Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
We zijn altijd op zoek naar nieuwe verhalen, zowel verhalen met een lach als met een traan! Heb jij iets unieks, bijzonders, of emotioneels meegemaakt? Iets unieks of ludieks? Wil je je bevallingsverhaal bij ons delen? Heb jij of je kind een (bijzondere) aandoening? Een dilemma waar je voor staat wat betreft de opvoeding? Of wil je juist een hele mooie gebeurtenis delen? Dit kan uiteraard ook anoniem! Stuur ons een email naar: [email protected] voor meer informatie.
Mijn partner had al een dochter
Ik ben nu negen jaar samen met Christian. Toen ik hem leerde kennen, had hij al een dochter: Jamy. Ze was pas twee toen hij en haar moeder uit elkaar gingen. Vanaf het begin hebben we ons best gedaan om er een warm en liefdevol samengesteld gezin van te maken. Inmiddels hebben Christian en ik samen twee dochters gekregen: Zoë van zeven en Noé van vier. Drie meiden dus, allemaal zó verschillend, maar toch ook echt zussen van elkaar. Het verloopt eigenlijk allemaal heel soepel – op één ding na: mijn schoonmoeder.
Mijn schoonmoeder vond het allemaal erg sneu voor Jamy
Vanaf het begin was mijn schoonmoeder zo dol op Jamy. Dat snap ik ook echt wel. Jamy is haar eerste kleinkind, en bovendien groeide ze op met gescheiden ouders, iets wat mijn schoonmoeder altijd erg heeft gevonden. Maar waar het in het begin misschien nog ‘schattig extra’ was wat ze voor Jamy deed, is het nu duidelijk: ze trekt haar voor. Overduidelijk. En daar kan ik zó slecht tegen.
Voor elk kleinkind een armbandje, maar Jamy kreeg een bijzondere
Een tijd geleden gaf mijn schoonmoeder alle kleinkinderen een armbandje voor hun verjaardag. Lieve bedelarmbandjes met hun naam erop gegraveerd. Mooi, hoor. Totdat ik zag dat Jamy’s armbandje van écht goud was, en die van Zoë en Noé van zilver. “Ach ja,” lachte ze toen ik er iets van zei, “die van Jamy had ik al veel eerder gekocht, toen ze nog klein was. En ja, die was iets duurder, maar dat maakt toch niet uit?” Nou, blijkbaar wel, want kinderen hebben dat heus wel door. Zoë vroeg er die avond nog naar. “Waarom is die van Jamy geler dan die van mij?” En later fluisterde ze: “Is Jamy belangrijker, mama?” Mijn hart brak.
Uitstapjes met Jamy, de rest mag niet mee
Nog een voorbeeld? Ze neemt Jamy regelmatig mee voor een ‘oma-en-kleindochter-dag’. Dan gaan ze naar de bioscoop, pannenkoeken eten of shoppen. Maar Zoë en Noé? Die krijgen hooguit een keer een ijsje als oma toch in de buurt is. Toen Zoë laatst voorstelde om ook eens met oma naar de bios te gaan, zei mijn schoonmoeder doodleuk: “Nee lieverd, dat is iets speciaals wat ik alleen met Jamy doe.” Pardon?
Ze steekt haar bewondering voor Jamy niet onder stoelen of banken
En als we dan iets als gezin doen, zoals een verjaardagsfeestje, steekt ze haar bewondering voor Jamy niet onder stoelen of banken. “Wat ben jij toch een knappe meid, en zo slim! Echt een voorbeeld voor je zusjes,” zegt ze dan, terwijl Zoë en Noé ernaast staan. Alsof zij er niet toe doen. Zoë voelt het. En ik voel haar verdriet.
Zoë voelt dingen feilloos aan.
Zoë is inmiddels zeven en een gevoelig meisje. Ze is niet jaloers, ze is verdrietig. Ze snapt het verschil. Ze kijkt naar haar oma met ogen die vragen: “Zie jij mij ook?” En dat doet pijn. Ik probeer haar te troosten, te zeggen dat wij allemaal evenveel van haar houden. Maar ik zie dat dat niet genoeg is. Want de enige van wie ze het nu wil horen, is haar oma. Noé is nog jong, maar ook zij zal het straks gaan voelen. Het is wachten tot zij het verschil ook begint te zien. En hoe leg ik haar dan uit waarom oma wéér alleen Jamy op sleeptouw neemt?
Christian verdedigt zijn moeder
Als ik dit bespreek met Christian, zegt hij dat zijn moeder een zwak heeft voor Jamy omdat ze maar de helft van de tijd bij haar is. “Ze voelt zich verantwoordelijk,” zegt hij dan. “Alsof ze iets moet goedmaken van haar jeugd.” Ik snap het ergens wel. Maar ik blijf erbij: dat is geen excuus om de andere kleinkinderen links te laten liggen. Zoë en Noé kunnen hier toch ook niets aan doen? Moeten zij dan maar genoegen nemen met minder aandacht, minder cadeautjes, minder liefde? Alsof zij er minder toe doen, alleen omdat ze níet de ‘zielige’ situatie van Jamy hebben? Ik vind het belachelijk. En ontzettend pijnlijk.
Ik wil mijn dochters beschermen
Ik heb het geprobeerd subtiel aan te kaarten. Dat het me opvalt. Dat Zoë zich gepasseerd voelt. Maar mijn schoonmoeder wuift het weg. “Ach, Zoë is gewoon gevoelig.” Of: “Ze moeten maar leren dat het leven niet altijd eerlijk is.” Alsof het geen kwestie van eerlijkheid is, maar gewoon van duidelijk voortrekken. Ik wil mijn dochters beschermen. Tegen het gevoel dat ze minder zijn. Tegen het idee dat liefde iets is wat je moet verdienen. Maar ik bots tegen een muur van goedpraterij en generatieverschillen.
Het allerergste? Ik weet dat ik dit niet op kan lossen
Ik kan oma niet dwingen om haar gedrag te veranderen. Ik kan haar niet verbieden om Jamy te verwennen – al zou ik het soms willen. Maar ik blijf luisteren naar mijn meiden. Ze troosten, ze serieus nemen, ze laten weten dat ze het waard zijn. Altijd. Maar diep vanbinnen blijft het knagen. Want liefde zou onvoorwaardelijk moeten zijn. Voor ál je kleinkinderen. En het verdriet in de ogen van mijn oudste dochter vergeet ik niet snel.
ANDREA
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
We zijn altijd op zoek naar nieuwe verhalen, zowel verhalen met een lach als met een traan! Heb jij iets unieks, bijzonders, of emotioneels meegemaakt? Iets unieks of ludieks? Wil je je bevallingsverhaal bij ons delen? Heb jij of je kind een (bijzondere) aandoening? Een dilemma waar je voor staat wat betreft de opvoeding? Of wil je juist een hele mooie gebeurtenis delen? Dit kan uiteraard ook anoniem! Stuur ons een email naar: [email protected] voor meer informatie.
Mijn advies.
Mijn moeders moeder was doller op mijn tante haar kids.
Weetje wat ik irritanter vond? Mijn moeder. Ze maakte er ruzie om terwijl ik er zelf geen last van had! Het heeft mij nooit geboeid. Snap mijn moeder wel maar had ook altijd zo iets laat los wat je niet kan veranderen.
Jaloersheid lijd tot meer ruzie en gedoe!
Geweldig Bibi,mooi dat je het gewoon hardop benoemd. Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar de reactie en of het ook verandering gebracht heeft.
Mijn moeder zei vroeger , Ans mag alleen mee als Bea ook mee mag. daarna werd ik nooit meer alleen meegevraagd.
leven en laten leven uiteindelijk zijn het je dochters die het los moeten laten. En jij ook. je hebt nou eenmaal niet de macht om ander gedrag af te dwingen, maar je mag het wel zeggen ook tegen je schoonmoeder. gescheiden ouders is niet een reden om je verheven te voelen tegenover je zusjes.. soms lijkt het winst maar is het eindstand alleen maar verlies.
Soortgelijke situatie meegemaakt. Ik benoemde het gewoon hardop, waar zij en de rest van de fam bijzat: Nee lieverd, oma is oud en trekt x voor. Gelukkig hebben we oma z ook nog. Daar is het wel gezellig.
Echt geen geduld voor hoor.
❤️
Geweldig Bibi,mooi dat je het gewoon hardop benoemd. Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar de reactie en of het ook verandering gebracht heeft.
Ik liep als kind in een beugel, mijn grootouders van vaderskant moesten mij ook niet. Wat ik nooit meer vergeet is dat zij met mijn nichtjes naar de dierentuin gingen.
Ik stond erbij toen zij dat tegen hen zeiden. Ik aan mijn moeder gevraagd of ik mee mocht. Prima als dat mocht van hen.
Nee want ze gingen niet voor gek lopen met die manke. Mijn moeder reageerde nou dan gaan wij toch ook saampjes weg.
Ik was 12 toen ik voor het eerst een cadeautje kreeg. Ik ben nu 66 wat heb ik hen gehaat
Twee van mijn nichtjes woonden in dezelfde plaats van opa en oma. Dat waren ook de oudste nichtjes. Mijn andere jongere nichtje en neefje en ik woonden op afstand. Mijn oudste nichtjes kregen ook altijd veel mooiere cadeaus en meer aandacht. Zelf vond ik dat oneerlijk, maar snapte wel waarom het zo was.
Waar het uiteindelijk toe leidt is dat opa en oma twee kleinkinderen hebben met wie ze een goede band hebben. Met de rest blijft de band matig. Eigen keuze…
wat een irritante bron,
lekker buiten de deur houden
Het wordt toch nooit leuk met deze oma, dan maar wegwezen.
Ik zou steevast kaartjes laten tekenen door Jamy, maar niet de andere 2, zelfde met cadeautjes of bloemen. Enkel nieuwjaarsbrief van Jamy, etc.
Als schoonmoeder erachter vraagt waarom ze niks krijgt van Zoë or Noé dan zeg je maar dat respect 2 kanten opgaat.
je hebt gelijk.respect moet can 2 ksnten komen. en sls oma naar de bioscoop is met haar. ga jij dan mrt u lieve schatten ook.
wat een misselijk mens, die schoonmoeder. ik maak beslist geen onderscheid tussen mijn kleinkinderen, 11 in totaal. en je man is een flapdrol, kom op voor je eigen kinderen en zeg waar het op staat. allemaal gelijk behandelen of niets meer.
ja maar het zijn alle 3 zijn eigen kinderen geloof ik
Je hoort het vaak dat oma ( gek genoeg zelden opa) een opvallende voorkeur heeft. Ook mijn moeder had dat bij één van mijn jongens.
Inmiddels ben ik al jaren oma en ik hou van alle zes de kinderen. In mijn hart is er één die wat meer losmaakt door extra zorg. Maar nooit zou ik dat laten merken aan de anderen. Kinderen groeien op liefde van alle mensen om hen heen. Gauw stoppen oma, met die onzin.
verschrikkelijk! ik had ook een oma die een enorm verschil maakte tussen mijn zus en mij ,
ik ben nu 55 maar voel nóg die “pijn” tolereer dit aub niet..veranderen doet ze niet, maar laat aan je kinderen merken ook aan de oudste dat je het niet oke vind.
idd dat mens zou ik niet meer willen zien smichtige bedoeling wat en kreng die schoonmoeder je man is ook en slappeling als je niet voir jou en je kinderen gaat jezus
Jou oudste dochter zegt het vandaag of morgen wel tegen je schoonmoeder. Oma ik kom niet meer je vindt mij toch niet leuk.
kijken hoe oma (schoonmoeder) dan reageert
klopt. Gaat vast gebeuren.
Als Jamy wat ouder is gaat het haar ook opvallen en zal ze waarschijnlijk oma hierop aanspreken
Ja. Vast. “Oma, wil je mij wat kleinere cadeaus geven?”
je kunt ook tegen je kinderen zeggen dat oma niet aardig is en haar verbieden nog langs te komen.
Je kunt je kinderen niet overal tegen beschermen.
Als het om mijn kinderen ging zou ik haar de deur wijzen en eerlijk zijn naar mijn kinderen.
Ik zou dat mens niet in mijn huis willen.
alleen ben meer niet alleen in een relatie, is het niet jouw moeder maar de moeder van je partner, is Jaimy niet haar kind naar van haar partner. als dat andere was kon ze er als moeder makkelijker en stokje voor steken.
dat gezegd hebbende, ik zou dus wel een enorme rel hebben getrapt bij mijn partner. dit tolereren zou voor mij een dealbreaker zijn denk ik. een sarcastisch, is het probleem ook direct opgelost, zijn de jongste meiden ook zielig. zucht, ik kan er niet bij, zo een oma.
bij ons werd de jongste enorm voorgetrokken, maar toch niet zoveel
Die aandacht van je schoonmoeder kun je niet afdwingen. Je kunt je oudste dochter wel bevestigen in haar gevoel van niet-eerlijk, lijkt mij. Voor Jamy is het ook niet goed. Nee, het leven is niet altijd eerlijk, maar hier is een oma die er voor kiest om niet eerlijk te zijn en dat is wel even wat anders. Ik zou bij de vader van je twee meisjes goed duidelijk aangeven wat het betekent voor iedereen. Hij zal zijn moeder moeten confronteren omdat al zijn drie dochters gevolgen zullen gaan hebben van haar gedrag.
deze oma was bij mij niet meer welkom, totdat ze inzag waar ze aan het doen is. tevens lijkt het mij dat er tussen vader en moeder ook een goed gesprek moet plaatsvinden
vreselijk voor je twee dochters
en je schoonmoeder vrezelijk mens en je man moet zijn moeder zeg alle drie de meisjes even veel aandacht geven en anders dat ze niet welkom is
Geef je eigen moeder met kerst een gouden ketting en schoonmoeder een zilveren..
En wel tegelijk geven..en vind ze t niet leuk..je had voor je moeder eerder gekocht..koekie van eigen deeg..
Raar verhaal, alsof een meisje van 7 weet dat goud minder waard is dan zilver. Moeder kan de situatie al helpen door het geen aandachr te geven in plaats van haar emoties over te brengen op haar kinderen. En bovendien is gelijk niet altijd eerlijk od noodzakelijk. Erg overdreven
Niet perse meer of minder, gewoon anders. Het kind vroeg waarom 1 geler was dan de andere.
Al had het omgekeerd geweest, het punt is dat Z en N niet hetzelfde krijgen als J.
Voor een kind van 7 is een armbandje een armbandje en goud of zilver slechts de kleur, niet het materiaal. Het is niet alsof ze ver verschil zien tussen een bedeltje van de Action en een juwelier.
ik wist dat mijn zusje voor getrokken werd ik was ook zo klein en ik wist donders goed dat ze duurder cadeau kreeg dan mij met haar verjaardag enz ik had het met vier jaar al in de gaten het was zo erg dat ze zelfs cadeau kreeg op mijn verjaardag maar als zij jarig was kreeg ik niks dus en trouwens ik wist toen ook al het verschil tussen goud en zilver
daar gaat het niet om dat ze de waarde weet ze ziet het kleur verschil tussen goud en zilver dat is normaal en begrijpelijk dat ze het dan vraagt zonder zich bewust van de waarde te zijn
“Dat is iets wat ik alleen speciaal met Jamy doe.” Wahaaaauuw..
als je man er niets van zegt zou ik het zelf doen, je kunt aangeven dat ieder kind hetzelfde verdiend qua cadeaus en aandacht, dat het je kinderen opvalt dat er verschil gemaakt word, wil ze niet veranderen zou ik samen met mijn kinderen nog eens goed nadenken hoe vaak je je gezicht moet laten zien. en precies zo behandelen als wat je schoonmoeder doet!
Wat jammer dat je man je geen steun geeft. Je kunt natuurlijk je schoonmoeder voor de keuze stellen, of ze gaat met alle drie op stap, of helemaal niet. Cadeautjes kun je teruggeven, als ongewenst. Of je bezorgt je eigen dochters een leuk uitje als je stiefdochter met je schoonmoeder weggaat.
Tja, en vervolgens krijgt de geïnterviewde het verwijt van haar stiefdochter, dat ze met haar eigen dochters wel naar de bioscoop gaat en met haar als stiefdochter niet.