Erica: “Mijn zoon (18 jaar) gaat studeren en blijft gewoon thuis wonen, nu vindt hij het belachelijk dat hij ‘zoveel’ kostgeld aan ons moet betalen”

Mijn ouders hebben rond ons 16e duidelijk gemaakt dat vanaf het moment dat we 18 werden, we zelf verantwoordelijk waren voor de kosten van de zorgverzekering, kleding, uitjes, etc. De mogelijkheid om financieel meer te doen was er op dat moment door omstandigheden niet. Daarom hebben wij altijd studiegeld, rijbewijs en dat soort dingen zelf betaald. Daarnaast betaalden we 150,- euro per maand als bijdrage aan eten en drinken, water, gas, elektra. Mijn ouders sprongen bij als het even niet ging of als de inkomsten tegenvielen. Was dat soms naar? Jazeker! Helemaal als je ziet dat anderen wel van hun ouders alles krijgen. Aan de andere kant ben ik er van overtuigd dat het mij bewuster heeft gemaakt wat dingen kosten en gaf het mij een goed gevoel als ik ook wat voor hun kon doen (bijvoorbeeld een luxe bbq in de zomer of een keer uit eten). Ja, je bent als ouder financieel verantwoordelijk tot het 21e jaar. Ja, als de mogelijkheid er was geweest hadden mijn ouders meer betaald. Ja, mijn ouders zijn en waren er onvoorwaardelijk voor ons en hebben altijd geholpen waar ze konden. Of dat nou een schilderij ophangen of wegbrengen/halen was. Hoewel op momenten niet makkelijk ben ik ze daar onwijs dankbaar voor en heb ik zelf het gevoel dat ik een beter mens ben geworden doordat ik weet dat ze mij de wereld gunnen en ik onvoorwaardelijke liefde van hun krijg. Mijn advies: leg uit wat de kosten zijn, laat het plaatje zien. Ik kan me niet voorstellen dat uw zoon dan nog verontwaardigd is dat hem een bijdrage wordt gevraagd.

ik begrijp je helemaal. Mijn dochter gaat een bbl opleiding doen en zal ongeveer 1100 euro per maand binnen halen. Dit gaat wel allemaal effect hebben op mijn inkomsten. Denk aan de toeslagen, ik ben een alleenstaande moeder. Omdat ikzelf nooit kostgeld heb moeten betalen wil ik het ook niet van mijn dochter ontvangen, maar er valt heel veel weg financieel. Ik ben dit gesprek alleen al wel na haar 17e verjaardag begonnen. Ik heb haar mijn financiën laten zien, wat kost alles nu daadwerkelijk. Eerlijk gezegd hebben ze daar echt geen benul van en mijn dochter schrok er toch wel van. ik heb nu de afspraak dat ze zelf verantwoordelijk is voor haar kosten. Denk aan zorgverzekering (zorgtoeslag krijgt ze ervoor terug dus kost eigenijk ongeveer 50,-), sportabonnement, kleding, nagelsalon, uitgaan, vakantie met alleen vrienden en vriendinnen etc. Natuurlijk zal ik daar waar ik kan haar echt nog wel wat toespelen, maar zij wil dingen en dan zal ze daar ook bewust van moeten worden wat het allemaal kost.
Doordat we dit al eerder besproken hebben en het een terugkerend onderwerp is, is ze nu al bewuster bezig met geld. Ze weet wat haar te wachten staat en ze is daar helemaal oké mee. Ze zei zelfs dat ze wel 1x in de maand de week boodschappen wilde betalen 😉

Ga eerst het gesprek aan je aan met je zoon, een aantal keren. Laat hem aan het idee wennen. Je kan wel zeggen dat hij voor sommige kosten wel zelf moet betalen. Tot zijn 21e ben je financieel verantwoordelijk, maar daar hoort ook bij dat hij beetje bij beetje de verantwoordelijkheid mag gaan krijgen en ervaren van het financiële plaatje. Succes!

Ik vind het niet raar dat je je zoon om kostgeld vraagt, zeker als je het gat in je portemonnee flink voelt het hij maandelijks een mooi bedrag verdient. Het is niet zo dat hij alle andere kosten ineens óók zelf moet betalen. Je betaalt, zoals je zei, zorgverzekering, collegegeld, schoolboeken, etc.
Op mijn achttiende kreeg ik nog altijd zak en kleedgeld en ik mocht voor boodschappen altijd Tikkies sturen. Ook betaalde ik geen kost en inwoning en werden alle vaste lasten betaald.
Mijn ouders kregen beiden wél ver bovengemiddeld betaald en ook de hypotheek was zo goed als afbetaald.

Daarnaast was ik al sinds mijn veertiende ziek, en had ik nagenoeg geen inkomsten.
Toen ik uiteindelijk rond mijn 21e eindelijk een Wajong uitkering kreeg, veranderde dit, wat ik meer dan normaal vind. Ik kreeg namelijk ineens maandelijks een ‘flink’ bedrag gestort.
Mijn zak- en kleedgeld kreeg ik niet meer, en (mijn moeder was na drie jaar ziekbed overleden (waardoor ik ook nog eens nog meer geld gestort kreeg)) ik werd gevraagd elk jaar €300 te betalen voor kost en inwoning.

Mijn zorgverzekering, telefoonabonnement, alle boodschappen (die zeer specifiek en duurder zijn door mijn eetstoornis) en dergelijke woorden nog ‘gewoon’ betaald.
Mijn zusje daarentegen, kreeg al langer geen zak- en kleedgeld meer, aangezien zij gelukkig wél gezond was en kon werken.

In mijn ogen is het niet raar dat je dit aan je zoon vraagt. Zéker niet als je het echt in je portemonnee voelt. Als hij op kamers had gewoond, had hij huur, boodschappen etc. Allemaal ook zelf moeten betalen.

Jasmijn

Ik vind het niet raar dat je je zoon om kostgeld vraagt, zeker als je het gat in je portemonnee flink voelt het hij maandelijks een mooi bedrag verdient. Het is niet zo dat hij alle andere kosten ineens óók zelf moet betalen. Je betaalt, zoals je zei, zorgverzekering, collegegeld, schoolboeken, etc.
Op mijn achttiende kreeg ik nog altijd zak en kleedgeld en ik mocht voor boodschappen altijd Tikkies sturen. Ook betaalde ik geen kost en inwoning en werden alle vaste lasten betaald.
Mijn ouders kregen beiden wél ver bovengemiddeld betaald en ook de hypotheek was zo goed als afbetaald.

Daarnaast was ik al sinds mijn veertiende ziek, en had ik nagenoeg geen inkomsten.
Toen ik uiteindelijk rond mijn 21e eindelijk een Wajong uitkering kreeg, veranderde dit, wat ik meer dan normaal vind. Ik kreeg namelijk ineens maandelijks een ‘flink’ bedrag gestort.
Mijn zak- en kleedgeld kreeg ik niet meer, en (mijn moeder was na drie jaar ziekbed overleden (waardoor ik ook nog eens nog meer geld gestort kreeg)) ik werd gevraagd elk jaar €300 te betalen voor kost en inwoning.

Mijn zorgverzekering, telefoonabonnement, alle boodschappen (die zeer specifiek en duurder zijn door mijn eetstoornis) en dergelijke woorden nog ‘gewoon’ betaald.
Mijn zusje daarentegen, kreeg al langer geen zak- en kleedgeld meer, aangezien zij gelukkig wél gezond was en kon werken.

In mijn ogen is het niet raar dat je dit aan je zoon vraagt. Zéker niet als je het echt in je portemonnee voelt. Als hij op kamers had gewoond, had hij huur, boodschappen etc. Allemaal ook zelf moeten betalen.

Jasmijn

Onze zoon wordt volgende maand 18 jaar maar wij gaan geen kostgeld laten betalen. Waar we wel voor kiezen is dat hij zijn eigen zorgkosten gaat betalen, zijn telefoon, kleding en onkosten voor school. Ook weggaan met vrienden is voor eigen kosten en we zullen hem zeker bij spekken als dat nodig is, hij zal ook zelf niet om geld vragen ookal weet hij dat dat kan. Al van kleins af aan geven wij hem mee dat als hij iets extra’s wilt hij dit zelf moet voorzien. Gaat hij met ons mee dan zijn het onze kosten, bv. vakantie of dagje weg. Gaat hij met vrienden dan zijn het zijn kosten. Werkt prima en hij spaart ook nog goed en weet dat wij er voor hem zijn.
Mijn kind mijn zorg!

Ik denk persoonlijk dat het wel handiger was geweest om het hier over te hebben voor hij 18 werd. het valt nu even rauw op zn dak. zn brein is ook nog niet volwassen. Maar daarnaast moet hij gewoon weten : Dit is heel normaal. Dit hoort erbij als je volwassen word. Hij verdiend ook nog een hele hoop geld per maand en hoeft dat kennelijk nog niet eens aan zn eigen rekeningen te betalen? Ik zou eens met hem gaan zitten en zijn financien doornemen. En daarnaast ook eerlijk de kosten voorleggen die hij maakt. ( boodschappen, energie, water etc) Hij kan overigens zelf wel zorgtoeslag krijgen. Dat zal hem geld schelen. Dan leert hij er wel echt wat van en dan zal hij ook gewoon op papier kunnen zien dat hij een schijntje moet betalen.Als hij zonder inkomen komt te zitten is het een ander verhaal.

Ik ga nooit kostgeld vragen, ik vind dat zo belachelijk. Ik heb voor kinderen gekozen, dus zolang ze bij mij wonen zorg ik voor ze. Ik zal ze wel leren dat sparen belangrijk is, mijn man en ik kunnen allebei goed met geld omgaan, dus dat kunnen we ze echt wel meegeven.
Hetgene wat ik misschien wel zou doen is zelf een zorgverzekering laten afsluiten, omdat ze dan vanaf 18 jaar ook zorgtoeslag mogen aanvragen. Ze leren dan ook gelijk zulke volwassen administratieve dingen van zichzelf te beheren. Ik denk dat dat belangrijkere levenslessen zijn dan kostgeld te gaan betalen, want dan voel je je toch ook niet meer welkom thuis?

Vanaf 18 jaar zijn ze volwassen volgens de wet en je bent tot hun 21e financieel verantwoordelijk.
ik vind dat een 18 jarige weinig verdiend naast een studie krijgen ze rond 130 zorgtoeslag en 400 studief daar gaat leefgeld en zorgverzekering vanaf dan.houden ze een klein beetje salaris over.
ik vind het belangrijk dat mijn zoon nu nog kan sparen ik ga echt geen kostgeld vragen van hun laatste beetje geld.

Zeker, hier is een directe, feitelijke reactie die enkel gebaseerd is op de inhoud van de blog, zonder te verwijzen naar andere reacties:

—

Het is begrijpelijk dat het wegvallen van kinderbijslag en toeslagen financieel pijn doet, maar laten we niet vergeten dat jullie er als ouders zélf voor hebben gekozen om kinderen op de wereld te zetten. Dat brengt ook verantwoordelijkheid met zich mee.

Hij is weliswaar 18, maar nog volop in ontwikkeling, woont thuis, en begint pas net aan zijn studie. Wettelijk gezien ben je als ouder tot zijn 21e verplicht om financieel voor hem te zorgen (artikel 1:377 BW). Dan voelt het krom om te zeggen: “het is geen huur, maar een bijdrage”, terwijl het om een bedrag van €220 gaat – een flink deel van zijn inkomen.

Hem suggereren dat hij dan maar op kamers moet gaan als hij het er niet mee eens is, is niet alleen onrealistisch in deze woningmarkt, maar ook gewoon niet hoe de wettelijke zorgplicht werkt. Als ouder is het je taak om hem te begeleiden in zelfstandigheid, niet om hem daarin te duwen onder financiële druk.

Jullie zoon vraagt om steun, geen financiële onafhankelijkheid van de ene op de andere dag. En die reactie van hem? Die laat zien dat hij het gevoel heeft dat hij moet terugbetalen voor zijn bestaan. Dat lijkt me precies het tegenovergestelde van wat je als ouder zou willen bereiken.

mevr heel simpel . uw zoon zijn eigen kosten laten betalen . Hij is volwassen dus eigen boontjesdoppen . dus studie , verzekeringen , kleding ,sport , verzorgingsproducten etc zelf laten betalen . En helpt hij niet als deel van hat gezin in de huishoudelijke taken . Dan gewoon kamerhuur 350 eu laten betalen en met eten en wassen erbij nog eens 200 eu extra. Anders 3 maanden geven om een kamer te vinden en dr uitzetten . Hij is geen kind meer punt dus dient ook zich volwassen te gedragen en zijn eigen lasten karretje te trekken . Doe ik al vanaf me 15de

Mijn ouders deden het zo: ik hoefde geen kostgeld te betalen, wel mijn eigen zorgverzekering. Wel kreeg ik vaste huishoudelijke taken.

Tot en met hun 18e ben je verantwoordelijk voor je kinderen. Daarna zijn ze volwassen en moeten ze die zelf dragen.
Ze hebben rechten en plichten.

Ze mogen trouwen, een bankrekening openen, een (hypotheek-)lening afsluiten, nachtdiensten draaien, naar het buitenland, alcohol kopen, toeslagen aanvragen. Alle leuke dingen.
Maar ook de minder leuke dingen: voor de rechter verschijnen, boetes betalen of straf uitzitten, in je levensonderhoud kunnen voorzien, schulden aflossen, problemen oplossen, verantwoordelijk zijn voor je, al dan niet geplande, kindertjes, studie en (zorg-)verzekering betalen.

Als ouders heb je de wonderschone taak je kinderen hierop voor te bereiden. Dit ga je niet overleggen met je volwassen kind maar dit deel je mee. Jouw huishouden, jouw portemonnee, jouw beslissing.
Dus laat hem de verplichte zaken zelf betalen, eigen verantwoordelijkheid nemen.
De dingen die al in huis zijn daarvan mag hij meeprofiteren: eten (wat de pot schaft), drinken, toiletartikelen, water- en stroomverbruik. (Ik had wel een limiet qua tijd om te douchen. Je hoeft geen half uur onder stromend water te staan.)
Hij kan zelf zorgen voor zijn persoonlijke benodigdheden: kleding, aftershave, deodorant, schoenen, kapper, uitgaan, auto, apk en brandstof, cadeautjes, feestjes en uitgaan, vakanties, studie en (sport-)clubs.
Niet alleen betalen maar ook doen: je slaapkamer bijhouden, meehelpen, auto wassen.
Ik vind het normaal dat je na je 21e óók kostgeld gaat betalen.

Alles wat je ouders doen na je 18e is extra en kun je beter dankbaar voor zijn.
Heb respect en begrip voor je ouders. Vooral als je jongere broertjes en zusjes hebt.

Wat een onzin om kostgeld te vragen. Ze hebben er zelf voor gekozen om kinderen te nemen, dat stopt niet als ze 18 worden. Misschien zelf wat meer werken en minder afhankelijk zijn van de regering!! Lekker 18 jaar je handjes ophouden bij de regering en nu het stop je 18 jarige kind uitbuiten. 2 volwassen mensen kunnen meer dan genoeg verdienen om meerdere kinderen volledig te onderhouden.

Mijn ouders hadden totaal geen vetpot vroeger. Mijn vader zat in de WAO en mijn moeder werkte niet. Vanaf mijn 18 kreeg ik niks meer en betaalde mijn zorgverzekering, studieboeken, kleding ect allemaal zelf en daarnaast kostgeld. Dat was (nu dus 30 jaar geleden) € 90,- per maand. Als je zoon hier moeite mee heeft kan je het ook omdraaien: geen kostgeld, maar hij betaald al zijn eigen kosten: zorgverzekering, studie, kleding ect.

zoonlief mag in zijn handen knijpen met “maar ” € 220 en zij ouders betalen nog genoeg voor hem. Dat zijn vrienden niks hoeven te betalen vind ik uitermate onverstandig. laat zoonlief maar een kamer gaan zoeken, dan komt hij van een ijskoude kermis thuis en waarschijnlijk ook met hangende pootjes terug wil. € 350 kost en inwoning voor een thuiswonende student lijkt me al een heel redelijk bedrag.

Ik zelf heb nooit kostgeld hoeven te betalen maar betaalde wel mijn eigen studie 4 jaar Incl. boeken zorgverzekering en op bepaalde dagen ook mijn eigen eten. en soms trakteerde ik mijn ouders met bijvoorbeeld een ijsje of dat ik spullen voor de kat haalde. ze hebben altijd gewild dat ik spaarde voor later.

ik vraag geen kostgeld en betaal het collegegeld. Vind ik niet meer dan normaal. ouders moeten studerende kinderen ondersteunen. Ja het is krapper dan voor de 18de, maar studerende kinderen kosten geld. Dat weet je van tevoren lijkt me, daarvoor leggen veel ouders een spaarpot aan voor de studie van hun kind. Als je op te ruime voet hebt geleefd is het nu houtje bijten. Geen medelijden.

Hoi hoi

Iedereen komt met tips en ideeën en dat valt te verwachten als je een vraag stelt.
Het enige wat me opvalt is denk ik de timing waarmee je komt. Na zijn 18e verjaardag 😉

Wellicht had je hem er wat op kunnen voorbereiden bijv door met hem in gesprek te gaan toen hij nog 17 was door aan te geven wat er verandert in het gezin als je 18 wordt.
Met elke leeftijdsfase komt er ook wat verantwoordelijkheid bij.

Nu hij 18 is en daarna pas hoort dat hij moet meebetalen snap ik wel even zijn steigering maar dan nog. .. Hij zal er toch aan moeten wennen dat hij ook mag bijdragen. Voor niets gaat de zon op. In welke vorm dan ook.
Voorbeelden genoeg in alle reacties. Blijf het gesprek aangaan. Het komt vast goed!
Geef desnoods aan dat jullie hierin ook in gebreke waren en hem er eerder op hadden kunnen voorbereiden.

Er zijn mensen die een reactie geven dat ze 0 euro kostgeld van hun kinderen vragen, maar ze betalen niet de studieboeken, collegegeld en maandelijkse premie zorgverzekering voor hun kinderen. Dat is appels met peren vergelijker.
Deze ouders betalen ALLES voor hun zoon en vragen daar slechts 220 euro voor! En dan nog doet hij moeilijk.
Oplossing: vraag 0 euro kostgeld maar laat hem premie zorgverkering zelf betalen (immers net zo eerlijk gezien hij daar ook max. Zorgtoeslag voor krijgt), laat hem zelf zijn studieboeken en collegegeld betalen (ook net zo fair gezien HIJ studiefinanciering hiervoor ontvangt). Ik heb de indruk dat deze ouders zichzelf het zelf niet overzien dat ze door de huidige regeling er maandelijks link op achteruitgaan dan wanneer ze de kosten allemaal aan hem overlaten. Ze hebben er een ingewikkelde constructie van gemaakt terwijl het veel eerlijkere en voordeliger voor iedereen uitpakt als ze de premie zorgverzekering, collegegeld en studieboeken aan hem overlaten. En 9 van de 10 keer betalen ze zonbder zeuren want deze kosten van van hemzelf, en betaalt dus voor hemzelf. Zo voelt dat voor hem ook eerlijker dan wanneer hij geld moet afstaan aan zijn ouders.

Hi, misschien heb je iets aan mijn ervaring. Vanaf mijn 18e was het de bedoeling dat ik zelf mn zorgverzekering betaalde, wat niet moeilijk was aangezien je zorgtoeslag krijgt. Ook school betaalde ik zelf. Dan werkte ik in de zomer.
Bij mij ging het geleidelijk. Eerst betaalde ik dat zelf. Toen mijn vader huurtoeslag zou verliezen door mijn inkomsten ging ik meebetalen in huis. Eigenlijk heel redelijk. Het is wel fijn als het al even van te horen wordt gezegd zodat je aan het idee kan wennen en zelf kan rekenen wat dat betekent.
Ik denk dat het redelijk is wat jullie doen, maar geen hem ook even om eraan te wennen.
Hopelijk heb je hier wat aan.

mijn kind studeert ook en woont nog thuis,
zij krijgt studiefinanciering en zorgtoeslag en daar betaalt ze haar studie en zorgpremie van.
zij heeft een bijbaan en daar betaalt ze andere kosten mee zoals haar auto.

wij vragen geen kostgeld omdat we willen dat ze spaart maar we hebben het ook niet breed en kunnen ook niet meer dan dit doen. wel weet ze als ze echt iets nodig heeft zoals een laptop of iets anders wat te duur is dan betalen wij dat.

Ieder huishouden regelt dit anders en er is eigenlijk geen goede of foute regel. Dat hangt echt van de situatie af.

Waar ik me als ouder zijn aan zou storen is het gebrek aan wij-gevoel. Uw zoon is een wezenlijk onderdeel van het huishouden. Daar hoort inzet bij, de was doen, afruimen, schoonmaken. En soms ook bijbetalen aan dit huishouden. Dat dit iets is wat ‘besproken’ moet worden alsof hij een hotelbewoner is zegt eigenlijk al genoeg over zijn eerdere opvoeding. Je bent een ouder. je bent leider van je kind en niet zijn beste vriend. Gedraag je hier dus naar en neem als ouder je verantwoordelijkheid.

Ik denk dat de aanpak anders kon. Je zegt nu ‘ wij betalen zijn zorgverzekering nog altijd, maar hij moet betalenvoor de service die hij thuis krijgt’. Had dan liever gezegd, betaal je zorgverzekering ( dat is inmiddels minimaal 160 euro pr maand).
Dan had jouw jongen nooit hetgevoel gehadvan ‘ ik ben een last in het huis’ en waren jullie financieel minimaal 160 euro rijker.

Ik heb als 18 tot 22 jarige nooit betaald aan t huishouden. Ik studeerde, woonde thuis en werkte in het weekend. Mijn ouders hebben ook in die tijd alles voor me betaald, maar…. en daar is nooit discussie over geweest en ik vond t niet met dan logisch, ik moest de studiefinanciering en zorgtoeslag wel inleveren. Zij betaalden nl ook mijn zorgverzekering en complete studie. Later heb ik mijn stagevergoeding (minimaal en op een enkele plek) ook ingeleverd omdat ik gebruik maakte van de auto op naam en kosten van ouders.

Mijn vader zei altijd tegen mij en mijn broers: jullie krijgen en mogen veel, ik werk er met plezier voor, maar dan verwacht ik dat je je best doet op de vervolgopleiding (wat het ook mag zijn) en je werkt in het weekend en vakantie (dat verdiende geld hoefden we niet in te leveren, maar hij wilde niet alles voor ons doen en wij op de bank hangen)

Ik hoop dat ik het zo ook voor mijn kinderen kan doen. De oudste is 8 maar wetende dat de toeslagen ooit stoppen, sparen wij nu al voor hun toekomst.

Jullie zoon heeft een bijbaan, hij kan waarschijnlijk zorgtoeslag krijgen en hij ontvangt studiefinanciering, neem ik aan. Omdat hij nog thuiswoont, heeft hij geen kosten zoals kamerhuur en boodschappen. Daarnaast betalen jullie (een deel van) de kosten van zijn studie en de zorgverzekering. Financieel heeft jullie zoon het best goed, lijkt me. Want weinig kosten en een stukje inkomen.

Jullie hebben uiteraard meer inkomen, maar verhoudingsgewijs ook veel meer kosten. Dat is iets om te bespreken met jullie zoon. Dat je als volwassene kosten hebt en je die uit je inkomen moet voldoen. En als het krapper wordt, dat je dan moet bezuinigen of moet proberen je inkomen te verhogen. Wat jullie doen, is proberen om weggevallen inkomsten omdat je zoon 18 werd, op te vangen door kostgeld. Zodat je zijn zorgverzekering en studiekosten kunt blijven betalen.

Als jullie financiële positie dat verlangt, dan is dat fair. Of anders je zoon laten weten dat hij van zijn zorgtoeslag en studiefinanciering voortaan zelf maar zijn zorgverzekering en studiekosten moet betalen. Helemaal of deels. Dan krijgt hij nog altijd gratis kost en inwoning.

Dat zijn vrienden niet hoeven te betalen, komt waarschijnlijk doordat hun ouders het financieel beter hebben. Dan is het appels met peren vergelijken.

neem toch aan dat hij van die €650 zijn zorgverzekering en andere abbonementen moet betalen als daar ook nog eens €200 kostgeld afgaat is het snel op.

heb 2 inwonende kinderen viel €1000 per maand aan toeslagen naar onder in 1 jaar tijd. kindergeld niet bijgeteld want dat kregen hun beide volledig voor kleding ,hobby,sport en schoolkosten. Deze kosten moeten ze nu zelf betalen samen met ziektekosten verzekering ,gsm abbo,hun eigen huisdieren,begrafenisverzekering. Maar geen kostgeld omdat ze daar niet eenz ruimte voor hebben nadat ze alles betaald hebben. Ik wilde kinderen en zolang ze thuis wonen zijn ze mijn zorg en betaal ik wat ik kan

Het gaat om het totaal plaatje. Iedereen doet opvoeden op zijn eigen manier. Er is geen goed of fout, als je het maar kan uitleggen, bespreekbaar maakt en in perspectief plaatst. Vergelijken met anderen heeft geen zin, al is het natuurlijk vanuit het perspectief van je kind altijd een makkelijk argument. Persoonlijk vind ik dat de jeugd met een bijbaan veel verdient en zich veel luxe kan veroorloven. Daar hoort ook verantwoordelijkheid bij. Kostgeld, of op andere manieren bijdragen, kan daar zeker onder vallen.

Wat ik lees verbaasd me . Toen ik een bijbaan had en later mijn opleiding afgesloten hat , heb ik al in begin een bijdrage geleverd aan het huishouden. Toen heb ik niet geleefd op hotel mamma. Met 20 uit huis en zelfstandig worden dat was mijn doel . Ik heb veel steun van mijn ouders gehad en heb ook daardoor mijn ouders later ook iets kunnen teruggeven om hun te bedanken wat ze mij aan kansen hebben hebben kunnen geven. Wat is de jeugd toch zielig geworden. Tegenwoordig wonen ze nog tot hun 40 ste thuis en verbazen zich om een bijdrage aan het huishouden te leveren.

Het is jullie kind jullie eigen bloed geen vreemde ,jullie zouden hem juist net helpen om te sparen nu hij thuis woont .Eenmaal hij alleen woont is het moeilijk om te sparen .Komaan laat u moederhart voelen en gun het hem zo weet hij men ouders waren er voor mij ,wees trots hij werkt en gaat universiteit ,is niet voor iedereen weggelegd

Het zou niet in mijn opkomen om dat te doen. KGB en kinderbijslag is ca. €300,- p.m. per kind.

Je had vooraf moeten sparen voor het wegvallen daarvan. Doe ik nu ook al, via beleggen dan, en mijn oudste is 7. Eventueel kan je je kind wel eigen rekeningen laten betalen, zorgverzekering, studie, kleding, kapper, sportabbonnement. Juist zo leer je je kinderen verantwoord met geld om te gaan, te vergelijken en verantwoorde keuzes te maken.

Misschien snapt hij de kosten niet helemaal? Persoonlijk zou ik hem de zorgtoeslag laten aanvragen, dat is een deel vd kosten van de zorgverzekering, en die laten overmaken. Wat verder bijgedragen moet worden zou voor hem misschien duidelijker zijn wanneer het (een deel van) de studiekosten zijn die verdeeld worden over de maanden?

In vind het bedrag wel veel. Hij moet ook plotseling zorgverzekering betalen en eigen risico. Dat is al zo’n 200 euro per maand. Zo houdt hij niets over om te sparen voor later ook.

Meen je dit seriieus?????
Het is niet normaal om kostgeld aan je 18‑jarige kind te vragen, omdat de ouderlijke zorgplicht in Nederland geldt tot 21 jaar. Tot die leeftijd hoort een jongvolwassene nog financieel en emotioneel ondersteund te worden om zich te kunnen ontwikkelen richting zelfstandigheid. Kostgeld vragen kan deze ontwikkeling belemmeren en legt een onredelijke druk op iemand die nog bezig is met opleiding en toekomstopbouw. Sowieso zolang je zoon studeert doe je toch je kind dit niet aan. Jullie hebben hem op de wereld gezet. Het is geen vreemde die je in huis haalt. Ik heb het krap maar met voedselbank en creatief denken red ik het met mijn 4 tieners waaronder zoon van 19 en een dochter van 22 jaar die thuis wonen.

Dit is een vreemd verhaal.. een kind van 18 jaar vraag je niet om ‘kostgeld’ als hij studeert en een bijbaantje heeft??
Wat als je zoon op kot zou gaan moest hij dan nog eens 600€ uit eigen zak betalen?
Ik heb pas kostgeld moeten betalen aan mijn ouders toen ik afgestudeerd was op mijn 22e en een eigen baan had.. Als je je kinderen als een financiele domper ziet had je er beter nooit aan begonnen..

Je doet alsof je uit de lucht valt dat die toeslagen “pats boem” ophouden. Dit wist je toch op voorhand? Maar een jongen van 18 moet wel begrijpen dat hij “pats boem” een derde van zijn loon moet afgeven.

Als het echt financieel nodig is, dan kan je hem dat vertellen en bekijken of hij zelf bepaalde kosten op zich kan nemen zoals boeken of verzekeringen. Of je kan met hem afspreken dat hij een deel van zijn loon spaart. Zo geef je toch de lessen mee dat geld niet alleen moet rollen maar dat er ook saaie dingen mee gedaan moet worden.
Maar als je hem enkel geld vraagt omdat het voor jullie wat leuker is, dan vind ik dat niet kunnen.

omgekeerde wereld om je kind van 18 kostgeld te laten betalen…. sorry, maar dat gaat er bij mij niet in

kostgeld komt bij kind 18+ in huis dat een salaris heeft, dus een baan heeft, maar niet tijdens opleiding….

als ouder heb ik t/m 21 jaar financiële verplichting voor mijn kind te zorgen, is wettelijk, dus ook voor mijn kind van 18

dan zelf als ouder voor meer inkomen zorgen als toeslagen bij 18 wegvallen en meer geld nodig is, of bezuinigen op posten begroting

zorgtoeslag krijgt je zoon wel

dus ik kan me de zeer verbaasde reactie van je zoon heel goed voorstellen!

ik ben ouder met minimum loon en mijn jongste zoon wordt over jaar 18 en dan vallen mijn toeslagen ook weg dus ik weet ervan.
nu al ben ik flink aan het sparen.

check ook bij DUO studentenzaken of je tegemoetkoming kunt krijgen als ouders met laag inkomen. heb zoiets keer gelezen.

Laat je niet gek maken
Houd het roer in eigen hand
Succes!!!

mijn dochter kreeg toen ze 18 werd en een eigen ziektekostenverzekering nodig had ook zorgtoeslag. Samen hebben we haar verzekering uitgezocht en het aanvullende deel krijgt ze van ons omdat we niet willen dat ze op gezondheid bezuinigd. ja we betalen haar collegegeld en boekenomdat dat kan. hiervoor mag iedere student ook een lening vragen. daarnaast krijgt ze een basisbeurs. dat is voor kleedgeld. voor uitgaan/vakantie moet ze zelf werken want waar ligt de grens. voor kerst heeft ze een tweejarig abonnement gekregen voor haar telefoon. zij maakt haar eigen verdeling in potjes zodat ze haar uitgaven kan beheren. af en toe zitten we even samen of het lukt allemaal.

Ik begrijp dat het weg vallen van.kindgebonden budget en toeslagen een aderlating is nu je zoon 18 is maar 220 van hem willen en dan zeggen-/liegen dat het voor hem een oefening is voor later klopt ook niet helemaal. Je hebt nog 3 kinderen en waar er 2 eten kunnen er ook 3 eten. ik zou symbolisch 100 vragen en dat in een spaarpot voor hem zetten en hem zijn zorgverzekering en wa verzekering sportclubs etc zelf laten betalen
Dat is een verantwoordelijkheid en oefening voor later. Nooit klagen over eten en drinken dat is erg onvriendelijk en zo onnodig. Hij is nog maar 18 en kan ivm studie en de huizenmarkt niet eens op zichzelf wonen al zou hij dit willen. Dus voor de lieve vrede en de liefde voor je zoon geef hem een eerlijke start in het volwassen leven.

Onze zoon is ook 18 (bijna 19), woont nog thuis en gaat komend jaar starten aan zijn 2e jaar op het HBO. Hij heeft nog een broer van 15. Wij betalen eigenlijk nog alles voor hem: studie, boeken, zorgverzekering, onderhoud enz. Hij krijgt zelfs nog kleedgeld a € 90,- per maand. Wel is de studiefinanciering dan voor ons…

Het geld waarvoor hij werkt kan hij gebruiken om te sparen en als zakgeld. Zo heeft hij wel zelf zijn rijbewijs betaald. Wij hebben onze kinderen van jongs af aan leren omgaan met geld en ze weten heel goed de waarde hiervan, ook dat niet alles mogelijk is en dat je het maar 1 keer kunt uitgeven. Hij geeft zijn geld dus niet zo makkelijk uit en spaart veel.

Zo kan hij straks zonder studieschuld en een flinke spaarpot (met geld dat hij zelf gespaard heeft) de deur uit als hij ooit een woning vindt.

Wij hebben ook geen vetpot, maar krijgen daarom vanuit DUO aanvullende studiefinanciering zodat we dit prima kunnen betalen. Zoals ik het lees hadden jullie voor zijn 18e ook een kindgebonden budget, dus zullen jullie waarschijnlijk ook recht hebben op deze aanvullende studiefinanciering. Dan hoef je het geld iig niet bij je zoon van 18 weg te halen….

Je kiest zelf voor kinderen en ik vind dat je dan verantwoordelijk bent voor hun onderhoud totdat ze het huis uit gaan of een echte (fulltime) baan krijgen. Hier had je ook 18 jaar lang wat geld voor opzij kunnen leggen.

oudere Kinder zijn veelste veel verpest tegenwoordig, ze denken dat alles gratis is in deze wereld. dus kostgeld vragen vindt ik de normaalste zaak. Toen ik ging werken betaalde ik mijn moeder zelfstandig kostgeld, en elk jaar dat ik meer verdiende kreeg zei ook steeds meer kostgeld.
Dat heet opvoeding, daar is nog wel eens een gebrek aan tegenwoordig. Lekkere laten betalen voor hun natje en droogje als ze geld verdienen.

Ik kan niet in de portemonnee kijken van de schrijfster. 220 euro per maand klinkt mij in de oren als het bedrag aan kindgebonden budget per maand + (kinderbijslag / 3). Dat is geld wat je voorheen kreeg om de onderhoud te helpen voorzien en dat geld valt nu dus weg en wil je compenseren. Als het geen vetpot is, dan kan dat noodzakelijk zijn.

Wij hebben een paar jaar recht gehad op kindgebonden budget, tot de kinderen 18 waren natuurlijk. Toen was het een stuk lager dan wat het nu is. Voorheen kreeg je dat niet en had je alleen kinderbijslag. Wij hebben ons uitgavenpatroon altijd zo aangepast dat we dit geld niet nodig hadden, maar altijd opzij konden zetten voor een studiefonds per kind, een zakcentje voor later bij uit huis gaan en een rijbewijs. Daar moesten we zelf behoorlijk voor bijleggen, want een studie en rijbewijs zijn niet gratis. Maar kostgeld hebben we niet hoeven te vragen, omdat we in feite de kosten voor studie en extra’s al hadden gespaard.

Maar goed, niet iedereen heeft die mogelijkheid. Kostgeld zie ik dan ook niet als iets wat verkeerd is. Zeker niet als het gewoon echt nodig is. Maar kijk vooral of je niet een deel daarvan opzij kunt leggen om voor hem te sparen. Gebruik het minimale wat je nodig hebt. Praat er nog eens goed over met hem. Laat hem inzien dat het leven gewoon geld kost. Laat hem ook zelf sparen. Als hij gaat studeren heeft hij recht op studie financiering en natuurlijk een zorgtoeslag, maar heeft hij ook de verplichting een zorgverzekering te hebben. Daarnaast zal hij vanaf 18 jaar ook wat meer verdienen bij zijn bijbaan. Onder de streep houdt hij dan vast ook wat meer over.

Laat hem vooral ook goed sparen indien mogelijk. Praat over de financiën tot het geen obstakel meer is inderdaad communicatie.

Waar je ook voor kunt kiezen ipv kostgeld vragen is je 18 jarige kind zelf zijn zorgverzekering te laten betalen. Dat is toch ook al gauw zo’n 140 tot 220 euro. Daarbij leert je kind ook gelijk dat het leven geld kost. Ook zijn eigen sport en mobiel abonnement of andere abonnementen. Hebben jullie Netflix omdat hij dat veel kijkt? Of hebben jullie een Xbox met gamepass of een PlayStation met PS+? Laat het hem zelf betalen.

Dat moest ik ook toen ik 18 werd. Ik hoefde geen kostgeld te betalen, maar wel mijn eigen zorgverzekering en ik moest bijdragen aan het internet abonnement omdat ik er het meeste gebruik van maakte en omdat ik een hogere snelheid wou voor downloaden en gamen.

Ook zo leer je je kind omgaan met geld. Sterker nog, zo leerde ik op zoek te gaan naar manieren om goedkoper uit te zijn. Bijvoorbeeld door mijn eigen risico te verhogen zodat mijn maandelijkse kosten lager uitvallen, overstappen van provider of abonnement om kosten te besparen, gebruik te maken van deals met Black Friday of cashbacks.

Dan leert een kind veel beter met geld om te gaan en hoe duur het leven wordt dan simpelweg kostgeld vragen waarvan ik ook begrijp van je kind dat dat niet leuk is om ineens te moeten gaan betalen.

Wij hebben nooit kostgeld gevraagd aan onze drie kinderen. Geld van hun bijbaantjes hebben ze zelf verdiend, niet meer dan normaal dat ze dat zelf houden. We hebben er zelf voor gekozen om kinderen te krijgen en betalen voor hen totdat ze op eigen benen staan. Ik vind 220 euro echt ook veel te veel, kind is 18 komt net van de middelbare school. Ik zou er nog een beetje begrip voor kunnen hebben als ze het op 21 jarige leeftijd na zijn studie zouden vragen als hij dan nog thuis woont. Je kunt er van alles bijhalen, leren met geld om te gaan bijvoorbeeld, maar dat maakt het niet ineens een sympathieke actie

Degenen uit ons gezin die gingen studeren (,uit of thuis), zorgden helemaal voor zichzelf. Door te werken en een studielening af te sluiten hadden ze genoeg geld om ook nog de bloemetjes buiten te zetten. Kostgeld deden we niet.

Aangezien je zoon al een aantal jaar werkt, denk ik dat je al een goed beeld hebt hoe hij met zijn geld omgaat. Spaart hij veel of geeft hij alles snel uit (of iets ertussenin)? Ik denk dat het belangrijk is om hierover in gesprek te gaan en alle maandelijkse kosten op een rij zetten tegenover zijn inkomen. Dan bedoel ik zijn zorgverzekering, collegegeld, abonnementen etc. Hier zou hij al van kunnen leren.
Persoonlijk zou ik geen kostgeld willen vragen. Ik denk dat het juist fijn is als je kind al heeft kunnen sparen voor een huis of auto als hij na zijn studie het huis uit gaat. Zo geef je hem juist financieel een voordeel. Bedenk ook dat er geen goed of fout is. Als jij er maar op gerust bent dat je kind goed met geld om kan gaan. Door kostgeld te vragen betekent niet dat hij ineens goed met geld kan omgaan

Dan heeft u dat kindgebonden budget niet nodig gehad.
voor mensen in de bijstand is dat geld echter broodnodig, dat kun je niet sparen.
En als dat bedrag, samen met de kinderbijslag wegvalt als het kind 18 wordt, is dat heel bitter.
Dan ben je haast gedwongen om aan het kind een bijdrage te vragen.

Ik probeer mijn kinderen van 8 en 5 nu al mee te geven dat alles in het leven een hoop geld kost. En het is echt niet van de arme hier, er wordt flink gesport, we gaan regelmatig dagjes uit, ze eten geen dag droog brood, het hele gezin heeft een museumkaart, we kunnen regelmatig nieuwe kleding kopen, we gaan regelmatig op vakantie of weekendje weg en ze krijgen regelmatig een extraatje.
Maar we zijn eerlijk in dat alles geld kost en het niet oneindig is. Mijn zoon van 8 begint het echt al te begrijpen. Kijkt in de winkel naar prijzen, vergelijkt prijzen bij verschillende winkels en bv. marktplaats, is inventief in het bedenken hoe hij geld kan verdienen en kan compromissen sluiten betreft uitgaves.
Ook brengen we ze heel bewust mee dat we SAMEN wonen. Ik ben dan wel hun moeder maar ik ben niet hun bediende. Dus dat betekend dat ze vanaf jongs af aan bijdragen aan het huishouden. Zij brengen geen geld in maar ze kunnen wel klusjes doen. Een vaatwasser inruimen, de tafel dekken, de auto wassen of een keer stofzuigen, er is voor elke leeftijd wel iets passends te bedenken. Juist door samen te werken hoeven we geen huishoudster aan te nemen om bepaalde klussen te doen, dit spaart geld uit dus kunnen we er bv. een keer extra erop uit.
Ik denk, juist ook in het geval dat er geld genoeg is, dat dit gesprekken zijn die gevoerd moeten worden en dat ze verantwoordelijkheden krijgen. Het effect is voor nu iig dat er twee spaarpotjes worden toegeschoven als ik zeg dat er ergens een keer geen geld voor is.

Ondanks dat ik zelf maar twee kleintjes heb herken ik de instelling van je zoon wel. Ik werk veel met HBO studenten en er zijn er veel bij die alles krijgen toegeschoven en zij vinden dit vaak ook wel normaal. Dat er dan eens één is die kostgeld moet betalen is maar een vreemd iets. En ik snap dat ook wel als dit niet jouw realiteit is.
Maar goed, ik zeg altijd maar zo, mijn realiteit is niet de jouwe en andersom. Ik denk dat je er goed aan doet om je zoon te leren dat niet alles hem aan komt waaien en kostgeld is daar een prima manier voor.
Je kan er ook voor kiezen om een compromis met hem te sluiten, geen kostgeld maar dan zijn al zijn kosten voor hemzelf. Studie, verzekering, telefoon, kleding, stappen, vakanties etc etc.

Heb je als eens een kasboek met hem aangelegd? Wat komt er binnen en wat gaat hij betalen nu hij 18 is. Dat leert hem bewuste keuzes te maken betreft zijn financiën.

ik weet nog dat het rauw op mn dak viel als 18 jarige. ik was er niet op voorbereid, ik snapte er niks van. überhaupt was ik niet al te goed voorbereid op het volwassen leven. Daarom weet ik dat het goed zou zijn geweest als ik me hier al jaren op had kunnen voorbereiden. Gewoon als een gegeven van wat er van me gevraagd zou worden zodra ik 18 werd. of in ieder geval; dat er iets van me gevraagd zou worden. introduceer dat veel vroeger. dat lijkt me een goed idee.

wat leuk dat er veel bijval wordt gegeven. wij hadden het financieel goed, doordat we beiden fultime werkten. toen onze zoons 18 waren en gingen studeren hebben we de volgende afspraak gemaakt:
wij betalen de studie, zolang er ook gestudeerd wordt, de kost en inwoning en de sport. de zoons betaalden hun verzekering, kleding, uitjes en vakanties. zodra ze gingen werken zijn ze kostgeld gaan betalen, 30 procent van hun netto loon. omdat we het niet nodig hadden hebben we het gespaard en verdubbeld als aanbetaling voor hun eerste huisje.
het kostgeld vonden ze eerst niet zo leuk, maar na een goed gesprek is er geen punt verder van gemaakt.
succes bij je gesprekjes. opvoeden gaat met wrijving, maar zonder wrijving geen glans

Ik betaalde zelf mijn studie en zorgverzekering en ook kostgeld. Op kamers gaan is duurder, dus hoewel het niet leuk was snapte ik het wel. Het leven wordt steeds duurder, dus ik begrijp dat ouders kostgeld moeten vragen. In dit specifieke geval: laat hem uitzoeken wat hij kwijt is per maand aan kamerhuur, verzekeringen, wasserette, boodschappen, college, studieboeken enzovoort. Wedden dat dat veel meer is dan de 220 die de ouders vragen? Waarschijnlijk is dan ook de boosheid weg.

Ouders zijn wettelijk tot de 21e verjaardag van hun kind verantwoordelijk voor het levensonderhoud en de studie van hun kind. Dit omvat kosten voor voeding, kleding, onderdak, studie (zoals collegegeld en lesmateriaal), en medische zorg.

Ik zou hem iig zn eigen zorgverzekering en studieboeken laten betalen. Je kan ook zorgtoeslag aanvragen vanaf 18. Evt collegegeld ook zelf laten betalen. Als dat neerkomt op 220, dan geen kostgeld meer. Persoonlijk zou ik mn kind wel kostgeld laten betalen en dat dan sparen. Het hoort wel bij de financiële opvoeding om lasten te leren dragen

In plaats van kostgeld vragen had ik gekozen om hem zijn eigen nieuwe kosten te betalen. Hij bespaart al omdat hij thuis kan blijven wonen, waarom zouden jullie de zorgverzekering betalen? Of (alle) studiekosten? Hij krijgt studiefinanciering en wellicht is er nog een aanvullende beurs mogelijk.

De reden waarom jullie de toeslagen en bijlagen niet meer krijgen is omdat het nu in ieder geval gedeeltelijk zijn verantwoordelijkheid is. Persoonlijk vind ik hem erg ondankbaar en geprivilegieerd overkomen, hij gaat studeren en het kost hem maar 220 euro per maand, en dat vindt hij veel! Ik kreeg 160 euro per maand van mijn ouders en woonde op mijzelf en moest alles zelf betalen! En ik had geen keuze om op mezelf te wonen want alle universiteiten waren meer dan 1.5 uur reizen met het OV.

Dus noem het geen kostgeld, maar laat hem mooi zelf betalen voor ‘zijn’ kosten die los staan van het huishouden, vooral nu hij niet waardeert wat jullie voor hem doen..

Ons kind betaald geen kostgeld en we zouden het ook niet anders willen! Juist omdat we genoeg verdienen en ik hem een zorgeloze studietijd gun. Wij betalen alle studiekosten voor hem, zijn telefoonabonnement en zijn kleren. De rest betaald hij altijd zelf. Hij trakteert ons af en toe op een etentje of een dagje uit. En met onze verjaardagen, moeder en vaderdag worden we compleet in de watten gelegd door hem. Het werkt voor ons prima zo.

Ik moest vroeger wél kostgeld betalen. 200 gulden per maand toen ik 18 werd. Evenals mijn zusjes. Maar mijn moeder had heel weinig te besteden omdat mijn vader haar destijds heeft laten zitten voor een andere vrouw en zij ook nog eens arbeidsongeschikt was door een zwaar ongeluk. Ik betaalde het met liefde. Mijn moeder vond het niet leuk dat ze dit aan ons moest vragen. Maar onze moeder was zo goed voor mij en mijn zusjes. Ik ben nooit iets tekort gekomen. En ze kon geweldig koken. Er was altijd genoeg eten in huis. De schaal lag altijd vol met fruit en als we honger hadden konden we gewoon alles pakken zonder te vragen.
Ze kon goed naaien en maakte de mooiste kleren voor ons. In het weekend lekker samen op de bank tv kijken met een bakje chips en limonade. De thee met Marie koekjes of ‘lange vingers’ stonden altijd klaar als we uit school kwamen.

Als alleenstaande moeder met 6 kids (ik werk parttime) heb ik hier ook ervaring mee. Zodra mijn kinderen 18 zijn én een fulltime baan hebben, moet er kostgeld betaald worden. En dat is geen €220… Maximaal €150. Ik gun ze dat ze zelf kunnen sparen.
Bij parttime baan en daarbij een studie betalen ze geen kostgeld. Wel moeten ze vanaf dan hun eigen kleding, zorgverzekering enz betalen. Doordat ze zorgtoeslag krijgen, hoeft de premie voor de zorgverzekering ze weinig tot niets eigen geld te kosten.
En ja, inkomen van een werkend kind telt mee voor de huurtoeslag, ook als je kind nog geen 23 jaar is. Dus geef zijn/haar inkomen altijd door.
We hebben het altijd gered met elkaar! Soms wat inleveren is geen probleem en daarin neem je de kids mee. Ook daarvan leren ze.

Toen ik 18 werd, moest ik ook mijn eigen rekeningen en alles zelf betalen: maandelijkse premie zorgverzekering (zelf zorgtoeslag aanvragen, eigen verantwoording) + sparen voor het jaarlijkse eigen risico, telefoon+ telefoonabonnement, reiskosten, snacks en eten buiten de deur zelf betalen of op tijd thuis om te eten wat de pot schaft, roken (ja, dom!) uitjes, studieboeken en andere schoolspullen en studie benodigdheden en schooltas, kleding en jas en schoenen, aanschaf en maandlasten en onderhoud en brandstof en dergelijke voor scooter… Alles zelf, van een zaterdagbaantje. Terwijl mijn vrienden allemaal gezellig leuke dingen aan het doen waren op kosten van hun ouders. Ik kreeg/leende géén stuiver, géén cent. En het was me verboden om te lenen, rood te staan of te kopen op rekening, behalve dan het telefoontoestel bij het telefoonabonnement. Mijn ouders konden dat niet bekostigen. En ja, ik heb ze soms ook vervloekt, want het is niet makkelijk. Maar zo leerde ik wel die benodigde verantwoording, voor mezelf zorgen. Dat klinkt al iets anders dan kostgeld 😉
Ik ben nu zelf 35jaar en net een jaartje moeder en over 17jaar zal mijn kleine dezelfde les ondergaan.

als financieel dienstverlener vind ik het een zeer goed idee om eigen verantwoordelijkheid te geven aan kinderen. liever al vanaf de jonge jaren en in verhouding. bij ons werd iedereen er al een paar jaar van de voren op voor bereid om op eigen financiële benen te staan vanaf 18 jaar. Dan is het geen verrassing. Dus eigen kosten voor school en zorg betalen, gewoon alles incl. telefoon abonnement en kleding. De bezuinigingen steken ze dan ook in hun eigen zak. Voor de zoon ( waarschijnlijk de oudste) komt het als een donderslag bij heldere hemel. misschien kun je een overgangsperiode afspreken omdat je zelf ook niet wat voorbereid.

zo lang er gestudeerd word hoeft er niks betaald te worden
de mijne is ook 18 en moet nog studeren werkt ook en dat is zijn zakgeld.
moest II ooit later als alleenstaande noet toekomen en hy werkt fulltime is dat een ander verhaal
zijt blij dat je kind gaat studeren. zo ka g hy dat goed doet is het tich oke
dat weet je toch als je aan kinderen begint dat dat geld kost
en wie weet is het een zware studie en gaat ie daardoor minder uren kunnen werken en dan…

Erica vraagt om advies en niet om meningen. Het gaat er niet om wat een ander vind . Het gaat niet om goed of fout maar wat bij je past, in deze wereld waarin alles lijkt te kunnen of te moeten, want leven moet vooral leuk zijn. We zijn het er allemaal over eens, het leven is niet altijd leuk en ook daar leren kinderen van. ook op financieel vlak. er zijn veel adviezen gegeven. ik hoop dat je datgene er uit pakt, wat bij jou en je gezin past, Erica.
een maatstaf hierbij zou kunnen zijn dat volwassen kinderen betalen voor hetgeen ze later ‘ op eigen benen’ ook betalen, zoals abonnementen en zorgverzekering. om hier mee te starten op 18 of 21 jarige leeftijd, is ook een keuze. Mijn kids zijn hier mee begonnen op 21 jarige leeftijd. Succes 💪

inkomen volwassen kind in huishouden wordt ook meegerekend op hoeveel recht je hebt op bijvoorbeeld zorgtoeslag. logisch dat hij ook mee moet betalen. was er dan alleen wel eerder over begonnen en niet nadat hij al 18 jaar is geworden. gewoon van te voren voorbereiden dat als je 18 wordt er veel financiële steun wegvalt en vanuit de overheid dus verwacht wordt dat je zelf bijdraagt. daar komt het eigenlijk ook op neer

Vraag altijd de aanvullende beurs aan!! (is geen lening op voorwaarde dat hij zn diploma haalt) duo berekent dan of je er recht op hebt. Als je behalve je studerende zoon nog 2 schoolgaande kinderen hebt, schiet de limiet voor het gezamelijke inkomen omhoog tot wel 90.0000 euro!!! je kunt een proefberekening maken voor de aanvullende beurs op de site van duo.

ik snap de topicstarter wel, wij moesten dit (6 jaar terug inmiddels, toen was ik 18) ook betalen. het begon het 1e jaar met 100 euro, het jaar erop 200 tot een max van 400. Ik verdiende ook absoluut niet veel en moest alle kosten betalen (studie, zorg en abbo’s) + daarnaast eigen dingen (kleding + op stap etc.) maar het leerde mij wel verstandig omgaan met geld. Ik ben helemaal vanaf 0 begonnen (ouders spaarden niet voor ons) en inmiddels financieel goed gezond met een eigen woning, waar de leeftijdsgenoten die niets hoefden te betalen nogsteeds struggelen met basics, omdat ze het niet geleerd is om met geld om te gaan. Het agrument “maar mijn vrienden hoeven het ook niet” is niet altijd een positief iets.

Ik vind het heel normaal om dat te vragen van je kind! Ja het is je kind, juist daarom is het heel goed om hem zelfstandigheid bij te brengen. Hoe een ieder dat doet moet-ie zelf weten, daar kun je toch niet over oordelen?
Als hij niet weet hoe hij rond moet komen kun je hem daarbij helpen.
Zijn reactie is begrijpelijk, maar that’s life!

Persoonlijk zou ik hem niets laten betalen, dus geen kostgeld.
In mijn gezin speelt hetzelfde. Onze dochter, krijgt alleen een basisbeurs. Wij verdienen genoeg. Ze heeft recht op zorgtoeslag. Daarnaast heeft ze een leuke studentenbaan. Ze moet alles zelf bekostigen.
Wij willen niet dat ze leent bij DUO.
Ze zijn slim genoeg, om te begrijpen welke kosten je als ouders hebt. Als je dit tenminste met ze deelt.
Wij zijn daar zeer open in, naar onze kinderen. Maar ook duidelijk, wat wij wel en niet doen met ons geld, ons vermogen.
Natuurlijk doet iedereen het op zijn eigen manier, met zijn eigen afwegingen.
Het gaat er uiteindelijk om wat werkt en wat niet werkt. Dat weet je als ouder, bijna altijd het best. Je kent je eigen kind door en door.
Wel is het fijn, om andere meningen en inzichten te horen, of te lezen.

Geen studietoelage betekent alleszins dat jullie genoeg verdienen. Maar financiële verantwoordelijkheid starten op 18 is ook een vreemd gegeven. Ook pittig dat, zoals jullie zeggen, omdat het nu eenmaal niet anders kan, zijn reactie zo is. Ook daar zijn jullie zelf jaren geleden al tekort geschoten. Hij had ondertussen al lang moeten weten hoe de vork in de steel zit. Boontje komt hard om z’n loontje. Misschien hem een paar maanden alles laten betalen? Zo krijgt hij hopelijk wat inzicht.

verschil in opleiding. HBO is langer leren en meestal ook meer verdienen daarna, vergeleken met een MBO opleiding.

goeiemorgen mevrouw

het is helemaal niet verkeerd hoor om dat te vragen
wij moesten dat ook thuis het is heel normaal vind ik
en zijn vrienden kunnen dat wel zeggen maar wie zegt dat het zo is
en hij mag moet blij zijn dat jullie toch een groot deel van die studie en zo betalen wand dat hoeft nu ook niet meer hoor
persoonlijk vind ik hem ondankbaar

ik voel me door alle reacties ineens een hele slechte ouder. onze dochter van 19, bijna 20 betaald ook al vanaf haar 18e kostgeld, 200 euro per maand. Zij betaald zelf haar zorgverzekering (krijgt toeslag) en mobiel en wat er verder bij komt. Ook betaald ze zelf haar studie. Wij verdienen als ouders niet het meeste. Zij krijgt wel een aanvullende beurs en met haar werk erbij verdiend zij redelijk. Gelukkig is zij geen big spender. Haar zusje zal dit straks ook moeten als ze 18 is. we hebben ook nog een zoon met een beperking die 18 wordt eind dit jaar. Helaas loopt het voor hem allemaal anders en moeten we door regels hem wel financieel onderhouden tot zijn 21e (wahjong komt hij niet voor in aanmerking, bijstand wat je krijgt tussen je 18 en 21e is echt een bedrag waarvan je niet kan leven).
Er valt best een behoorlijk bedrag weg als je kind 18 wordt en als je dan rond kan komen maar niet echt overhoud dan is het nog lastiger rondkomen als je kind niet bijdraagt

ik vind het heel normaal als die jongen kostgeld moet gaan betalen hij verdient geld woont thuis krijgt te eten kleding word gewassen gebruikt stroom enzovoort.
kinderen blijven langer thuiswonen dan vroeger en zo leert hij hoe hij met geld om moet gaan en niet alles vanzelfsprekend is.
als hij op kamers gaat wonen is hij meer kwijt dan 220 euro.

wat men ook soms doet heb ik gehoord van ouders die bedrag aan kinderen vragen en ze dan op spaarboekje apart zetten en ze dit later dan geven aan hun kinderen het huis uitgaan als ze huis kopen of apart gaan wonen ze geven dit cadaux als extra buffer dan want met alles die duurder wordt kunnen ze dit ook goed gebruiken ..

in Vlaanderen kan er onder bepaalde voorwaarden nog recht zijn op het Groeipakket na de leeftijd van 18 jaar, voornamelijk voor studerende jongeren tot maximaal 25 jaar.

Tegenwoordig is het moeilijk begrijpend lezen.

Mevrouw schrijft nergens dat ze niet meer rond kunnen komen! Zoon is 18 gaat studeren en blijft thuis wonen.

Ouders betalen nagenoeg alles.

Zorgverzekering hoeft door ouders niet meer betaald te worden. Zoon kan zorg toeslag aanvragen. Trek dit bedrag af van het voorgestelde bedrag, dan kan hij dit zelf betalen.

Kinderen kunnen beter leren dat NIETS gratis is in dit leven. Kinderen worden teveel gepamperd.

Stukje kostgeld is niks mis mee , of hij gaat op kamers. Dan is hij veel meer kwijt.

Het is goed om ook financiele opvoeding en verantwoordelijkheid bij te brengen. Op het Nibud vindt je hier ook veel informatie over; hoe bereken je wat redelijk is etc. Daar staat ook dat 40% van de jongeren die thuis woont kostgeld betaald.
Mijn dochter is 16 en werkt. Ik heb met haar een gesprek gehad over de invloed daarvan op de huurtoeslag. Ze boodt toen zelf aan om een bijdrage te betalen om dit te compenseren. Zij draagt verder nog niks bij maar als ze 18 is zal ik toch ook verwachten dat ze een aantal dingen zelf gaat betalen zoals haar mobiele telefoon en zorgverzekering.

wij doen het zo. we hebben 6 kinderen, bij 18 jaar vallen de toeslagen .kind heeft recht op studiefinanciering inwonend+ tegemoet koning aanvullende beurs dit is afhankelijk van inkomen ouders. max kunnen ze inwonend ca 450 euro krijgen.
wij kijken wat totaal bedrag boodschappen is+ energie+ internet telefoon dit bedrag delen we door 8 gezinsleden is 230 /persoon/maand.
krijgt een kind minder dan 450 studiebeurs dat moeten ouders aanvullen – 230 kostgeld.
zo hou je het voor iedereen eerlijk en zorgverzekering betalen ze zelf want ze krijgen ook zorgtoeslag

vraag hem €100 tegemoetkoming voor elektra, wifi, eten. En hij mag zelf de rest bekostigen o.a. zorgverzekering (hij ontvangt de toeslag), uitvaartverzekering, mobiele telefoon en abonnement, kleding, collegegeld, studieboeken en overige. Hij leert budgetteren en ook zuinig worden. nu lijkt het dat je zegt dat je zorgverzekering, college geld en studieboeken bekostigd maar via hem weer je geld binnen haalt.

Wij hebben dit vroeger ook zo moeten doen en ben ze tot op de dag van vandaag dankbaar dat ik dit mee heb gekregen. Ik vind het heel normaal en ga dat ook zo doen. Bij ons was de regel vanaf dat je zelf gaat werken ga je bij dragen. Het voordeel voor ons was wel dat we dat vooraf wisten dus het niet zo als verrassing kwam.

Mensen die hier reageren alsof het zo heel erg is om je kinderen kostgeld te laten betalen hebben het ,waarschijnlijk, nooit moeilijk gehad.
Er zijn genoeg mensen die in de problemen komen als hun kinderen 18 worden en ,bepaalde, toeslagen komen te vervallen.

Deze moeder zegt het geld niet echt nodig te hebben maar laat een ieder lekker doen wat hij/zij wil. Of ze het nu wel of niet echt nodig hebben.

Wie het niet vraagt aan hun kinderen moeten dat ook zelf weten. Maar hou toch op met doen of je door vragen van kostgeld een slechte ouder zou zijn.

Want er zijn genoeg mensen die het nodig hebben en het ook liever niet willen. En die voelen zich helemaal beroerd als ze deze negatieve reacties lezen.

Ik snap niet dat het een verrassing was dat de toeslagen gingen wegvallen bij 18 jaar. Ik ben een alleenstaande moeder en ik spaar al jaren het kindgebonden budget elke maand. Als mijn dochter 18 wordt kan zij van dat geld studeren. De kans is groot dat er nog wat overblijft. Zij hoeft geen kostgeld te betalen tot ze afgestudeerd is. Ik verwacht wel van haar dat zij tweederde van het geld dat ze verdient met bijbaantjes spaart aangezien ze geen vaste lasten heeft. Ik vind dat een stuk redelijker dan kostgeld vragen.

wij hebben 6 kinderen, de oudste heeft een hbo opleiding gedaan en zelf bekostigd. (schoolboeken en collegegeld) Toen hij fulltime ging werken , betaalde hij 100 euro per mnd. kostgeld. de zorgverzekering betalen ze ook zelf, want ze krijgen ook zorgtoeslag. nu zijn er 4 uit huis, de jongste 2 jongens (22 en 24 ) werken fulltime en betalen ons 60 euro per mnd kostgeld. Dat zij maar 60 betalen, komt omdat zij na het voortgezet onderwijs , gingen werken en leren. Als ze iets extra’s willen, betalen ze dat zelf. Daar doen ze ook nooit moeilijk over. Het is dus bij ons : als ze fulltime werken, betalen ze kostgeld en hun kleding enz ook.

niet verder kijken dan je neus lang is
je kunt van tevoren weten dat kinderbijslag stopt en hierop inspelen
de beslissing van wel/niet kostgeld moet je zelf maken zolang je maar kan motiveren waarom en hoe veel dat is
ik zou het persoonlijk niet doen maar wel afspreken voor af en toe te koken zelf de eigen was doen enz

Je eigen kind kostgeld laten betalen vind ik belachelijk, sorry… Jij koos voor kinderen. En je wist dat die niet goedkoop zijn. Als jullie nu niet meer rond komen is dat een probleem dat jullie zelf moeten oplossen. Niet je 18 jarige kind. Het is niet alsof hij erom heeft gevraagd geboren te worden. “Ik wilde jou, maar nu ben je 18 en ga je mij betalen omdat je in mijn huis woont”. Nee sorry, dat gaat er bij mij niet in.

ik snap jullie wel.
wij hebben 8 kinderen en hebben tot nu toe bij degene die 18 jaar zijn geworden gezegd dat ze hun eigen zorgverzekering, schoolgeld en boeken moeten betalen.
verder geen kostgeld maar wel 1 kookdag in de week die ze zelf betalen, de boodschappen hiervoor doen en bereiden.
zo leren ze koken en ook wat het allemaal kost. De zes die inmiddels al samenwonen hebben dit als zeer prettig, leerzaam en normaal ervaren.

Volgens mij moet dit kind zich zo snel mogelijk gaan verdiepen in wat het ” echte leven” kost. Hij mag blij zijn dat zijn ouders maar 220 euro vragen. Hij houdt 430 euro over om te feesten want al het andere wordt voor hem betaald.

Wij hebben een groot gezin met 5 kinderen, toen onze oudste dochter ging studeren hebben we afgesproken het eerste collegejaar betalen wij daarna moet je het zelf regelen inclusief je boeken al onze kinderen krijgen op hun 18e een spaarbedrag mee en mogen hier hun eigen invulling aan geven de oudste 2 hebben hun rijbewijs ermee gehaald. Ze betalen vanaf 18 zelf hun zorgverzekering en dus hun boeken en collegegeld (vanaf leerjaar 2). Zolang ze thuis wonen vraag ik niks verder. De oudste heeft de keuze gemaakt om op kamers te gaan dit bekostigd ze helemaal zelf wel krijgt ze van mij elke week wat maaltijden/boodschappen mee en mag ze de was mee naar huis nemen als het zo uitkomt voor haar. De tweede is 19 en woont sinds een paar maanden samen een heel ander leven dus, maar zij is heel zelfstandig en wil het graag allemaal zelf regelen toen ze laatst een klapband had met haar auto hebben wij een set nieuwe banden gekocht voor haar omdat ze het echt niet had op dat moment en zo proberen we al onze kinderen te geven wat ze nodig hebben maar leren we ze ook dat het niet allemaal uit de lucht komt vallen… onze middelste van de vijf is net naar de 2e van gymnasium over en daar speelt dit nog allemaal niet hij heeft nog geen bijbaantje is te jong. onze jongste 2 zal weer een heel ander verhaal worden zij hebben een verstandelijke beperking en hebben veel zorg nodig onze oudste kinderen begrijpen volkomen dat de jongste 2 langer financiële ondersteuning nodig zullen hebben van ons dat is fijn. In ieder geval wat ik bedoel te zeggen ieder kind is anders en ieder gezin is anders ik denk niet dat hij er slechter van word als hij zelf
Dingen moet bekostigen ik zou het alleen meer zoeken in de zorgverzekering en collegegeld en boeken. Dat is tenslotte zijn toekomst waar hij dan voor werkt en het motiveert ook om door te zetten in je studie op het moment dat het even tegen zit. De helft van het collegegeld krijgen ze van duo dat betekend aan het eind van de rit dat hij zelf zo rond de 200€ zal moeten bijleggen elke maand voor de rest van het collegegeld en de boeken. Zorgtoeslag afhankelijk van verzekering zal hem dat ongeveer 2 a 3 tientjes extra in de maand kosten dan zit je op hetzelfde bedrag wat hij anders aan kostgeld zou moeten betalen. Misschien voelt dat minder zuur voor hem… succes!

zorgverzekering zelf betalen, kunnen ze ook zelf een toeslag voor krijgen. Studie zelf laten betalen (deels studiefinanciering). Naar mijn idee leren ze dan al wel dat het leven geld kost. Vind het idee geen kinderbijslag, geen reden voor kostgeld. U heeft het ook over toeslag, die krijgen ze nu zelf.

Ik zou hem persoonlijk voor zijn eigen kosten op laten draaien. Ziektekosten, boeken en (een deel van) zijn studie. Kostgeld vind ik wel een ding.
Maar wie ben ik? Wat zegt het Nibud? Zij zijn hier immers in gespecialiseerd.

Met 18 jaar is het naar mijn mening logisch dat hij zijn eigen financiën regelt. Dus zelf de zorgverzekering, studie en studieboeken betalen. Daarvan leer je om met geld om te gaan.
Als hij dat allemaal zelf zou betalen dan hoeven jullie geen kostgeld te vragen en zouden jullie hem misschien zelfs een kleine vergoeding voor zijn studie kunnen geven. Dat komt dan anders over als het betalen van kostgeld

Ik vind het best wel iets wat jullie vragen. Omdat jullie nu krap zitten moet je kind bijdragen. Wij hebben de afspraak zolang ze studeren dan hoeft het niet. Met een fulltime baan moeten ze bijdragen. Dat zetten wij dan apart zodat dat een verrassing is als ze op zichzelf gaan wonen.

Je kunt ook doen wat de overheid nu ook doet. de kosten ook daar leggen wat ze horen. Hij krijgt het geld dus hij betaald ook de ziektekostenverzekering en zijn opleiding. mocht je dan iets geven dan voelt dat ook weer als een gift.

Hier moesten mijn dochters zelf hun zorgverzekering betalen en de studieboeken, maar betaalden geen kostgeld. Ze hadden alleen een zaterdagbaantje bij de bakker/hema.

Ik snap je punt wel, ook ik heb indertijd vanaf mijn 18e aan mijn ouders kostgeld betaald. Want bij hun viel de kinderbijslag weg, ik kreeg studiefinanciering, en ook zij wilden mij leren dat het leven qua kosten niet is zoals je denkt op die leeftijd. Mijn vader zei altijd “de kachel brand al, of dat voor 3 of 4 is, het licht brand ook, maar de koelkast moet wel voor 1 persoon extra gevuld worden”…

Ik vind het geheel terecht dat jullie deze beslissing nemen aangezien jullie ook zijn studie, boeken en zorgverzekering betalen. Mijn zoon doet nu ook een opleiding waar wij zo even ruim €1800,- voor neer moesten leggen en ook wij hebben geen geldboom in de tuin.
Hij gaat nu werkend leren met een goed salaris, machinist op de grote zeevaart, en ook wij hebben gezegd je mag aan dingen mee betalen, zoals jaarlijks zijn medische keuring, monsterboekje en nog een aantal zaken. En hij begrijpt dat volkomen.

Eerder ook met mijn beste vriendinnen over gehad hoe zij dit deden bij hun 18 jarigen en ook die werden geacht om hun zorgverzekering zelf te betalen. Dus misschien een idee dat jullie dan geen kostgeld vragen maar dat hij zijn zorgverzekering zelf betaald, dan heeft hij er misschien een beter idee bij.

ik schrik wel een beetje van dit verhaal…. Omdat je nu geen kindgebonden budget en kinderbijslag etc krijgt, moet hij kostgeld gaan betalen. En niet zomaar een bedrag, een derde van zijn inkomen. Heb je niet liever dat hij dat bedrag gaat sparen? het is toch logisch dat je kosten aan je kind hebt. Jeetje het is je kind! sorry ik vind het ook belachelijk en snap zijn reactie volledig. Mijn kinderen zijn 22, 21 en 18 en betalen 0 euro. Wel verwacht ik, en daar zie ik ook op toe, dat ze minstens 1/3 van hun inkomen sparen op een spaarrekening. Hiervan gaan ze dan szomers op vakantie, of mn zoon kocht er een auto van. Daarnaast moeten ze €150 per maand op een vaste spaarrekening zetten, daar mogen ze niet aankomen totdat ze op zichzelf gaan. Ik heb dit veel liever dan kostgeld vragen. Wel koop ik gewoon de boodschappen als altijd, willen ze ‘speciale’ dingen zoals bijvoorbeeld kwark ivm sporten etc dan halen ze dit zelf.