Ik pas elke week op mijn kleindochter, maar het voelt steeds alsof ik op mijn vingers word getikt

Niet te geloven, dochter lijkt niet te begrijpen dat tussen oma en kleinkind een andere dynamiek is dan tussen overbezorgde en wel heel erg controlezuchtige dochter. oma heeft klaarblijkelijk geleerd dat je met kleine kinderen tolerant moet zijn. Dochter zou dat ook moeten zijn.

Ik begrijp het van beide kanten.

Als moeder zijnde ben je einde van de werkdag op en wil je niet dat je kids zodanig uit hun routine zijn dat ze ’s avonds laat vragen om eten omdat ze overdag niet goed gegeten hebben of ’s nachts onrustig slapen en steeds wakker worden omdat ze overdag hun middagdutje overgeslagen hebben, terwijl je de volgende dag er weer tegen aan moet en hun ook vroeg weer uit de veren. Ook hier blijft het een struggle, maar bespreken wij alleen de belangrijkste zaken zoveel mogelijk zonder oordeel zoals: duur en tijd middagdutje, tijd eten en of ze voldoende op hebben, evt. bijzonderheden. Als er fastfood zoals patat, pizza of pannekoeken is gegeten, wordt dat er extra bijgezegd, zodat de kids de volgende dag weer gezond bij moeder eten. That’s it.

Soms moet je er als moeder én oma doorheen, ik vertel mezelf maar dat wanneer de kinderen wat ouder zijn het allemaal wat makkelijker wordt, voor iedereen. Zolang ze klein zijn is er nu eenmaal een hoger zorgbehoefte. En heeft men geen respect voor een goede routine volgens de 3 R-en of er moeite mee wat (serieuze) gevolgen heeft voor het kind, dan toch nadenken over een goede opvang. En plezierige omadagje verkorten naar een paar uurtjes op de dag.

Als ik die Oma was, dan zou ik alle reacties en u verhaal, wat hier staat, uitprinten en aan u dochter geven.
dan zult u zien, dat de ogen open gaat van u dochter.
u zult een hele blijde Oma zijn.

““Ik ben gewoon heel precies,” zei ze toen. “Ik wil graag dat alles gaat zoals ik het wil.””
De enige manier om alles precies te laten gaan zoals zij het wil, is als ze alles zelf gaat doen. Dan zal ze erachter komen dat ook dat een illusie is.

het is goed van de dochter dat ze op haar kleine let dat ze alles krijgt wat ze NODIG heeft. maar het is je eigen moeder, die jou al opgevoed heeft waarom zou je denken dat je moeder dat niet met haar kleinkind zal doen. en zoiezo moet het niet een leuk oma bezoekje z’n, mijn moeder zei altijd ja sorry nina maar je Kids gaan lekker even dagje plezier hebben bij oma is het niet allemaal zo strikt dat was bij mijn oma ook niet, en ja tuurlijk was ik het niet altijd eens met me moeder over hoe ze het aanpakte maar ja dan had ik me dochter mr naar de opvang moeten brengen of een oppas moeten betalen ervoor dan kan je eisen stellen. maar je moeder doet het al gratis, zij haalt haar plezier er ook uit. gun het ze even lekker los te zijn en weer kind. want de regels tegenwoordig rond om Kids dit moeten ze dat moeten ze jeetje ze moeten kunnen genieten van hun leven en ontdekken. en structuur is belamgerijk maar ook is het belangerijk dat je kind leert niet overal is het zoals thuis andere mensen zijn anders en soms kunnen dagen anders lopen dan anders of onverwachts iets veranderen.
dus zo ga je ook wel een les voorbij denk ik die je kind had kunnen leren.
Er is niet altijd alleen mr structuur, en dingen kunnen anders lopen, dat kunnen ze maar beter al jong leren anders word later nog een klap voor ze en weten ze niet hoe ze daarmee om moeten gaan.

Lieve Mieke,

ik vraag me af of hetgeen waar het om gaat de ‘liefde van oma aan haar kleinkind’ is, voor u misschien wel, maar voor uw dochter? als u uw dochter een prima veilige liefdevolle jeugd heeft gegeven, en misschien nog wel meer dan dat, kan ik me voorstellen dat waar het voor u dochter omgaat de relatie is van moeder naar dochter, van u met haar. zelf moeder worden is zo’n rollercoaster, het is empowering maar ook zoveel onzekerheid, en de familierollen veranderen zo ontzettend- dat het voor mijzelf voelde alsof ik mijn eigen moeder verloor. mijn moeder/oma wil alleen maar oma zijn en door mijn goede bedoelingen voor mijn kind niet te erkennen als ik mijn kind los laat voor een dag oppas (structureel in de week toch een behoorlijk percentage van zij leven), bevestigde ze dat alleen maar. mij goede bedoelingen zijn 100% liefde voor mijn eigen kind, en je kind loslaten is het moeilijkste wat er is, dat weten we allemaal vanuit ons moedergevoel. Waarom snapt mijn bloedeigen moeder dat niet, en krijg ik daar geen steun voor? dat is wat ik mis als dochter die haar kind echt wel toevertrouwd aan haar eigen moeder..

Uiteraard begrijp ik dat ouders bezorgd zijn om het welzijn van hun kind xen graag weten hoe hun dagje was. Je wil een vinger aan de pols!
Maar er zijn grenzen.
Als alles moet op jouw manier MOET JE HET ZELF DOEN!
Als je de oppas van je kind niet vertrouwt ben jij diegene die jouw kind doet bij iemand die je niet vertrouwt en leg je de verantwoordelijkheid daarvoor bij die ander. Nogmaals, vertrouw je alleen jezelf DOE HET DAN ZELF.
Hoe egoïstisch kan je zijn dat je je eigen ding wil doen, de zorg voor je kind doorgeeft VOOR JEZELF en dan ook nog eens vindt dat de ander jouw eisen en wensen moet respecteren en verslag moet uitbrengen. Voor JOUW gemoedsrust. Zonder 1 moment stil te staan bij wat je de oppas aan doet. Laat staan je kind…
Dit is ongezond, egoïstisch ouderschap.
Alles draait hier om JOU! Wat jij wil, eist, voelt….
En je misbruikt je kind en de oppas om je eigen gemoed te sussen. Het kind en de oppas zijn hier van onderscheidt belang en dat is eerlijk gezegd huiveringwekkend.
Dit belooft niet veel goeds voor de toekomstige opvoeding als je nu al de ganse omgeving en het welzijn van het kind opoffert voor je eigen gemoedsrust en denkt dat enkel volgens jouw wetten en eisen een kind gelukkig kan zijn en goed verzorgd
En dan zijn kinderen ongelukkige onzekere pubers. Gans de tijd onder het juk van een emotioneel eisende ouder die enkel wantrouwen naar anderen heeft gestimuleerd, zichzelf de beker van beste moeder heeft geschonken, voorbij is gegaan aan de emotionele noden van haar kind en oma en zo een onzekere puber heeft gecreëerd en een ongelukkige oma.
Verborgen emotioneel misbruik.
En dan moet de puber in therapie en stellen ze rebels gedrag of sluiten ze zich op.
En wederom begint de klaagzang van de moeder die het toch zo goed heeft bedoeld en gedaan.
Zonder te beseffen dat ze steeds haar gemoed en welzijn op de voorgrond heeft gezet en dit zelf gecreëerd heeft.
Wordt wakker! Je kind is een uniek persoon EN NIET JOUW EIGENDOM!
Zet je kind voorop, geef vertrouwen, laat zijn! Nee jij weet het niet best en neen jij bent NIET de beste moeder op de wereld. Dat is iedereen en niemand. CONTROLE IS GEEN LIEFDE, CONTROLE IS ZELFLIEFDE….
RELAX en vind jezelf wat minder belangrijk. Iedereen, ook en vooral de toekomst van je kind en het welzijn van oma zal er wel bij varen!

jij moet blij zijn dat jou dochter kan bij haar oma zijn!! een stukje van jou, iemand waar zij met zo veel liefde de hele dag doorbrengt!! jou moeder heeft ook zo met jou vroeger gedaan toch?? wie kan beter op zijn kleinkinderen zorgen dan jij eigen moeder??? niemand!!ik deed het ook,met twee en nog steeds vragen ze, wanneer komt oma weer bij ons slapen?? nu is minder, zij zijn wat ouder en gaan naar school, maar als ik nog een keer ga naar hun huis, wordt het echt feest!!! en mijn eigen kids zijn super blij dat ik er nog ben!!! jij moet niet zo egoïstisch doen, ooit zou jij spijt van hebben!!!!

Ik zou je graag een ander perspectief laten zien, je meenemen in de mijne, misschien geeft dat nog nieuw inzicht? Ik ben precies zo’n dochter met instructies, die ook controle vragen stelt als ik thuis kom en mijn ouders en zoontje weer zie. Mijn ouders passen een dag in de week op. Wij laten mijn ouders oppassen omdat we het mooi vinden voor hun band, niet om financiële redenen. We hadden een moeilijke start met ons kindje, hij had erg last van reflux klachten en ik kreeg een postnatale depressie. In die tijd heb ik voor mijn kind gezorgd en nauwlettend allerlei methodes gevolgd om te zorgen dat hij zo min mogelijk klachten had. Ik vroeg mijn ouders ook dit zoveel mogelijk op te volgen, maar soms gingen ze daar erg losjes mee om met redenen als ‘jullie zijn toch ook goed opgegroeid’ / ‘oma en opa willen verwennen’. Dan zag ik mijn kind aan het einde van de dag, met te weinig voeding op of oververmoeidheid, dat vond ik moeilijk. Ik werd daardoor steeds benauwder om mijn kind bij mijn ouders achter te laten, mijn moeder werd steeds benauwder omdat ik nog meer ‘controle politie’ speelde. Uiteindelijk zei mijn moeder er wat van en dat hielp. Ze legde me uit dat het haar onzeker maakt en het oppassen daardoor ook minder leuk is. Dat wilde ik natuurlijk niet voor ze! We hebben het uitgesproken, ik ben daardoor milder geworden en laat ook dingen makkelijker varen. Ook bespreken we eerst de leuke dingen als ik terugkom, en als ik nog iets wil weten dan probeer ik de vraag wat neutraler te stellen. Misschien heeft je dochter net als ik de onzekerheid als moeder of alles wel goed gaat met je kind, en zegt dit meer over haarzelf dan over jou. Als je samen het gesprek aangaat en elkaar echt wil begrijpen, dan kom je een heel eind heb ik gemerkt 🙂 ik gun jullie dat ook!

Jammer dat er dames zijn die vergeten dat oma ook kinderen heeft groot gebracht zijn die dan zo slecht terechtgekomen? Blijkbaar niet want anders hebben ze geen gratis oppas nodig en bij oma zijn geen opening of sluitingstijden wanneer het hen uitkomt. Wat zullen dat een “perfecte” moeders zijn,. ze moeten wel werken om hun hoge eisen te kunnen betalen, stel die eisen bij dan kunnen ze zelf voor hun kind zorgen en dan mag oma echt oma zijn zonder dat ze zo behandeld wordt door eigen kind.

Bezint voor ge begint… Blijkbaar lezen nogal veel oma’s hier mee ofzo. Als je je dochter zo gaat toespreken als men hier wil ga je er echt niet uitkomen en krijgen zowel jij als je dochter niet wat jullie willen.

welkom in de kinderopvang! gelukkig is dit maar 1 ouder! Ik heb er 60! allemaal met hun eigen eissen-lijstje

men moet eens ophouden om de controle overal op te willen hebben. bij opa en oma mogen er andere regels en gewoontes zijn, dat kan een kind perfect begrijpen en daar wordt hij of zei echt niet slechter van. en dat je daar dan even een dagje last van kan hebben als ouders omdat ze uit hun ritme zijn, ja boeie, dat hoort er nou eenmaal bij, dat is ook iets wat ouders van nu niet meer willen accepteren. Oh al die prikkels… misschien moeten we ons weer eens realiseren dat we het gewoon te druk in het leven hebben, en iets minder gas erop. iedereen klaagt, maar doet er ook gewoon aan mee

Wat een geweldige ons ben jij. Mijn vader en moeder hebben veel op onze kindjes gepast. Ze bleven daar wekelijks slapen.

Onze afspraken waren precies andersom. Wij hadden het volledige vertrouwen in hun. Zij bepaalde de regels als de kinderen bij hun waren. Daar waren ze heel duidelijk in. En indien wij ons daar niet in komen vinden helemaal goed, maar dan moesten we ook maar een andere oplossing zoeken.

En natuurlijk is er wel ooit wat gezegd. Oh hier en nou ja daar. Maar of je vertrouwt je moeder of je regelt het zelf. Maar oma en is oma en die doen oma dingen. Lekker vinden doen!

blij zijn dat er een oma is ..die kan.. en dolgraag wil oppassen …zou willen dat de mijne nog in leven was …weet dat ze ook niet de perfecte oppas zou zijn maar zou willen dat ze ze alleen maar kon zien en meemaken…neem aan dat dochter lief ook niet haar hele leven bij mama blijft wonen. .een goede start geven is fijn maar doorslaan in de opvoeding werkt averechts.
en als je het dan anders wil moet je inderdaad thuis blijven of een oppas betalen naar wens…en ook daar zal je de controle niet over hebben …tenzij je ze 24/7 in de gaten houd en belt als er iets misgaat …want zelf moeder zelf zal niet elke dag hetzelfde structuur kunnen hebben …er gebeurt in elk leven wel iets onverwachts…lijkt me een hele dagtaak om zoveel controle te willen behouden…zeer vermoeiend …zowel voor het kind als de ouders ..en de oma helaas.
het is maar waar je waarde aan hecht …aan een liefdevolle gezellige beschikbare eigen oma …of de geobserveerd controle uitoefenen ?

Zelf pas ik ook wekelijks een dag op de kleinkinderen. Ze krijgen verse, gezonde maaltijden en tussendoortjes, ik geef ze alle verzorging die ze nodig hebben, tot een badje toe, en vooral heel veel aandacht en liefde. Ik hou mij zoveel mogelijk aan hun gewoontes van thuis, tijdstippen van dutjes, zindelijkheidstraining, enz… Toch heb ik één stelregel: bij ons thuis zijn onze regels van toepassing. Als onze kinderen zich daar niet in kunnen vinden, dan zoeken ze maar een andere oplossing. Maar tot hier toe gaat het goed, al bijna 8 jaar nu. De kleinkinderen leren heel snel wat er bij ons mag en thuis niet – of omgekeerd. Want ik ontdekte ik al wel dat de regels die ze thuis hanteren, ook niet altijd strikt gevolgd worden. Ze mogen als peuter bijvoorbeeld weinig of niet tv kijken… tot je merkt dat daar thuis ook regelmatig tegen gezondigd wordt. Ik heb zelf mijn 3 kinderen groot gebracht – met vallen en opstaan – en ze zijn alle 3 goed terecht gekomen – met hun gaven en fouten. Ik weet dus dat ik het niet zo slecht doe , en, oma van Lois, dat weet u van u zelf ook. U hoeft zich niet onzeker te voelen. Zo lang de kleinkinderen graag komen en ze niet elke keer onhandelbaar zijn na een dagje bij oma, kunnen hun ouders er van op aan dat ze goed verzorgd worden.
Blijf vooral genieten van je kleindochter en schud die onzekerheid van je af, want je doet het heel goed!

Ik ben het 100% eens met Angela!! Mijn moeder heeft ook opgepast maar dit werkte ook niet. Ze trok volledig haar eigen plan en dat is helemaal prima als het werkt. Maar dat werkte dus niet. Ze liet ze vaak smiddags niet slapen waardoor ze savonds helemaal overprikkeld waren. Ook zeiden we bijv. dat ze niet met de loopfietsen naar de winkel moest gaan. Onze dochters gaan als een stel ongelijke projectielen op die loopfietsen. Dus toen tand door de lip en de ander lag bijna onder de auto. Daarnaast nam ze elke donderdag speelgoed voor ze mee. Dat is super lief maar elke week is echt teveel. We willen ze niet mee geven in de opvoeding dat ze elke week zomaar cadeaus krijgen.
Ook vroeg ik een keer of ze niet op de zolder wilde spelen met ze omdat daar cadeaus lagen voor hun verjaardag. Gaf ze ook geen gehoor aan. Dus toen we savonds beide thuis kwamen wisten ze te vertellen welke cadeaus ze zouden krijgen, erg jammer.

En dat ze vraagt hoe laat ze hebben gegeten en geslapen is doodnormaal vind ik! Op een dagverblijf vertellen ze dat ook aan je. Het zijn vragen over je eigen kind, als dat nog niet eens mag dan weet ik het ook niet meer. Dus oma’s voel je niet zo snel aangevallen :). Als jij vroeger je kind bij iemand zou achterlaten dan zouden jullie ook willen weten hoe de dag is gegaan toch

zeg tegen jouw dochter dat als ze een betere oppas kan vinden, vooral doen. ze is wrs een typische millennium moeder die denken dat perfectie het ultieme doel is. Helaas een liefdevolle oma is goud waard voor elk kind. Waardering voor haar moeder zou haar sieren. Laat je niet onzeker maken.

Het je stil houden klinkt erg ongezond en het gaat niets brengen, alleen narigheid voor jezelf. In mijn ogen is het echt niet oké, zoals je dochter met je omgaat en dat is heel goed af te lezen aan jouw reactie daarop. Mijns inziens is het van belang, om je grens te bepalen (en je niet zo respectloos te laten behandelen). Het dient niemand, om dit te dulden. Als je moeite hebt, om dit te communiceren, dan raad ik “geweldloze communicatie” aan. Laat je helpen door iemand die daarin thuis is, om dit op te lossen tussen jou en je dochter, zodat er ruimte komt, om te genieten. Wederzijds, jij van je kleinkind en je dochter van jou, hoe fijn jij op haar dochter past.
Veel succes ermee, ik wens jullie het beste.

Zeg gewoon, “in Oma,s huis gelden Oma,s regels”.

Als deze deze dochter haar kind naar het kinderdagverblijf moet brengen dan kan ze ook niet al haar opvoed eisen daar neerleggen en zal zij zich aan het beleid van het kinderdagverblijf moeten houden. laat Oma lekker Oma zijn en blijven!
wat heb ik dan geboft met mijn dochter, ik mocht gewoon echt altijd Oma zijn en heb nooit commentaar gehad als de kleinkinderen bij me waren…..er was allen maar dankbaarheid van beide kanten!

Je dochter is goed terecht gekomen een baan en een mooie dochter..Van wie heeft ze die kansen gekregen? Door haar opvoeding.
Van de lieve oma die nu niets goed doet..
Ik herken het en heb voor mezelf gekozen.
Helaas geen contact meer met mijn zoon en schoondochter omdat ik ook geen zin had in regeltjes en gepreek….Mijn ervaring als je precies doet wat dochter of schoondochter wil dan ben je goed…De vraag is ben jij jezelf nog wel als mens of oma..in mijn ogen ben je een topper maar kies voor jezelf..het leven is te kort voor dit soort kwesties.
Liefs van een andere oma.

uw dochter wilt dat t precies zo gast als zij dat doet nou sorry misschien met heel veel dingen maar niet met alles en als t niet bevalt zoek dan n crèche. uw dochter mag blij zijn in deze bevoorrechte en luxe situatie te zitten echt waar. uw dochter heeft moeite met t feit dat ze ziet dat uw kleindochter t enorm naar haar zin heeft bij oma ze is jaloers dat haar kleine t ook naar haar zin heeft bij oma en dat ze blijkbaar veel mist en omdat oma veel met kleintje doet wat uw dochter zelf niet eens doet. ik ben zelf oma en oma’s zijn er ook om te verwennen hoor uw dochter moet geen politieagente spelen voor die ene dag per week. geniet van uw kleindochter uw dochter moet even gewoon doen.

Dochters en zonen moeten zelf hun kind opvoeden of naar een crèche brengen als ze geen ruimte in het werk hebben. Dan kunnen opa’s en oma’s gewoon opa en oma zijn en geen opvoeders met handen en voeten gebonden. Is mij ook gelukt destijds, zelfs toen ik het alleen moest gaan rooien.

Heel bijzonder alle reacties tegen de dochter. Dat oma kinderen heeft groot gebracht betekent niet dat alles wat toen gebeurde dus altijd maar goed is geweest. Roken/ drinken/ zonder gordel in de auto etc etc was toen erg normaal, daar hebben we inmiddels ook van geleerd. Tijden veranderen en het is niet meer dan redelijk om opa/ oma mee te nemen in wat je verwacht en welke routine het beste werkt, ook met de rest van de week in het achterhoofd. De reden dat dochter dit allemaal wil weten is omdat het lastig zat is om je kind bij wie dan ook, ook je eigen moeder/ schoonmoeder achter te laten, om zelf te moeten gaan werken. Oma heeft misschien een hele leuke dag gehad, maar mama zit misschien wel met een ziek kind (niet goed aangekleed bij buiten spelen in de regen, ondanks griepje toch een erg drukke dag bij oma etc. ) en mag daar de rest van de week mee dealen. Dit is mijn ervaring geweest en maakt dat ik toch erg huiverig ben om mijn schoonouders op ons tweede kindje op te laten passen. Mijn schoonmoeder is hierbij niet eerlijk geweest over haar mentale toestand tijdens oppassen van de eerste en heeft daardoor erg onverantwoorde keuzes gemaakt, waardoor ik het vertrouwen verloren ben. Zeker mbt oppassen op een klein baby’tje.
Tuurlijk is het erg fijn als (schoon-)ouders willen en kunnen oppassen, maar ik kan het me niet veroorloven om tijdens mijn werkdag continu bezig te zijn met wat oma nu weer heeft bedacht om te doen (met een dreumes naar de bibliotheek in een serieuze storm) met mijn kind. Ik betaal liever een uiterst geschikte en bekwame gastouder om op mijn kind te passen (die ik kan instrueren) dan dat ik mezelf moet overleveren aan een oma met bewijsdrang

wat fijn dat hij en je kleindochter zo genieten van alle leuke dingen. Maar als je dochter zo belerend doet, zou ik vragen of ze twijfelt aan jouw manier van de invulling van de dag. En dat ze anders echt een andere oplossing moet bedenken. veel succes en laat je niet gek maken!

Lieve oma,

Praat met uw dochter over uw gevoelens en vertel dat het u pijn doet. Dat het u kwetst. Exact vertellen wat u dwars zit. Mocht ze u dan begrijpen, dan kan zij zich aanpassen.
Zij vertrouwt u sowieso, anders zou zij haar kind niet bij u laten.
Mocht zij moeilijk doen en kritisch blijven, dan hoe hard het ook klinkt, niet meer oppassen. U kunt dan ook aangeven dat u de band tussen haar en en uzelf goed wilt houden en dit kan bijdragen aan een oplossing.
In ieder geval, wat u ook beslist, de band tussen oma en kleindochter moet blijven en mag er niet onder lijden. Succes ermee.

Hallo lieve oma/ moeder,

Wat is het heerlijk om oppasoma te zijn en je kleindochter een dagje bij je te hebben.
Heerlijk om je dag in te vullen met vaak alleen maar leuke activiteiten.
Ook ik weet wat het is, maar ook ik liep tegen het humeur en de regeltjes van onze schoondochter aan.
Eerst was er nog een dankjewel en een glimlach.
Maar namate de tijd verstreek was er nog nauwelijks een woord van waardering.
Er was echter steeds vaker een woord van negatief commentaar, ik mocht geen kleding in de was doen na een ongelukje, kocht ik iets dan werd dit niet gewaardeerd, nooit meer een bedankt dat je er bent.
Ik werd letterlijk na haar werkdag de deur uitgekeken.
Onze zoon bedankte mij wel.
3 en een 1/2 jaar opgepast en toen was het klaar.
Onze zoon verhuisde naar de geboorteplaats van zijn vrouw met zijn gezin.
Onze schoondochter bleek enorm heimwee te ervaren.
De onderliggende reden van haar gedrag en zo jammer dat ik dit te laat heb opgemerkt.
Natuurlijk heb ik haar vaak uitgevraagd, geprobeerd hulp aan te bieden, een luisterend oor geboden etc.
Maar uiteindelijk heb ik losgelaten.
Het is goed zo.
De kleintjes zien nu vooral de familieleden van haar kant.
En wij zien onze 2 kleinkinderen ongeveer om het weekend.
Dan komt het gezin bij ons en geniet ik van die mooie kindergezichtjes, die lachjes, hun enthousiasme, ontelbare keren oma, oma…, hun verhaaltjes, het voorlezen voor het slapen gaan etc etc.
Kortom ik geniet intens wanneer ze er zijn♡
Maar ook van mijn zoon en schoondochter♡

Bij mij gaat het ook zo.
Heb zo’n verdriet van.
Het is zo’n schattig meisje en zorg zo graag voor haar, maar loop erg op mijn tenen en wordt er erg onzeker van.
Doe wat hun willen en ben super blij als ze weer komt.

mevrouw u bent een heel goede oma. jammer dat u dochter zo kortzichtig is. laat haar betalen als zij denk dat u het niet goed doet. ik vindt u een geweldige oma.

Ik hoop van harte dat uw dochter dit soort gesprekken niet voert in het bijzijn van haar dochtertje? Het effect op dat kleintje is schadelijker dan een keer tegen haar lieve oma in slaap vallen ipv in haar bedje! Dát zou ik haar zeggen in een door u ‘aangevraagd’ gesprek. U beiden wilt het beste voor de kleine. Leef dat voor, in welke vorm ook en maak afspraken daarover. Lukt dat niet, dan is het beter, hoe pijnlijk ook, het oppassen te stoppen en zoekt uw dochter een ‘betere’ oplossing voor háár probleem. Als moeder van haar mag u haar best die grens stellen in het belang van haarzelf en haar dochter.

Hallo lieve oma van lois
Mijn. Motto voor u is
Geen discussie ,meer aan gaan
Zeg gewoon ik ga er niet op in
Kijk naar lois ze is happy binnen gekomen en gaat happy naar huis
Dit is wat het is
Laat je niet meer uithoren
Als ze dan nog doorgaat met vragen
Zeg je meid doe dit met liefde ,als jij het beter kan prima
Je mag haar brengen maar wil niet meer ondervraagd worden
Denk bij je zelf de woorden
EN IK DAN
IK VIND DAT U EEN GOEDE OMA BEN WAT IK LEES
EN ALS U DOCHTER DAT NIET VIND
JAMMER DAN
KOM VOOR U ZELF OP
IEDERE KEER ALS U DINGEN TERUG ZEGT HEEFT U DOCHTER U NAMELIJK
WIE LEID WIE,
Het enigste waar u antwoord op geeft is het is vandaag heel leuk geweest en we hebben een leuke dag gehad
Meer niet
Succes

De oplossing is kort en bondig: als je dochter weer een kritisch vragenvuur op je uitstort zeg je: ga zelf op je kind passen en stop met werken als je het allemaal beter weet of zoek een dure, professionele oppas en daarachter aan: hoe denk je dat jij zo goed opgegroeid bent?

Als je dochter het precies zo wil zoals zij het wilt dan stopt ze met werken en dan mag ze het zelf gaan doen. Punt uit!! Als oma stop je er alle liefde en zorg in en als dat niet goed genoeg is dan niet.

De kleinkinderen van mijn tweede man, ze zijn geweldig! En wat genieten we ervan. Twee van zijn kinderen hebben daar het volste vertrouwen in, dan is het genieten voor iedereen. Ouders genieten dat wij en hun kinderen het leuk hebben met elkaar. Helaas is een andere zoon zeer kritisch op ieder stapje wat we zetten en alles wat wij doen. Met zijn vrouw. Het niet vertrouwen zit bij hun. Ze krijgen stress van het oppassen. Die kinderen hebben we al jaren niet meer gezien, zij houden de deur dicht.
Ik maak altijd veel foto’s en video’s, daar geniet iedereen van. Juist die informele momentjes zijn zo waardevol en waar het om draait. wederzijds respect, vertrouwen en bewondering. Ouders zien die snoetjes van hun kinderen en weten en voelen dat het goed zit. Tip maak leuke foto’s en vraag of je dochter wat afstand wil nemen en bezig zijn met wat ze doet wanneer ze haar kind aan jou toevertrouwd.

uw dochter moet even normaal doen. De manier waarop ze met u omgaat is zeer respectloos. Als alles op haar manier moet, laat haar dan een peperdure nanny huren waar ze al haar eisen en wensen kan afvuren. Ze mag in haar handen knijpen met zo een liefdevolle en zorgzame oma.

uw dochter moet even normaal doen. De manier waarop ze met u omgaat is zeer respectloos. Als alles op haar manier moet, laat haar dan een peperdure nanny huren waar ze al haar eisen en wensen kan kan afvuren. Ze mag in haar handen knijpen met zo een liefdevolleen zorgzame oma.

jaaa
maak dan filmpjes van alle leuke momenten en laat het je dochter zien!

Ik had het met mijn neefje en nichtje. Ik ging ook oppassen als hun Tante maar hun moeder gedroeg zich als een pedagoge. Zij vind dat hun zich niet vies mogen maken. Ik heb zelf twee zoons die van mij dat mogen. Kinderen moeten kunnen spelen en kan je speelkleding geven. Ik vind het nogal echt bekrompen. Het lijkt wel alsof zij de koningin is. Nou, ik zou zeggen trek het je niet aan. En die dochter van je moet niet zeuren.

wat boft je kleindochter met zo’n lieve oma.geniet vooral van het kleine wondertje,je dochter groeit vanzelf wel in de moeder rol en word wat zekerder van zich zelf zodat ze begrijpt dat met een klein kindje het niet altijd zo is dat alles precies gaat zoals je t wil.ook al ben je zo precies.je kleindochter geniet lekker dat het bij jou gezellig is👍😃

probeer je eigen onzekerheid te overstijgen door te schakelen tussen de omarol en de moederrol voor je dochter. Blijkbaar heeft ze zelf al door dat ze alles zo precies wil en moeite heeft om de controle los te laten. Ondertitel haar gevoel als ze begint met haar vragenvuur. ‘ lastig he, als je je kind zo n dag niet bij je hebt’ ‘je hebt haar vast gemist’, ‘ingewikkeld he als je het eigenlijk zelf wil doen, maar toch ook anderen nodig hebt omdat je moet werken’.
Daarmee leg je het op een steunende manier terug bij je dochter en wordt je misschien wat minder geraakt door de inhoud van haar vragen omdat je het zelf wat meer van bovenaf kunt bekijken vanuit je eigen moederrol richting dochter met onzekerheden.

jij doet het schitterend. je kleinkindje is gelukkig en blij als ze bij jou is. geniet daarvan. en als jou dochter vind dat jij het niet goed doet ivm met haar ‘regeltjes’….nou dan moet ze zelf maar op haar kind passen. het is makkelijk om steeds maar kritiek te hebben op iemand anders he. je niet laten kleineren hoor. jij doet het echt heel goed. ik vind ook dat jij als oma je niet moet gaan bewijzen tegen over jou dochter…gewoon s’avonds je kleinkindje meegeven met alle mooie momenten in je hoofd. als er met haar niet te praten valt waarom zou jij dan moeten luisteren?

nieuwsflits: met kinderen gaan de dingen zelden zoals je wilt of had gepland.
gewoon fijn volhouden oma, je doet het prima! hierboven genoeg goed advies gelezen , jullie komen er vast wel uit samen.

dag lieve oma

Ik zou er veel voor over hebben om zo’n lieve oma voor mijn kids te hebben. Helaas worstelt hun oma net hun beperkingen en haar eigen negatieve jeugd.

U doet het geweldig en geeft uw kleindochter onvergetelijke herinneringen. Misschien kan het kruisverhoor voortaan voorkomen worden als u in een schriftje de dingen opschrijft die uw dochter graag wil weten: hoe laat gegeten en wat, hoelang geslapen en hoelaat, buiten geweest om….uur. Zo deed onze gastouder het ook en dan hoefde ik bij binnenkomst alleen maar naar mijn gelukkige kinderen te kijken.

En zit er dan een vlekje op de jurk? Meteen bij binnenkomst melden: oja, er zit een vlekje op haar jurkje maar we hebben héérlijk geverfd, kijk eens wat een mooi kunstwerk….

u haalt uw dochter de wind uit de zeilen, behoudt uw geluk en ik denk ( hoop) dat na een paar weken – als u elk verslagje afsluit met ‘ ze heeft enorm veel gelachen en plezier gehad’ of ‘ze vindt het heerlijk om bij oma dit of dat te doen’ – dat uw dochter het nog wel gaat snappen.
Elke moeder is onzeker en daar komt missch haar gecontroleer vandaar maar haar starheid ontneemt plezier. Zij is onder uw moederschap ook een mooie volwassen vrouw nodig, ze moet alleen even gaan inzien dat u haar dochter net zo lief heeft en het beste geeft

Deze vind ik altijd mooi. Empathie zonder grenzen is zelfvernietigend. Onvoorwaardelijke
liefde betekent niet onvoorwaardelijke tolerantie. Train jezelf dat je grenzen sterker zijn dan je zachte hart. En je geest sterker dan je gevoelens. Anders word je leeggezogen. Wees vriendelijk, maar accepteer geen onzin.

mijn kinderen zijn toen ik na mijn zwangerschapsverlof weer moest werken 1 hele dag en 2 halve dagen per week bij mijn schoonmoeder geweest. of ja zij bij ons in huis. en zelfs als ze naar de dokter of wat dan ook moesten deed ze dat. bij ons was het juist andersom. ze belde mij in het begin altijd op als ze bijvoorbeeld iets van fruit niet lusten of ze dan iets anders mocht geven. en dat deed ze met alles. toen heb ik juist gezegt dat ze ALLES zelf mag beslissen daarin. zelfs hoe laat de kids naar bed gingen en waar. en als er een keer een in haar armen in slaap viel MOOI TOCH?. haar kinderen zijn ook groot geworden dus heb ik alle vertrouwen in haar.
dat gezeik om een vlekje op een truitje in het verhaal hierboven. pff
mijn kinderen zijn nu 17 en 14 en die hebben het nog geregeld over ‘weet je nog dat oma met ons dit of dat deed?’
als mijn dochters later zo worden als dat mens in het verhaal hierboven dan mogen ze hun kinderen lekker naar een kinderdagverblijf doen.

lieve mevrouw.u doet het ontzettend goed en daar mag u niet aan twijfelen.ik heb ook zo n schoondochter,ik hou elk weekend mijn kleindochter bij.maar ik heb van bij het begin duidelijk gemaakt dat ik het op mijn manier doe en niet anders.zat daar een risico in?ja,dat besefte ik wel,maar ze hebben ons grootmoeders veel te hard nodig.dus ik heb geen enkele weerstand meer gekregen.en nu genieten we.veel liefs,maar aanpakken zou ik zeggen.

Heerlijk om te lezen hoe erg je geniet van je kleinkind! Echt fantastisch.
Wat een geluk heeft je kleinkind met jou!
En andersom volgens mij ook 🙂

In tegenstelling tot veel reacties zou ik niet op ramkoers gaan met je dochter, want dat verlies je altijd.
Tegelijkertijd is het gewoon heel ellendig dat je je zo voelt na wat eigenlijk zo fijn is.

Ik zou een paar dingen doen:
Allereerst zou ik heel inzichtelijk maken wat voor goede band jij en kleindochter hebben en wat voor plezier je kleindochter heeft.
Door alle dagelijkse bezigheden en eisen kijkt je dochter daar misschien overheen.
Maak filmpjes van al het plezier en stuur ze op. En als ze langs komt kan ze natuurlijk live aanschouwen hoe ze je knuffelt, gek doen, je haar helpt met haar schoentjes etc. Daar zou ik wel werk van maken en wat terloopse opmerkingen maken hoe fijn het allemaal is. Niet passief agressief, juist de fijnheid benadrukken, zoals je hier ook doet.
Wat ook zou kunnen helpen als je een schriftje koopt en elke dag er een tekstje in zetǰ wat jullie gedaan hebben en wat voor grappige dingen je kleinkind deed of zei.
Is gelijk ook heel leuk om terug te lezen later.Maar het kan nu denk ik ook heel erg helpen om het perspectief te veranderen. Ik zou daar niet in gaan op slaapjes en wat er gegeten is enzo, maar gewoon echt de dingen die dag gebeurd zijn.

Vervolgens als ze kritiek heeft: ga geen redenen terugvuren waarom iets zo ging. Ze hoort het niet en de irritaties aan beide kanten blijft en stapelt zich eigenlijk op.

Zeg in plaats daarvan tegen je dochter dat jij hebt genoten van de dag, maar dat je hoort dat ze bepaalde dingen graag anders willen en zeg dat je daar graag voor wil inzetten. Dat je het er graag eens met haar over wil hebben om het beter te begrijpen.
Of begin er zelf over op een moment dat ze op bezoek is.
Ik denk nl dat jullie beiden te begrijpen zijn. Aan de ene kant maakt zo’n minivlekje helemaal niks uit, zeker niet als je het afzet tegen het plezier dat jullie hebben gehad. Maar aan de andere kant: als je al een oneindige takenlijst hebt, te weinig slaap en 100 dingen op je bordje kan weer een nieuw kledingstuk kopen terwijl die nét binnen was of boenen (wanneer dan) op die lievelingstrui even teveel voelen.

En probeer dus gewoon steeds elkaar te vinden en simpele oplossingen te bedenken. Jij kan niet garanderen dat er geen verf op kledinf komt bij het kliederen dus trek even iets aan wat zij meegeeft of je zelf ff in huis haalt. Kleine moeite. Daar hoeft jouw ego niet voor aangesproken te worden en zij hoeft zich niet te ergeren.

En loop dan alles even door en sta er vooral pragmatisch in, dus hoor het niet als kritiek, maar als iets wat jullie samen even gaan oplossen.

Na een paar gesprekken begrijpen jullie elkaar veel beter en denk ik dat die strubbelingen van nu wel weer weggepoetst zijn. En goed als jullie leren jullie dan ook prettigere manieren om dingen bijelkaar aan te geven, in toon en in moment.

ik pas ook op mijn kleinkinderen, maar mijn dochter heeft vanaf het begin gezegd bij oma gaat het soms anders dan thuis . De kleinkinderen genieten , oma geniet .En dochter en schoon-zoon blij.
U dochter mag blij zijn dat u oppassen wilt en dat doet u met liefde. Als het haar niet aanstaat doet ze de kleine toch naar opvang.

zo herkenbaar, ik heb het volgehouden maar de band met.mijn dochter is weg, rust!

Ik luister nooit…doe het hoe het komt.
Daar moet een kind ook mee leren omgaan.
Als ze de grote wereld in gaat.
Lekker genieten.

De dochter kan alles krijgen zoals zij het wil maar dan moet ze het zelf doen, elke dag de hele week.
Maar ja er zal wel een carrière zijn waar aan gewerkt moet worden en dan wordt een vlekje of een dutje in oma’s armen een doodzonde.
Oma antwoord geven en niet over u laten lopen.

Wat fijn dat u iedere week zo geniet van uw oppas dag! Maar ik begrijp ook heel goed uw frustratie vanwege de vragen en opmerkingen van uw dochter. Dwars tegen uw dochter in gaan zal alleen maar averechts werken, en het laatste wat u wilt is ze kwijt raken! Ten eerste bent u natuurlijk Oma, en bij oma hoeft het niet allemaal precies zo te gaan als thuis. Ik las wat goede tips in de andere reacties, zoals vragen om oude kleding waarin ze vies mag worden. Of koop gewoon een setje kleding wat ze bij u kan dragen! Kan ze in haar eigen (schone) kleren weer naar huis! En over de dag heen foto’s, maar vooral filmpjes maken en naar uw dochter sturen, is ook een goede tip. Verder zou ik niet over alles in discussie gaan met uw dochter. Dat levert alleen maar scheve gezichten op, en dat is het allemaal niet waard. En nog een tip die ik las…geef uw dochter ook eens een compliment, want de combinatie mama/ werken is een hele pittige! Het karakter van uw dochter verander je niet zomaar, dus laat haar commentaar wat bij u langs glijden en geniet vooral van de fijne dagen met uw kleindochter!

Ze mag blij zijn met haar moeder die wil oppassen. maar u hoeft zich niet zo te laten behandelen.
succes, ik hoop dat het toch nog goed komt. laat niet over u heen lopen

Dat had bij mij na een paar keer klaar geweest. Dan kon ze kiezen.. of je zoekt maar wat anders of je laat mij mij ding doen. Zij is ook groot geworden onder mijn opvoeding. Ben zo blij dat mijn kinderen niet zo zijn.

als het haar niet aanstaat moet ze andere oppas zoeken

Ik vind gedrag van dochter compleet van de gekke…..ze moet blij zijn met zo’n lieve Oma
.Oplossing: afspraken maken over dit belachelijke controlgedrag…

kinderen moeten lekker vies kunnen worden en Oma moet lekker zelf de dag invullen als ze dat niet leuk vindt moet ze maar andere oppas zoeken of kinderopvang dan wordt ze zeker lekker vies zo krijgen ze weerstand..

als je dochter het allemaal precies volgens haar regels etc wil moet ze een betaalde oppas zoeken. natuurlijk hou je rekening met bepaalde dingen maar je blijft wel ook gewoon haar oma. niet het personeelslid en de persoonlijke deurmat van je dochter.
succes met tegenin gaan

Ze mag je dankbaar zijn voor alle goede zorgen. Vind het ronduit akelig gedrag van je dochter. Ik zou van mijn hart geen moordkuil maken, maar netjes zeggen wat je dwarszit. En als mevrouw het er niet mee eens is, is dat heel jammer en haar probleem. Uiteindelijk barst toch een keer de bom.

ik stuur mijn dochter regelmatig foto of een filmpje. zo ziet ze hoe de dag verloopt. is ze gerustgesteld hoe het gaat en ziet ze het plezier. misschien een idee

wat jammer dat het zo gaat. Ik pas er op 3.
mijn kleindochter van 6, na school en een tweeling van 1,5. geloof mij, dat is een behoorlijke klus.
Altijd wel aangegeven dat ik het misschien anders doe dan hun, maar ze hebben ook lol met mij. Ik stel regels en houd mij daaraan. Ik ben strenger en zeg heel regelmatig NEE dat mag niet. Dat ligt niet altijd in goede aarde. Maar kinderen hebben wat aan regelen en grenzen. Als jullie dit niet willen gaan ze maar naar de opvang. Geef ik mijn taak terug.
Dan kom ik gewoon op visite en zijn ze er gewoon bij.
Voor iedereen is het dan duidelijk. En vuile kleding…. Geef aan je dochter door dat zij iets aan moet trekken wat vies kan worden.
Het zijn geen paspoppen maar kinderen die spelen.
ik hoop dat je nog lang met je kleindochter samen bent

Wat is dat met de moeders van.tegenwoordig. Ben blij dat je een lieve oppas hebt.Is er nog een gunfactor. Heb vertrouwen in de oma’s en opa’s. Laat ze fijn genieten van de kleinkinderen,ze zijn zo de deur uit.

ik ben zelf oma van vijf kleinkinderen en ga op mijn eigen liefdevolle manier om met alle vijf. Kinderen hebben allemaal verschillende naturen en je moet met de ene iets anders omgaan dan de andere. Maar alle vijf genieten ze als ze bij ons zijn. Mijn ene schoondochter probeerde in het begin ook wel eens uit te horen hoe het ging en probeerde mijn ook wel een te zeggen dat ik sommige dingen beter op haar manier kon doen. Maar heb in een goed gesprek haar duidelijk gemaakt dat ik mijn kinderen op mijn manier heb opgevoed en dat zij mijn zoon altijd een goed opgevoede man vond. En dat ik ook met mijn kleinkinderen dit probeer. Alles op een speelse manier. Maar wel met duidelijkheid. Ga een eerlijk gesprek aan en vertel hoe dit jou raakt.

hier was het exact hetzelfde. Ik mocht niks en hield mijn mond. Intussen niet meer, en het gevolg, ik zie mijn dochter en kleinkinderen niet meer. Het was ook niet meer vol te houden om altijd maar naar mijn dochters nukken te blijven bewegen. De bom is gebarsten. En ja ik heb er verdriet van. Maar er is ook rust. Of ik ze ooit nig zie weet ik niet. Ik hoop dat ze ooit bij haar positieven komt en ziet wat ik allemaal voor haar gedaan heb.

Het gedrag van je dochter houd je gegijzeld. Want: misschien mag ik niet meer oppassen als ik er wat van zeg en dan ben ik mijn oppasdag kwijt.
Toch is het beter duidelijk te zijn en grenzen te stellen: dit pik ik niet.

Jeetje wat triest dat u zo behandeld word door uw dochter, terwijl u zo’n lieve oma bent!
Spreekt ze haar waardering wel uit? Want u doet het wel iedere week!
Ik zou het gesprek echt met haar aangaan en vertellen wat dit met u doet en hoe deze prachtige momenten bedorven worden met stress en spanning.
U heeft haar toch ook opgevoed?!
Zo te horen té goed! Grote mond en ondankbaar komt ze over, dat verdiend u niet, onthoud dat.

Och dit is ontzettend sneu.
De oppasdag waar oma en kleindochter beiden zo van genieten en dat moet ook fijn zijn voor je dochter.
Je mag rustig aangeven dat je je zoveel als mogelijk aan bepaalde regels wilt houden maar dat deze donderdag een feestje is en dat je dan ook vooral oma bent en wat is nou leuker…..ook voor haar dochter.
Geef dit duidelijk aan en je zult niet bang hoeven te zijn dat ze een andere oppas zal zoeken, want diep in haar hart weet ze heus dat ze een geweldige moeder heeft die toevallig ook een super oma is!!!!

Je dochter kan beter met poppen gaan spelen, ‘n kind wat niet vies mag worden. Spelen, en knoeien hoort daarbij, bij oma is alles anders, daar leren ze ook weer van. Zie het aan mijn eigen kleinkinderen, beiden oma’s en ook de opvang, ieder doet het op zijn manier, het zijn vaak kinderen die zich makkelijk aanpassen.

Gewoon korte metten maken.
Luister, ik pas op. Dat doe ik met liefde. En dat doe ik op mjjn manier. Is het niet goed genoeg dan moet je iemand anders zoeken.
Je laat je toch niet bekritiseren door je dochter?

Jammer voor jou dat je dochter op deze manier je controleert. Een kind wat niet vies mag worden, 1 keer zo’n kind op een verjaardagsfeestje gehad. Wij deden spelletjes buiten. Kindje helemaal in de stress, jurkje vies, of ik het niet gauw kon wassen. Gewoon wat zand, moeder, boos. Ik zou willen dat jouw dochter kon zien hoe blij ze met deze geweldige oma is. Warme knuffel van mij.

ik zou aangeven dat ze goed en veilig bij je is en je er alles aan zult doen om goed voor haar te zorgen. Ook dat iedereen anders opvoed en je je wel aan de basisregels zult houden maar niet te streng gaat zijn. klaar. daar moet je dochter het dan maar mee doen.

Nou lekker dan, doe je een gunst en dan wordt je afgeblaft omdat mevrouwtje het zo wil en niet anders. Vindt het zielig voor jou, maar ik zou zeggen helaas ik doe het zo en anders maar niet! maar dan kan je met je dochter gif op nemen dat ze niet meer wil dat je oppast

lieve mevrouw&oma,u bent een Super oma. als alle kinderen zo’n oma en/of opa hebben,zou de wereld er veel beter uitzien. vertrouw op uzelf en uw kracht.
maak aan het eind vd.middag een kort gesprekje met uw dochter. dat u zo trots op haar bent,dat zij werk en opvoeden combineert. laat merken,dat u begrijpt,dat vaak best zwaar is.nog vele mooie dagen samen gewenst.