Ik word gebeld voor een bevalling heel dichtbij
Vandaag is het woensdag en ik heb sinds gisterenavond 20.00 uur dienst. In totaal een dienst van 28 uur. Wanneer ik gebeld word, is altijd een verrassing. Baby’s kondigen zich nu eenmaal niet aan. Ik heb net zelf mijn kinderen naar school gebracht wanneer de planning mij belt. Ze bellen voor een thuis partus (bevalling) bij mij in het dorp. Je zou zeggen makkelijk, lekker op de fiets. Maar voor de zekerheid ga ik altijd met de auto. Wie weet word ik nog na deze bevalling opgeroepen om naar een volgende te gaan verder van huis.
De voordeur staat al open
De naam van de mevrouw waar ik naar toe mag gaan, zegt mij niets. Ze zit op 7cm en het is een tweede kindje. Ik loop naar boven en trek mijn uniform aan. Als ik dienst heb hangt het setje bij elkaar, pennen op zak, pasjes erin, schoenen en mijn tas met benodigde spullen erin. Ik stap in de auto en het is maar 10 minuten rijden. De deur staat al op een kiertje. Ik open de deur en hoor helemaal niks. Ik stap voorzichtig naar binnen. Toevallig komt papa net kijken en wijst de weg naar achteren toe. Aan het woonhuis achter zit een kantoor met badkamer. Ideaal qua ruimte en benodigdheden.
Ik leg alle benodigdheden voor de baby klaar
Ik kom binnen en mevrouw zit nét in een wee. Ik knik en leg mijn tas neer op een handige plek. Eenmaal uit de wee stel ik mezelf voor aan het gezin en de verloskundige. Ik heb al eerder met haar gewerkt. Ze geeft aan dat het erg vlug gaat en mevrouw al wat persdrang voelt. Ik zet gauw de waterkoker aan voor de kruiken, pak hydrofiele doeken en de kleertjes van de baby die al klaar liggen op de commode. Ik wikkel de doeken om de ene kruik met het mutsje en de kleding om de andere.
De hoogste apgar score wordt behaald
Dan gaat het opeens snel. Mevrouw kan het niet meer houden en perst mee, ook al heeft ze nog een randje. Ik weet uit eigen ervaring hoe moeilijk het is om deze persdrang tegen te houden, dat gaat bijna niet. Het kindje wordt binnen vijf minuten geboren en haalt de hoogste apgar score die je maar kan bedenken: 3×10. De emotie bij de vader is prachtig om te zien. Hij gaat er helemaal in op, fantastisch. Als de placenta is geboren verschonen wij de matjes en leggen de vrouw droog.
Het is mis
Ik ben net op tijd, want mevrouw begint ontzettend te vloeien. Ik roep de verloskundige die net even naar het toilet is. Ze ziet gelijk dat het mis is. Een matje is al bijna helemaal vol. Ik moet een A1 bellen, ander woord voor “ernstige spoed ambulance”. Geboortedatum en adres worden eerst doorgegeven en daarna de rest zodat de ambulance kan gaan rijden. Als je meer dan 1 liter bloed verliest heet het een fluxus. De baarmoederwand bleef slap, normaal wordt deze hard en daardoor wordt het bloedverlies minder. Gelukkig zitten we beneden, anders had er ook nog een brandweer moeten komen om mevrouw vanuit boven naar beneden te takelen. Ze moet plat blijven liggen in verband met het ruime bloedverlies.
We kleden hem snel aan om mee te gaan naar het ziekenhuis
Eenmaal als de ambulance arriveert gaat het gestroomlijnd. De verloskundige en ambulance broeders verzorgen mama, terwijl ik mij conform over papa en de pasgeborene. We kleden hem snel aan waardoor papa met de verloskundige achter de ambulance mee kan rijden. Ik als kraamverzorgende heb met papa afgesproken dat ik het netjes opruim, een was aanzet en de deur dicht trek.
Achteraf bleek er zelfs een narcose nodig te zijn geweest
Achteraf heb ik nog contact gehad met de verloskundige hoe het was gegaan. De mama bleek onder algehele narcose te zijn geweest omdat het bloeden niet stopte. Hier heeft de gynaecoloog nog een stukje placenta rest gevonden. Ze heeft hier ook 1,5 liter bloed bij gehad. Het gezin mocht na twee dagen weer naar huis, bijkomen en genieten van de kraamweek.
REBECCA
