Blog- en vlogmagazine voor èchte ouders

Mijn VerhaalOuder​verhalen

Eva: “We hadden weer onenigheid: ‘De kinderen geen zakgeld geven is slecht voor hun ontwikkeling’, mijn man en ik zitten totaal niet op 1 lijn, wat nu?”

R
Door Redactie
15 juli 2025 6 min lezen 8 reacties
Ad

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen en kijk op de website: old.kidsenkurken.nl

We zijn altijd op zoek naar nieuwe verhalen, zowel verhalen met een lach als met een traan! Heb jij iets unieks, bijzonders, of emotioneels meegemaakt? Iets unieks of ludieks? Wil je je bevallingsverhaal bij ons delen? Heb jij of je kind een (bijzondere) aandoening? Een dilemma waar je voor staat wat betreft de opvoeding? Of wil je juist een hele mooie gebeurtenis delen? Dit kan uiteraard ook anoniem! Stuur ons een email naar: [email protected] voor meer informatie.

Ik wist al van tevoren: dit wordt weer gedoe…

Ik heb er lang over nagedacht of ik dit onderwerp thuis weer ter sprake zou brengen, want ik wist van tevoren: dit wordt gedoe. Maar het bleef me dwarszitten. Onze kinderen zijn nu 15 en 13. Twee heerlijke pubers, allebei met hun eigen interesses, vriendengroep en steeds meer behoefte aan zelfstandigheid. En daar hoort, wat mij betreft, ook financiële zelfstandigheid bij. Of nou ja, het begin ervan: zakgeld.

Ik leerde er juist van

Ik herinner me nog goed hoe belangrijk zakgeld vroeger voor mij was. Van die paar gulden per week leerde ik keuzes maken. Ga ik het nu uitgeven aan een nieuw tijdschrift, of spaar ik nog even door voor die mooie armband? Ik deed soms stomme dingen – mijn hele zakgeld in één keer opmaken aan zure matten – maar ik leerde daar juist van.

Hij vertrouwt ze niet met geld

Toen ik er een paar weken geleden weer voorzichtig over begon aan de keukentafel – “Zou het toch niet goed zijn om voor de kinderen een vast bedrag per week te doen, gewoon als oefening?” – kreeg ik direct ‘nee’ te horen. Geen twijfel, geen overleg, gewoon: “Nee. Ze zijn daar nog te jong voor. Ze verbrassen het maar aan onzin. Slaat nergens op.”

External image

Ik probeerde het rustig

“Maar dat hoort er toch een beetje bij? Juist nu moeten ze oefenen, fouten maken, iets vergeten, en leren sparen. Dat kan toch niet pas op je 18e ineens?” Zijn antwoord was duidelijk: “Als ze iets nodig hebben, kopen wij het. Als ze wat willen, kunnen ze het vragen. Waarom zou je ze zomaar geld geven waar ze geen verantwoordelijkheid mee dragen?”

Alles in potjes – behalve de ontwikkeling van onze kinderen

Mijn man is ongelooflijk goed met geld. Hij werkt in de financiële sector en leeft ook thuis met dezelfde discipline. Alles is overzichtelijk. We hebben een excell-bestand waarin alles staat: vaste lasten, boodschappen, verjaardagen, zelfs het jaarlijkse kerstdiner heeft zijn eigen begroting. En echt, dat is vaak heerlijk. Geen stress over geld, we komen nooit tekort, en ik hoef niet te twijfelen of er genoeg overblijft voor vakantie. Alles klopt.

Maar hierin zitten ook de nadelen

Want omdat hij alles in de hand wil houden, krijgen de kinderen dus geen ruimte om zelf te leren. Geen kleine bedragen, geen vertrouwen, geen ruimte om eens een fout te maken met geld. En dat voelt voor mij zó krom. Ik snap zijn punt: hij wil voorkomen dat ze het uitgeven aan snoep, TikTok-trends of een zoveelste sleutelhanger. Maar dan denk ik: Dat is toch júist de bedoeling van zakgeld?

Een goed gesprek verandert niks

Ik heb het geprobeerd. Aan tafel, in bed, tijdens een wandeling. Ik heb uitgelegd waarom ik dit belangrijk vind. Ik heb onderzoeken laten zien – ja, ik heb zelfs artikelen doorgestuurd over hoe zakgeld bijdraagt aan financiële verantwoordelijkheid op latere leeftijd. Maar hij bleef standvastig. Hij werd fel, boos, en zei telkens op hetzelfde toon:

“Ze hebben geen geld nodig. Ze moeten leren dat je geld verdient en niet zomaar krijgt. En als ze iets nodig hebben, zorgen wij er we ervoor als het echt nuttig is. Klaar.”

Maar het is niet klaar

Want ik merk aan onze oudste dat zij zich er ook ongemakkelijk bij voelt. “Mam, mag ik gewoon een keer iets kopen zonder het eerst te hoeven vragen?” vroeg ze laatst, terwijl ze haar zinnen had gezet op een tweedehands game via Vinted voor 10 euro. Ik vond dat pijnlijk. Ik wil haar leren dat geld keuzes betekent. Dat het op kan. Dat je moet wachten. Dat je soms spijt hebt.

En nu?

Ik weet het even niet meer. We botsen niet vaak over opvoeding, maar hierin staan we echt lijnrecht tegenover elkaar. En ik voel me een beetje alleen in deze. Alsof mijn zorg om hun financiële opvoeding wordt weggezet als ‘onzin’. Ik blijf erbij: zakgeld is geen luxe, het is een leermiddel. Een manier om ze te helpen straks zelfstandig en verstandig met geld om te gaan.

Alleen… wat nu, als je partner daar gewoon totaal niet in mee wil?

AVA

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen

We zijn altijd op zoek naar nieuwe verhalen, zowel verhalen met een lach als met een traan! Heb jij iets unieks, bijzonders, of emotioneels meegemaakt? Iets unieks of ludieks? Wil je je bevallingsverhaal bij ons delen? Heb jij of je kind een (bijzondere) aandoening? Een dilemma waar je voor staat wat betreft de opvoeding? Of wil je juist een hele mooie gebeurtenis delen? Dit kan uiteraard ook anoniem! Stuur ons een email naar: [email protected] voor meer informatie.

Ad

Reacties (8)

Deel je ervaringen en steun andere ouders die met vergelijkbare situaties te maken hebben.

Reactie plaatsen

Ad
E
Elisabeth
10 juli 2025

Vroeger op de basisschool kreeg ik zakgeld, 10 gulden per week, dat mocht ik vrij uitgeven, maar vaak ging ik met mijn moeder naar de stad en overlegde ik het wel met haar.
En toen ik naar de middelbare school ging kreeg ik kleedgeld 100 euro per maand, ik weet nog goed de eerste keer dat ik mijn eigen kleding heb gekocht, dat voelde zo speciaal.
Ik ben heel blij dat ik vanaf jonge leeftijd dit heb mogen ervaren, en vind dat ik nu nog steeds netjes omga met geld.
Ik vind de man in dit verhaal wel erg star, ik hoop voor zijn kinderen dat hij ze meer gaat vertrouwen.

D
Dakpanda
8 juli 2025

Valt mij enorm vies tegen dat man in de financiële sector werkt…. maar vervolgens hun eigen pubertjes niks ervan wil leren.

Juist omdat hij in die sector werkt is hij gelijk het meest aangewezen persoon om hun kinderen te leren hoe met financiën om te gaan.

Paar jaar geleden zag ik iemand op tv zeggen dat financiële opvoeding net zo belangrijk is als seksuele opvoeding.

Maar zo’n controle drang hebben dat je zelfs jullie kinderen ermee benadeelt is erg schadelijk. Ik zeg dit uit ervaring!

S
Suzanne
8 juli 2025

Spot is de woede van kleinzielig geesten.

A
Anoniem
7 juli 2025

13 en 15 is echt wel laat, nibud raadt inderdaad wat anders aan. Een bijbaantje is wel een goed idee van Lola, daar zijn ze oud genoeg voor. Wat vind hij daarvan? De controle willen houden is niet altijd goed, je kunt ze op hun 18e niet in het diepe gooien.

E
Ella
7 juli 2025

Oei, al pubers en nog nooit zakgeld gehad. Daar help je ze niet mee. Het werkt oneerlijkheid (mogelijk diefstal) en een boel frustratie in de hand. Verder leren ze helemaal niet met geld om te gaan. Als jullie geen geld hebben is het een ander verhaal maar uit dit verhaal lijkt dat totaal niet aan de orde te zijn.
De totale controledrang waar hier sprake van lijkt te zijn is doodeng en ik vraag mij ook af hoe ver uw man hierin gaat. Mag u wel zelf over het geld beschikken? of moet u ook alles verantwoorden? In geval van dat laatste is er een nare machtsverhouding.

L
Lola
7 juli 2025

staat je man eventueel open voor een ander soort gesprek? nu zijn jullie het gewoon lijnrecht niet met elkaar eens, maar deze controlezucht van uw man is wel heel star, daar zit mogelijk meer achter. hebt u hem wel eens gevraagd waar hij nou écht bang voor is? hen gevraagd hoe het komt dat hijzelf zo goed met geld kan omgaan? misschien is er een middenweg te vinden waarbij de kinderen worden betrokken in het inzicht in de inkomsten en uitgaven? laat ze eens meekijken in dat excellbestand. misschien kunnen jullie zo samen voor de kinderen een klein zakgeldpotje maken? waarbij ze begrijpen hoe hard er voor die centen is gewerkt en waar het allemaal nog meer aan opgaat, zodat ze die opvoeding ook mee krijgen. dat zou u nog eens kunnen voorstellen aan uw man. hij is zo goed maar ook heel erg rigide met geld, misschien kunnen de kinderen daar wat van leren. op je 15e mag je trouwens ook werken. misschien kan uw man de oudste helpen met een bijbaantje zoeken en dan haar zelf ook zo’n excell bestand laten maken voor haar eigen inkomen? dan delen ze al die kennis en ‘krijgt’ het kind het ook niet zomaar. voor de jongste een krantenwijk en ook een excellbestand. samen maandelijks kijken hoe het ervoor staat. zoiets? jullie hebben allebei een punt en zakgeld is alleen een luxe voor mensen met kinderen die geen halve cent kunnen missen. de meeste kinderen in Nederland krijgen op hun zesde al zakgeld. ik ben benieuwd naar de werkelijke reden dat uw man er zo vreselijk tegen is, het klinkt alsof er een diepe angst voor verlies van controle onder ligt.

C
Christa
7 juli 2025

Zeker, het hoort erbij! Als kind had ik zakgeld, dat heb ik eens dom uitgegeven aan een ding dat snel kapot is gegaan. Dat is leren!

S
suzanne
7 juli 2025

Wij kregen vroeger 50 gulden zakgeld per maand, in 1990. Ik vind dat wel normaal.
Het hoort wel degelijk bij de opvoeding. Daar kocht ik een mooi cadeau voor mijn beste vriendin haar verjaardag. Maar wij hielpen ook veel thuis. Dan is het toch ook leerzaam!
Jou man is wel dwars hierin.