Aysa: “Mijn vriendin profiteert als we samen gaan eten: ik betaal me ineens blauw aan ons ‘eerlijk splitsen'”
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
We zijn altijd op zoek naar nieuwe verhalen, zowel verhalen met een lach als met een traan! Heb jij iets unieks, bijzonders, of emotioneels meegemaakt? Iets unieks of ludieks? Wil je je bevallingsverhaal bij ons delen? Heb jij of je kind een (bijzondere) aandoening? Een dilemma waar je voor staat wat betreft de opvoeding? Of wil je juist een hele mooie gebeurtenis delen? Dit kan uiteraard ook anoniem! Stuur ons een email naar: [email protected] voor meer informatie.
Elke keer als we samen uit eten gaan, kijk ik er enorm naar uit. Even geen kinderen, geen werkstress, geen wasmand die naar me loert vanuit de hoek. Gewoon ik en mijn vriendin, lekker eten, wijntje erbij, uren kletsen. Maar de laatste maanden sluipt er iets ongemakkelijks in die avonden. We doen altijd half-half met de rekening, zo simpel. Alleen… zij kiest de laatste tijd steevast de duurdere gerechten. En ik? Ik slik het weg met mijn goedkopere pasta, maar voel steeds vaker dat het wringt. Ben ik nou gierig als ik dit aankaart? Of zeg ik onze vriendschap op het spel?
Hoe onze etentjes begonnen
We hebben deze traditie al jaren. Elke maand, vaste prik, een avond uit. Eerst begon het bij dat kleine Italiaanse tentje op de hoek. Later ontdekten we nieuwe plekjes. We maakten er een sport van om telkens ergens anders te reserveren. Onze afspraak: de rekening delen we altijd door twee. Geen gezeur over wie een cappuccino meer had of een glas wijn minder. Half-half, hup, tikkie en klaar.
En eerlijk? Ik vond dat altijd fijn. Geen gedoe, geen rekenmachine op tafel, gewoon zorgeloos genieten. Tot het moment dat het begon te schuiven.
Kleine verschillen die groot voelen
Ik hou van een bord pasta of een salade. Simpel, smakelijk, vaak rond de twintig euro. Mijn vriendin? Zij grijpt, in tegenstelling tot voorheen, steeds vaker naar de biefstuk van 32 euro. Of ze bestelt dat luxe visgerecht waar ik alleen al van slik als ik de prijs zie. En ja, dan komt er nog een toetje bij: tiramisu, kaasplank, you name it.
Eén keer dacht ik: ach, laat haar lekker. Maar toen gebeurde het de volgende keer weer. En weer. En weer. Ondertussen bestel ik een huiswijntje, zij een speciaal glas van €8,50 want ‘die is echt beter van smaak’. Op de bon lijkt het verschil misschien klein, maar elke keer voel ik dat ik mee betaal voor iets waar ik zelf niet voor gekozen heb. En dat voelt oneerlijk.
Is dit het waard om moeilijk over te gaan doen?
Elke keer dat ik haar vork in een sappig stuk entrecote zie prikken, hoor ik in mijn hoofd dezelfde stem: “Ga je er nou iets van zeggen? Of laat je het gaan?”
Ik weet namelijk hoe het gesprek zou kunnen verlopen. Zij zou denk ik lachen en zeggen: “Jeetje, maak je je daar nou druk om? Het gaat om een paar euro.” En dan ben ik de gierige vriendin, degene die de avond verpest. Of misschien zelfs wel onze vriendschap een knauw geeft.
Maar tegelijk… ík ben wel degene die steeds meer betaal.
Het is niet alleen geld
Wat het ingewikkeld maakt: het gaat niet eens om de euro’s. We verdienen allebei prima, ik hoef er niet wakker van te liggen. Het is het principe. Het idee dat ik mijn deel netjes betaal, maar zij onbewust of bewust profiteert. Alsof ze mijn gulheid voor lief neemt.
En ergens doet het ook iets met onze vriendschap, vanuit mijn kant. Waar het vroeger licht en zorgeloos voelde, sluipt er nu een stukje irritatie in. Terwijl het juist onze escape moest zijn.
Feitenkader: waarom geldzaken tussen vrienden vaak mislopen
Recente onderzoeken (2024/2025) laten zien dat geld en vriendschap een lastige combinatie zijn:
- Kleine verschillen voelen groot
Uit gedragspsychologisch onderzoek blijkt dat mensen kleine financiële ongelijkheden als onrechtvaardiger ervaren dan grote verschillen. Als dat herhaaldelijk gebeurt, wordt het effect versterkt (Psychology Today, 2024). - Vermijden van gesprekken maakt ongemak groter
Mensen negeren soms kleine financiële irritaties om een vriendschap niet te belasten. Maar door die confrontatie te vermijden, groeit het ongemak juist op de lange termijn (Nature, 2024). - “Friendflation” is een groeiende trend
De term friendflation (de stijgende kosten van sociale activiteiten en uitjes) is in 2025 veelvuldig beschreven. Deze trend legt druk op vriendschappen, zeker als de inkomens en bestedingspatronen verschillen (Financial Times, 2025).
Wat zal ik doen?
Ik kan het luchtig bespreekbaar maken. Gewoon zeggen: “Hee, ik geniet altijd van onze avonden, maar ik merk dat jij vaak de duurdere dingen kiest. Vind je het goed als we gewoon ieder ons eigen deel betalen?” Klinkt eerlijk, maar voelt ook spannend. Wat als ze zich aangevallen voelt? ik weet hoe makkelijk ze denkt over geld…
Of ik stel voor dat we het afwisselen. De ene keer splitten we alles, de andere keer ieder voor zich. Of we spreken vooraf een budget af. Maar dan wordt het bijna een spel: wie kan het lekkerste gerecht vinden binnen dat bedrag?
Of zoals ik nu doe. Niets zeggen, accepteren. Gewoon slikken, tikkie betalen, doorgaan. Want ja, hoeveel is onze vriendschap mij waard? En misschien is het maar tijdelijk, voorheen gingen we immers gelijk op.
Hoe het laatst ging
Laatste keer zaten we bij een nieuwe hotspot. Ik koos voor een pasta van 18 euro, een glas wijn van 5 euro en een dessert. Zij ging all-in: een steak van 29 euro, een glas wijn van 9 euro, én een luxer dessert. Ik keek toe, lachte, kletste, maar in mijn hoofd rekende ik: “Oké, dit scheelt zeker 20 euro tussen ons.”
Toen de rekening kwam, pakte ze haar telefoon en zei automatisch: “Zal ik ‘m weer even halveren?” Ik knikte, slikte, en tikte het bedrag later over. Maar thuis voelde ik me leeg. Niet door het geld, maar door het idee dat ik niet eerlijk durf te zeggen wat ik voel.
Wat zou jij doen?
Ik zit dus met de vraag: is het waard om een vriendschap te belasten met dit onderwerp? Of ben ik juist slecht bezig door het niet te benoemen? Want eerlijk: het knaagt elke keer. Maar ik weet hoe makkelijk ze over geld denkt. En misschien maakt ze binnenkort wel weer goedkopere keuzes. Misschien krijg ik spijt als ik het bespreek, maar is het niet meer terug te draaien…
Voorlopig blijf ik twijfelen
Ik hou van onze avonden, maar ik hou ook van eerlijkheid. En ergens weet ik: zolang ik dit niet bespreek en er niets veranderd in haar keuzes, zal het in mijn hoofd wel groter worden.
Tot die tijd bestel ik gewoon mijn pasta — en probeer ik niet te veel te kijken naar haar sappige entrecote.
Wat zouden jullie doen?
AYSA
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
We zijn altijd op zoek naar nieuwe verhalen, zowel verhalen met een lach als met een traan! Heb jij iets unieks, bijzonders, of emotioneels meegemaakt? Iets unieks of ludieks? Wil je je bevallingsverhaal bij ons delen? Heb jij of je kind een (bijzondere) aandoening? Een dilemma waar je voor staat wat betreft de opvoeding? Of wil je juist een hele mooie gebeurtenis delen? Dit kan uiteraard ook anoniem! Stuur ons een email naar: [email protected] voor meer informatie.