Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Ik ben al alleenstaande moeder sinds Teun drie jaar was. Zijn vader is nooit écht uit beeld geweest, maar ook nooit écht aanwezig. Dus ik heb het altijd alleen gedaan. Werk, opvang, schoolzaken, sporten, pubergedoe; ik regel alles. En dat is prima. Maar soms ook verdomd zwaar. Ik werk in de zorg, onregelmatige diensten, en het is altijd schipperen. We hebben het niet breed, maar ik heb er áltijd voor gezorgd dat Teun niks tekortkwam. Nieuwe schoenen als hij ze nodig had. Die ene voetbal waar hij per se mee wilde spelen. Mobiel met abonnement, want ja, zo doen alle jongens dat. Maar nu? Nu is het tijd dat hij iets terugdoet.
Hij heeft een bijbaan en dat vind ik top
Sinds een paar maanden werkt hij in de supermarkt. Vakkenvullen. Twee keer per week na school, en vaak op zaterdag. Prima baantje. Vaste uren, leuke collega’s. En ik was oprecht trots toen hij zelf met z’n eerste loonstrook thuiskwam. “185 euro!” zei hij glunderend. Ik zei: “Mooi! En wat ga je ermee doen?” Hij haalde z’n schouders op. “Sparen? Nieuwe AirPods misschien.” En daar begon het al een beetje te wringen.
Ik betaal nog steeds alles
Zijn kleding, zijn eten, zijn beltegoed, de sportschool, shampoo, deo, die belachelijk dure energiedrankjes. Hij doucht eindeloos. Laat lichten branden. Wil tosti’s om half tien ’s avonds. En ja, het is allemaal normaal pubergedrag. Maar wel pubergedrag dat ik moet betalen. In mijn eentje. Toen zei ik het maar gewoon aan de keukentafel. Hij at een kom cornflakes en zat met z’n telefoon in z’n hand.
“Teun,” begon ik. “Ik wil het even ergens met je over hebben.” Hij keek op. “Wat is er?” “Ik wil graag dat je voortaan 20% van je inkomen bijdraagt. Gewoon symbolisch. Van die 185 euro is dat 37 euro. Dan hou je er nog 150 over. Voor jezelf.” Hij trok z’n wenkbrauw op. “Euh… oké… waarom?”
“Omdat ik het zat ben om álles te betalen”
Ik zei het eerlijk. Geen doekjes erom. “Omdat ik altijd alles voor je heb gedaan. En dat blijf ik doen. Maar jij verdient nu je eigen geld. En je mag heus zelf bepalen wat je ermee doet, maar ik vind het niet meer dan logisch dat je een stukje bijdraagt.” “Maar andere ouders doen dat niet,” zei hij. “Misschien niet,” zei ik. “Maar ik ben andere ouders niet.” Hij zweeg. En ik wist: dit ging niet makkelijk worden.
Die eerste keer voelde rot
Hij gaf het contant. Mompelde wat over oneerlijk. Gooide de rest van zijn geld in een pot op z’n kamer. En ik voelde me ook rot. Niet omdat ik hem iets afpakte. Maar omdat het zover gekomen was. Ik wil dit helemaal niet. Ik wil niet dat mijn kind op z’n zestiende al leert dat alles geld kost. Maar dat ís nou eenmaal zo. Want ik trek het gewoon niet meer. Gas, elektra, boodschappen: alles is duurder geworden. En dan wil hij douchen alsof hij in een wellnesscentrum zit. Dan denk ik: Prima. Maar dan draag je mee. Want ik kán dit niet alleen blijven opvangen. Het is geen straf. Het is gewoon de realiteit.
Mijn moeder vond er ook wat van
“Nee joh, laat hem lekker z’n geld houden,” zei ze. Ik keek haar aan. “Toen ik zestien was moest ik huur betalen aan papa.” Ze lachte. “Dat was andere tijd.” “Ja. Maar die tijden zijn terug, mam.” En ze begreep het uiteindelijk. Maar ik merkte: dit is taboe. Mensen vinden het hard. Maar waarom eigenlijk? Waarom moet ik mezelf in bochten wringen terwijl hij wél elke maand geld binnenkrijgt?
Teun kon er langzaamaan wennen
De maand erop vroeg hij: “Wil je pin of cash?” En ik dacht: Kijk, hij snapt het al een beetje. Ik vroeg: “Hoe voelt het eigenlijk?” “Stom,” zei hij. Ik lachte. “Snap ik. Maar ik ben wel trots op je.” En ik meende het. Want hij moppert, maar hij doet het wel. Enhij begint het zelfs te zien. Hij zei laatst: “Jij werkt eigenlijk altijd hè?” Ik zei: “Ja.” “En je doet echt alles thuis.” Ik ben niet die moeder die haar kind uitmelkt. Ik ben een moeder die realistisch is en ik leer mijn zoon dat geld niet vanzelf komt. Dat je ergens soms gewoon een beetje in moet bijdragen. Niet om streng te zijn. Maar om eerlijk te zijn. En misschien leert hij er later nog wel veel meer van dan ik nu denk.
IRENE
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
ik ben heel verbaasd dat er veel reacties zijn, over t feit dat de ouders vinden dat de kinderen niks hoeven te betalen…. en op je 16e nog te vroeg om om te gaan met geld?! ik ben opgegroeit met een alleenstaande moeder. ik weet hoe zwaar ze het had. ik moest ook meehelpen in t huishouden en een klein deel van me verdiende geld van een bijbaan inleveren. en dat ik graag, omdat ik wist hoe zwaar ze het had.
mijn kinderen werkte al fulltime op hun 16de en betaalde kostgeld maar nu moeten ze tot hun 18de naar school en krijg je kinderbijslag en kindgebonden budget, dus ik begrijp niet waarom een kind een deel het geld van zijn bijbaantje aan zijn moeder moet geven.
Dat zijn vader geen rol speelt is niet zijn schuld. Wat als hij straks 18 is.. Geen KGB en kinderbijslag meer én extra kosten voor de zorgverzekering. Ik begrijp dat alles duur is, maar hij heeft zichzelf niet gemaakt.
Ben ook alleenstaand, 3 kinderen. Maar geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om kostgeld te vragen aan een minderjarige.
Hebben ze straks na hun studie een goede baan en kunnen ze geen woning vinden, dan vind ik het een ander verhaal.
Als dit voor jullie werkt is het goed. Als alleenstaande ouder heb ik mijn kinderen nooit mee laten betalen.
Mijn zoon die vanaf zijn 14 de werkte en alles spaarde en enorm op “zijn centen zat” heeft 12 jaar geleden in een dure stad een mooi appartement gekocht. Dank zij het spaargeld dat hij had. Ik ben zo trots op hem. Hij heeft voor iedere cent keihard gewerkt in de slager branche en omdat hij alles kon houden heeft hij heel erg veel overuren gedraaid.
De andere twee die studeerden en inmiddels ook een baan hebben, daarvan huurt een een huis voor haar en haar drie kinderen en de ander heeft onlangs in Brussel zijn appartement kunnen kopen. Alle drie doen ze het dus goed.
En ja ik heb zeer krappe tijden gehad.
Een kind mee laten betalen zorgt er wellicht voor dat hij niets opbouwt. Dus het hangt ook van het kind af. Is het een koper van van alles en nog wat, dan laat hem betalen en open bv een spaarboekje voor hem . Zonder dat hij dat weet. Verrassing voor later als hij huis gaat kopen.
Is hij een oppotter zoals mijn zoon, laat hem dan zelf sparen. Het zal hem stimuleren om extra te werken en te sparen.
Als die 20% voor jou echt soelaas biedt dan is dat de realiteit. Ook goed. Er zijn meerdere wegen die naar Rome gaan.
Over de “arme jeugd generatie”. Ik geloof dat het enige verschil met nu en vroeger is, dat die huizen vreselijk duur zijn en zeker in steden onmogelijk om te betalen en te krijgen. Maar het is alle jonge mensen , generaties lang eigen dat ze niets te maken hebben.
Sparen, weinig uitgeven, en hard studeren en werken hoort bij die leeftijd. En kijk ook eens over de grens naar andere landen, zoals naar België, Duitsland , Frankrijk, Spanje. Daar is veel meer mogelijk op huizengebied. Wij wonen ook al jaren in Frankrijk en gaan volgend jaar emigreren naar Spanje, zodat met weinig geld meer kwaliteit van leven is.
Mijn zoon heeft een goede baan in België en bouwt aan zijn toekomst.
Het is fijn dat een jongen van 16 jaar een bijbaantje heeft en zelf wat verdient. Het is goed voor zijn ontwikkeling dat hij de waarde van geld leert en keuzes maken wat hij met zijn geld wilt doen. Ik was ook een alleenstaande fulltime werkende moeder met een puberzoon. Ik heb hem niet gevraagd een fin. bijdrage te leveren omdat het naar mijn idee mijn verantwoordelijkheid is.
“Ik wil niet dat mijn kind op z’n zestiende al leert dat alles geld kost”. Hoezo ‘al’…? Het is m.i. rijkelijk laat als iemand dat op z’n 16e pas leert. Kinderen vanaf een jaar of 5 horen dat naar mijn mening al te leren. Niet de absolute bedragen van alles, maar zeker wel dat voor niets te zon opgaat.
m’n kleinzoon was ongeveer 3 en we kochten laarsjes voor hem bij de Hema. hij wilde ze graag zelf betalen. we gaven hem geld in vooral munten en hij blij. bij de kassa moest hij dus betalen. roer bleek dat hij bijna alle munten moest betalen voor die laarsjes. hij keek nogal verbaasd en zei alleen “zoveel?” heel grappig maar een goede eerste les qua geld. nu is hij bijna q2 en kan eigenlijk best goed met z’n centen omgaan.
ik was ook een alleenstaande moeder die alles alleen deed,, baan van 32 uur per week. maar no way dat ik ooit mijn kind mee heb laten betalen. 16 jaar, laat die jongen genieten van z’n bijbaantje.
Een kind leren om met geld om te gaan is per definitie een groot geschenk, hoe je dat ook inkleedt. Chapeau!
Persoonlijk vind ik niet dat je kinderen onder de 18 geld kan vragen. Er wordt aangenomen dat ze geen tot weinig kosten hebben, daarom is hun loon lager. Daarnaast krijg je als ouder tegemoetkoming voor je minderjarige kinderen. Tot hun 18de is het de verantwoordelijkheid van de ouder om de kosten van onderhoud te dragen.
Wat ik wel vind is dat je ze bepaalde kosten zelf kan laten betalen bijv. de meer speciale kleding en entertainment aankopen, alles wat echt extra is. Het is volgens mij ook veel effectiever als je kinderen zelf laat kiezen waar ze hun geld aan uit gaan geven, want willen ze sparen voor een grotere aankoop of doen ze nu impuls-aankopen? Als ze geld aan de ouder moeten geven leren ze alleen dat het leven geld kost, maar niet hoe je geld verdeelt of prioriteiten stelt.
Tot 18 ben je als ouder financieel verantwoordelijk, onderhoudsplicht geldt wettelijk tot 21 jaar en tot 27 jaar moet je bijdragen als er afspraken zijn gezin het ouderschapsplan of echtscheidingsconvenant, er sprake is van een handicap bij het kind of het kind studeert. Dat allemaal wel in redelijkheid. Het houdt dus niet op als je kind 18 jaar is.
Toen onze dochter een bijbaan kreeg heb ik de geldstroom voor extra uitgave dicht gedraaid.( o.a.make-up extra lekkers en kleding die niet noodzakelijk is). Daarnaast heb ik haar geadviseerd om de helft van het geld op een spaarrekening te zetten voor later. Dat heeft ze gedaan en daarmee een leuk spaarcentje opgebouwd toen ze op haarzelf ging wonen. Ze woont nu in een appartementje van ons, maar betaald gewoon huur. Op deze maniet leert ze dat ze van haar inkomen de vaste lasten moet betalen. Ik stort een deel er van naar een schenkingsrekening die ze later kan gebruiken voor een aanbetaling van een woning, of voor een dure studie die ze nog hoopt te gaan doen.
Onze dochter heeft van ons geleerd als ze iets duurs gaat kopen om de volgende vragen door te nemen
1 Heb ik het nodig?
2 Kan ik het betalen?
3 Vind ik het echt zo leuk?
4 Ga ik er eerst voor sparen?
Op die manier heeft ze het wel overwogen.
Nee uw moeder had gelijk, dit zijn andere tijden. De huidige jeugd is de meest arme generatie in Nederland van de afgelopen 150 jaar. Hun koopkracht is vrijwel niks. Dure apparaten zoals een smartphone en een laptop zijn de vroegere pen en schrift. Ze komen op een woningmarkt waar ze eigenlijk gewoon niks kunnen. Enkel de kinderen die door hun ouders financieel worden geholpen kunnen een woning bemachtigen. En die achterstand maakt u alleen maar groter door geld aan hem te vragen. Dan kan je hem beter zijn telefoonabonnement kunnen laten betalen. Die financiële verantwoordelijkheid komt wel als ze een keer gaan stappen of wat anders en een biertje 5€ kost. Wanneer ze tijdens hun studie, ondanks een bijbaantje of 2 amper rond kunnen komen. Mijn generatie heeft 0 toekomst Perspectief. Laat hem nog effe in de waan dat hij gewoon een goede toekomst heeft in Nederland.
Echter krijgt hij het kindgebonden budget of gebruikt u dat zelf?
Ga je nu serieus beweren dat je als jongere in de meest arme generatie zit van de afgelopen 150 jaar? Wat je tijdens geschiedenis hebt geleerd, is overduidelijk niet blijven hangen. Ik had tijdens mijn studie meerdere banen. Terras, bioscoop, uitjes, ik kon ze niet betalen. En nog steeds wist ik dat generaties voor mij het niet makkelijker hadden gehad. Ga je diep schamen voor je uitspraak!
Dan vraag ik me af hoe je dat straks gaat doen als hij 18 wordt. dan valt de kinderbijslag weg en ook het kindgebonden budget, de combinatiekorting, en de alleenstaande ouder korting. Als je zoon straks wil studeren zal hij toch ook financiële ondersteuning moeten hebben? Ouders zijn onderhoudsplichtig tot 21 jaar. Misschien zelf wat meer gaan werken? Daar leert hij meer van, een moeder die het goede voorbeeld geeft
Onderhoudsplicht geld tot 18 jaar, wanneer een kind wettelijk volwassen is.
Ouders hebben niet noodzakelijkerwijs de middelen een of de verplichting om een dure opleiding te betalen.
Je reactie zit vooral boordevol vooroordelen.
Misschien moet je je eigen normen en waarden niet aan een ander opdringen?
Belachelijk! je krijgt kinderbijslag voor hem en kindgebonden budget. dat is voor jou maandelijks makkelijk 300 euro minimaal misschien wel 500 en nog vraag je je kind mee te betalen? Laat hem het geld voor later opzij zetten. Ik vind het goed dat je de kinderen de waarde van geld mee geeft. Maar je buit hem nu letterlijk uit! Jij bent onderhoudsplichtig en krijgt die bijdrage voor hem! En niet om geld aan hem te vragen. Je kan het douchen laten beperken in hoe lang, want we moeten allemaal zuinig met water doen.
Die plicht stopt niet per definitie op de 18e verjaardag, hoor.
Heb je het artikel gelezen? hier staat in dat haar zoon zegt:
Hij zei laatst: “Jij werkt eigenlijk altijd hè?” Ik zei: “Ja.” “En je doet echt alles thuis.”
Ze geeft dus al het goede voorbeeld.
Ze werkt 32 uur, dat is dus niet altijd.
klopt allemaal wel. maar vanaf 18 kan je de onderhoudsplicht ook versoberen tot de basis. de basisbehoefte betalen. alles extra uit eigen inkomsten. brood beleg, tandpasta etc prima. maar als meneer tig tostis extra naar binnen werkt, zakken chips eet en daardoor nog meer trek krijgt na een suikerdip. 20 min douched ipv 5, mag hij daar best zelf aan bijdragen
uhm pardon zeg dat is wel een ALLEENSTAANDE moeder die hard werkt dus zwijgen jij
@Janneke Als hij wilt studeren heb je ook studiefinanciering.
En nergens in het stukje lees ik terug dat de moeder parttime werkt en ook al zou ze dat wel doen dan heeft ze het druk genoeg met in haar uppie voor haar kind en huishouden zorgen.
Persoonlijk denk ik dat de moeder nu al een heel goed voorbeeld voor haar zoon is.
Nou wat onaardig Janneke. moeder heeft alle zorg alleen gedragen. beter voorbeeld is er niet m.i
ik wil niet veel zeggen maar was zelf ook werkende alleenstaande moeder van 2, kreeg geen alimentatie. Ik vind het persoonlijk gierig overkomen om je kind van 16 geld te vragen terwijl de overheid zeer ruim ondersteunt met belastingvoordelen voor alleenstaande ouders. Het salaris van een 16-jarige is een paar euro per uur! Dat gun je je kind toch, jemig
wat leert hij dan? dat iemand anders wel voor hem gaat werken opdat hij lekker kan uitgeven.
in ieder geval geen respect voor zijn moeder.
Een kind op deze leeftijd opzadelen met financiële verplichtingen. Ik vind het niet terecht. Gun hem nog even een redelijk “onbezorgd” leven.
mee eens,tenzij moeder alles alleen moet doen,en er zelf aan onder door gaat .
Mag hij ook de kinderbijslag houden of houdt u die zelf? Hij heeft er niet voor gekozen om geboren te worden, mijn mening is dat kinderen tot 18 jaar de verantwoordelijkheid van de ouders zijn. En dat zijn vader niet aanwezig is, zou ik toch proberen alimentatie op te eisen.
Maar nogmaals dat is mijn mening. De jongeren komen er snel genoeg achter hoe duur alles is
De ouders krijgen kinderbijslag, niet het kind. Van ‘houden’ door de zoon is dan ook geen sprake.
het is zoals je zelf al aangeeft jij wil wwl dat hij 20% meebetaald dat is jou keuze als ouder en iedere ouder bepaald dat ook helemaal zelf of die dat wel of niet doet. wat je wel ook nog kan doen is betere regels opstellen zoals max 5 min douchen. na 20 u geen eten meer maken. de dure drankjes kan die ook zelf betalen. en een kleding budget afspreken,wil hij meer kan hij dat zelf betalen
ik vraag geen kostgeld aan mijn inwonende dochters van 26 en 17 jr maar ze betalen hun tel.abbonementen,zakgeld,kleding enz helemaal zelf. oudste van haar inkomen en de jongste van de alimentatie die ze volledig krijgt en volledige kindergeld.
Ik vind het goed dat je hem verantwoordelijk voor zijn eigen uitgaven laat dragen. Blijkbaar heeft het ook effect, gezien zijn reactie.
Ik zou zelf mijn puber van 15 nog niet om een maandelijkse bijdrage willen vragen, daar vind ik hem te jong voor. En eerlijk gezegd: dat zijn vader is weggelopen is jouw lot, en niet dat van hem… Hij hoeft daar ten opzichte van jou niets in goed te maken. Van een bijbaantje op die leeftijd zouden ze wat mij betreft wel hun eigen ‘funshopping’, merkkleding of abbonnementen moeten kunnen betalen. Maar een echte bijdrage voor kost en inwoning pas wanneer ze een echte voltijds baan hebben.
zeker waar, dat wil ik niet zeggen dat hij recht heeft op die energiedrankjes en uren lang douchen. zo compenseert dat wat
Het staat moeders natuurlijk vrij om die shit gewoon niet meer te kopen, hè? En de cv kan gewoon uit als hij zich niet aan douchetijden houdt… Kwestie van regels stellen en handhaven.
Heb je met jouw zoon wel eens rond de tafel gezeten over wat alles kost? dat heb ik indertijd met mijn zoon gedaan. En toen afgesproken wat hij van zijn bijbaan ging betalen zoals broeken, extra s aan eten en drinken ( buiten maaltijden en momenten samen) en zijn eigen uitjes. Laat zien wat dat lange douchen kost. Zo maak je hem ook extra bewust
Ik snap je, maar ik zelf zou er denk ik voor gekozen hebben dat hij in andere kosten zou voorzien. Zelf z’n sportschool betalen, of z’n abonnement voor z’n telefoon, z’n eigen kleding etc. Dat scheelt je onderaan de streep miss wel meer en voelt voor hem misschien minder “stom” of oneerlijk.
poeh… dan vraag ik me af of hij überhaupt nog wat overhoud van die 187 euro. Sportschool, telefoonabonnement en kleding. Bovendien als hij bijv in een examen jaar zit of vakantie heeft verdient hij minder. Vakkenvullers krijgen geen vast maandsalaris. Dat vind ik nog oneerlijker dan wat deze moeder nu heeft gekozen. Ik vind het eigenlijk wel een goede regeling. En wat is nu 10 procent.. wat ook kan is dat ze juist nog een eigen bijdrage geeft aan hem vanuit de kinderbijslag en evt kindgebonden budget maar hem dan ook de sportschool kleding en evt telefoon abonnement zelf laat betalen. en sowieso zou ik nooit energie drankjes kopen. als ze dat echt willen kopen ze die maar zelf. Maar alles maar betalen zonder dat ze ergens over na hoeft te denken lijkt mij slechter dan wat deze moeder doet.
Respect. Dit hoort bij het leven. Zo leert je zoon verantwoordelijk te zijn.