Marjet: “Mijn dochter logeerde bij haar vriendin Joya, daar dronken ze zeer veel alcohol, met alle gevolgen van dien”
Het was vrijdagmiddag toen Naomi (14) thuis kwam met het nieuws
“Mam, mag ik vanavond bij Joya logeren? Haar ouders zijn er niet en we willen een meidenavond houden”, zei ze. Ik aarzelde even. Joya kende ik als een verantwoordelijk meisje, en ik vertrouwde Naomi. “Zorg dat je geen gekke dingen doet, oké?”, waarschuwde ik haar nog. Naomi rolde met haar ogen. “Tuurlijk niet, mam. We gaan gewoon films kijken.”
Wat ik niet wist, was dat de meisjes een plan hadden gesmeed om alcohol te proberen
Joya had ergens gelezen over cider en hoe licht dat wel niet was voor beginners. “We kunnen mijn broer vragen om het voor ons te kopen”, had Joya voorgesteld. Haar oudere broer, Brent, was negentien en volgens de meiden “cool genoeg” om hen niet te verraden. Die avond, terwijl ze zich klaarmaakten voor hun ‘filmavond’, sms’te Joya haar broer die zonder veel overtuiging toe stemde. Hij haalde wat flessen cider en een fles goedkope wijn, denkend dat het “maar een beetje alcohol” was. “Niet te gek doen, hè? En als er iets is, bel je me direct”, had hij nog gezegd terwijl hij de drank in Joya’s kamer achterliet.
De meiden begonnen lacherig en nerveus aan hun eerste glazen cider
Ze hadden chips en snoep uitgestald en de eerste film begon, maar al snel was hun aandacht meer bij de alcohol dan bij het scherm. Na de eerste flessen cider te hebben gedeeld, voelden ze zich vrijer, losser. De muziek ging harder en de lachbuien werden langer. stelde Joya voor om de wijn open te maken. Naomi, was al aangeschoten, toch ging ze hierin mee. Ze hadden geen idee van hun grenzen. Het ene glas na het andere werd ingeschonken.
Het was laat in de nacht toen de situatie een wending nam
Naomi, die normaal geen alcohol dronk, had geen weerstand tegen de hoeveelheid die ze die avond dronk. “Ik voel me niet zo goed”, zei ze. Haar woorden waren onduidelijk en haar bewegingen ongecoördineerd. Joya, zelf ook te ver heen, probeerde Naomi naar de badkamer te begeleiden, maar halverwege zakte Naomi in elkaar. Paniek overviel Joya toen ze besefte dat Naomi niet meer reageerde. In een reflex belde ze (zoals beloofd) haar broer Brent, die onmiddellijk 112 belde en naar het huis racete.
Mijn telefoon ging midden in de nacht
Dat verwachtte ik natuurlijk niet. Wie kon dat zijn? “Mevrouw, u moet direct naar het ziekenhuis komen. Uw dochter is hier, en het is ernstig”, zei een kalme stem. Mijn hart bonsde hard. Mijn wereld stortte in. Ik gooide wat kleren aan en reed als een waanzinnige naar het ziekenhuis. De artsen handelden daar snel. Ze sloten Naomi aan op een IV voor hydratatie en elektrolytenbalans, gaven haar actieve kool om de absorptie van de alcohol te verminderen, en begonnen met een maagspoeling om zoveel mogelijk van de ingenomen alcohol te verwijderen. Alles gebeurde in een waas van activiteit, terwijl ik in de wachtkamer zat, met mijn hart in mijn keel.
De artsen monitorden haar bloedsuikerspiegel en lichaamstemperatuur nauwgezet
Ze observeerden haar en keken naar ademhalingsmoeilijkheden of andere vitale complicaties. Het medische team werkte professioneel, maar de ernst van de situatie was voelbaar voor iedereen. Een arts kwam me uitleggen wat er aan de hand was. “Ze heeft een acute alcoholvergiftiging”, zei hij, “We doen alles wat we kunnen om haar toestand te stabiliseren. Het volgende uur zal cruciaal zijn om te zien hoe ze reageert op de behandelingen.” De arts benadrukte hoe gevaarlijk het drinken van alcohol op zo’n jonge leeftijd kan zijn, en hoe het de organen van jonge mensen kan beïnvloeden die nog niet volledig zijn ontwikkeld.
Ik moest afwachten
Ik piekerde over alle “wat als” scenario’s. Ik voelde me hulpeloos. Elke keer dat de deur van de behandelkamer openging, hield ik mijn adem in, hopend op goed nieuws. Toen de arts eindelijk terugkwam, was het gelukkig met goed nieuws. Naomi’s toestand was gestabiliseerd. Ze zou nog een nacht ter observatie blijven, maar het ergste was voorbij.
Naomi herstelde gelukkig volledig
We hadden lange gesprekken over verantwoordelijkheid, vertrouwen en de gevaren van alcohol. Ook met Brent erbij. Daarna hebben we ook nog met Joya en haar ouders gesproken. Dit mocht nooit meer gebeuren. De meiden zijn zelf ook geschrokken. Ik vertrouw erop dat ze vanaf nu de alcohol laten staan. Voor alle moeders: licht je kind in over de gevaren van alcohol, voordat ze het zelf ontdekken…
MARJET