Yvet: “’Heb je iets nieuws aan?’, zegt mijn man, ik antwoord ontkennend maar het is een kwestie van tijd tot hij achter mijn grote betalingsachterstand komt”

Eerste stap is erkenning en eerlijkheid naar jezelf en de ander. Het kan waardevol zijn om er – vanuit zelfzorg – met een professional naar te kijken. Daarnaast is de site van Porterenee misschien motiverend om een andere mindset te krijgen t.a.v. geld.

Een echte junk die nog niet wil toegeven dat ze een junk is.
De schade die ze aan het gezin toebrengt, het bedriegen van haar man. Het schenden van vertrouwen dat nooit meer terugkomt.
Wel leuk natuurlijk online winkelen…..
Zoek hulp: NU!

oefff wat moeilijk. goed dat je dit weet van jezelf en nú actie onderneemt!! ik denk dat dat ook voor je man heel belangrijk is, dat je dit doet en er over liegt is natuurlijk echt niet oké, maar dat je dat weet en nu op de rem trapt is heel erg goed.geloof me, deze schuld is nog niet eens zo groot. je bent er echt op tijd bij! en ja: het is absoluut een verslaving. onderschat dat ook niet. wees mild voor jezelf en begrijp dat je inderdaad junkgedrag vertoont en zult moeten afkicken. daar is hull voor, je hoeft dat niet alleen te doen. dit delen op het internet voor wat reflectie getuigt van moed en verantwoordelijkheidsgevoel. hou je daar aan vast! je hebt die ruggengraat, echt waar. leen boeken van de bieb, praat met vrienden en ga desnoods in therapie. praat met je man nu je deze eerste stappen hebt genomen. je laat zien dat je het probleem begrijpt en wil oplossen. ik raad je ook aan om een deeltijdbaan te zoeken. er is overal hard personeel nodig en het klinkt alsof je niet genoeg voldoening krijgt van fulltime mama zijn. succes ermee!

oh ja en online shoppen is een systeem specifiek gemaakt om mensen verslaafd te maken, vergis je daar ook niet in. je bent zeker niet de enige!

Inderdaad, je man heeft het recht om het te weten.
Ik denk dat er een hele last van je schouders zal vallen als je het verteld.
Desnoods laat je dit verhaal lezen.

Misschien heb je ook hulp nodig.

Suc6.

Koopverslaving heeft een mooie naam: oniomanie. Ben je ermee behept is dat minder mooi. Zoals bij alle verslavingen is het ontzettend moeilijk om daarvan af te komen en hulp blijkt toch vaak noodzakelijk.
Mij lijkt het beste dit aan je echtgenoot op te biechten . Het is jullie beider geld en wie kan je hierbij beter helpen? Dit gaat zoniet langer en leidt zeer waarschijnlijk tot nog grotere schulden. Daarnaast: je werkt niet buitenshuis maar binnenhuis! Met een gezin zit je bepaald niet duimen te draaien dus wees wat trotser opjezelf en laat je niet zo beïnvloeden door wat ” men” vindt . Gezin en werk combineren eist nogal wat, rust is ver te zoeken. Het is maar net wat iemand ( of het gezin) aankan .

De eerste stap van werken aan een verslaving is erkennen dat je een verslaving hebt. Gefeliciteerd, die heb je al gewonnen. Nu door naar de volgende. Volledig met de billen bloot, zeg dat je een probleem hebt en het je niet lukt om het op te lossen. Niet over de schutting kieperen en je man het laten oplossen, maar het samen doen. Hem jou laten helpen met elke stap. De kans is heel groot dat hij kwaad wordt, maar dat heb je helaas te slikken. Een goede echtgenoot stapt daarna zo snel mogelijk over die boosheid heen en zet er samen de schouders onder. Je bent geen dom miepje, je krijgt dit alleen niet onder controle.
Mijn vrouw is jaren geleden gestopt met werken vanwege de kinderen. Zonder die beslissing had mijn carrière nooit zo gegroeid kunnen zijn. Voor ons betekent dat, dat ook al het geld simpelweg van ons samen is. Thuisblijfmoeder is meer dan een fulltime baan, er volgt alleen geen letterlijke loonstrook. De financiën nemen we elke maand door, maar zij beheert, puur uit praktische overwegingen. Openheid, eerlijkheid, gelijkwaardigheid en vooral samen run je een gezin, ieder met zijn/haar eigen kwaliteiten, maar niet minder belangrijk

je kan niet weglopen voor de werkelijkheid! het uitstellen zal je man je niet in dank afnemen. tenslotte worden hierdoor de schulden alleen maar groter en zal zijn vertrouwen in jou ontzettend beschadigd zijn.
het gaat niet van zelf over en het wordt ook niet beter. draag de consequenties van je gedrag en neem je verantwoordelijkheid hierin naar je man en kinderen toe.
zelf zou je het ook echt heel erg vinden als je wordt voorgelogen door iemand die je 100% vertrouwd.
dus wat kies je?
welk versie van jezelf ga je nu belichamen?
welke tijdlijn claim je vanaf hier?

Stel alvast voordat je het op biecht aan je man een plan op, waarbij je voor jezelf berekend, wat je oprecht uit mag en kunt geven. Doe het dan ook echt alleen van dat bedrag iets kopen. Dat is dan jouw kadootje. Je zult zien hoe trots je dan op jezelf bent.
Zoek je kleding uit wat je echt wilt houden. Verkoop de rest op Vinted. Maar daar dan een uitdaging van.
Succes An

lieve praat met je man kom tot een oplossing want dit gaat hem niet worden. je stort je alleen steeds verder in de ellende en uiteindelijk heb je zoveel schulden dat je er niet uitkomt. voor je gezin MOET JE NU KIEZEN. heel veel sterkte

Even de boeken van shopaholic lezen? Maar beter, direct aan je man bekennen. Alle dozen uitstallen, de rekeningen laten zien en dan aamen hulp zoeken. Want een verslaving in welke vorm dan ook daar kom je niet alleen uit!

Ik reageer alleen hier even op: “Mijn dagen bestaan uit boterhammen smeren, kind naar school brengen, de jongste ophalen van de peuterspeelzaal, afruimen, schoonmaken, koken. Online shoppen geeft me even het idee dat ik er nog ben. Dat ik ertoe doe. Dat ik mezelf mag verwennen.” Ik ben 13 jaar geleden bewust gestopt met werken en ja, heel soms voel ik me hetzelfde. Maar weet je wel hoe onmisbaar je als ‘niet werkende’ moeder bent?? Besef je wel hoeveel je doet om het huishouden en gezin draaiende te houden? Een thuisblijf moeder werkt soms harder dan een moeder in loondienst! Het verschil is dat de maatschappij het normaal vindt dat jij daar voor zorgt en dat je daarom geen enkele waardering krijgt. Het zou helpen als je man je waardering geeft voor alles wat jij regelt (tenzij hij dat al doet, dat weet ik niet). Zo voel je je hopelijk niet meer onzichtbaar. Blijft dat gevoel, dan moet je in loondienst of vrijwilligerswerk oppakken. Minder tijd om geld uit te geven en zeker met vrijwilligerswerk veel meer waardering voor wie je bent en wat je doet!

Ja, opbiechten, ook al is dat moeilijk.
En een baan zoeken. Met al het geld wat je verspild met kopen kun je de opvang betalen.
Niet wachten maar doen en eventueel hulp zoeken.
Want je raakt steeds meer gestrest en dat is niet goed voor je.

Eerst eerlijk zijn tegen je man. Daarna samen het overzicht krijgen. Wat ik zou doen is gewoon voor elke week een bedrag pinnen voor boodschappen en de pinpassen aan je man toevertrouwen. Alle accounts opzeggen, mail opschonen, overal uitschrijven. Plus alles in je kasten van jezelf en je kind uitruimen en alles wat je niet gebruikt en niet gaat gebruiken online verkopen. Dat geld verdienen via vinted/marktplaats kan ook een kick geven. Schoon schip maken en misschien een avond baantje nemen om de kosten iets wat te compenseren, wel zo eerlijk naar je man. Het allerbelangrijkste is dat je erachter komt waarom je dat doet en nodig hebt. Er zit vaak een diepere oorzaak achter.

STOP MET KOPEN.
JE KAN HET.
SCHOUDERS ERONDER .
OPBIECHTEN AAN JE MAN.
EN HULP ZOEKEN.
JE ZAL ZIEN ZONDER AL BESTELLINGEN BEN JE VEEL GELUKKIGER.
GELUK ZIT NIET IN EEN JURK OF EEN JAS.
VEEL SUCSES.
ANNEKE

ik heb ookinstappers gekocht het was gewoon rommel heb ze naar hergebruik gedaan nooit weer.

Zo snel mogelijk opbiechten bij je man en hulp zoeken bij een verslavingsdeskundige. Daarna financieel onder curatele

Dit verhaal schrijven is een stap in de goede richting!! Nu doorpakken. Praat met je man, wees eerlijk en zoek hulp. Bij de huisarts of praktijkondersteuner.
Het is geen schande, je hebt een probleem en je komt er niet zelf vanaf. Maar met eerlijkheid en hulp gaat het je lukken!!!

Eens met alles wat hierboven staat. Ga naar de huisarts, zeg alle mails op en wees eerlijk! Liefst met overzicht van alle openstaande facturen zoals je dat ook in je verhaal hebt staan. ‘gelukkig’ heb je wel dat overzicht, weet je wel waar je alles hebt staan. Maar echt, wees zsm eerlijk!

ik snap wel dat ze destijds gestopt os met werken. 2 kinderen naar de opvang kan niet uit. Ik betaal voor mijn zoontje van 12:00-18:00 opvang als hij in de middag 1,5 heen moet. keer ruim €10,- dus voor 2 kids zou dat €120,- dat moet je dan ook maar verdienen dan. Maar de oudste zal nu naar de basisschool zijn, dus nog maar 1 die naar de opvang gaat. of werken als je man thuis is. dan kan het wel.

Volgens mij heb jij een dieper liggend probleem. Er zijn veel verschillende verslavingen en dit is er één van. Je zult er zeker met jouw Joost over moeten praten (“ik heb een probleem “), wat is het ergste dat er kan gebeuren? Dat hij boos wordt? Maak hem duidelijk dat je eraan wilt werken (eerst figuurlijk), stap naar je huisarts en leg je probleem voor. De huisarts is er niet alleen voor lichamelijke klachten. Deze zal je doorverwijzen voor professionele hulp, want sommige dingen kun je niet alleen. Nu is de schade nog te overzien.

ga eerst alle nieuwsbrieven in je mail opzeggen, dan kom je veel minder in de verleiding.

Daarnaast toch een open en eerlijk gesprek met je man. zal best heftig zijn, alleen dan heb je wel eerlijkheid. ga daarin ook professionele hulp zoeken.

heel veel sterkte met dit proces.

als je tijd heb voor online shoppen, waarom ga je niet paar uurtjes in de week werken?? heb je zoontje geen peuterspeelzaal ? of anders opvang, dan komt niet alles op je mans ze schouders terrecht , Aangezien je aangeeft dat je er verslaafd aan bent zal dit probleem niet 1 2 3 oplossen en met alle aanmaningen die je ga krijgen lijkt het me wel zo fair als je op ze minst een beetje bij kan dragen

“Ik ben verslaafd aan kopen. Det klinkt dramatisch…” Euh, nee dat klinkt helemaal niet dramatisch, dat is zo. Blijkbaar vind jij zelf dat je nog niet helemaal aan de kwalificatie voldoet.

Ik zou zeggen, ga zsm aan het werk en betaal zelf je schuld af. Een peuter van 3 kan best een paar dagen naar de opvang.

En geef je man de zeggenschap over de gezamenlijke rekening,want jij bent verslaafd en niet te vertrouwen. Als je laat zien dat je zelf al aan het werk bent met een oplossing zal je man misschien wel meer vergevingsgezind zijn.