Ik zag elke keer weer dat beeld voor me
De volgende ochtend zat ik aan de keukentafel, mijn handen om een kop thee gevouwen die allang koud was. De stilte in huis drukte op mijn borst. Elke keer dat ik mijn ogen sloot, zag ik Sid onder die koude douche. Hoe hij rilde, hoe hij me aankeek alsof ik een vreemde was. Het vrat aan me. Mijn dochter belde me rond half elf. Haar stem was zacht, maar ik hoorde dat ze zich groot hield. “Mam, ik heb met Sid gepraat,” zei ze. Ik slikte moeizaam. “Hoe is het met hem?” vroeg ik. Mijn stem was schor.
Ik voelde mijn ogen prikken
Ze zuchtte. “Hij is stil. Hij zegt dat hij niet wil dat je nog komt oppassen.” Het sneed door mijn hart. “Hij zei dat hij bang was. Hij dacht dat je hem niet meer lief vond, dat je hem pijn wilde doen.” Ik voelde mijn ogen prikken. Hoe had ik het zover laten komen? “En jij?” vroeg ik zacht. Ze zweeg even. “Ik ben teleurgesteld, mam. En ik ben verdrietig. Jij was altijd zijn veilige haven. En nu is hij bang voor je. Dat doet zo’n pijn om te zien. Maar ik weet ook dat jij dit niet expres deed om hem te kwetsen.” Ik kneep mijn ogen dicht. “Ik wilde dat ik het terug kon draaien,” fluisterde ik. “Ik voel me zo schuldig.”
“Sid wil niet dat je nog komt”
Ze was even stil. “Sid wil niet dat je nog komt, maar ik heb hem uitgelegd dat we dit samen moeten oplossen. Dat het belangrijk is om te praten en dat oma heel veel van hem houdt, ook al ging het gisteren mis.” Ze haalde diep adem. “Ik wil dat je vanmiddag langskomt. We gaan dit samen uitpraten, met zijn drietjes. Sid moet zien dat we allemaal een fout kunnen maken. Kun je dat?”
“Ja,” zei ik meteen. “Ik wil niets liever dan het goedmaken. Ik kom vanmiddag.”
Ik stond zenuwachtig voor de deur
De uren kropen voorbij tot het tijd was om te gaan. Ik stond zenuwachtig voor hun deur, mijn handen trilden. Mijn dochter deed open. Ze glimlachte voorzichtig en gaf me een korte knuffel. Sid zat op de bank met zijn knuffel onder zijn kin gedrukt. Hij keek me niet aan toen ik binnenkwam. Mijn hart brak opnieuw.
Hij maakte geen contact met mij
Ik ging voorzichtig naast hem zitten. “Sid,” begon ik zacht. “Ik wil zeggen dat ik zo’n spijt heb van wat er gisteren gebeurd is. Ik was heel verkeerd bezig. Ik dacht dat ik je kon helpen om rustig te worden, maar ik heb het alleen maar erger gemaakt. Het spijt me heel erg, lieverd.” Hij duwde zijn knuffel tegen zijn gezicht en ik zag dat hij met zijn voet wiebelde. Mijn dochter ging aan de andere kant van hem zitten en legde een hand op zijn schouder. “Sid, oma wil het goedmaken,” zei ze. “Wat wil jij zeggen?”
“Ik dacht dat je mij niet meer lief vond”
Sid keek naar zijn knuffel en toen toch naar mij. Zijn ogen waren groot en vol twijfel. “Ik was heel boos, oma,” zei hij zacht. “En ik was heel bang toen ik zo koud werd. Ik dacht dat je me niet meer lief vond.” “Oh Sid,” zei ik, en mijn stem brak. “Ik hou altijd van jou, altijd. Ook als je boos bent of stout doet. Het was mijn fout, niet de jouwe.”
Mijn dochter werd ook emotioneel
Hij knikte langzaam. Hij was even stil en moest toen huilen. Al snikkend zei hij: “Ik hoop dat je oma ook kan vergeven, mama,” zei hij opeens tegen mijn dochter. “Want ik was ook heel stout. Ik heb geschreeuwd en ik wilde niet luisteren.” Mijn dochter veegde een traan van haar wang. “Lieverd, laten we elkaar vergeven. We moeten gewoon weer samen zijn en leren van wat er misging. Oma heeft sorry gezegd en dat is heel belangrijk. En jij hebt ook sorry gezegd, dat is dapper van je.”
Ik beloofde hem: “Nooit meer”
Sid kroop dichter tegen mijn dochter aan. Ik legde mijn hand op zijn knie en voelde een klein beetje ontspanning in zijn lijfje. “Zullen we het proberen weer fijn te maken?” vroeg ik. Hij knikte voorzichtig. “Maar geen koude douche meer, hè oma,” zei hij met een klein stemmetje. Ik glimlachte door mijn tranen heen. “Nooit meer, Sid. Beloofd.” En in dat moment voelde ik dat we alle drie begrepen dat liefde soms betekent dat je fouten maakt – maar dat je er ook alles aan doet om ze recht te zetten.
SONJA
Een kind van 6 dat zijn moeder moet vertellen dat zij haar moeder moet vergeven. Wauw.. Volgens mij is hij de volwassenste van allemaal hier.
Het is zo moeilijk, oma was ten einde raad. Je broertje van zijn stoel duwen, soms weet je het echt niet meer. Ik heb ooit een moeder horen zeggen over haar dochter: houd haar maar gerust met haar hoofd onder de koude kraan. Op een b.s.o. ben ik eens tekeer gegaan tegen kinderen die vliegensvlug van school naar de opvang gingen, zonder op mij en de andere kinderen te wachten. Heb ik op mijn kop gehad…
nou weet de kleinzoon dat er grenzen zijn.
Er is echt wel als straf iets anders te bedenken dan een koude douche. Hoe kom je alleen al op het idee?
ik lees veel spanning en schuldgevoel in dit verhaal. En pas aan het eind de ontspanning van het goedmaken. Terwijl ik vooral denk: dit kan toch gebeuren? Zolang iedereen er van leert en zijn/haar verantwoordelijkheid neemt? Een koude douche is niet ideaal, maar ook niet verschrikkelijk. Zelf zou ik het sterk vinden als ook de dochter haar excuses aanbiedt aan moeder: zo zwaar hoeft dit allemaal namelijk niet te zijn.
Grotendeels eens met je, behalve het stuk over moeder; waar zou die haar excuses voor aan moeten bieden?
Ja inderdaad. Het is een koude douche! Wat maken mensen toch een problemen over niks. Zeg tegen de kleinzoon dat als hij zich gedraagt ze hem niet meer onder de douche zet. Als je alleen lief gevonden wordt als je overal ja nee en amen op mag zeggen zou ik niet oppassen. Als de relatie met je kleinzoon altijd goed is dan is het vreemd dat hij denkt dat je niet meer van hem houdt omdat je hem aanpakt omdat hij doordraaft met zijn gedrag. Altijd die fluwelen handschoenen pfff
het gaat er niet om of het zwaar is of niet. De jongen heeft het op een bepaalde manier ervaren. daar gaat het om.
Als hij alleen was gebleven met dit gevoel, had het nog behoorlijk lang impact kunnen hebben.
gelukkig zijn de volwassen mensen zo lief om hem niet alleen te laten en het te bespreken.
Dat helpt in herstel van de impact.
Nou als je daar al een trauma van overhoudt dan vrees ik voor zijn toekomst. Welkom in de echte wereld.
Oh wordt jij ook nog onder de koude douche gezet als je emoties ervaart dan? ‘Echte wereld’.. wat een absurd beeld heb jij van hoe het er echt aan toe gaat.
snotneus kreeg een terechte grens aangegeven en mama die dat niet accepteert. zeg maar dag met je handje tegen de oppas.
Nou dat gaat m niet worden, want oma kronkelt zich in allerlei bochten om het goed te willen maken met dochter en kleinkind.
Eerdere reacties zijn van mensen met een te groot ego en te veel trots. Een kind moet nog leren zichzelf te beheersen en doet dit o.a. door tegen grenzen aan te lopen en er af en toe overheen te gaan. Een volwassene hoort zijn zelfbeheersing niet te verliezen tegenover een kind en gebeurt dit wel dan bied je je excuses aan, óók aan een kind. Juist dat is leerzaam en steekt een kind wat van op.
Want doordat oma uitlegde waarom het niet goed was wat ze deed en daarvoor sorry zei, kon Sid ook toegeven dat hij fout bezig was geweest.
Had dit gesprek niet plaatsgevonden had dit de band tussen oma en Sid en oma en dochter geen goed gedaan, nu juist wel. Goed gedaan!
Hier sluit ik me volledig bij aan!
Hier sluit ik me volledig niet bij aan!
mee eens
Bedankt Suzan jij snapt het!!! scheelt mij weer een reactie want dit is wat ik dacht.
ach wat zoetsappig… ook anno 2025 is een kind dat maar door blijft gaan en onder een koude douche wordt gezet echt niet zo spannend… de meeste mensen kregen vroeger vaak een draai om de oren en daar is niemand slechter van geworden…. van al dat zoetsappige en onderdanige oudergedrag worden de kinderen van tegenwoordig verwende en zwakke volwassenen die denken dat alles mag en kan omdat ze nooit hebben geleerd dat er grenzen zijn en je je ouders of meerdere hoort te respecteren… liefde en straf (ook een ijskoude douche) kan zeker hand in hand gaan en daar heb ik meer dan genoeg bewijs van… mensen met een groot ego, jij hebt duidelijk zelf geen kinderen of er komt weinig van terecht Suzan
wat een bullshit weer. ontkenning van behoeften lees ik hier heel sterk. jammer voor je. maar wat Suzan zegt zo werkt het wel het beste voor iedereen. kinderen hoeven niet gestraft te worden, ze hebben liefde en veiligheid nodig.
Liefde is ook grenzen aan geven en corrigeren. Juist dat zou ik zeggen. De rest vd wereld zal niet altijd alles met liefde omgeven en dat moet je ook leren. Grenzen aangeven is ook voor hun eigen veiligheid.
Wat raar om dan te zeggen jij hebt zeker geen kinderen ..
Ik ben het volledig met Suzan eens en ja ik heb een puberzoon .
Welke zich prima gedraagt , zorgzaam en respectvol is .
Helemaal eens met jouw reactie!
De moeder van mijnschoondochter
deed dat ook mijn kleinzoon onder de koude kraan dat mens tikt niet z
e hebben geen contact meer dat raar mens ik kon niets in gun huis we waren op visite heb het wel tegen mijn zoon verteld en ben er nooit meer geweest.die heeft even en hartig woordje gezegt
Hmm. Ik zou het eerst hebben over het gedrag van mijn kind en hem zijn excuses laten aanbieden. Blijkbaar wist ze geen andere oplossing meer. Je zet een kind niet zomaar onder de koude douche. En daarna pas over het gedrag van oma. Als we onze kinderen niet leren zich te beheersen, zullen ze in deze wereld afgewezen worden. Dan is mama er niet (altijd) om te bemiddelen. Misschien is een gesprek over consequenties bij vervelend gedrag een optie?
snotneus kreeg een terechte correctie na fysiek geweld.
Een kind van 6 heeft nog geen goede emotie regulatie. Dat moet nog leren wat wel en niet kan en hoe hij zich beheerst. Woedeaanvallen horen erbij op die leeftijd en is niet minder dan normaal. Het is dan aan de volwassene om een veilige omgeving te creëren waarin het kind kan leren. Consequenties bij verkeerd gedrag zijn goed, maar een kind onder de koude kraan zetten is geen veiligheid bieden en dus géén goede consequentie. Dat de oma geen andere optie meer wist, is niet de schuld van het kind.
Op die leeftijd is het normaal om broertjes of zusjes van de stoel af op de grond te schuiven? Oke, mag jij vinden. Ik vind wat anders.
Het is niet normaal en moet gecorrigeerd worden, maar dat gebeurt niet met een fysieke straf. Dat is namelijk óók niet normaal. We leven in 2025 en zouden inmiddels beter moeten weten dan fysiek straffen. Daar creëer je enkel angst mee zoals je hier bij dit jongetje ook zag gebeuren en geloof mij, daar bereik je echt niks mee 😉
enkel angst… de angst creëer je juist door nooit fysiek te straffen… kindjes die altijd ja en amen hebben gehoord en er thuis altijd is getracht alles te sussen en met de mantel der liefde te bedekken komen in de harde maatschappij bedrogen uit… een beetje hard en daardoor weerbaar maken is zo erg nog niet. anders creër je juist zwakke en miezerige volwassenen..
ik ben sterker geworden van de pakken rammel die ik kreeg vroeger, ik heb me gedurende mijn hele leven nog nooit door iets of iemand bang laten maken puur omdat ik al wat gewend was, anders dan sommige vriendinnen.
Tja of je zet een kind ongeacht wat er ook gebeurd gewoon niet onder een koude douche.
Ik begrijp nu waarom er zoveel jongeren psychische problemen hebben en het dagelijkse leven niet goed aankunnen. Zodra ze een beetje tegengas krijgen staat de hele slappe hap generatie op zijn achterste benen en kraait zielig, kan niet, mag niet, trauma zus en zo.
Of zou het zijn omdat ze niet hebben geleerd met hun emoties om te gaan en als ze iets duidelijk willen maken of het moeilijk hebben, neergeslagen worden met dit soort vreemde methodes onder het mom van ‘daar wordt je hard van’.
Poeh wat heftig. Een kind onder de koude douche zetten valt officieel onder kindermishandeling, hoe kom je erbij? Ik zou als ik je dochter was mijn kind voorlopig niet meer alleen met je laten. Niet omdat ik denk dat je mijn kind met opzet mishandelt, maar omdat je niet goed om weet te gaan met je machteloosheid. Misschien kan je dochter je leren wat je in zulke situaties wel kun doen.
kindermishandeling, alsjeblieft zeg miepje. stel je niet zo aan poeh poeh
helemaal mee eens, kind moet leren dat er grenzen zijn.
Kind leert alleen maar zijn emoties weg stoppen in plaat van ermee om te gaan.
Hele volwassen reactie. Jij hebt vast een goede opvoeding gehad!
Hahaha kindermishandeling omdat je een kind onder de koude douche zet. Moet niet gekker worden.
Fijn dat Oma goed door het stof kroop voor zo’n snotjong die een woedeaanval kreeg en z’n Oma uitschold. Fijn dat Oma excuses aanbood omdat zij probeerde de woede uit het kind te halen. Fijn dat dochterlief boos is op Oma omdat ze dit anders oplost dan zijzelf gedaan zou hebben. Je zou ook kunnen vragen of ze dit voortaan anders zou kunnen aanpakken.
Gelukkig “mag” Oma gewoon weer komen oppassen.
weet je Liesbeth,
je zal maar een kind hebben ( en nergens wordt beschreven in dit verhaal of het zo is of niet) wat worstelt met herkennen van emoties, van anderen en zichzelf. wat moeite heeft met het verwoorden daarvan . wat moeite heeft met het verwerken van de prikkels die hij of zij de hele dag ontvangt. Dan KUN je een kind hebben dat ook moeite heeft om te voorkomen dat hij door al die invloeden af en toe ontploft. Kinderen die daar last van hebben zijn vaak ook de kinderen die echt spijt hebben na zo’n aanval. En ja, dan zoek je samen naar hoe je zo’n kind helpt en geef je het juiste voorbeeld door ook sorry te zeggen
Uitschelden? Heb ik niets over gelezen, ook niet in deel 1.