De kledingstijl van mijn dochter

|

Op mijn 18e had ik een bijbaantje in een hippe kinderkledingwinkel en bedacht ik al mooie setjes voor mijn denkbeeldige kinderen, ik vond het het toppunt van schattig. Kleine spijkerjasjes, mini spijkerbroekjes, mooie kleine leren laarsjes. Toen ik werkte als kleuterjuf zocht ik bij de kinderen naar het merklabeltje van dat leuke jurkje/broekje/jasje, ook al had ik nog geen kind om het voor te kopen. Een aantal jaren later, toen ik zwanger bleek van een meisje, kon ik eindelijk al mijn opgedane kinderkledingkennis echt gaan gebruiken. Ik wist precies wat ik wilde en waar ik dat kon gaan kopen.

In het begin ging dat ook heel goed. Ze droeg mooie zachtroze pakjes, witte rompertjes, lichtgrijze maillotjes. Ze had ook nog geen mening, mooie tijd was dat. Lekker rustig ook.

Ik dacht dat ik de basis had gelegd voor een klein modebewust meisje. Zo’n meisje die ik ook altijd in de hippe kinderkledingwinkel zag. En dat we dan ook leuk combineerden samen, een kleine mini me.

How little did i know…. Mijn dochter van 4 heeft nogal een sterke eigen menig. En vooral als het gaat om kleding. Ik hul haar het liefst in een leuke zwart witte legging met een jeansjurk. Maar nee! Nee! Zwart en wit?! Saai! Denim?! Voor jongens! Mijn dochter ziet er dus uit als Dame Edna meets Eddy uit Absolutely Fabulous. Ze combineert een bontbodywarmer met een roze tutu, gecombineerd met een blauw shirt met superhelden. Een grote glitterstrik in heur haar, een groene panterlegging, haar rood wit gestipte regenlaarzen en ze is klaar om te gaan. Hello Kitty handtas en ananaszonnebril maken deze fashion statement af. Het liefst ‘maakt ze zich ook op’. Liever niet. De laatste keer dat ik haar tóch even liet gaan, had ze een roze en een blauwe wenkbrauw. Dus dat make up doosje is ‘kwijt’.

Een voorbeeld van een willekeurige ochtend;

Ik; Kleed je je aan?

J; is het warm?

Ik; Beetje. Korte mouwen, lange broek.

J; Oké. Dan doe ik mijn roze poezenjurk aan met die gestreepte glittermaillot. Waar is mijn paarse vest?

Ik; Liefje, dat is een zomerjurk. Veel te koud. Doe gewoon een spijkerbroek aan met een shirt.

Er wordt naar me gekeken alsof er groene takken uit m’n oren groeien.

J; Dan doe ik daar wel mijn bontbodywarmer over en ik trek mijn zwarte glitter ballerina’s wel aan. Die vind jij ook mooi toch?

Ik; Ja, voor de Kerst schatje. Niet in combinatie met je roze poezen zomerjurk.

J; Jij snapt het ook niet! Mag ik even mijn paarse zonnebril? En trek jij dát aan mama?

Ik geef het op. Ik ben de moeder van Dame Edna. Een kleine ‘mini me’ zoals ik op Instagram vaak voorbij zie komen is ze nooit geworden. We matchen zeer zelden. Ik denk wel dat ze het geweldig zou vinden als ik ook naar feestjes zou gaan in een roze K3 jurk. Wie weet…

Marloes

Plaats een reactie