
Monica: “Tijdens het slaapfeestje zei mijn dochter: ‘Mam, wil je weg gaan als wij kletsen?’, toch luisterde ik stiekem en schrok me rot wat ik hoorde, moest ik ouders inlichten?”
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Nora werd elf. En bij ons thuis betekent dat maar één ding: hét grote slaapfeestje. Ieder kind mag één keer tijdens de basisschooltijd zo’n feestje geven. Haar grote zus had het drie jaar geleden gedaan, en sindsdien keek Nora er ontzettend naar uit. En nu was het dan eindelijk haar beurt.
Tien meiden nodigde ze uit
Tien. Een heel leger aan giechelende, springende, enthousiast tetterende pre-pubers stond die zaterdagmiddag voor de deur met slaapzakken, knuffels en glitterkleding. De woonkamer was binnen no-time omgetoverd tot één grote logeerkamer. Matrassen, luchtbedden, dekbedden, kussens, tassen en sokken lagen verspreid over de vloer. Wat een gezellige chaos.
Pizza, speurtocht en film vanuit bed
We begonnen de avond met een speurtocht door de wijk, met zaklampen in de hand en opdrachten bij elk kruispunt. Daarna mochten ze hun eigen pizza’s beleggen. Er gingen hele zakken strooikaas doorheen, en de creativiteit met olijven en ananas kende geen grenzen. Vervolgens nestelden ze zich allemaal in hun bedden op de grond, klaar voor een film. Popcorn erbij, lichten uit. En ik? Ik zat in de keuken met een kop thee, even bij te komen.

Ik moest uit de kamer?
Rond een uur of half twaalf zei ik dat het nu echt slaaptijd was. Tien vermoeide, rode hoofdjes keken me aan. En toen kwam het.
“Mama, wil je misschien even weggaan?”
Ik moest lachen. “Meidenpraat,” zei Nora. Serieus gezicht, zachte stem. Alsof het om een heilige ceremonie ging. Ik knikte en verliet de kamer, een beetje geamuseerd, een beetje ontroerd. Ze worden groter. En blijkbaar hoort dit er nu bij.
Uit nieuwsgierigheid bleef ik in de gang staan. Niet om af te luisteren, dat had ik mezelf voorgenomen, maar ik hoorde toch wat flarden… En wat ik hoorde, kwam keihard binnen.
Wat ze bespraken, had ik nooit verwacht
Ze begonnen over verliefdheid en verkering. Al giechelend werden de vragen bedacht en beantwoord. Wie was op wie verliefd. Wie had er al eens verkering gehad? Allemaal vrij onschuldig. Toen gingen de vragen opeens een stapje verder. Met wie zou jij wel eens willen zoenen? Met wie zou je wel eens willen ‘seksen’? Waar hadden deze meiden al die kennis vandaan…
Ze gingen het rondje af
Allemaal nog niet gezoend. Tot het laatste meisje (ook net 11 jaar) begon te vertellen. Ze had gezoend met een jongen uit de eerste van de middelbare. Dat was jong dacht ik meteen, maar ach ze zijn er nou eenmaal jong bij tegenwoordig toch? Ze wilden allemaal weten hoe dat was ‘zoenen’. Met of zonder tong, hoe lang, wie begon. En toen vertelde het meisje dat ze ook al ‘verder waren gegaan’. Ik schrok me rot, wat? Op deze leeftijd? Ze hadden wat gevoeld en hij had zijn geslachtsdeel laten zien. Ik was in shock, dit was toch veel en veel te jong?
Wat moet ik hier nu mee?
En toen stond ik daar in de gang aan de grond genageld. Wat moest ik hiermee? Zou haar moeder dit wel weten? Moest ik iets zeggen tegen haar ouders? Kon ik dat maken? Of zou ik daarmee het vertrouwen van de meiden beschamen? Ze hadden mij immers gevraagd de kamer te verlaten. En toch voelde het alsof ik nu iets wist wat te groot was om zomaar los te laten.
Het is nu een week geleden en ik weet het nog steeds niet. Mijn man zegt dat ik het moet laten gaan, maar het blijft maar in mijn hoofd zitten…
MONICA
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen