Deze blog is onderdeel van een blogserie. Lees eerst de vorige blogs:
Wij vonden ons droomhuis op een bijzondere plek
Gladys emigreert met haar gezin naar een warm en zonnig land
Gladys: “De eerste nacht in ons huis in Spanje was vreselijk: ‘Hoe kon het dat we hier niet aan hebben gedacht?’, zei ik tegen mijn man”
Gladys: “Ons huis stroomde vol met water, ineens was het pikdonker; ‘Het komt goed’, zei ik tegen de kids, maar ik was doodsbang”
Na Dana en de overstromingen was het weer prachtig weer. Ik ben begin november jarig en op mijn verjaardag droeg ik een jumpsuit zonder mouwen. Heerlijk! Dit was de reden waarom wij naar Spanje zijn geëmigreerd. Althans, één van de! We begonnen echt een beetje onze draai te vinden en na een flinke verbouwing die ook flink uitliep, begonnen we toch een beetje te genieten.
Ik wilde dat Matteo bij in de kleuterklas mocht beginnen, maar hij moest helaas al direct door naar groep 3
Matteo is in september begonnen op een Spaanse school en ik merkte dat hij het echt wel heel pittig had. Matteo is zoals jullie misschien wel weten, geboren met 30 weken zwangerschap. Hij doet het ondanks dat geweldig, maar is wel nog een beetje speels. In Nederland zou hij daarom ook een jaar extra moeten kleuteren. Helemaal niet erg, heb ik zelf ook gedaan en ben ook prima terecht gekomen. Hij is ook van begin november dus prima. Toen wij in Spanje aankwamen probeerde ik echt te pleiten voor Matteo bij Infantil (kleuters), maar helaas hij moest beginnen bij Primerio primario. Dit is de groep 3 van Spanje. In Spanje gaat het namelijk op leeftijd en niet op gedrag. Aangezien Matteo bijna 6 werd, moest hij naar deze groep. Ik vond dit zelf erg pittig omdat hij Spaans en Valenciaans moet leren en het mij voor hem fijner leek als hij dit gewoon bij de kleuters kon doen. Maar helaas.
Hij moest niet alleen 2 talen leren, maar ook nog leren lezen, schrijven en rekenen
De eerste weken snapte hij nergens iets van en was hij erg aan het dromen. Matteo had geen basiskennis van lezen of schrijven aangezien dat in NL pas in groep 3 begint. De kindjes uit zijn klas hadden dit wel al. Dat maakte het gat nog groter want hij moest niet alleen 2 talen leren, maar ook nog leren lezen, schrijven en rekenen. De kindjes uit zijn klas deden al spreekbeurten over het sterrenstelsel of andere interessante onderwerpen waarbij ze zelf alle info opschrijven op een poster en dit voorlezen. Gelukkig gaat het nu iets beter en hebben wij zelf ook veel met hem geoefend!
Qua vriendjes moest hij natuurlijk ook weer helemaal bij 0 beginnen. Iedereen vond hem wel gelijk interessant want Matteo valt op tussen de donker, zwartharige kinderen. Hij heeft blonde kroesachtige krullen en heeft het hele jaar door een prachtige teint. Vooral de kinderen in oudere groepen wilde alles van hem weten en vonden het zelf ook erg leuk om hun Engels wat zij op school leren op Matteo toe te passen. De oudere kinderen speelde met hem in de pauze en stonden hem voor school op te wachten om hem vervolgens met een arm om hem heen bij de juf af te leveren. Super lief.
Dit maakte Matteo soms verdrietig aangezien hij heel sociaal is en dit brak mijn hart
In de klas wilde het nog niet echt lukken, want die groepen zijn al vanaf jonge leeftijd samen en de jonge kinderen spreken ook veel minder goed Engels dus dat maakte de communicatie veel lastiger. Het maakte Matteo soms verdrietig aangezien hij heel sociaal is. Dit brak mijn hart. Wij hebben hem als 5-jarige jongen uit zijn vertrouwde omgeving gehaald en hem op een Spaanse school gezet waar hij de taal niet kent en geen vriendjes heeft in de klas.. Gelukkig pakte hij het toch snel op. Ook al duurde het toch flink wat maanden voor hij de taal een beetje kon begrijpen, wist hij toch op zijn eigen manier te communiceren met de kinderen uit zijn klas. Heel fijn. Hij is nog nooit met zoveel plezier naar school gegaan.
Matteo maakt lange dagen, maar zijn ontwikkeling gaat met sprongen vooruit
Sinds een paar maanden blijft hij 2x per week op school eten en daarna spelen. Hij maakt dan dagen van 09.00-16.45. Heel lang, maar zo goed voor zijn taalontwikkeling. Hij heeft standaard les van 9-14 en in juni en september van 9-13. Om 14.00u gaan ze met (bijna) de hele klas naar de Menjador. Dit is een soort kantine op school waar de kinderen een 4 gangenmenu voorgeschoteld krijgen. Beginnend met een salade en daarna menu’s die per dag en week variëren. Denk aan vis, paella, kipgerechten, tortilla (Spaanse omelet) en soms zelfs een buiten barbecue. Wat ik persoonlijk heel fijn vind is dat hij dan overdag al warm heeft gegeten. Thuis eten wij overdag vaak een boterham maar warm op school eten vindt hij geweldig. Je betaalt €4,36 per keer en volgens mij bestaan er zelfs subsidies dat je minder betaalt, aangezien er kinderen zijn die 5 dagen per week naar de Menjador gaan, omdat ouders werken. Je kan ervoor kiezen om je kind op te halen om 15.30u of om 16.45. In het laatste gedeelte na de Menjador gaan ze leuke activiteiten doen als buiten spelen, knutselen of boekjes lezen. Sinds hij 2 dagen tot 16.45u zit gaat hij met grote stappen vooruit. Zo knap en ik ben zo trots op hem!!
Ik vind het belangrijk dat hij zich comfortabel en zeker in het water voelt, aangezien wij zelf een zwembad hebben
Ook zijn we begonnen met 2x per week zwemles. Zwemles is hier heel anders. Waar in Nederland de nadruk lag op goed op je rug zwemmen en de schoolslag, ligt dat hier op borstcrawl. Ik vind het daarom lastig om te beoordelen of de kwaliteit hier beter of slechter is als in Nederland want het is gewoon heel anders. Wat ik fijn vind is dat de groepen hier veel kleiner zijn en het veel goedkoper is. Hij zit nu met 4/5 kindjes in de groep en in NL propte ze die groepen echt vol met 10 kids. Wij betalen €65 per kwartaal (3 maanden) en voor 2x per week zwemles. Je krijgt hij niet zoals in Nederland een diploma, maar ik vind het vooral erg belangrijk dat hij zich comfortabel en zeker in het water voelt, aangezien wij ook zelf een zwembad in onze tuin hebben.
Ook al is het soms voor de kindjes even lastig, je krijgt er zoveel voor terug!
Op Instagram neem ik jullie graag mee in ons emigratieavontuur. Ik deel alles, dus ook de minder leuke dingen, om het zo eerlijk en goed mogelijk een beeld te geven. Twijfel jij ook om te emigreren? Mijn grootste advies is kijk wat mogelijk is qua inkomsten, maar als dat geen probleem is dan zeker doen! Ook al is het soms voor de kindjes even lastig, je krijgt er zoveel voor terug! Jullie mogen mij ook altijd vragen stellen of mij laten weten waar jullie graag meer over willen lezen zodat ik dit in mijn volgende blog kan verwerken!
GLADYS
Insta: @gladys.cheryll
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!
gelukkig is die nog jong
kinderen passen zich snel aan en leren snel
hier plukt die later alleen maar de vruchten van dat die meerdere talen kan spreken
super goed dat jullie deze stap hebben durven zetten
veel geluk in het mooie spanje 🙂
Ik was 10 toen wij emigreren en ik vond het verschrikkelijk. Vooral de cultuurverschil maar ook een nieuwe taal leren ging mij zeer moeilijk af. Ik was echt de dagen aan het aftellen dat ik 18 werd en terug naar Nederland kon gaan. Nu 32 jaar vind ik het nog steeds vreselijk wat mijn ouders mij en mijn zus hebben aangedaan. Mijn zus is drie jaar ouder en is daarom ook 3 jaar eerder naar Nederland gegaan. Mijn advies kijk echt of het met je kind goed gaat. Dat ze af en toe lachen betekent niet dat je ze gelukkig zijn. Gelukkig zijn en goed voelen ziet er echt iets anders uit. Ik snap je ambities en je mag ook zeker als ouder naar geluk streven maar je kinderen horen in mijn optiek voor te gaan. Hopelijk gaat het hier beter met de zoon dan met mij. Veel succes
Je schrijft dat Matteo geen basiskennis had van lezen of schrijven aangezien dat in Nederland pas in groep 3 zou beginnen. Dat is niet mijn ervaring. De beginnende geletterdheid start echt al in groep 1.
Mijn dochter , schoonzoon en hun 2 kinderen van 4 en 5 jaar gaan ook in
September naar Spanje verhuizen. Als oma maak ik mij daar heel veel zorgen om. Mijn man en ik gaan wel een aantal weken mee maar het wordt voor ons moeilijk omdat wij totaal de Spaanse taal niet beheren. Graag blijf ik de verhalen van Cheryl en ook van anderen volgen en vooral de emoties van de kinderen die zij zullen moeten doorstaan doordat zij van hun eigen vertrouwde school met vriendjes en vriendinnetjes in Nederland worden weggehaald. Heel pijnlijk voor de kleintjes lijkt ons dat als zorgzame oma en opa!
Emigreren is niet voor watjes en je krijgt er heel erg veel voor terug. Meestal geldt dit ook voor de kinderen ook al is het in het begin echt moeilijk voor jong en oud.
Je zoon zal spoedig de taal vloeiend spreken en waarschijnlijkheid vele male beter als zijn ouders.
Ik wens jullie veel geluk toe in Spanje. Als het goed is volgen wij volgend jaar en emigreren we van Frankrijk naar Spanje alleen zijn onze kinderen volwassen. Dus dat maakt het anders.
Komt allemaal goed met iedereen. Maar ik weet van emigratie naar Frankrijk dat het niet gemakkelijk is om een nieuwe taal te leren (praat vloeiend Frans inmiddels) en alles weer uit te zoeken. Maar ook weet ik dat het voor de gezondheid en de fase in ons leven nu het beste is om te doen .
Dus leuk jullie verhaal en ik volg het graag. Kan er ook nog wat van leren.
Heb me dan ook ingeschreven