Het telefoontje dat geen enkele ouder wilt krijgen van de BSO…

| ,

Ik werd gebeld door mijn BSO met de mededeling dat mijn zoon door de invaljuf mee was gegeven aan een verkeerde taxichauffeuse en dat hij een tijdje onvindbaar was. De grond zakte onder mijn voeten en ik kreeg meteen die bekende hartverzakking, die echte pijn op je borst. Maar gelukkig kon ze me ook vertellen dat hij inmiddels weer terecht was. Wat een opluchting! Maar ik voelde ook woede, hoe had dit kunnen gebeuren? En waar was hij al die tijd geweest? Hoe had hij zich gevoeld en was hij bang geweest? Of nog erger, ze had wel vrouw van Dutroux kunnen zijn!

Lees ook deze blog: Het schrikbeeld van iedere ouder: ik was mijn 3-jarige zoontje kwijt in het pretpark

Op die bewuste dag had hij een invaljuf, een ervaren en vaste invaljuf van school. Mijn zoon vertelde haar dat hij het spannend vond om opgehaald te worden. Ze ontfermde zich over hem en toen er een taxichauffeuse aan kwam lopen die meldde dat ze nog een kindje zocht, zei ze: ‘Oh hier heb ik er nog eentje, deze jongeman moet naar de BSO’. Er werden geen namen gecheckt en mijn zoon werd zo meegenomen door de chauffeuse. 

Een paar minuten later stond de taxichauffeur van onze BSO voor de neus van de invaljuf met de vraag waar mijn zoon was. ‘Huh? Die is toch net al meegegaan? ’, zei de juf. ‘Wat vreemd, ik ben hier echt om deze jongeman op te halen…’ De taxichauffeur belde voor de zekerheid nog naar de BSO. Had toevallig één van de leidsters hem al opgehaald? Maar dat was dus niet het geval. De paniek sloeg toe. Want waar was hij? BSO’s in de omgeving werden opgebeld, maar ze konden niet achterhalen waar hij was. 

De BSO handelde kordaat en eisten dat school hem zelf naar hen toe zou brengen. Ze vonden het niet goed als hij nu nog door een vreemde chauffeur zou worden opgehaald na dit voorval. De invaljuf en de directeur van de school brachten mijn zoon naar de BSO en de directeur belde me diezelfde dag op met welgemeende excuses. De school stond voor veiligheid en ze waren er erg van geschrokken dat dit had kunnen gebeuren. Er is op school namelijk wel een protocol dat namen gecheckt moesten worden als ze door de BSO werden opgehaald. De kinderen uit groep 1-2 wijzen ook altijd aan wie ze ophaalt, voordat ze weg mogen lopen bij de juf. De invaljuf had dus een grove fout gemaakt.

Het zat me niet lekker dat ik niet wist waar hij geweest was. Mijn zoon is een erg lieve jongen. Ik vermoed dat veel moeders hun oudste kind in hem zullen herkennen. Slim, zacht karakter, oplettend en gevoelig. Ondanks dat hij net vier jaar was, kon hij me haarfijn vertellen dat hij door de taxichauffeuse naar een BSO was gebracht met rood logo wat leek op een pop uit Sesamstraat, maar het net niet was. Toen hij daar aan kwam, zeiden ze tegen de chauffeuse dat dit niet Levi was. ‘Levi had bruin haar en dit jongetje had blond haar.’ Er werd niet gevraagd wie hij was of op welke school hij zat, maar ze moest hem maar terug brengen. Geen telefoontjes werden naar zijn school gepleegd. Ze bracht hem terug. Je zou verwachten dat ze mee naar binnen liep om haar excuses aan te bieden en uit te leggen wat er voorgevallen was. Maar in plaats daarvan zette ze hem langs de kant van de weg af. Een kind van net vier jaar, alsof het een zak wasgoed was of een pakketje die je even aflevert.

School had uiteraard de grootste fout gemaakt door hem mee te geven zonder de namen te checken. Dit kon zeker niet door de beugel. Door de omschrijving van het logo wist ik waar hij was geweest. Ik sprak de directeur van de bewuste BSO met de vraag wat zijn protocol was voor de taxichauffeurs. Moesten zijn chauffeurs geen namen checken? Ik kreeg een arrogante man aan de lijn die me niet aanhoorde en het niet serieus nam. Maar ik kreeg wel de naam van het taxibedrijf. Ook daar haalde ik verhaal. Want hoe konden ze dit doen en dan met name het afzetten aan de straat?! Het bleek de allereerste dag van chauffeuse Conny te zijn en ze had bij de andere school moeten zijn. De school die pal naast de school van mijn zoon zit. En door de fout van de juf en het niet checken van de naam was dus het verkeerde kindje in haar taxi beland. Het taxibedrijf gaf toe fout te hebben gehandeld en haar aan te spreken. De directeur van die andere bewuste BSO belde inmiddels ook terug. Hij had navraag gedaan en dit was inderdaad niet goed verlopen. 

Ik hoop dat ze het allemaal weer op scherp heeft gezet en andere ouders en kindjes dit niet hoeven mee te maken. Het heeft nog lange tijd geduurd voordat mijn zoon met een fijn gevoel met het busje mee ging. Hij vroeg standaard voordat ze wegreden naar welke BSO het busje zou gaan en of het wel de juiste was. 

JANE DOE

1 gedachte over “Het telefoontje dat geen enkele ouder wilt krijgen van de BSO…”

  1. Oh wat erg zeg! En zeer kwalijk dat de andere bso en de chauffeur niet beter gecheckt hebben. Je bent altijd wel druk als leidster als de kindjes uit school komen, maar dit is een noodgeval. Even naam vragen is een kleine moeite. Bah. Wat zal ie bang geweest zijn! Arm kereltje

    Beantwoorden

Plaats een reactie