Mijn zoon en dochter hebben allebei straf. Ze morgen de komende twee weken niet op de iPad. Helemaal niet, niks, noppes, nada. De aanleiding voor deze straf was dat ze een hele pot snoep hadden leeggehaald en zichzelf hadden opgesloten in de badkamer om al het snoep in alle rust naar binnen te proppen. Dat ging een beetje mis toen hun vader erachter kwam dat de pot met snoep ineens leeg was. En op het moment dat hij iedereen in de badkamer gevonden had, konden ze geen antwoord geven op zijn vragen, omdat die monden helemaal propvol zaten met snoep. Aan de ene kant wil je dan in lachen uitbarsten, maar aan de andere kant moet je hier toch ook wel iets mee. Toch? Zoals met wel meer dingen escaleerde dit akkefietje binnen no time behoorlijk… Waar het begon met geen tv en iPad voor de rest van de dag, gingen we binnen no time naar iPad straf voor de komende twee weken. Hoe dan? Hier de verkorte versie.
“Hebben jullie nou die hele pot snoep leeggegeten? Dat mag niet en dat weet je best. Sorry vriend, maar dit betekent de rest van de dag geen iPad en geen tv.”
“Boeien.”
“Wat zeg je nou? Boeien?!”
“Boeien, ja dus. Je hoort me toch, gast!”
“Zo, jij hebt een grote mond zeg! Misschien moeten we je iPad straf maar verlengen.”
“Nou en. Doe je dat toch lekker voor een week”
*Volledige ontploffing*
“Beter nog, TWEE weken geen iPad en TV en als je nog iets bijdehands wil zeggen, komt er gewoon nog een week bij. Wat denk je wel?”
Gestamp op de trap en vervolgens begint iemand hartstochtelijk te huilen.
Dan hebben we nog nummer 2. Die denkt dat ze de dans ontspringt door zich heel stilletjes in een hoekje te verstoppen. Gevonden!
“Heb jij ook zonder te vragen de hele snoeppot leeggegeven? Je weet toch dat dat niet mag?”
“Maar Sol deed het ook.”
“Als hij in het water springt, doe jij dat dan ook? Dat betekent ook voor jou de rest van de dag geen tv en iPad.”
“Godverdomme, fuck you! Je bent de stomste papa van de hele wereld en ik haat jou!”
*volledige ontploffing nummer 2*
“En ook voor jou de komende twee weken geen iPad”
Gestamp op de trap, er wordt met een deur geslagen en er barst een dramatisch gehuil los wat een half uur aanhoudt.
En nu is eigenlijk iedereen chagrijnig en is de toon gezet voor de rest van de dag.
Bij ons huis mogen de kids eigenlijk alleen wanneer wij aan het koken zijn op de iPad en in het weekend mag het ook in de ochtend. Normaal gesproken beginnen ze rond een uur of 4 in de middag al te vragen hoe laat we gaan koken, en liggen ze doelloos op de bank te hangen totdat het tijd is. En zodra dat scherm aangaat heb je geen kind aan ze. Er kan zelfs een bom naast ze afgaan. Ze zijn echt volledig de connectie met de wereld om hen heen kwijt. Prima als je aan het koken bent, maar zie ze daarna maar eens aan tafel te krijgen. Niet te doen!
Het gekke is dat in de eerste paar dagen na deze straf ze allebei nog regelmatig naar de iPad vragen en niet goed weten wat ze moeten doen met hun vrije tijd. Ze vechten elkaar de tent uit en hebben om de haverklap ruzie. Maar na een paar dagen begint hun gedrag te veranderen. Er wordt niet meer om de iPad gevraagd en ze gaan vanzelf steeds meer buiten spelen. Ook met elkaar. En ze maken ook veel minder ruzie met elkaar. Eigenlijk zijn ze gewoon veel leuker en liever zonder die hele iPad.
De iPad straf loopt bijna af en wij hebben de afgelopen dagen al een paar keer met elkaar gesproken over dat het misschien wel leukere kinderen zijn zonder schermen in de buurt. Is dat heel erg om te zeggen? Misschien moeten we schermtijd wel helemaal afschaffen? Maar aan de andere kant spelen al hun vriendjes ook op de IPad en spelen ze ook spelletjes met elkaar online. We willen ook geen spelbreker zijn om deze manier van spelen te verbieden. En iedereen is tegenwoordig toch een soort van vergroeid met een scherm? Wij ook.
Straffen, IPad, TV kijken. Wat is wel goed en wat niet? Ik vind het best moeilijk soms hoor. Hoe staan jullie erin?
X
NATASJA (Klik hier voor haar insta)
