Met schoolzaken loop ik altijd achter de feiten aan
Ik krijg keurig schoolmails met agenda en dergelijke, maar ik vergeet het te openen. Of ik open het en vergeet daarna wat er ook alweer instond. Mijn hoofd zit vol met werk, mijn man, mijn kinderen, mijn boekenclub, uitjes en mijn vrienden. Naast de schoolactiviteiten, moet ik bijhouden wat voor activiteiten er op de crèche zijn. Ik wil met vriendinnen kaasfonduen en wijntjes drinken in dat ene hippe restaurantje. Mijn andere kind gaat naar zwemles. De baby naar het consultatiebureau. Ik heb twee cursussen van mijn werk op doordeweekse dagen. Eén grietje van mij danst in het weekend. Op vrijdag is er een peuterknutselclub. Vergeet natuurlijk de tandarts, logopedist en af en toe de dokter niet. En ik ben ook zo’n moeder die naar de Efteling wil en naar een concert van K3. Verder moet ik een weekendje weg met mijn man, zonder kids. En uiteraard een dikke zomervakantie voorbereiden, uitzoeken en boeken. Kortom: ik ben uitzonderlijk druk.Â
Dat gezegd hebbende, vind ik dat school eigenlijk veel te vroeg begint
Mijn hele gezin heeft opstartproblemen. Iedereen wil doorslapen, doet langzaam over aankleden en vergeet tanden te poetsen. Maar afgelopen woensdag was het extreem laat. De wekker ging af en ik drukte – dacht ik – op snooze. Plotseling schrok ik wakker en was het kwart voor 8. Uit bed gilde ik naar de meidenkamer. Mijn dochter zei: ‘Ik hoorde de wekker, maar jij sliep gewoon door’. En dat was waar. Maar ik had nog veel langer willen slapen. Tot ik ineens dacht: ‘Wat als ik je gewoon thuis houd?!’. Ik bedoel ik kan haar gewoon ziek melden toch? Geen haan die ernaar kraait! Ik moet bekennen dat ik dit wel vaker doe. Af en toe. Nu kan het nog, ze is immers nog een kleuter in groep 2.Â
Dus ik pak de telefoon en bel de school op. De conciërge neemt op en ik leg hem snel en kordaat uit dat mijn dochter niet lekker is. En wat denk je? Is. Het. Potverdorie. Studiedag…… Dat bedoel ik nou! Pfffff, organisatie van zo’n hectisch en bezig gezin is moeilijk!
