Margriet maakt reborn poppen: “Online krijg ik regelmatig haatreacties, mensen snappen het niet”
Als kind hield ik al van schilderen. Vooral portretten van baby’s en jonge kinderen trokken me aan. Ik voelde me altijd aangetrokken tot de kwetsbaarheid en zachtheid die jonge kinderen uitstralen. Toch duurde het tot mijn twintiger jaren voordat ik voor het eerst écht stilstond bij reborn poppen. Ik had ze ooit op YouTube gezien, maar vergat ze weer, totdat ik een miskraam kreeg.
Ik zocht een aandenken aan ons verloren kindje
Na dat verlies had ik de behoefte aan iets tastbaars. Iets dat het kind dat ik verloor een gezicht gaf. Niet als vervanging, maar als herinnering. Een beeld, een aandenken. En toen dacht ik weer aan reborn poppen. Waar anderen een kettinkje dragen, een echo inlijsten of een herinneringsbeer laten maken, ging ik op zoek naar een pop. Maar wat ik zocht bestond nauwelijks: een biraciale pop die zou lijken op het kindje van mij en mijn man. Dus kocht ik een tweedehands witte pop en besloot: ik schilder er zelf overheen. Ik kleedde haar aan met het babypakje waarmee ik mijn man destijds vertelde dat ik zwanger was. En het werkte. Het gaf troost. Ik plaatste haar online, en tot mijn verbazing wilden anderen haar meteen kopen. Dus maakte ik een tweede. En een derde. Inmiddels zijn het er al zo’n 26.
Foto’s via Instagram @margrietsreborns
Een reborn maken: kunst met geduld
Een reborn pop maken is geen snel project. Het is intensief, precies werk en voor mij extra uitdagend vanwege mijn gezondheid. Ik heb FNS (functioneel neurologisch syndroom), een hersenziekte waarbij ik af en toe verlamd raak of flauwval. Mijn klanten weten dat. Soms duurt het een maand voor een pop af is, soms drie. Elke pop krijgt tientallen tot soms meer dan honderd laagjes verf. Er komen adertjes, melkvlekjes, droge lipjes en soms babyacne bij kijken. Elk detail draagt bij aan de illusie van leven. Daarna volgt het haar, één voor één ingeplant met een piepkleine naald. Dagen, weken werk.
Soms maak ik een pop vanuit een bestaande mal van een andere kunstenaar. Soms begin ik helemaal zelf, dan boetseer ik een gezichtje van klei aan de hand van foto’s, stuur die op naar een producent voor een mal, waarna het popje in vinyl of siliconen gegoten wordt. Dat hele proces kan zomaar een half jaar duren. Maar het resultaat is een kunstwerk. Een pop die smelt in je armen, waarbij je het hoofdje moet ondersteunen. Alsof het echt is.
Foto via Instagram @margrietsreborns
Elk kind verdient een portret
Mijn inspiratie haal ik uit de wens om álle kinderen zichtbaar te maken. Ik maak reborns van kindjes met donkere huidskleuren, met albinisme, vitiligo, het syndroom van Down of grote moedervlekken. Kinderen met dwerggroei of hemangioom. Kinderen die nog te vaak ontbreken in de media – of, erger nog, worden neergezet als karikatuur. Elk kind verdient het om gezien te worden. Elk kind is kunst waard. Wat me het meest raakt, zijn de verhalen van de mensen voor wie ik een reborn maak. Zoals het meisje met vitiligo dat zei dat ze zichzelf mooier vond door de pop. Of de vrouw met een gegeneraliseerde angststoornis die na jaren weer de bus in durfde dankzij de rust die haar reborn haar gaf.
Foto via Instagram @margrietsreborns
Handgemaakte kunstwerken
Reborn poppen zijn geen speelgoed. Het zijn handgemaakte kunstwerken, met liefde en precisie gemaakt. Voor mij zijn ze een combinatie van rouwverwerking, artistieke expressie en maatschappelijke representatie. Ze hangen in mandjes aan de muur in mijn atelier, net zoals iemand anders een schilderij aan de muur zou hangen. Ik heb er zelf 3 gehouden, de rest verkoop ik. Het woord pop is haast te klein voor reborns, vind ik zelf. Bij een pop denk je al gauw aan een pop voor kinderen, massa geproduceerd, gemaakt om mee te spelen. Reborns zijn echt handgemaakte kunstwerken door artiesten, het is 3D kunst. Voor mij zijn de reborns portretten van baby’s. Ik maak ze ook altijd van referentiefoto’s. Ik zie mezelf nog steeds als portretkunstenaar, alleen nu is mijn medium niet enkel verf en doek, maar klei, vinyl en siliconen.
Foto via Instagram @margrietsreborns
Waarom volwassenen voor reborns kiezen
De meeste mensen denken bij reborn poppen aan therapie en ze worden soms ingezet voor mensen met PTSS, autisme, ADHD of angststoornissen. Omdat het vasthouden van een reborn het knuffelhormoon oxytocine aanmaakt, werkt het rustgevend en helend. Maar wat minder mensen weten, is dat het overgrote deel van mijn klanten kunstverzamelaars zijn. Mensen die geraakt worden door het vakmanschap. Reborns worden ook gebruikt in onderwijs, bij hulpdiensten of in de filmwereld. En soms als herinnering aan een kind dat er ooit was. In verzorgingshuizen helpen ze mensen met dementie. Niet omdat ze denken dat het echte baby’s zijn, maar omdat de actie van ‘zorgen voor’ een doel en rust geeft.
Vooroordelen en misvattingen
Toch heerst er veel onbegrip. Online krijg ik regelmatig haatreacties. Mensen denken dat ik mentaal ziek ben. Ze zeggen dat ik beter dood kan zijn, dat ik ervoor zorg dat mensen de weg kwijtraken, dat ik naar het gesticht moet. Maar die oordelen komen voort uit onwetendheid. De meeste mensen denken niet dat een reborn echt is, net zoals niemand denkt dat een teddybeer leeft. En als iemand een pop wel als steun gebruikt, is dat toch alleen maar mooi? Spelen, in welke vorm dan ook, is gezond. De grootste uitdaging zit in het stigma. Want onbekend maakt onbemind. Daarom ga ik ook met mijn poppen naar buiten. Om content te maken, maar ook om gesprekken aan te gaan. En ja, soms denken mensen eerst dat ik een baby vast heb. Maar zodra ik uitleg geef, zie ik hun houding veranderen. De meeste mensen zijn nieuwsgierig, onder de indruk. En als ik online iemand uitleg geef die eerst hatelijk reageerde, gebeurt het soms dat ze sorry zeggen. Dat geeft me hoop.
Foto’s via Instagram @margrietsreborns
Een verzwaringsdeken in de vorm van een pop
Juist omdat er veel vooroordelen bestaan over het hebben van reborn poppen, moeten sommige mensen eerst over een bepaalde gêne heen voordat ze een pop aankopen. Het dwingt je te denken over wat belangrijk voor je is. En waarom mensen vooroordelen hebben, en waar die vandaan komen. En of je jouw geluk laat afhangen van een ander zijn ongeïnformeerde mening. Als je daar doorheen komt en je omarmt je kunstliefhebberij, dan geeft dat al een vorm van vrijheid. Maar het grootste voordeel voor mensen is het gevoel van ‘comfort’, van steun, rust en gronding. Wanneer je een pop vasthoudt, maakt het brein het knuffelhormoon oxytocine aan. Hierdoor voelen mensen zich letterlijk rustiger. Zo kan het voor sommige mensen paniekaanvallen voorkomen bijvoorbeeld. Of helpt het vasthouden bij verdriet, of bij overstimulatie. Een verzwaringsdeken in de vorm van een pop, die er ook nog eens schattig uitziet.
MARGRIET
Insta: @margrietsreborns
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
We zijn altijd op zoek naar nieuwe verhalen, zowel verhalen met een lach als met een traan! Heb jij iets unieks, bijzonders, of emotioneels meegemaakt? Iets unieks of ludieks? Wil je je bevallingsverhaal bij ons delen? Heb jij of je kind een (bijzondere) aandoening? Een dilemma waar je voor staat wat betreft de opvoeding? Of wil je juist een hele mooie gebeurtenis delen? Dit kan uiteraard ook anoniem! Stuur ons een email naar: [email protected] voor meer informatie.