oma was een heel afstandelijke vrouw. Ik vond het een verplichting om daar heen te gaan, overigens altijd in gezelschap van mijn ouders. Ik vond het een verplichting en verveelde me de krampen daar, ik was altijd opgelucht als we weer weggingen. Er was gewoon geen connectie en de middag duurde eindeloos. Misschien is dat hier ook de oorzaak en willen of kunnen ze dat niet uitspreken tegen je, omdat ze niet onaardig willen zijn.

nodig je schoonouders uit bijje ouders, zodat ze zelf het verschil zien

Ik zou ze niet meer alleen laten gaan.

Daarnaast, je zag meteen dat je kinderen zich slecht voelden na het laatste bezoek. Ik zou toch nog eens met ze praten, kijken wat je kan achterhalen.
Maar hoe dan ook zou ik alleen nog zelf mee gaan.

zeker je kinderen ondervragen wat het is dat ze niet meer willen, maar op een bespreekbare manier. als er echt echt echt niets bijzonders is; leg ze uit dat je de verschillen ziet. maar dat elke opa en oma op hun eigen manier van hen houden. en ja, het is dan misschien minder leuk bij het ene paar, maar dat je omdat ze van je houden je toch af en toe iets moet doen wat je zelf niet zo leuk vind.. het kan ook een oplossing zijn om de eerste tijd samen met je kinderen daar te zijn. ze hoeven toch niet perse alleen?

veel bittere mensen in de reacties, jezus… waarschijnlijk aangesproken opa’s en oma’s die zich terug kunnen vinden in het verhaal als minder geliefde grootouders? een snaartje dat geraakt wordt zeker?

praat met je kinderen, hoe moeilijk kan het zijn?
En als het geen ernstige dingen zijn dan niet zo piepen.
Minder leuke dingen horen ook bij het leven.

Toen mijn zoon ineens niet meer graag bij opa ging logeren vond ik dat vreemd.
Lang verhaal kort, hij blijkt achteraf te zijn misbruikt.
Ik zou het dus heel serieus nemen en er toch echt achter proberen te komen waar deze weigering enz vandaan komt.

pfoew dit is lastig, als je het gevoel hebt dat er iets is gebeurt en ze iets achterhouden zou ik er zeker achter proberen te komen. Je weet het maar nooit wat er gebeurt is. Wil niemand zomaar beschuldigen maar mijn alarm bellen tbv misbruik gaan gelijk af, bij het lezen van dit verhaal.

Neem je (onderbuik-) gevoel altijd serieus als moeder of als vader. Dat gaat verder dan ratio en wat je hoort en wat je er bij bedenkt. Dat gevoel liegt nooit.

als je het eerste stuk al leest vraag ik me af waarom je denkt dat er wat mis is ??
als daar regelmaat structuur is en eten wat de pot schaft (regels)

en bij de andere oma en opa alles word gedaan de kinderen te vrede te stellen lijkt het me niet zo moeilijk om te achterhalen wrm ze liever bij de andere oma en opa zijn

ik weet ook niet in welke leeftijd deze mensjes zijn maar je kan ze niet verplichten dingen te ondernemen
ze zijn gewoon van de ouderwetse stempel wat alleen maar goed is !!!!!

Als ik dit zo lees lijkt de ondertoon hartelijkheid en gezelligheid te zijn. Uiteraard hoeft er niet altijd entertainment te zijn maar een beetje “moeite” doen en denken buiten je eigen vaste kader als opa/oma kan een bezoek maken of breken. Dat is toch ook wat je zelf dan wil? Gezellig sfeertje, leuke herrinnetingen maken, iets anders doen dan thuis kan/mag.

ik ben het met Agnes eens. Je hebt de tijd gehad dat je met je eigen kinderen uitstapjes maakte.
En zijn je eigen ouders wel zo,prima dan.
Denk dat je moet waarderen dat jullie welkom zijn om mee te eten. Overal een tijd van. Gun je schoonouders hun eigen ding. Je hoeft de verschillen niet uit te meten aan je kinders.Laat ieder in zn waarde. Wij vinden het altijd prima als onze (klein)kinderen komen maar ook weer rustig als ze weg gaan. Alles heeft zn tijd.

min kinderen wilde ook niet meer naar die ene oma…
na lang doorvragen, kwan ik erachter dat ze heel hardhandig is…

altijd serieus nemen.
vooral de generatie van de oude stempel.
vooral de generatie die leeft in; wie niet horen wil, moet maar voelen…

kinderen zeggen misschien niks tegen je omdat ze zich schuldig voelen. omdat ze denken dat het aan hun ligt en dat ze het verdient hebben…
M’n kinderen willen niet, dus hoeven ze niet. alleen als ik erbij ben & erbij blijf.

Het kan niet overal feest zijn. Doorvragen wat er is. En tenzij er misbruik of slaag bij komt kijken, lijkt het me dat kinderen moeten leren dat iedereen zo zn eigen regels heeft. Ik vond het vreselijk om bij mn grootouders van vaderskant te zijn. Maar ze waren gewoon niet knuffelige mensen. Het was wel leuk omdat alle nichtjes en neefjes er zondag ook waren om samen te spelen. Niet iedereen is hetzelfde. Dat is een levensles.

Is er iets mis?
Ja zeker, denk dat je eerst naar je zelf moet kijken. Leg je kinderen uit dat het niet overal het zelfde is en breng ze manieren bij. Gedraag je als bij een ander bent en inderdaad geen gewiebel aan tafel, geef je kinderen een eigen boek of speelgoed mee zodat ze zichzelf kunnen vermaken en eten wat je niet lekker vindt. “Oma doet u maar een klein schepje want wat een gekookt heeft vind ik niet zo lekker ” laat ze dit maar zeggen met een glimlach en kijk eens hoe je schoonmoeder reageert en anders eet je niet meer met je kinderen bij je schoonouders.

Waar is je man in het verhaal? Dit zijn zijn ouders. Ik zou hem het met zijn ouders laten bespreken.
En wellicht niet meer kinderen daar laten, maar samen paar uurtjes op bezoek gaan. Wie weet vinden zij dat ook fijner. Niet iedereen zit te wachten op oppas moeten zijn.

Níet zaniken over d of t, bij het onderwerp blijven s.v.p.
Inderdaad er op het niveau van de kinderen over gaan praten. Niet rond de tafel maar bijv. als je in de auto zit of lekker in het bos loopt enz. Wellicht dat je schoonouders iets over jou of jullie gezin hebben gezegd en dat ze dat (onbedoeld) gehoord hebben. Mijn intuïtie zegt dat er meer aan de hand is.

Sofie het hoeft niet altijd de schoonouders te zijn zeer zekers niet. maar helaas bij ons toch wel wat ik altijd heel erg heb gevonden. Ze mochten daar bij mijn schoonouders opzitten en pootjes geven. Niet meer en niet minder. Ze hebben zoveel mooie momenten om herinneringen te maken gemist
Daarom ben en was ik altijd blij dat mijn ouders de kinderen kind lieten zijn.
Er mocht heel veel maar er waren wel hele duidelijke regels.
Toen mijn jongens ouder werden was er niet heel veel behoefte om naar opa en oma te gaan. Er was niet heel veel veranderd in hun ogen
Kijk het is makkelijk gezegd van mijn ouders, mijn schoonouders maar het waren 2 werelden van groot verschil.
Nu wij zelf opa en oma zijn genieten wij met volle teugen van onze 2 kleinkinderen.
Wij proberen er voor ze te zijn en ze kunnen en mogen ten alle tijden bij ons komen.
Een trotse oma

waarom vraag je het niet aan je kinderen. dan wel de vraag op hun niveau stellen en wachten op het juiste moment. wanneer er de rust is om het gesprek aan te gaan. sterkte met de situatie

Ik zou kijken of er verschil is als je er bij blijft, of je kinderen dan minder moeilijk doen dan als je ze daar achterlaat. Als dat idd klopt dan zou ik ze sowieso niet alleen achterlaten maar altijd meegaan. Je kinderen moeten zich veilig voelen. Het hoeft niet direct iets heftigs te zijn, maar ook een standje of misschien een straf kan zeer onveilig voelen!
Wat is de reden dat je het niet open gooit naar je kinderen? Je kunt toch vragen of er de laatste keer iets gebeurd is? Hou het altijd open, kinderen moeten weten dat ze met alles bij je kunnen komen!

de schoonouders zijn precies altijd de boosdoeners.