Blog- en vlogmagazine voor èchte ouders

Mijn VerhaalOuder​verhalen

Jamy: “De moeder van Novalie belde en vroeg met een scherpe toon: “Ben je niet iets vergeten?!’, ik schrok me rot, hoe kon ik haar vertrouwen weer terugwinnen?”

R
Door Redactie
7 juni 2025 5 min lezen 31 reacties
Ad

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen

Elke middag sta ik braaf om 14.45 uur met mijn autosleutels in de hand. Niet omdat ik per se lui ben – nou ja, misschien een beetje – maar omdat de school van mijn kinderen toch echt op twintig minuten lopen ligt. En na een lange schooldag vind ik dat gewoon net even te veel van het goede, vooral met een kleuter die onderweg nog elke stoeptegel telt. Dus rijden we. Altijd. Het handige is: als kinderen bij ons willen spelen, is dat ook snel geregeld. Ik gooi er een extra autostoeltje bij, en klaar.

Missing alt text

Ik werd ineens gebeld door mijn vriendin

Die donderdagmiddag verliep zoals zovelen. De zon scheen, ik had net de keuken opgeruimd en ik dacht zelfs nog even: héérlijk, vandaag geen speelafspraken. Rust. Tot m’n telefoon ging. “Jamy?” klonk het gehaast aan de andere kant. Het was mijn vriendin en schoolpleinmaatje, de moeder van Novalie. “Ik ga het echt niet halen vandaag. Ik heb een belangrijke afspraak die uitloopt. Zou jij Novalie kunnen meenemen? Dan kom ik haar bij jou ophalen. Ik denk over een uurtje of zo.”

“Natuurlijk!” zei ik. Geen probleem.

Mijn telefoon ging over… ‘Moeder van Novalie’

Ik stapte twintig minuten later de auto in, haalde mijn kinderen op. Ze renden het schoolplein op me af zoals altijd, een dikke knuffel, tassen in de achterbak, en hup: naar huis. Eenmaal thuis zette ik thee voor de jongens, pakte een koekje, dacht aan niks geks. Tot mijn telefoon overging en ik ‘Moeder van Novalie’ op het scherm zag.

Ze was kortaf en fel

Ik nam nietsvermoedend op. “Ben je niet iets vergeten?” klonk het. Haar stem was niet meer opgejaagd, maar scherp. Geen groet. Geen lach. Alleen die zin. “Wat? Oh mijn god,” stamelde ik. En toen pas besefte ik het. “Novalie!” “School belde me,” zei mijn vriendin. “Met een huilende dochter aan de lijn…” Ik stamelde excuses. Ik wist niet wat ik moest zeggen. “Ik weet echt niet hoe dit kon gebeuren. Oh wat ontzettend stom van mij!” Een stilte viel. Ze zei even niets. “Novalie stond bij de juf. Helemaal overstuur. Ze snapte het niet.”

Ze draaide haar hoofd weg toen ze me zag

Binnen tien seconden stond ik weer buiten, jas half aan, sleutels in mijn hand. Ik racete terug naar school. En daar stond ze. Met dikke tranen op haar wangen, hand in hand met juf Saar, van een andere klas die zich over haar had ontfermd. Ik kon wel door de grond zakken. Toen ze me zag, draaide ze haar hoofd weg. Ze wilde niet in de auto stappen. “Je was me vergeten,” snikte ze. Mijn hart brak. Ik ging door m’n knieën, keek haar aan en zei: “Je hebt helemaal gelijk. Het spijt me, lieverd. Ik had jou nooit mogen vergeten.” Ze knikte zachtjes, maar bleef stil.

Ik probeer het goed te maken maar wist al dat dit niet zou lukken

De rit naar huis duurde langer dan normaal, niet door het verkeer, maar door de stilte. Mijn kinderen op de achterbank durfden ook even niks te zeggen. Thuis zette ik haar op de bank, gaf haar een beker ranja en haar favoriete koekjes die ik me vaag herinnerde van eerdere speelafspraken. Ik probeerde het goed te maken, maar wist eigenlijk al: dat lukt vandaag niet.

Ze keek me met gemixte gevoelens aan

Drie kwartier later stond haar moeder voor de deur. Ze keek me aan met een mengeling van irritatie en bezorgdheid. “Ik moet eerlijk zeggen dat ik hier wel echt mee zit. Hoe kan je dit vergeten? Het is niet zo maar iets wat ik je vraag. Ik heb er op de terugweg in de auto over na kunnen denken en mijn vertrouwen is eigenlijk wel beschadigd… ” Ik antwoordde direct: “Ik snap het,” zei ik. “Ik heb een stomme fout gemaakt.”

Ze draaide zich om en liep weg

Ze knikte, maar haar ogen bleven koel. “Ik weet dat je het niet expres deed. Maar ik vind het écht niet oké.” Ze draaide zich om en liep weg, met Novalie aan haar hand. En zo bekoelde de vriendschap die ooit op het schoolplein begon met een gedeelde koffie en veel gelach. Misschien tijdelijk. Misschien voorgoed. Dat moet de tijd uitwijzen… Ik neemt het mezelf nog steeds zo kwalijk, ik denk tegenwoordig drie keer na voordat ik weg rijd van school…

JAMY

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen

Ad

Reacties (31)

Deel je ervaringen en steun andere ouders die met vergelijkbare situaties te maken hebben.

Reactie plaatsen

Ad
A
Anna
29 mei 2025

Mijn dochter van 4 zou opgehaald worden door een moeder van een vriendinnetje. Ook vergeten. Geen woord, alleen “ik geloof dat ik wat vergeten ben?”
En ik maar denken dat ik mijn kaartenhuis als fulltime werkende alleenstaande moeder met 3 dochters goed versterkt had.

N
Nikki
27 mei 2025

Inderdaad een stomme fout, maar ja, kan een keer gebeuren. We zijn allemaal mensen. De reactie van moeder Novalie snap ik ook best. Je bent gestresst, denkt een goede oplossing gevonden te hebben voor je kind, word je vervolgens gebeld door school met je huilende dochter aan de lijn. Dat voelt echt niet goed. Ze geeft zelf ook aan dat ze weet dat het niet expres is, maar wat je rationeel weet en wat je emotioneel voelt zit niet altijd op één lijn. Ik hoop alleen wel dat ze de volgende dag, als de hevigste emoties weer een beetje bekoeld zijn, dit in perspectief kan plaatsen en dat ze het gewoon als volwassenen kunnen uitpraten, iedereen maakt immers fouten. Zonde om vanwege alleen dit een hele vriendschap stuk te laten lopen.

J
Janne
27 mei 2025

Zoals ik. Minder dan 500m, wel auto. Daarna moet ik namelijk direct werken; ik kom standaard al een kwartier te laat door school. Die kwartier is nog acceptabel voor de baas, meer niet. Dus is auto de enige optie.
Men oordeelt ook wel lekker snel. Ja het is lui, maar het garandeert ook de flexibiliteit van de baas. Als ik dat kwijt ben, hebben we een veel groter probleem want dan is er geen inkomen

CO
C O
26 mei 2025

Ik vind dat veel mensen die reageren al een oordeel over de moeder van Novalie klaar liggen op basis van hun eigen speculaties. Misschien had ze de school wel ingelicht maar zat Jamy in zo’n bubbel om haar eigen kinderen dat ze Novalie en de juf over het hoofd zag. Jullie weten dat niet dus oordeel er niet over.

Ook is het belachelijk om een kind te vergeten. Ben ik soms een super-uitzondering aangezien mijn moeder mij nooit vergeten is? Mijn moeder dacht zelfs altijd aan mijn vrienden zoals extra lunch inpakken voor een jeugd vriendin die thuis te weinig te eten kreeg.

Mijn moeder is niet perfect, maar een kind vergeten? Nooit.

Ik ben het wel eens met de kritiek over een auto. Zelfs in mijn jeugd (en ik ben 27) was het normaal om naar school te fietsen of te lopen. Deed ik zelf ook altijd.

Ik vind wel dat millenials hierop aan gesproken mogen worden, want je leert hier wel kleine dingen door zoals welke kleding het beste past bij het weer en die lessen krijgen hun kinderen nu pas op latere leeftijd mee.

L
Lotte
27 mei 2025

“Millenials hierop aangesproken mogen worden”. Scheer ons alsjeblieft niet allemaal over één kam. En daarnaast: voor veel ouders is lopen of fietsen simpelweg geen optie (door moeten naar werk bijvoorbeeld).

B
B
29 mei 2025

Je hebt het eerst over mensen die al een oordeel klaar hebben liggen, om vervolgens een reactie vol oordelen te hebben 🥲

C
Cathy
26 mei 2025

vlg mij was dat een werkafspraaak. Ze moest dus werken. Dat kun je niet altijd kiezen.

D
Debbie
26 mei 2025

Ik denk dat de moeder van Novalie geschrokken is en daarom vanuit emotie heeft gereageerd. Hopelijk heeft de moeder van Novalie ondertussen al haar excuses aangeboden. De moeder van Novalie had zelf ook nog school kunnen bellen om te zeggen dat Novalie met een vriendinnetje mee moest. Dan was Novalie zelf ook al op de hoogte.
Ik ben zelf leerkracht en er worden echt wel eens kinderen te laat opgehaald of vergeten. Voor de kinderen echt geen trauma hoor!
En een tip: ga met je kinderen lopen of fietsen, alleen zo leren ze hoe ze zicht moeten gedragen in het verkeer en kunnen ze veilig op de weg als ze ouder zijn. Daarnaast wordt de schoolomgeving erg onveilig voor kinderen die wel te voet of fietsend komen door al het autoverkeer om de school heen. Stukje lopen of fietsen helpt naar de lichamelijke ontwikkeling zelfs mee aan de cognitieve ontwikkeling (makkelijker leerstof opnemen) en een goede nachtrust van kinderen.
Wij moeten ook ruim 15 minuten lopen. We gaan of lopend, of mijn dochter gaat op de step of op de fiets (gewoon vanaf 4 jaar). En kinderen die mee gaan spelen gaan lopend, fietsend of op een step mee terug.

J
Je6
26 mei 2025

jeetje wat een drama om niks

S
Sonja
31 mei 2025

ja ik ben mijn eigen dochter een x vergeten op te halen ik lag op het balkon te zonnen en was in slaap gevallen en werdt gebeld door de juf of ik haar niet meer wilde hebben ,de school was 5 minuten lopen ver dus ik heb haar meteen opgehaald, later plaagde de juf mij daar nog mee dus geen drama.

M
Marlies
26 mei 2025

Op de school van mijn kleinzoon, moet je doorgeven wie hem haalt uit school.
Als Oma heb ik ook kennis gemaakt met zijn juf.
Zo weten zij dat het vertrouwd is .
Marlies .

I
Inge
26 mei 2025

Dit kan idd gebeuren. Kind was veilig. Dus niks aan de hand.
En wat een gezeur over het feit dat ze de kinderen met de auto weg brengt en ophaalt. Moet ze toch zeker ook zelf weten.
Ga met de fiets? Je weet toch niet hoeveel kinderen ze weg brengt en ophaalt. Het verkeer is niet meer zoals het geweest is. Soms, vaak, is het veiliger om met de auto te gaan. Altijd makkelijk om over een ander te oordelen.

E
Erika
26 mei 2025

Als je kind al Novalie noemt, daar gaat het al mis😀
Mijn vertrouwen is beschadigd, grote woorden hoor.
Waarschijnlijk vergeet ze zelf nooit wat.
Ander onderwerp: nooit van de fiets gehoord?

L
Lau
26 mei 2025

Dit kan iedereen overkomen.
Het is een vervelende situatie maar so be it.

L
Lieke
26 mei 2025

Ach mama van Novalie ( brrrrt wat een naam ) was zelf maar dik een uur te laat. Want pas drie kwartier na dat de moeder die Novalie was vergeten haar had opgehaald stond haar eigen moeder voor de deur. Dat noem ik pas een slechte moeder met geen enkel gevoel voor time management. Hoe verzin je het om een uitloop te hebben van een ruim uur en dan maar te verwachten dat iemand anders jouw probleem oplost. Heel bijzonder!

J
Jasmine
26 mei 2025

Nou, nou, wel een beetje overdreven reactie van de moeder van Novalie. Zoals de meeste anderen hierboven al zeggen: het kind was veilig op school. Misschien moet de moeder ook even de hand in eigen boezem steken, ze had ook zelf de juf kunnen inlichten alvast zodat die er vanaf wist…… om nou meteen te gaan roepen: mijn vertrouwen is beschadigd…… kom op! het is goed afgelopen, je hebt excuses aangeboden, we kunnen weer door!!

J
Janne
27 mei 2025

Zeker niet overdreven. Als iemand ooit een van mijn kinderen zou vergeten, zal mijn kind of wij nooit meer met hen omgaan. Nu was dit op school, stel dat dit gebeurt in de speeltuin….

M
Maarten
28 mei 2025

Stel dat dit gebeurd was op Antarctica, dan was het kindje doodgevroren… kom op zeg. Kind was op school, heeft iets langer moeten blijven. Kan gebeuren, vervelend, maar niet erg. Het is niet zo, dat deze moeder al het kind bij zich had en toen vergeten is. Eigenlijk is het kind helemaal niet vergeten, moeder is vergeten dat ze ook een ander kind mee zou nemen op die dag…

J
José
30 mei 2025

beetje overdreven vind je niet? heb je zelf kinderen?

T
Tamara
26 mei 2025

vond het een beetje verwarrend. wie heeft nu dat meisjes uiteindelijk van school opgehaald. die moeder van novalie of de moeder van het andere meisje.

H
Harmke
26 mei 2025

niet de moeder van novalie maar de vriendin die was haar ook vergeten

D
Dora
26 mei 2025

de andere moeder lees jij wel wat er staat

M
Mimi
26 mei 2025

Moeder heeft zelf ook een klein foutje gemaakt door de school niet in te lichten dat iemand anders naar kind zou ophalen.
Maar goed ik begrijp ontzettend goed dat die moeder heel erg geschrokken was. Ze zegt het ook gewoon nog netjes tegen Jamy.
Maar Jamy was wel zo netjes om het kind te willen opvangen na schooltijd. Het kind was gewoon nog op school, niet ergens verlaten op een veldje. Tuurlijk is het meisje geschrokken, maar jouw reactie is prima. Je zegt sorry. Je zou als aanvulling nog kunnen uitleggen waarom je haar vergeten was.
Maar ik hoop dat mijn vriendin nooit zo boos zou worden. We zijn allemaal mensen. Ze deed het niet expres.

B
Bianca
26 mei 2025

Ik denk dat de moeder van Novalie zelf nooit fouten maakt…….

D
Dave
26 mei 2025

Allereerst wat is ongelooflijk lui tegenwoordig. De school ligt op 20min lopen. oh je dat is toch zeker wel 2000 meter. 2000 stappen. oh nee dat kan ik echt niet aan. Nee ik pak de heilige koe want dan wordt ik niet moe. Qua tijd is het vaak sneller om te lopen. uit parkeren, via de kortst mogelijke omweg er naar toe want vaak omrijden. stoplichten, parkeerplaats zoeken, in parkeren en dan nog 10-15 min wachten tot de kids uit zijn van school. Ga lopen, ga fietsen, gezonder, sneller en het juiste voorbeeld mbt inspanning effort gezondheid etc.
En dit geldt voor zo veel luie ouders. Resultaat meer kinderen met jeugd obesitas dan ooit ervoor. Het begint Amerikaanse vormen aan te nemen in Nederland. 20min met een normale snelheid van 6 km/pu is slechts 2km. Dat is niets. Nee met de auto gaan om dan later extra tijd en geld in een Fitness abonnement te stoppen waar je amper tijd voor hebt. Ga lopen Ga fietsen. Vroeger waren de boten van houten en de mannen van Staal..Maar tegenwoordig zijn het opblaasbootje met mensjes van papier mache die inelkaar zakken als ze 2000 meters moeten lopen, of fietsen. 2km fietsen dat is 6 minuten met de fiets. Zo en dan nu eens lezen wat er gebeurt is. Ga lopen of fietsen is gezond voor je.

J
Janne
27 mei 2025

Ik woon 500m van de school, wij nemen de auto omdat ik daarna direct door moet naar werk.

M
Mieke
26 mei 2025

Tjonge, wat maakt de moeder van Novalie er een drama van. Vervelend dat het gebeurd is, maar er zijn geen doden of gewonden gevallen. Gewoon weer door dus.

K
Kimo
25 mei 2025

Tja, fout is het natuurlijk. Maar zulke dingen gebeuren nou eenmaal en het is goedgekomen. Ik ben zelf als kind wel eens vergeten door een ouder van een vriendinnetje, dat plots ziek thuis was gebleven van school. Vader had er geen seconde meer aan gedacht dat ik die middag met haar mee naar huis zou gaan. Ik ben toen met een ander vriendinnetje meegegaan en heb een super leuke middag gehad. Natuurlijk schrok mijn moeder en was ze ook even boos, toen ze bij dat vriendinnetje op de stoep stond en ik daar niet was. Maar vertrouwen voorgoed beschadigd, nee. De week erna mocht ik gewoon weer met haar mee en was er niks meer aan de hand. De boosheid van jouw vriendin is echt wel even begrijpelijk maar er zit waarschijnlijk ook schrik en misschien schuldgevoel bij. Omdat ze zelf niet op tijd op school kon zijn voor haar kind. Zou zonde en naar mijn mening onterecht zijn als dit voorgoed de vriendschap verpest.

S
Sharon
25 mei 2025

ik vind het een hele overdreven reactie van de moeder van Novalie. Iedereen is druk zat, als moeder moet je al aan 100 dingen denken, ka. gebeuren, en zoiets doe je niet expres. Tenslotte was het meisje veilig op school .. niet dat ze alleen op straat stond ofzo! Maak je niet druk. komt wel goed 🙂

M
Mebbie
25 mei 2025

Tja, nu ligt de schuld dus helemaal bij jou. Maar is dat eerlijk? Jij bent zo lief om op het laatste moment een ander kindje op te willen vangen, maar in de drukte vergeet je het. Er is niets met het kind gebeurt want de juf heeft haar opgevangen. Als moeder niet alleen jou, maar ook school gebeld had zodat de juf wist dat ze met jou mee mocht was dat misschien niet gebeurd. Dan had de juf kunnen zeggen: vergeet je er niet een. Dat moeder schrikt en in eerste instantie scherp reageert snap ik wel. Maar ze heeft zelf ook een aandeel. Ik hoop voor jullie dat je er samen uitkomt.

M
Mireille
25 mei 2025

Dit is me nog nooit gebeurd maar ik kan me wel helemaal voorstellen dat het had kunnen gebeuren. Moeders die zeggen: “dit zou mij nooit overkomen”, die liegen.