Loes: “Mijn dochter reageerde fel: ‘Dus je past op haar kind, en niet meer op de mijne?’, ik wil het goed doen, maar heb ook mijn grenzen”

Ik begrijp uw oudste dochter wel. Ik denk dat zij haar kinderen net zo veel oma liefde en aandacht gunt als een ander kind krijgt. Uiteraard zijn alle kinderen niet dezelfde. Wellicht hebben de jongens behoefte aan een andere activiteit dan koekjes bakken, met meer structuur en beweging.
Ik kan me voorstellen dat het voor uw oudste dochter pijnlijk is om uw band met uw andere kleinkind te zien groeien en sterker worden. Logisch dat zij afstand neemt om haar zelf en haar kinderen te beschermen. Tenslotte is zij niet diegene die voor haar zusje heeft bepaald om een alleenstaande moeder te worden met alle gevolgen van dien.

Er is al heel wat geschreven dus misschien zeg ik hetzelfde als anderen,

Maar allereerst wat bent u een lieve mama/ oma.

U weet niet meer wat u moet doen? Volgens mij ligt de bal bij de dochter met de drie jongens. Zij zorgt er zelf voor dat u niet meer kan oppassen want u heeft een heel begrijpelijk voorstel gedaan namelijk precies hetzelfde als bij uw alleenstaande dochter! Een op een op de jongens passen, zodat het voor u met uw 73 jaar jaar ook leuk is en u niet dagen hoeft bij te komen omdat zij het persé zo wilt.
Zo krijgen de jongens alle drie de kans hun Oma volledig voor zichzelf te hebben. Hoe leuk is dat! In plaats van met zijn drieën alle energie uit Oma zuigen.
Als je het mij vraagt wilt dochter gewoon een dag van haar jongens af en gebruikt ze manipuleert ze haar moeder met de smoes dat de kinderen zich achtergesteld gaan voelen wat helemaal niet kan als je het omwisselt.
Zo ga je niet met je moeder om.
Dus lieve mama/oma. Houd uw poot stijf want u doet helemaal niks verkeerd.
Wat ook kan is dat moeders er iedere keer gezellig bij blijft, dan raakt niemand achtergesteld ook oma niet, maar ik durf erom te wedden dat dat niet gaat gebeuren.

sorry hoor, maar je oudste dochter gedraagd zich zelf als n kind!! zy wou 3! kinderen en ja nu heeft ze 3 drukke jongens die zich niet kunnen gedragen!! natuurlijk kan je dat met 73 niet bijbenen 3 tegelijk! Zy heeft ook n man,dan regeld ze daar maar wat mee! En nu is madam “beledigd”?! lijkt me HAAR probleem! Jij moet zelf naar je eigen grenzen luisteren van je lijf en dit is wat het is…1 ,rustig,kind gaat prima 3 losgeslagen herriemakers niet…Duidelijk toch?? sterkte!!

Laat je dochters je brief lezen op deze website. Hierin beschrijf je erg lief en open wat er precies speelt. Als ik je dochter was, dan zou ik ook best wel een beetje beledigd zijn. Maar als ik daarna je brief zou lezen, dan zou ik het 100000% begrijpen. Echt. Laat je dochters je brief lezen, allebei. Misschien dat ze dan samen kunnen werken om hun moeder te ontzien. Dat zou ze sieren.

zou het niet zijn dat niet de kinderen maar de moeder zich achtergesteld voelt? als de kinderen 1 voor 1 komen kan ze immers als nog niet een ochtendje naar de sauna, terwijl haar zus dat wel kan.

Nou keuze. Als je moeder wordt weet je niet waaraan je begint. Dus dat ben ik niet met je eens. Het gevoel kan veel zwaarder uitpakken, dan je je van te voren kon indenken. En dan blijft er niemand om het mee te delen. Behalve jouw eigen moeder. Die meestal net zo betrokken voelt bij jouw kinderen als jij zelf. Dat moet de zus begrijpen. Immers dan zou 3 (drukke) kinderen ook zelf gekozen zijn….

Het krijgen van meerdere kinderen is net zo goed een bewuste keuze, dus vind dat een nutteloze vergelijking.
Je weet in beide gevallen waar je aan begint en als je te snel aan een tweede kind begint en het valt je tegen/zwaar, dan had je er misschien beter over na moeten denken of je het aankan en of het bij je leven en behoeften aansluit. Het leven zwaar vinden met meerdere kinderen (maar wel met helpende partner) is dus net zo min of net zo zeer medelijden waard naar mijn mening. Zwaar is een subjectieve term en ieder mens is anders.

Verder ben ik het met je eens dat het wel eerlijk verdeeld is. Ieder kleinkind is welkom, maar niet tegelijk. Zij mag gewoon haar grenzen aangeven en dat is ook heel belangrijk. Niemand is ergens toe verplicht en zeker niet als je van je ouwe dag probeert te genieten.

Het komt hier vaak voorbij: problemen tussen ouders en kinderen, omdat kinderen verwachten dat hun ouders wel op op de kleinkinderen gaan passen als zij hun carrière vorm gaan geven. Niet doen, grootouders. Jullie hebben jullie kinderen opgevoed tot zelfstandigheid. Gun je kleinkind een geweldige tijd op een kinderdagverblijf en richt een kamer in voor onvergetelijke logeerpartijen.

Mij verbaast het gewoon dat de oudste dochter het zelf niet inziet dat 3 kinderen tegelijk teveel zijn. Mijn schoonouders zijn 80+ Af en toe passen ze op, korter dan vroeger. In principe niet omdat het moet maar omdat ze het zelf leuk vinden. We houden dan de tijd zo kort mogelijk voor ze, ze zijn tenslotte op leeftijd. Als het echt eens nodig is voor meer uren, mogen de kinderen langer op de tablet bijvoorbeeld. Om het minder vermoeiend te maken voor oma en opa. Of ik regel dat de oudste bij een vriendje kan, zodat hij kan ravotten en we de schoonouders kunnen ontlasten. Dan hebben de schoonouders er maar 1, die toevallig van knutselen houdt. Dus kan oma lekker de hele dag schilderen en koekjes bakken.

Het is schandalig dat de dochter zelf niet eens een oplossing aanbiedt. En als je er niet tevreden mee bent, betaal je een oppas. Alsof je het zelf niet druk vindt om 3 kinderen tegelijk te vermaken.

Wij hebben twee zoons. Individueel prima te handelen, samen zeer vermoeiend. We verwachten ook niet van oma dat ze in haar eentje op de twee jongens gaat passen. Mij, als moeder, put een dag alleen met de twee jongens al uit.
Daarbij zijn mijn jongens alleen inderdaad heel anders dan met hun broer erbij. De rust is acuut weg wanneer de ander erbij komt.

Er speelt meer. Bij alle personen. Mevrouw kan door haar beperkte energie niet drie levendige kinderen tegelijk hebben. Dat maakt dat ze het rustige kind van jongste dochter veel liever heeft. De oudste dochter voelt zich tekort gedaan, groot kans dat dit gevoel niet nieuw is, al veel langer speelt. Dat mevrouw jongste dochter eerder wel voorgetrokken heeft of iig dat oudste dochter het zo heeft ervaren. Ooit had oudste dochter maar 1 kind, als oma toen net zoveel oppaste op dat kind als nu op het kind van jongste dochter?, dan heeft oudste dochter nog meer reden om zich wat redelijker/minder eisend op te stellen. Meestal gedragen mensen zich zo als ze niet goed in hun vel zitten, gaat het wel goed met uw oudste dochter, is ze mogelijk erg uitgeput of spelen er misschien andere problemen waar u niet van op de hoogte bent/niet naar gevraagd heeft? Blijft wel staan dat oma zelf beschikt over haar tijd en energie en dochter dat te respecteren heeft. Ga het gesprek met haar aan en kijk samen wat er speelt en wees wat opener naar haar over uw motieven.
Kijk daarnaast ook diep naar binnen, weet oma zeker dat er in gevoel naar de beide dochters geen onderscheid wordt gemaakt, los van het oppasprobleem? En zijn er ook andere hulplijnen die de dochter kan inzetten? Maar begrijp me niet verkeerd: óf en op wie oma oppast bepaalt alleen oma zelf, de dochters mogen beiden dankbaar zijn dat oma dit voor hen over heeft.

de voorgeschiedenis is dat het ene kind drukker is dan de ander, ik ben 40 en heb een zoon van 11 die vrij rustig is en ik heb 3 neefjes waar ik evenveel van hou en die zijn hier ook dagelijks maar die zuigen je sneller leef. heeft niks te maken met lievelingetje of meer houden van..gewoon wat kan je hebben en wat niet maar jij hebt zeker geen kinderen of geen empathie

lieve vrouw, dit heeft niks met leeftijd te maken..ik heb 1 zoon en mijn zus heeft 3 kinderen die behoorlijk druk zijn. ik ben dol op ze en zou ze het liefst allemaal bij mij hebben maar ik heb er echt geen energie voor en ik ben een energieke vrouw. het trekt je leeg als je altijd naar alles moet luisteren, op alles moet letten en daar komt de verantwoordelijkheid die je op dat moment hebt ook bij. ik ben net aan 40 en ik denk al ik snap je en zou er niet aan moeten denken. mijn ouders zijn iets jonger als u bent en mijn zus vind nu al dat ze het niet kan maken om ze allemaal bij mijn vader en moeder te laten. niet omdat ze minder van de 1 of de ander houden maar simpelweg omdat de energie er niet meer op die manier is. je bent oma en zoals ik het hoor een hele goeie dus 1 op 1 zou prima moeten zijn en sommige kinderen (geen onderscheid in houden van) vergen meer energie als de andere. voel je je daar niet schuldig over..dat is een feit en kunnen beide niks aan doen. ik denk dat je dochter zo reageert omdat ze dat zelf ook weet en daar ook van baalt..dus pak haar stevig vast en zeg lieverd…ik ben mega trots op jou dat je zo een top moeder bent….en oma zeg dat ook tegen jezelf

lieve mensen,

ik wil mijn mening delen. ik wil hierbij niemand kwetsen.

ik snap uberhaubt niet dat het in de Nederlandse cultuur( niks verkeerds,bedoel het niet slecht) perse word verwacht dat oma’s en opa’s MOETEN oppassen. dat is iets wat ik niet begrijp. Dus jou ouders hebben jou tot je 18ste (soms langer haha) opgevoed,alles voor gedaan etc ,en dan maak jij kinderen en dan wil je dat hun oppas gaan spelen? kom op. verdienen hun ook niet rust? en tijd voor hun zelf ALS MENS, en al helemaal op 73 jarige leeftijd. kom opppp ,hahah daar ga je toch niet 3 energieke(niks mis mee) jongens mee opzadelen. en begrijp me niet verkeerd ,kind is een kind ,en die kan druk zijn,of rustig ,of alles tegelijk.maar hebben hun hun taak niet voldaan? door jou op te voeden? dat jij de keuze maakt om te werken,en dus niet volledig voor de kinderen kan zijn,dan moet je daar van te voren over nadenken. kinderen zijn niet iets wat je zomaar neemt. en verwachten dat je ouders maar op ze zal passen? kom op mensen.

Hier zijn beide kanten te begrijpen. Direct stoppen met oppassen is de oplossing. En starten met een oma dag. 1 jongen tegelijk, en precies die dingen doen die je doet. koekjes bakken, spelletjes doen, voorlezen. 1 op 1 aandacht van oma. Daarmee help je nog steeds indirect je jongste dochter aan een dagje voor zichzelf maar maak je geen onderscheid meer doordat het anders noemt.

Ik snap heel goed dat je niet op 3 drukke jongens tegelijk wilt passen. Een op een was een goede optie
Maar tegelijkertijd valt me wel op dat je alleen de naam noemt van de kleinzoon waar je wel op past. En hoe goed en lief en makkelijk zijn karakter is. En je schrijft ook hoe logisch het is dat je je andere dochter wilt helpen omdat ze overal alleen voor staat. Daar heeft zij dus wel bewust voor gekozen.
Kinderen voelen verschillen in behandeling heel goed aan.
Kleinkinderen trouwens ook.

Wat een vreselijke dochter. Begrijpt ze niet dat op 3 jongetjes passen 3x zo veel werk is dan op 1 jongetje. En dan nog iedere week. Uitputtend. En dan ook nog een oma alleen. Is er nog een moeder van vaders zijde? of een opa?
Prima plan om 1 op 1 op te passen. Dochter kwaad? Hoe durft ze. Dan gewoon helemaal niet meer oppassen. U schuldig voelen? Larikoek. Uw dochter moet zich schuldig voelen en met een grote bos bloemen excuses aan u aanbieden. ik ben 78, fit, maar pas 1x per 2 weken op 2 kleine meisjes, andere week past andere oma op. En als het me te veel wordt, dan zeg ik dat en hebben mijn zoon en schoondochter daar alle begrip voor

Je laat je dochter over je heen lopen.
Gewoon duidelijk zijn: 1 kind tegelijk en anders niet. Ik kan niet tegen de drukte (ik snap dat zij daar niet zoveel aan heeft).
Lijkt me voor de 3 jongens ook weleens fijn: even rust en oma helemaal alleen voor zichzelf.

Tja, drie tegelijk is ook iets anders dan een. Dus zo raar is dat niet. Snap niet dat dochter dat niet snapt.

Je schrijft dat je het goed wil doen. Maar dat doe je al!! Je hebt aangegeven dat 1 kind per keer welkom is. Als jouw dochter vervolgens aangeeft dat dat niet in haar straatje past, dan is dat aan haar. Dat is haar keus en daarmee ook haar verantwoordelijkheid.

Dus ook al is dit een vervelende situatie, dat komt niet door oneerlijk gedrag van jouw kant. Jij bent duidelijk in wat mogelijk is op dit moment. En dat is al lastig zat.

1 kind is anders dan 3 kinderen. En buiten dat, je bent niet meer piepjong en hebt niet dezelfde energie meer als je dochter. Jouw voorstel om het om de beurt te doen bij oppassen, stelt geen enkel kind achter zolang ze alle drie maar aan de beurt komen. Voel je niet bezwaard, jouw lijf, jouw leven. Dat je op wil passen is al een geschenk.

wat een nare reacties naar dochter toe. Ik ben het compleet eens met docher. Een uurtje oppassen kan toch ook? je kan ze ook buiten laten spelen en gewoon grenzen trekken. “niks aanraken tenzij oma zegt dat het mag, geen ruzie maken onderling, geen onaardigheid naar oma”. Op deze manier kan je gewoon op passen. als dochter dit soort afspraken niet kan maken met haar eigen kinderen wordt het een ander verhaal. Maar omdat 1 dochter bewust alleen staande moeder wordt kan je niet haar meer helpen, dat is voortrekken dan had ze maar een partner moeten hebben of beter over na moeten denken dat je niet alleen maar op je moeder leunt. Ik had heel kwaad geworden als mijn moeder zo zou doen

vertel je dochter de waarheid….daar zal ze begrip voor moeten opbrengen…..

oma heeft ook haar grenzen.
praat er over met elkaar.

dat achterstellen vind ik onzin..
mare het zijn de kinderen van je dochter haar verantwoording,vind ik hoor.
ik zelf heb 8 jaar opgepast maar het is vrij pittig dat weet ik wel..
Ik had wel afgesproken dat ik niet op een ziek kind ging oppassen
1 ziek dan 1 bij mijn en 1 bij de moeder…
Ik paste op 2 kinderen..
Een ziek kind hoort bij zijn moeder vind ik.
Als ik jou was stopte ik met vaste oppassen dagen..
Dan regelt je dochter maar wat anders haar kinderen haar verantwoording

Maar ze zegt toch juist dat ze graag oppast. Alleen één kind per keer zodat zij het aankan en elk kleinkind voldoende aandacht kan geven. Ik begrijp het probleem van de dochter niet. Behalve dan, dat ze op deze manier toch nog elke keer een paar kids thuis heeft….. Maar ja, daarvoor ben je dan ook de ouder van de kinderen

Misschien kan je je dochter dit stukje laten lezen. Dan begrijpt ze dat het niets met ‘voortrekken’ te maken heeft, maar met de beperkte energie van oma. Zodra er meer dan één kind aanwezig is worden ze logischerwijs drukker. En met de kindgebonden budgetten van tegenwoordig is er best een andere oplossing voor het oppassen te bedenken. Dan kunnen de drie kinderen inderdaad om en om een dagje bij oma, en dan net als hun neefje de hele dag onverdeeld aandacht krijgen. Ik denk dat de kinderen dat heel erg leuk vinden zodra ze het gewoon zijn. Sterkte ermee.

Je dochter zocht naar een meisje kreeg drie jongens en wil geen concessies maken omdat ze zelf moe is van haar kinderen wanneer oma oppas is het voor haar een vrije dag/ middag en omdat ze egoïstisch is boeit haar niet of oma twee dagen nodig heeft om bij tekomen na zo’n dag/middag. Ze denkt alleen aan Ike Ike Ike, anders had ze allang begrip dat haar moeder geen veertig meer is, want als kinderen worden uitgelegd dat ze om de beurt naar oma gaan dan hebben ze heus begrip zeker als ze merken dat oma dan juist meer tijd heeft om andere dingen te doen en zo wordt de band ook sterker.

Volgens mij heb je aan je dochter niet goed duidelijk gemaakt dat je (lichaam) het niet meer aankan.
Ze moet zelf toch ook weten hoe druk haar 3 jongens kunnen zijn.
Ik zou zeker nog een keer bespreken dat 1 kind per keer genoeg voor je is.
En anders……. helemaal geen één.
Denk aan jezelf!

Jammer, dat je dochter vindt dat de jongens zich achtergesteld voelen als je 1 op 1 zou oppassen. ik begrijp het wel, want voor haar is alledrie bij oma natuurlijk ook een dag rust. maar 73 is gewoon een aardige leeftijd waarop je lichaam gewoon af gaat nemen. mijn oudste dochter heeftv4 knullen en ik had ze eens per 14 dagen alle 4 1 hele dag. dat trok ik ook niet meer.de andere oma werkte toen nog en nu ze ook gepensioneerd is, hebben we elke week allebei 2 jongens en dat gaat stukken beter. ik heb dan 1x per 14 dagen nog 2 kldochters die ik uit school haal en elke week andere kleinzoon die ik elke donderdag uit school haal. zo lang t nog gaat blijf ik t doen, maar t is best uitputtend! ik ben 75.

Belachelijk!
Je hebt aangegeven, dat je wèl op de kinderen wil passen, één op één. Dat doe je ook bij je andere dochter. Daar pas je óók maar op één kind tegelijk. En dan gaat het goed!
Als je bij je ene dochter op één kind tegelijk past, ėn even vaak op elk van de kinderen, dan wordt geen enkel kind achtergesteld.

Ik snap je dochter wel. Niets is zo kwetsend als het onderscheid tussen kinderen. Indirect wijs je je eigen kind en kleinkinderen af. Elk kind apart klinkt als een goede oplossing. Benader het positief. Maar ik zou niet op de ene wel passen en de andere niet