
Chamara: “Tijdens het kinderfeestje van mijn dochter stuurde een ouder een erg naar appje”
Het houden van een kinderfeestje werd steeds ingewikkelder
Elk jaar was het weer zo’n gedoe: het kinderfeestje van mijn dochter. Wat ooit begon als vrolijk en onschuldig is langzaamaan veranderd in een bron van stress. Het begon met een paar kinderen uit de buurt en wat spelletjes in de achtertuin. Maar naarmate de jaren vorderden, werd het steeds ingewikkelder. Het ging niet meer alleen over wat we gingen doen of welk thema het feestje zou hebben. Nee, de moeilijkste vraag bleek elk jaar weer: wie nodigen we wel uit en wie niet?
In de kleutertijd waren de feestjes overzichtelijk
Toen mijn dochter nog in de kleuterklas zat, nodigden we het hele klasje uit. Lekker in het park en er bleven altijd wel wat ouders hangen om de kinderen mee in de gaten te houden. Iedereen kwam en het maakte niet uit wie er met wie bevriend was. Maar naarmate ze ouder werd, moest de groep die ze uitnodigde kleiner worden en kwamen er lastige keuzes om de hoek kijken. “Mama, ik wil alleen de meisjes uitnodigen,” zei ze dan. Prima, dacht ik, dat maakt het iets overzichtelijker. Maar zelfs met alleen de meisjes bleef er een lijst over van tien tot twaalf kinderen, en daarbinnen ontstonden nieuwe problemen.
Ik kreeg er buikpijn van
Want wie kies je dan wel en wie niet? En belangrijker: wie laat je misschien, al dan niet per ongeluk, buiten de boot vallen? Elk jaar weer zaten we samen voor de lijst met namen en probeerden we een selectie te maken. Maar altijd bleef het knagen. “Als we die uitnodigen, dan moeten we die ook uitnodigen, anders wordt het ongemakkelijk.” Het voelde voor mij serieus als een mijnenveld van sociale gevoeligheden. Ik kreeg er letterlijk buikpijn van.

Ik wil dat we niemand tekort doen
Mijn dochter vond het aanvankelijk allemaal niet zo’n probleem, ze wist precies wie haar beste vriendinnen waren en wie ze erbij wilde hebben. Maar voor mij lag dat een stuk ingewikkelder. Ik wilde voorkomen dat ik andere kinderen kwetste, of nog erger, hun ouders.
We besloten het klein en overzichtelijk te houden
Vorig jaar in groep 6 was de druppel. We hadden besloten om het bescheiden te houden en alleen vijf vriendinnen uit te nodigen. Een bewuste keuze, want met kleinere groepjes zijn de feestjes vaak leuker en overzichtelijker, er is meer budget per kind en de kans dat er groepjes ontstaan is een stuk kleiner. Ik merkte vooraf al wat twijfel bij mijn dochter: “Ik ben bang dat sommigen boos worden als ze weten wie er wel en niet komt”.
Ik kreeg een appje van een moeder van wie haar dochter niet was uitgenodigd
We hadden een gezellige middag gepland in een trampolinepark, en alles leek te verlopen zoals we wilden. Maar toen ontving ik een appje van een andere moeder. “Hi, ik hoorde van mijn dochter dat ze niet is uitgenodigd voor het feestje van jouw dochter. Ik ben benieuwd of er iets is voorgevallen tussen de meiden? Ik had eigenlijk verwacht dat ze ook uitgenodigd zou worden.”
Het voelde als een verwijt
Bam, daar was het. Een directe confrontatie waar ik zo bang voor was. Hoewel de moeder haar best deed vriendelijk te klinken, voelde het toch als een verwijt. Ik wist even niet hoe ik moest reageren. We konden nu eenmaal niet iedereen uitnodigen. Terwijl ik naar mijn scherm staarde, voelde ik het gevoel van stress weer opkomen. Wat moest ik zeggen? Moest ik me verontschuldigen? Een verklaring geven?
Ik besloot dat we het voortaan anders zouden gaan doen
Dat was het moment waarop ik besloot: dit doe ik mezelf en mijn dochter niet meer aan. De emotionele belasting van het plannen van een kinderfeestje, de druk om iedereen tevreden te houden, de angst om iemand buitensluiten, het was het allemaal niet waard. Uiteindelijk gaat het toch om de blijdschap van mijn dochter? Waarom maakten we het zo ingewikkeld?
Op deze manier is er minder stress
En dus, dit jaar geen kinderfeestje meer. In plaats daarvan mag mijn dochter één vriendin kiezen, en samen gaan we iets leuks doen. Misschien naar een pretpark, of naar de dierentuin. Er is dan geen stress over wie we wel en niet moeten uitnodigen. Het idee is om een gezellige dag te hebben, zonder gedoe. Gewoon een dag waarop mijn dochter geniet met haar beste vriendin, en waarbij ik me geen zorgen hoef te maken over andere ouders die me appen waarom hun kind niet is uitgenodigd.
Het voelt als een opluchting
Het voelde in het begin een beetje als opgeven. Alsof ik de druk van de sociale verwachtingen niet aankon. Maar nu, met de nieuwe aanpak, voelt het als een opluchting. Geen lastige keuzes meer, geen ingewikkelde dynamieken tussen vriendinnen, geen scheve gezichten van ouders. Alleen maar plezier en ontspanning, precies zoals een verjaardag zou moeten zijn.
Mijn dochter staat er helemaal achter
En het mooiste van alles? Mijn dochter is er helemaal blij mee. Ze is enthousiast over het idee van een ‘luxer’ dagje weg met haar beste vriendin. Geen gedoe, geen competitie over wie het leukste feestje heeft. Alleen maar pure blijdschap. Voor ons is dit de perfecte oplossing.
CHAMARA
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.