“Kan jouw kind dat nóg niet?”

| , ,

De parentale burn-out

Dat een burn-out alleen maar door hard werken komt, is een illusie. Dat bewijst de parentale burn-out. Een burn-out met alle symptomen zoals we hem kennen, maar dan als direct gevolg van het ouderschap. Volgens onderzoek aan de Frans Universiteit UCL zijn 1 op de 10 ouders opgebrand, moe en hebben het gevoel dat ze falen. Oorzaken van deze uitputtingsslag zit hem in de verwachtingen die wij ouders hebben van onszelf, maar ook van onze kinderen. Wij ambiëren een carrière, dat we voorleesmoeder zijn, woensdagmiddag oneindig knutselen én een spannende relatie onderhouden. Maar helaas lieve mama’s, dat moet ergens knellen. De agenda raakt te vol, je slaapt te kort of je komt helemaal niet meer toe aan jezelf. Je leeft continu op adrenaline van doel tot doel en dat werkt op den duur uitputtend. Regelmatig zie ik moeders in deze modus voorbij komen. Niet alleen in mijn praktijk, maar ook op school, in de supermarkt en in de speeltuin. Veelal verdiept in hun telefoon met moeite schakelend tussen alle aandachtsgebieden. Een kind dat roept, een appje van de baas, een mailtje van een klant. Vooral hoogopgeleide en deeltijd werkende vrouwen behoren tot de risicogroep voor parentale burn-out. Ook ik was die moeder. Die moeder die afspraken begon te vergeten. De moeder die om 23.30 uur nog even een wasje ophing. Die moeder die haar kinderen gehaast afgooide bij de opvang, om op tijd op kantoor te kunnen zijn bij die ontzettend belangrijke niet te missen vergadering.

She’s got it all

Maar hoe komt het toch dat we zó hard rennen? Een grote oorzaak zit in de kwelling die ‘vergelijken’ heet. Dat begint al tijdens jouw zwangerschapsverlof. Competitie onder moeders ligt direct op de loer. “Kan jouw kind dat nóg niet?”, zijn vragen die we zonder nadenken aan elkaar stellen en voor veel onzekerheid kunnen zorgen. Veel vrouwen zien op tegen het uitstapje naar het consultatiebureau. Daar word je geconfronteerd met lijstjes, curves en maatstaven. Jouw kind MOET daar natuurlijk netjes in passen. De vlekken schieten in je nek als het maar even afwijkt. En als je dan na maanden in je bubble de kantoorjungle weer betreedt, is niets veranderd. Doelstellingen sky-high, agenda’s volgepropt met aaneengesloten afspraken en het jargon vliegt je om de oren. Binnen in jou is er van alles veranderd, en tóch doe je mee. Al die andere moeders kunnen dat toch ook? Niemand klaagt over gebroken nachten. Niemand klaagt over het huishouden. Dat lijkt bij sommigen als vanzelf te gaan. En er is altijd die ene collega met die topbaan, die alle deadlines haalt en 24/7 bereikbaar is. Zij brengt zelf haar kinderen naar school en woensdagmiddag staat ze enthousiast aan de zijlijn bij hockey. Bovendien zit ze in allerlei interessante commissies én heeft iedere week een etentje met vriendinnen. Vergeet niet haar partner die haar volledig steunt. She’s got it all, en dat wil jij ook!

Een mythe
Klinkt als een perfect leven waar ‘alles’ in zit. Want met een ‘gemiddeld leven’ kun je echt niet aankomen. Totdat de man met de hamer komt. Burn-out! En jij niet eens meer weet hoe je een rugtas moet inpakken. Terwijl al die geweldige gezinnen door lijken te gaan met hun ideale leven, is het enige wat jij wil: RUST! Echt herstel komt pas bij het besef dat de waarde van jouw leven niet afhangt van jouw positie op de carrièreladder. Het hangt niet af van de prestaties van jouw kinderen. Het hangt niet af van hoe schoon jouw huis is. En al helemaal niet van wat anderen lijken te bereiken. Het perfecte leven is namelijk een mythe. Achter dat perfecte gezin, die perfecte moeder, een perfecte carrière schuilt misschien wel een groot verdriet, gemis of onzekerheid. En ondertussen zijn we doodmoe om maar te proberen eraan te voldoen.

Als we onszelf eens minder zouden vergelijken met anderen, zouden we een stuk gelukkiger zijn. Dat begint bij nadenken welk signaal je zelf afgeeft aan andere moeders. Durf jij een moeder over de vloer te laten zonder dat jouw huis aan kant is? Zo niet, dan is het goed na te gaan waarom je hier moeite mee hebt. Wil jij de ander de indruk geven dat jij altijd alles op orde hebt? Deze intentie maakt dat er misschien wel iemand tegen jou opkijkt. En zo ben jij ongemerkt die perfecte vrouw en houden we de mythe in leven.

BURNOUTCOACH JOLIEN (klik hier voor haar Instagram)

BRON: Ouders van Nu

Plaats een reactie