Lees de stomste blog ooit…

| , ,

Ik ben nooit echt een tijdschriftlezer geweest, maar van één tijdschrift vond ik een bepaald onderdeel altijd erg grappig. In dit onderdeel kwam iedere maand een bekende Nederlander aan het woord die zijn of haar grootste ergernissen deelde. Het onderdeel heette logischerwijs dan ook ‘Stom!’. Vaak dacht ik: hoe leuk zou het zijn als ik dat eens kon doen? Dus bij deze: Mijn “stomme” blog!

STOM:

–          Als je vol trots iets deelt over je kind en zijn of haar ontwikkelingen en die competitieve moeder er vervolgens bovenop duikt, foto’s en video’s van haar eigen “verder ontwikkelde kind” rondstrooit en vertelt wat haar parel intussen allemaal wel al kan. Ik weet dan even niet hoe ik moet reageren, sorry (En heel eerlijk: soms moet ik mezelf ook inhouden om niet deze moeder te zijn, haha).

–          Als je tijdens papa-en-mama-tijd eindelijk weer eens een keertje uit eten kan en dan iets van de kaart kiest wat niet te nassen is. Zo zonde! Note to self: niét experimenteren! Blijf bij het motto: wat de boer niet kent dat eet hij niet. Dan zit je wel safe de komende jaren tijdens die luttele avondjes die je uit eten kan gaan.

–          Als oudere mensen tijdens het spitsuur bij de kassa in de supermarkt voordringen met hun overvolle boodschappenkarretje en dan heel defensief en ogenrollend reageren als je hen op het voordringen aanspreekt. ‘Sorry hoor, ik had niet gezien dat je ook in deze rij stond. Als je het echt graag wilt, mag je voor mij.’ Dit laatste zeggen ze dan terwijl ze hun hele hebben en houwen al op de band zetten. Tenenkrommend! Ik wacht we, en daarmee mijn HELE gezin.

–          Als er stront uit de luier van je baby puilt nadat hij een goede scheetpartij heeft gehad en alles onder de kak zit. En als je dan de romper omhoog doet en ziet dat het wederom die luiers zijn van dat ene merk waar dat al duizend keer eerder mee is gebeurd en je jezelf afvraagt waarom je tegen beter weten in blijft hopen dat de luier de poep deze keer wel kan opvangen. Koop een ander merk luiers!

–          Als je baby tijdens zijn fruit- of maaltijdhapje eerst langs zijn met eten besmeurde mondje wrijft en vervolgens zijn ogen, haren en pretty much zijn hele gezicht langsgaat met zijn vieze knuistjes. Zucht…

–          Als je man niet thuis is, je zelf na een lange dag zorgen voor je kindje, het huis schoonmaken en kilo’s was wegvouwen eindelijk onder een welverdiende douche staat en telkens denkt dat je je baby hoort huilen. Iedere keer draai je de douche weer uit, spitst je oren, pakt er eventueel de babyfoon met camerabeelden nog bij om vervolgens te constateren dat je kindje heerlijk in dromenland is. Vol opluchting zet je de douche weer aan, maar een paar seconden later hoor je het weer! Je kijkt weer op de babyfoon en nog steeds ligt je kindje gewoon te pitten. Het zit allemaal in je hoofd. IRRITANT

–          Als je gaat lachen met een stel meiden en bent vergeten een maandverbandje in je moederslip te plakken, met alle gevolgen van dien. Die bekkenbodemspieren moeten toch ooit wel weer in shape zijn?!

–          Als je er zelf niet uitziet en toch even snel in je pyjamabroek (die ook wel door kan gaan als veredelde chillbroek) naar de supermarkt moet voor wat snacks (mommy-needs) en je die ene moeder tegenkomt. Je weet wel, die moeder die naast haar fantastische job ook nog eens tig keer in de week sport. Die moeder die al voor ’s ochtends 11.00u het hele huishouden op orde heeft, klokslag 18.00u nog net geen driegangenmenu op tafel zet en tussendoor haar hele kroost rondrijdt van- en naar de sport en andere buitenschoolse activiteiten. Die moeder die nóóit een ‘moeder-knot’ in haar vette haren gedraaid heeft (want vet haar heeft ze immers nooit) en alleen een sportbroek draagt op de momenten dat ze ook daadwerkelijk gaat sporten. Díé moeder wil je niet tegenkomen als je er zelf niet op je paasbest uitziet…

En na al dat stomme gepraat moeten we natuurlijk wel weer even relativeren! Gelukkig zijn er ook ontelbaar veel leuke dingen in het leven. Mijn man, mijn kind, mijn familie en vrienden, ons mooie huis dat volgend jaar rond deze tijd hopelijk af zal zijn en alle zegeningen in ons leven! Het is natuurlijk het beste om me daar op te focussen, vind je niet? Maar soms is het gewoon even heerlijk om te gallen, te zeuren en te klagen, om vervolgens weer met frisse moed en energie de dagen aan te gaan zoals ze komen. Ook als je in je semi-pyjamabroek, ‘Koos make-uploos’ met moederknot op je kop kilo’s chocola gaat kopen en die perfecte moeder tegenkomt. Lachen, zwaaien en maar gauw doorlopen dan maar!

ANNA (klik hier voor haar Instagram)

Plaats een reactie