Laat ik voorop stellen dat ik ontzettend trots ben op mijn dochter
Ze zit nu in groep 2 en is een slimme eigenwijze dame. Heel veel kinderen mogen Patricia. Ze speelt iedere dag met allerlei verschillende vriendinnetjes na school. Werkelijk iedereen in de klas is haar maatje. Ze gaat zelfs om met de jongens. In de pauze rennen ze dan achter elkaar aan.
Het gevolg hiervan is dat we meerdere keren per maand een verjaardagsuitnodiging krijgen
Voor Patricia is dat fantastisch, maar ik houd niet van verjaardagen. Ik ben het beu om wenslijstjes geappt te krijgen en naar cadeaus te speuren. Ik ben het zat om haar regenlaarsjes te zoeken, omdat het een bosfeest is. Of om een regenjas mee te geven, omdat het kan gaan regenen. Omdat Patricia nog zo klein is, vragen de ouders meestal andere ouders nog even binnen voor een drankje of een stukje cake. Ik heb daar geen zin in, maar voel me wel sociaal verplicht. Dus dan zit ik aan een vrolijk versierde tafel zo snel mogelijk mijn drankje naar binnen te klokken.
Eigenlijk heb ik niets met deze verjaardagen te maken
Ik moet harder worden en ‘nee’ leren zeggen voor mezelf. Daarbij komt dat Patricia dus vaak weg is, op een feestje. Ik wil haar eigenlijk wat meer thuis hebben. Dus ook voor mijn dochter moet ik af en toe ‘nee’ zeggen. Daar is mijn dochter het niet mee eens. Zij wil naar iedere verjaardag. Hier een weloverwogen keuze in maken, vind ik lastig. En stel dat ik soms zeg dat Patricia niet kan, bij wie komen we wel en bij wie niet? Ik vind het allemaal heel moeilijk, terwijl dit iets makkelijk en leuks moet zijn.
Ik besef me dat het een luxeprobleem is
Sommige kinderen worden weinig tot nooit uitgenodigd. Dat is verschrikkelijk. Een ècht probleem. Dat besef ik me heel goed. Desondanks zit ik vaak in ongemak en doe ik dingen tegen mijn zin in. Dat is ook niet goed. Daarbij wil ik een goed voorbeeld voor Patricia zijn. Weer zit ik met vragen: “Hoe doe ik dat: een goed voorbeeld zijn?” Ouderschap is zo lastig. Toen ik zwanger was, had me nooit voorgesteld met zulke dingen bezig te zijn. Bespottelijk ook.
Ik vraag me vaak af: “Hoe zouden andere ouders dit oppakken?”
Ik hoor graag meningen of tips. Ligt het probleem bij mij? Moet ik me er overheen zetten en alles opzij zetten? Of moet ik iets doen zodat ik me ook gemakkelijk voel?
TARA
Het is wel een luxe probleem, maar nog wel een probleem 😉 Ik vraag mij als eerste af: waarom wil je haar meer thuis hebben? Is dat omdat je dochter erg moe is of het Afreageert als ze thuis komt? Of gewoon omdat je dat zelf gezellig vind? of dat van Hot naar her brengen en halen veel vergt van je? Als je dochter het zelf niet trekt, dan is het goed om een grens te stellen aan hoeveel feestjes/bezigheden ze heeft. Als het vooral is dat je het zelf niet trekt, heb je dan geen partner die kan brengen en halen? en wie zegt dat je naar binnen moet? Ik zou gewoon ‘ nee dankjewel ‘ zeggen. Als alleen ‘ niet mee naar binnen gaan’ niet helpt en je hebt geen hulp met halen/brengen, dan is het ook geen schande om je eigen grenzen aan te geven. Als het diep van binnen eigenlijk alleen gaat om het missen van je dochter.. is dat toch echt een probleem die je niet de hare moet maken.
Het woord ‘ik’ komt wel erg vaak voor in dit stukje. “Ik wil niet, ik heb geen zin, ik hou niet van, ik wil, ik voel me verplicht, ik moet nee leren zeggen voor MEZELF”. Heeft iemand je weleens verteld dat zodra je een kind krijgt, het leven niet meer alleen om jou draait? Ik zeg niet dat ze perse naar elk feestje moet, maar haar een feestje ontzeggen omdat jij er gewoon geen zin in hebt is wat mij betreft best wel sneu
dit gaat van zelf over, als ze 1 a 2 jaar ouder is kan ze op eigen gelegenheid naar die feestjes.
wees bly dat je dochter populair is er zijn zoveel kinderen die dat geluk niet hhebben zolang jou kind er van geniet zet je egoïsme opzij dit kan je verwachten als je kinderen krijgt
Ik snap nog dat je een hekel aan verjaardagen hebt maar dit hoort nu eenmaal bij kinderen krijgen en opvoeden.
Alles over hebben voor je kind.
en wat zijn een paar verjaardagen per maand nou.
en het is goed voor het sociale aspect.