Blog- en vlogmagazine voor èchte ouders

Mijn VerhaalOuder​verhalen

Laurien: “Je moet gewoon stoppen met borstvoeding geven, dan slaapt hij beter”, roept mijn omgeving

R
Door Redactie
1 augustus 2025 8 min lezen 9 reacties
Ad

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen

We zijn altijd op zoek naar nieuwe verhalen, zowel verhalen met een lach als met een traan! Heb jij iets unieks, bijzonders, of emotioneels meegemaakt? Iets unieks of ludieks? Wil je je bevallingsverhaal bij ons delen? Heb jij of je kind een (bijzondere) aandoening? Een dilemma waar je voor staat wat betreft de opvoeding? Of wil je juist een hele mooie gebeurtenis delen? Dit kan uiteraard ook anoniem! Stuur ons een email naar: [email protected] voor meer informatie.

Ik had me er tijdens mijn zwangerschap echt op ingesteld: als het zou lukken om borstvoeding te geven, dan zou ik dat zó graag willen. Het leek me iets bijzonders, iets intiems. Iets waarvan ik hoopte dat het me zou lukken, want ik had ook genoeg verhalen gehoord van moeders bij wie het niet ging. En eerlijk? Ik was best een beetje bang dat het bij mij ook niet zou lukken. Toen Elijah geboren werd en het na wat opstartproblemen toch op gang kwam, voelde ik me trots. Alsof mijn lichaam eindelijk deed waar ik zo op gehoopt had. Het voelde alsof we samen iets hadden bereikt. En nu, negen maanden later, voed ik nog steeds. En daar ben ik blij om. Maar blijkbaar vinden heel veel mensen daar iets van.

Iedereen vindt er iets van

Ik wist wel dat borstvoeding een gespreksonderwerp kon zijn. Maar ik had nooit gedacht dat zóveel mensen hun mening ongevraagd zouden geven. Vooral de laatste maanden lijkt iedereen wel wat te vinden van hoe ik het doe. Het begon subtiel. “Voed je nog steeds?”, vroegen mensen als ik Elijah aanlegde op visite. En dan dat woord ‘nog steeds’, alsof ik een marathon aan het lopen ben die veel te lang duurt. Alsof er een ongeschreven regel is dat je na een paar maanden moet stoppen. Eerst lachte ik dat nog weg. Maar inmiddels voelt het alsof ik me moet verantwoorden. En dan vooral over één ding: zijn slaap.

“Stop maar met borstvoeding, dan slaapt hij beter”

Elijah is geen goede slaper. Dat klopt. Hij wordt vaak wakker, en ja, soms voed ik hem ’s nachts nog. Voor ons werkt dat, voor nu. Maar het lijkt wel of iedereen precies weet wat ik moet doen. Zodra ik vertel dat hij niet goed slaapt, krijg ik standaard hetzelfde antwoord: “Je moet gewoon stoppen met borstvoeding geven, dan slaapt hij beter.” Het komt van alle kanten. Van vage kennissen op een verjaardag, van een buurvrouw die ik nauwelijks ken, van familieleden. Het lijkt wel een soort refrein dat telkens opnieuw wordt afgespeeld. Alsof het zo simpel is. Alsof ik hem een fles geef en hij dan opeens doorslaapt.

Ik kies hier zelf voor

Het frustreert me. Want ik heb het idee dat mensen er totaal aan voorbij gaan dat ik hier bewust voor kies. Ik wéét dat het niet altijd handig is. Ik wéét dat ik er soms moe van word. Maar dit is mijn keuze. Mijn manier. Borstvoeding is voor mij niet alleen voeding. Het is troost, het is geborgenheid, het is iets van ons samen. Het helpt hem om zich te reguleren. En ja, misschien maakt dat het inslapen moeilijker op de lange termijn, maar daar ben ik nu nog niet. Ik wil niet dat mijn keuze wordt gezien als het probleem. Alsof ik de schuldige ben van zijn slechte slaap.

Wat mensen niet zien

Mensen zien alleen maar dat ik moe ben en dat hij niet doorslaapt. Wat ze niet zien, is hoeveel ik geniet van de momenten dat hij rustig tegen me aan ligt. Dat ik zijn warme lijfje voel ontspannen. Dat ik hem zie drinken en daarna met die slaperige blik naar me zie kijken. Ze zien niet hoe trots ik ben dat het me gelukt is. Dat we dit samen hebben opgebouwd. En dat stukje trots raakt elke keer een beetje als iemand zegt dat ik moet stoppen. Het voelt alsof ze zeggen dat ik het verkeerd doe.

De twijfel die het zaait

Het erge is: het zorgt ervoor dat ik ga twijfelen. Soms zit ik ’s nachts met hem in mijn armen en hoor ik die woorden weer in mijn hoofd. Misschien moet ik stoppen, misschien doe ik hem wel tekort. Misschien heeft iedereen gelijk en ben ik koppig. Ik haat het dat ik dat ga denken. Dat ik niet gewoon kan genieten van ons moment omdat ik bezig ben met wat iedereen ervan vindt.

Een gesprek met mijn partner

Een paar weken geleden heb ik er met mijn partner over gepraat. Ik barstte gewoon in tranen uit toen ik weer een opmerking had gekregen van iemand: “Je maakt het jezelf zo moeilijk, joh.” Hij keek me aan en zei: “Maar Laurien, wat wil jíj? Als jij het fijn vindt en Elijah doet het goed, waarom zou je dan stoppen omdat anderen dat zeggen?” Die woorden had ik even nodig. Want dat is het. Elijah groeit goed, hij is gezond, vrolijk en blij. En ik wil het nog.

Mijn grenzen aangeven

Ik heb besloten dat ik het anders ga doen. Dat ik het niet meer ga uitleggen of verdedigen. Als iemand nu zegt: “Misschien moet je stoppen met borstvoeding, dan slaapt hij beter,” dan zeg ik gewoon: “Wij doen wat voor ons goed voelt.” Punt. Het klinkt simpel, maar voor mij is dat een grote stap. Want normaal voel ik de behoefte om alles uit te leggen, te onderbouwen. Alsof ik het moet verantwoorden. Maar ik ga dat niet meer doen.

De band die ik niet wil missen

Misschien komt er een moment dat ik stop. Dat kan best. Misschien morgen, misschien over een paar maanden. Maar ik wil niet dat het een beslissing is die ik neem omdat anderen dat vinden. Voor nu is dit wat bij ons past. Ik wil deze band nog even vasthouden. Ik wil niet overhaast afscheid nemen van iets dat voor ons zo bijzonder is, alleen maar omdat anderen denken dat het anders moet.

Waarom bemoeien mensen zich ermee?

Ik denk soms: waarom vinden mensen dat ze hier iets over mogen zeggen? Je vraagt toch ook niet ongevraagd naar iemands eetpatroon of slaappatroon? Borstvoeding en moederschap lijken een vrijbrief te zijn voor iedereen om maar te oordelen. Misschien doen ze het goed bedoeld. Misschien willen ze helpen. Maar wat ik eigenlijk nodig heb, is iemand die gewoon zegt: “Wat knap dat je dit al negen maanden doet. Wat fijn dat het werkt voor jullie.” Dat is alles. Geen adviezen, geen meningen. Dus ja, mijn baby slaapt niet goed. En ja, ik geef nog steeds borstvoeding. En dat ga ik blijven doen, zolang het voor ons goed voelt. Dit is mijn keuze.

LAURIEN

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen

We zijn altijd op zoek naar nieuwe verhalen, zowel verhalen met een lach als met een traan! Heb jij iets unieks, bijzonders, of emotioneels meegemaakt? Iets unieks of ludieks? Wil je je bevallingsverhaal bij ons delen? Heb jij of je kind een (bijzondere) aandoening? Een dilemma waar je voor staat wat betreft de opvoeding? Of wil je juist een hele mooie gebeurtenis delen? Dit kan uiteraard ook anoniem! Stuur ons een email naar: [email protected] voor meer informatie.

Ad

Reacties (9)

Deel je ervaringen en steun andere ouders die met vergelijkbare situaties te maken hebben.

Reactie plaatsen

Ad
R
Roos
2 augustus 2025

Lieve mama,

Wat knap dat je dit al negen maanden doet. Wat fijn dat het werkt voor jullie.

Mijn ervaring met de eerste: na twee maanden met bv gestopt omdat het niet goed lukte, hij sliep na 1,5 jaar voor het eerst door.
Mijn ervaring met de tweede: vijf maanden bv en ik ga er voorlopig nog mee door. De nachten zijn nog gebroken en als de nachten mij te veel gaan opbreken, is dat voor mij een reden om de borstvoeding in de nacht af te bouwen. Ik maak me helemaal geen illusie dat hij met fles(voeding) beter gaat slapen, maar dan zouden wij de nachten iets beter kunnen verdelen.

De tijd gaat zo snel met een kleintje, hoe lang de nachten soms ook duren. Ik ben er nu zo van bewust dat dit weer zo voorbij is dat ik alles omarm.

I
Ingrid
2 augustus 2025

wellicht produceer je wel genoeg, maar zijn de voedingsstoffen terug aan het lopen? is het een optie om voor de nacht een flesje uit te probeten twee weken en kijken of doorslapen nu wel lukt. op de dag zou je jouw borst kunnen blijven aanbieden.

A
Ashley
2 augustus 2025

ik denk dat het goed bedoeld is, maar ik begrijp dat het ontzettend frustrerend is. Het hoeft overigens toch niet te betekenen dat je stopt. je zou zijn laatste voeding van de dag kunnen vervangen door een fles. ik heb mijn kids ook 9-10 mnd borstvoeding gegeven. Allebei met hun eigen struggles. mijn oudste moest ik eindeloos voeden. Ze was mijn eerste. Ik had geen idee. Volgens het consultatiebureau en telefonisch contact met een lactatiedeskundige was er niets aan de hand. maar ze huilde ontzettend veel. Na 10 maanden ging ik over op de fles en sliep ze voor het eerst een nacht door. Bij mijn 2e had ik eindelijk vergelijkingsmateriaal en kwam ik erachter dat de borstvoeding bij mijn 1e zo dun was als water. dun en doorzichtig. Kind had gewoon gehuild vanwege de honger. Omdat ze normaal groeide was het niet opgevallen. Ik heb er alsnog geen spijt van, maar als ik het had geweten had ik waarschijnlijk gekozen voor een combinatievorm. Gewoon voor iets meer rust voor mezelf.

E
E
2 augustus 2025

lekker blijven doen. ons zoontje is 2,5 eet gewoon alles mee. maar krijgt ook nog de borst. wordt snachts ook nog wel eens wakker, mama klein slokje? en dan slaapt hij weer verder. in z’n eigen bedje op onze kamer.
En als hij pijn heeft of moe wordt is het toch heerlijk zo troost te kunnen bieden ❤️

P
Psu
1 augustus 2025

Hier twee kinderen. Baby 1 deden we om en om: de ene dag s’avonds fles de andere dag ’s avonds tiet. En er was geen verband met doorslapen. Soms ging het weken goed en dan weer dagen slecht. Maar niet om en om. Dus niks vab aantrekken en doen wat goed voelt.

Y
Y
1 augustus 2025

Lekker blijven doen! Ze kunnen ook prima doorslapen met borstvoeding. Hier een kleine van 7 maanden. Al 7 maanden borstvoeding en ook heeft ze ruim 6 maanden bij ons in bed geslapen, ze hapte zelf aan als ze honger kreeg. Wij sliepen heerlijk en zij ook, altijd rustig en fijn samen.
Veel ongevraagde adviezen dat ze zo nooit in haar eigen bed zou leren slapen, ze nooit door zou kunnen slapen zonder borst enz enz. Puntje bij paaltje, we merkten dat ze nu behoefte kreeg aan haar eigen plekje en na een goede borstvoeding voor het slapen slaapt ze nu prima 11 uur door in haar eigen bed op haar eigen kamer.

Dus, doe wat goed voelt, geniet van je momenten samen en als de tijd daar is gaat het doorslapen echt wel een keer lukken, als jullie daar beiden aan toe zijn!♡
Tot die tijd nog even genieten van de rust samen..

M
Marja
1 augustus 2025

Al dan niet goed slapen heeft niets, maar dan ook niets met het geven van borstvoeding te maken (tenzij je te weinig hebt en de kleine honger blijft houden, maar dat maak ik hieruit niet op). Lekker doorgaan met wat voor jou goed voelt, al geef je twee jaar borstvoeding. Het is jouw keuze, jouw lijf en jullie leven.
Laat alle opmerkingen, adviezen en kritiek alsjeblieft langs je heen glijden en stop met je te verdedigen!

A
Annette
1 augustus 2025

helemaal eens, als je kindje het goed doet lekker doorgaan zolang voor beiden goed voelt, bij mijn oudste bijna 19 nu moest ik stoppen ivm een operatie, ze was toen 18 mnd, de jongste kreeg 2,5 jaar al was het de laatste maanden alleen een slokje voor het slapen gaan.
ik heb zo genoten van deze tijd. en get is echt zo voorbij, doe waar je je goed bij voelt.

MV
Mama van drie
1 augustus 2025

mij zoontje word bijna 1! krijgt al vanaf zn geboorte flesvoeding maar slaapt nog steeds niet goed. lees: hij word wakker om 01:00 en om 04:00 en om 07:30-08:00 begint zijn dat en slaapt alleen smiddags nog 1,5 tot 2uurtjes.