Sarah: ‘We stapten de oude woonschuur binnen: ‘Je denkt toch niet dat ik hier nu ga wonen?’, zei ik tegen mijn man, dankzij mijn schoonouders stonden we op straat, hoe konden ze zo ons laten zitten?” 

|

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen

Lees eerst deel 1: Soraya: “‘Mijn man belde zijn ouders: ‘Mam, we hebben echt een groot probleem’, we hadden geen warme band met ze, maar zouden ze ons wederom teleurstellen, je kind help je toch altijd?”

Mijn schoonouders zeiden dat ze ‘mooi nieuws’ voor ons hadden

Twee maanden voor de oplevering van ons nieuwe huis, toen ik al ver in mijn zwangerschap was, belde mijn schoonmoeder ineens. “We hebben mooi nieuws,” begon ze opgewekt. “Onze vrienden Aad en Trudy hebben een oude woonschuur waar jullie beter kunnen verblijven. Dat lijkt ons beter voor iedereen. Meer privacy. Ze trokken hun belofte gewoon maar even in! Alsof het niets was…

Een woonschuur?

Ik wist even niet wat ik moest zeggen. Een woonschuur? “Oh,” zei ik alleen maar, terwijl mijn gedachten alle kanten opgingen. Ik zag meteen een bouwval voor me, kou, tocht en heel veel stof. Maar ik wilde niet meteen negatief reageren. Dus gingen we kijken. Het was een gure dag toen we aankwamen bij de schuur. De wind sneed langs mijn dikke buik en mijn dochtertje van anderhalf scharrelde achter ons aan. De deur kraakte toen hij open ging en ik voelde meteen de muffe geur. Alsof hier al jaren niemand had geleefd.

Ik zat er niet bepaald naast met mijn verwachting…

Een dikke laag stof lag overal, op oude banken, een matras met doorgezakte veren en een keukentje waar ik meteen kippenvel van kreeg. En nee ik overdrijf niet. In de hoek stond een gashaard waarvan ik meteen dacht: levensgevaarlijk voor een peuter. Mijn dochtertje zou daar zo haar handjes aan branden. In de badkamer hing een miniboiler, groot genoeg voor enkele minuten (?) warm water, misschien. Het zou dan december zijn, het vroor wellicht ’s nachts en ik voelde de kou al meteen tot op mijn botten.

Ik brak

Ik kon niet meer. Ik brak. Ik stond daar, hoogzwanger, met mijn dochtertje aan mijn hand en ik begon te huilen. “Dit kan ik niet,” snikte ik. “Hier kan ik niet met een pasgeboren baby zitten. Hier kan ik niet de eerste weken van ons tweede kindje doorbrengen.” Mijn man probeerde nog: “We kunnen toch ook in de weekenden naar jouw ouders? Dan zijn we er alleen door de weeks.” Maar dat was geen oplossing. Ik zag mezelf er gewoon niet zitten…

Ik snapte niets van dit besluit van mijn schoonouders

Wat me nog het meest pijn deed was dat mijn schoonouders dit ineens zo hadden besloten. Eerst waren we welkom bij hen, maar nu vonden ze ineens dat een woonschuur beter was. Privacy, zeiden ze. Maar voor wie? Voor hen of voor ons? Wat was vier weken? Het waren toch bijzondere omstandigheden. En we zaten nog met een pasgeboren baby ook… Hoe konden we zo last minute nog iets anders regelen. Ik voelde me zo ontzettend in de steek gelaten. Het was maar VIER weken, dat bleef ik maar herhalen in mijn hoofd. Vier weken waarin ik mezelf best even kon aanpassen. Maar blijkbaar was dat voor hen te veel.

We probeerden of er toch geen optie was

We hebben nog geprobeerd of ze toch niet ons in huis konden nemen. “Nee,” zei mijn schoonmoeder. “We denken dat dit beter is voor iedereen.” Punt. Ik voelde me zo boos, zo verdrietig. Ik was zwanger, emotioneel, en had juist zo gehoopt op een beetje steun in die eerste weken. In plaats daarvan moesten we het zelf uitzoeken.

Mijn besluit stond vast

Uiteindelijk besloot ik dat ik niet in die schuur ging zitten. Ik regelde dat ik twee weken bij mijn ouders ging logeren, hoe ver ook en mijn man zou veel missen. De andere twee weken konden we gelukkig bij lieve vrienden terecht. Zij zeiden meteen: “Kom hier maar, we hebben plek.” Die warmte en dat welkom voelde als een dikke knuffel. Mijn man kon daar ook slapen en zo hadden we toch nog een soort nestje met elkaar.

Mijn kraamperiode is verpest

Maar die kraamperiode? Die is voor mij voorgoed verpest. Zoveel wisselende plekken, geen warme cocon voor ons nieuwe gezin. Het was een periode van tassen inpakken, koffers verplaatsen en elke keer weer zoeken hoe we het zouden regelen. Mijn schoonouders zie ik nu nog steeds, maar dat vertrouwen is nooit meer hetzelfde geweest. Ze haalden hun belofte onderuit en lieten ons aanmodderen in een tijd die al zwaar genoeg was.

En ik? Ik heb het geprobeerd los te laten, maar soms komt het verdriet weer even terug…

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen

49 gedachten over “Sarah: ‘We stapten de oude woonschuur binnen: ‘Je denkt toch niet dat ik hier nu ga wonen?’, zei ik tegen mijn man, dankzij mijn schoonouders stonden we op straat, hoe konden ze zo ons laten zitten?” ”

  1. Veel ach en wee, typisch voor een generatie die niet gewend is voor zichzelf te zorgen. Nederland staat vol met vakantiehuisjes die in het najaar met guur weer gemakkelijk voor een aantal maanden te huur zijn. Wat heb je zelf gedaan aan je situatie of ben je er automatisch van uit gegaan dat anderen het voor je op moeten lossen? Trouwens die gaskachel, daar moest ik wel heel erg om lachen!!! Pas eind jaren 60 werd Nederland aan de CV geholpen. Iedereen die daarvoor geboren was is opgegroeid met een gas- of kolenkachel. Kan jouw kind ook hoor!

    Beantwoorden
  2. Dit was allemaal niet nodig geweest, als ze een chalet op een park hadden gehuurd voor de benodigde tijd… Niet goedkoop, maar zekwr een goede oplossing…

    Beantwoorden
  3. omg. moest da mijn schoonouders zijn. die passen niet meer in mijn leven. begrijp mij niet verkeerd. schoondochter dat kies je niet maar u eigen kind/kleinkinderen in de kou laten da doe je niet. dus zou vaarwel schoonouders zijn voor mij

    Beantwoorden
  4. Mega egoïsten die schoon”ouders”…
    niet meer en niet anders. Eerst nog net niet de rode loper uitrollen en er dan zo op terug komen. zegt nogal wat over ze.

    Vooral ook niet vooraan in de rij staan als die straks hulpbehoevend worden… of als ze dan opeens wel de leuke “oppas-opa en oma” willen uithangen.

    Sterkte met zulke schoonouders.

    Beantwoorden
  5. Jeetje wat een pech. Dat was geen gemakkelijke kraamperiode.
    Gelukkig lieve vrienden waar jullie konden zijn. Hopelijk kun je het spoedig achter je laten en genieten van je nieuwe huis en gezin.

    Beantwoorden
  6. Waarschijnlijk ging Sarah er vanuit dat ze er behaaglijk bij zou zitten, die vier weken bij haar schoonouders, en natje en droogje verzorgd. Ik denk dat op hun beurt, de schoonouders spijt hadden van hun aanbod.
    Als de woonschuur niet geschikt was, dan was er altijd nog de optie om op een vakantiepark iets te huren. Dat kan altijd, en als het november/december is, valt dat qua prijs ook mee. Je kunt dan een schappelijke maandprijs afspreken (zelf kort geleden ook gedaan, ter overbrugging van een verhuizing).
    Uit wat ik ook in deel 1 lees vind ik dat er wel een beetje van prinsessengedrag sprake is. Ik denk dat de schoonouders dat ook zo zagen, en er geen zin in hadden om vier weken als een soort hotel inclusief oppasservice te fungeren. Ik geef ze geen ongelijk. Ze hebben een alternatief proberen aan te bieden, dat met wat aanpassingen best zou hebben gewerkt.
    “Een dikke laag stof” eh ja, nou en? Dat kun je schoonmaken.
    Ander matras, ander soort verwarming, en met een kleine boiler valt ook best te leven.
    En ik geloof dat het nog gratis was ook. Dus de uitgespaarde kosten kun je gebruiken voor wat aanpassingen in de woonschuur. En je eigen gedoetje, dus volop privacy.
    Want reken maar dat het na een paar dagen was gaan knetteren bij de schoonouders.
    Kortom: geen medelijden mee, word volwassen en zet zelf je schouders ergens onder, in plaats van zielig te doen!

    Beantwoorden
    • Waar heb jij het over in een stoffige ruimte zitten met kinderen dat amper veilig is. Weet je hoe onhygiënisch het is tijdens of na een bevalling. Ja, hoor geef haar de schuld. Deze oma, had hun beloofd dat ze konden komen en op het laatste moment terug op je woorden komen. Ik had afstand van haar genomen. Mensen die kunnen praten als zijzelf niet in de zelfde situatie zitten.

      Beantwoorden
      • wat een kolder.
        Hele volksstammen groeien zo op.
        Gewoon verwend.
        Een gaskachel is niet onveilig het vraagt alleen aandacht van de ouders, de eerste paar dagen. en anders leren ze het vrij snel daar het heet is.

        Beantwoorden
      • Maak er niet zo’n drama van, in deel 1 staat dat de baby tegen die tijd 6 weken zou zijn!
        Wat nou onhygiënisch vlak na een bevalling… Dan is alles alweer genezen hoor.

        Beantwoorden
    • Ik vind het stijlloos, iets aanbieden en dan met een schuur aan komen zetten. Het gaat om een kraamvroyw, met bloedverlies, infectiegevaar, en een pasgeborene plus een peuter. Hoe organiseer je daar een kraamtijd?
      En dan gaat t nog om de afstand naar het werk voor haar man, en t organiseren van hulp.
      Je denkt toch niet dat een kraamverzorgster langskomt in zo’n toestand? Je wordt meteen aangemeld bij Jeugdzorg. De verloskundige gaat nooit akkoord met zo’n onderkomen. Bovendien weet je niet wanneer de geboorte zal zijn.
      Ik vind die schoonouders onverantwoordelijke mensen. Als t anders moet, geen punt, maar bied dan niet iets aan. Of als er dan iets anders moet komen, eventueel op een cakantiepark, bied dan financiële hulp aan.
      Met een nieuw huis in aanbouw zijn de kosten wellicht te hoog, maar daar gaat t niet om. Last minute zo’n mededeling is voor een zwangere niet goed. Ze zetten echt hun relatie met hun zoon en schoondochter en kleinkinderen op t spel. Niet leuk.

      Beantwoorden
      • Hallooo in deel 1 staat dat ze erin zouden moeten wanneer de baby 6 weken zou zijn! Dan zijn de verloskundige en de kraamzorg al in geen velden of wegen meer te bekennen hoor.
        En loop niet zo hard van stapel met je jeugdzorg. Wat een flauwekul.

        Beantwoorden
      • Haha, per direct Jeugdzorg omdat mensen in een tijdelijke woning wonen die misschien niet aan jouw standaarden voldoet? De kraamzorg is weg voordat de aanmelding überhaupt gezien is (laat staan ze aan de beurt zijn).

        Beantwoorden
  7. heel vervelend. zwanger, kindje, huis oponthoud, schoonmoeder etc.etc. zoals eerder gezegd een vakantiewoning huren, of zoals nu 2wkn bij eigen ouders, 2wkn bij vrienden, pension of zoiets. Makkelijk gezegd weet ik, heb ook eens bijna zonder dak boven me hoofd gezeten. het is erg naar zeker als je ook nog op het punt van bevallen staat. Maar een oplossing zoeken is beter. Is niet dat ze dakloos, in armoede leven ed. zijn tijdelijke tegenslagen.

    Beantwoorden
  8. November/december, niet echt hoogseizoen. Had gewoon een maand of 2 een vakantiehuis gereserveerd. Lekker samen, lekker prive, lekker stabiel.

    Beantwoorden
    • November misschien niet, maar December = feestdagen, en in December worden op vakantieparken echt de hoofdprijs gevraagd

      Beantwoorden
  9. Misschien hadden jullie eerst contact met de kopers van jullie (oude) woning kunnen opnemen, om de datum van de verkoop van jullie (oude) woning ook te verplaatsen naar een latere datum?

    Beantwoorden
      • Zoiets kon ook van tevoren afgesproken worden in de koopovereenkomst, daar zijn clausules voor tenslotte. Of er kan een een allonge worden opgemaakt bij de koopovereenkomst. Als een koper een aantal keer uitstel wil voor de ontbinden voorwaarden van de financiering te verlengen is dat ook gebruikelijk tenslotte. Dus zo gek is dat niet en komt regelmatig voor in de praktijk, ter uwer informatie.

        Beantwoorden
        • Als je het vooraf afspreekt, is het nogal anders dan achteraf op gemaakte afspraken terugkomen, he? De kopers zullen ook een planning hebben… Ter uwer informatie. Maar proberen kan altijd.

          Beantwoorden
          • Ja daarom kan dus een allonge opgemaakt worden, ter aanvullingop eerder gemaakte afspraken. Weet niet of er een makelaar bij de verkoop van de woning zit, maar die had dit mogelijk kunnen opvangen. Hetzij van tevoren, hetzij tussentijds.

  10. je woonsituatie niet op orde hebben en gewoon leuk een tweede kind nemen? Ik geef jouw schoonouders groot gelijk dat ze een grens hebben getrokken.

    Beantwoorden
    • Misschien waren er onverwachts tegenslagen heh waardoor de oplevering van hun nieuwe huis pas later kon?? dat weet je niet, staat namelijk niet in het verhaal. Maar ik denk niet dat deze mensen “doodleuk een tweede kind nemen” terwijl de zaken niet op orde waren.

      Beantwoorden
    • Linda,
      Weer lekker snel oordelen en een kind “neem” je niet. Dat dat niet vanzelfsprekend is blijkt ook wel duidelijk uit haar verhaal.
      Jij hebt overduidelijk nog niet veel levenservaring.
      Succes meid in je leven, je zal het nog heel hard nodig hebben.
      Liefs Lena

      Beantwoorden
    • heeft u deel 1 wel gelezen? daarin staat dat het tweede kindje onverwacht was en dat de aannemer plots liet weten de oplevering met 4w uit te stellen. alles was goed geregeld maar door tegenslag liep het anders en dan moet je oplossingen vinden

      Beantwoorden
      • Ehm uiteindelijk komt een kindje niet onverwacht, daar moet toch wat aan vooraf gaan en moet je altijd rekening mee houden. Ook al was de komst van het eerste kindje moeizaam gegaan.

        Beantwoorden
          • Aannemers zijn ook afhankelijk van materiaal. Wanneer dat niet leverbaar is, dan kan hij moeilijk je huis afbouwen he.

          • Ja dat is waar dat het onverwacht, ik heb daar eens een verhaal over gelezen. Dat boek heet de Bijbel.

    • Hallo linda
      Als ik het verhaal goed lees was ze onverwachts zwanger, medisch traject achter de rug dus dat ze dit niet hebben zien aankomen is zo gek nog niet. Huis verkocht en dan kan de aannemer de belofte niet waarmaken. Dit noem je overmacht. En laten we eerlijk zijn schoonouders die in deze situatie op hun woorden terugkomen, zeg nu zelf wie kan dat nu over zijn hart verkrijgen.
      Carla

      Beantwoorden
    • Staat in haar verhaal dat ze voor het eerste kindje fertiliteits trajecten nodig heeft gehad om überhaupt zwanger te worden, dan ga je er NIET van uit dat je zomaar spontaan zwanger word hé…

      Beantwoorden
    • wow …. misschien ging de verkoop sneller dan verwacht. De schoonouders beloven eerst dat ze daar konden komen en op het laatste moment veranderden ze deze afspraak. Schoonouders waar je niet van op aan kunt

      Beantwoorden
    • Alsof je een ook gewoon een kind erbij neemt..
      Kom maar snel onder moeders vleugels vandaan en ga levenservaring op doen. Kan je je oordeel ook bijstellen.

      Beantwoorden
    • Dag Linda, dit zijn jouw aannames. je kent hun volledige situatie niet …. en een kind neem je niet, die krijg je als je geluk hebt! …. Oja en de beste stuurlui staan aan wal!!

      Beantwoorden
    • Eigen schuld, dikke bult principe. Maar goed dat er ook mensen zijn die niet oordelen en emphatisch zijn.
      Misschien heb je zelf ook ooit in de toekomst eens hulp nodig? Karma is een bitch

      Beantwoorden
    • Walgelijk? ik zou er ook niet op zitten te wachten om een pasgeboren baby en schoondochter vol hormonen even in huis te nemen. Zeker als je ziet hoe makkelijk ze alles afkeurt, zegt iets over rest van houding en gedrag.

      Beantwoorden
      • Heel begrijpelijk en ieders goed recht om (schoon)kind en kleinkind niet in huis te nemen. Dan moet je dat gewoon zeggen in plaats van een toezegging doen en daar puntje bij plaatje op terugkomen. Mensen rekenen op je als je een afspraak maakt – dat is het hele idee van afspraken maken…

        Beantwoorden

Plaats een reactie