Emma: “Om heel eerlijk te zijn is ik mijn man helemaal geen goede vader, dat blijkt uit alles”

Mijn man en ik zijn nu 15 jaar samen

We hebben een zoontje van 5 en een dochtertje van 3 jaar. Toen de kinderen baby’s waren, was hij er altijd. Niets was hem teveel. Hij gaf ze flesjes, schonen luiers en knuffelde met ze. Maar nu ze ouder en onafhankelijker worden, lijkt het wel of hij zijn interesse verliest. Dat is erg verdrietig. Ons zoontje van 5 wil graag zijn verhaal uit school vertellen, maar ik zie (en waarschijnlijk onze zoon ook) dat hij niet echt luistert. Hij is met zijn hoofd bij hele andere dingen. Hij heeft een motor waar hij zoveel mogelijk aan klust en mee rijdt. Je vindt hem altijd in de garage of op de weg. Laatst was hij zelfs de verjaardag van onze dochter vergeten. Hij wilde zo naar zijn werk gaan zonder knuffel, felicitatie en liedje. Het doet me pijn, maar de kinderen waarschijnlijk nog meer. Het is niet dat hij niets doet. De vaat en koken staan op zijn lijstje. Alleen alles wat betreft de kinderen lijken hem niets te boeien. Het is langzaam zo gegroeid, onder mijn ogen, stukje bij beetje.

Ook na judoles vraagt hij niet hoe het was

Hij kijkt dan glazig voor zich uit terwijl onze zoon vliegtuigje speelt. Ik had het zo graag anders gezien. Waar zijn de echte gesprekken? De liefdevolle blikken? De trotse woorden? Hij is er gewoon niet voor onze kinderen. Hij faalt op emotioneel gebied. Ik ben hem aan het overcompenseren, merk ik. Ik let heel erg op wat ik doe en zeg. Ik geef extra aandacht, stel vragen en knuffel ze wel honderd keer. Het voelt niet goed. Want het is ook zíjn taak. Vaderliefde is anders dan moederliefde. Bovendien vindt ik dat onze zoon een goed mannelijk voorbeeld moet krijgen. En dat krijgt hij niet. Ik ben bang dat mijn kinderen hier een knauw van meekrijgen in het leven. Aan de andere kant weet ik niet wat ik eraan moet doen.

Ik probeerde een gesprek te voeren met mijn partner

Hij zegt dat: “Wat is er dan? Ik ben er toch iedere dag?”. Het lijkt wel alsof hij niet wil begrijpen wat ik zeg. Laatst vroeg ons zoontje of we naar de pretpark konden gaan. Mijn partner veegde het zo van tafel. “Later gaan we daar een keer daarnaartoe”, maar er komt nooit later. Hij stelt dingen uit, die hij vervolgens nooit nakomt. Mijn hart doet zo’n pijn voor de kinderen. Het liefste wil ik tegen hem schreeuwen: “Geef ze aandacht en liefde!”. Ik wil dat zijn ogen open gaan. Dit is niet meer terug te draaien als de kinderen eenmaal volwassen zijn. Ik heb weleens over een scheiding nagedacht. Ook dat wil ik niet. Hij is mijn jeugdliefde. Hij is dol op mij en ik op hem. Ik vraag me weleens af: “Is hij dan niet dol op de kinderen?”. Ik zit met mijn handen in het haar en ik heb slapeloze nachten.

onderwerp.

Feitenkader: Onbetrokken vaders in Nederland

📊 Hoe vaak komt het voor?

• 14% van de eenoudergezinnen heeft een vader die vrijwel geen contact heeft met het kind (SCP, Alleenstaande ouders in beeld, 2023).
• Na een scheiding ziet 25% van de kinderen zijn vader minder dan één keer per maand (NJi, Cijfers scheidingen, 2023).
• In gezinnen waar ouders nog samen zijn, is slechts 38% van de vaders dagelijks actief betrokken bij huiswerk of schoolactiviteiten (CBS, Tijdsbesteding ouders, 2022).

⚠️ Mogelijke gevolgen voor kinderen

• Kinderen met een emotioneel of fysiek afwezige vader hebben twee keer zoveel kans op gedragsproblemen (NJi, Opvoedingsondersteuning, 2023).
• Afwezige vaders worden door kinderen vaak ervaren als “minder belangrijk” in hun leven, wat het risico op laag zelfvertrouwen en verlatingsangst vergroot (TNO, Kind in Beeld, 2021).
• Jongens zonder betrokken vaderfiguur hebben een hoger risico op schooluitval en het ontwikkelen van risicovol gedrag (SCP, 2023).

💬 Wat kinderen zelf zeggen

• Uit interviews van Stichting Het Vergeten Kind (2022) blijkt dat kinderen vooral het gewone samen zijn missen: “Ik wil gewoon dat hij me ziet spelen” en “Ik wil dat hij mij ook eens naar school brengt.”
• 1 op de 3 kinderen vindt dat zijn vader niet weet wat er speelt in zijn of haar leven (Jeugdsportfonds, 2022).

💡 Tips voor meer betrokkenheid

1. Plan vaste contactmomenten – ook als het maar 10 minuten bellen per dag is. (NJi, 2023)
2. Wees oprecht geïnteresseerd in school, hobby’s en vrienden. Vraag dóór.
3. Wees aanwezig bij belangrijke momenten zoals sportwedstrijden, ouderavonden of verjaardagen.
4. Maak samen herinneringen – kleine activiteiten, zoals samen koken of een spel doen, zijn vaak het meest waardevol.
5. Zorg voor consistentie – voorspelbare aanwezigheid geeft kinderen veiligheid.

Ook op schoolgesprekken is hij niet van de partij

Laatst hadden we een rapportgesprek van onze zoon (groep 2) en daar zat ik dan alleen. Mijn partner vindt het onzin dat daar twee ouders moeten zitten en zonde van zijn tijd. Ik ben het daar zo niet mee eens. Maarja, ik kan hem niet dwingen. Alle school activiteiten komen vanuit mij. Een carnavalsoutfit aan, kersteten mee of spelletjes in de rugzak, ik doe het allemaal. Alleen. Ook voor mij is dit eenzaam. Hij is gewoon nìet betrokken. En wil dat volgens mij ook niet zijn…

EMMA